Translate -TRANSLATE -

Τρίτη 19 Μαρτίου 2024

Κολπάκια για το τέλειο πέταγμα χαρταετού

 


Κολπάκια για το τέλειο πέταγμα χαρταετού

Λένε ότι η  Καθαρά Δευτέρα είναι η μέρα που όλος ο κόσμος διοργανώνει αυτοσχέδια πικνικ και «αμολάει» χαρταετό. Όμως προσωπικά θα σας έλεγα ότι το πέταγμα του χαρταετού είναι μια υπέροχη διασκέδαση ειδικά αν συνοδεύεστε από τα παιδιά σας και τους φίλους σας.

Έτσι αν βρεθείτε σε ανοικτό υπαίθριο χώρο στην εξοχή για πικνικ μην ξεχάσετε να τον πάρετε μαζί σας.

Θα σας συνιστούσα μάλιστα να εφαρμόσετε τις οδηγίες που διάβασα σε διαφημιστικό γνωστού πολυκαταστήματος όπου υπήρχε η ακόλουθη λίστα tips ώστε ο χαρταετός σου να φτάσει όσο ψηλότερα γίνεται:

 

 1. Φτιάξε τον μόνος σου


 

Αντί να σπεύσεις ν’ αγοράσεις έναν πλαστικό χαρταετό που με το πρώτο –κάπως δυνατό- φύσημα θα γίνει κομμάτια, δοκίμασε να τον φτιάξεις μόνος σου. Μάλιστα, είναι μια καλή ευκαιρία να περάσεις με τα παιδιά, ή τους φίλους σου ευχάριστο, δημιουργικό χρόνο. Μπορείς να τον σχεδιάσεις όπως θέλεις εσύ, ενώ θα σου μείνει και η ικανοποίηση ότι δημιούργησες κάτι με τα χέρια σου.

Τι πρέπει να προσέξεις:

Για μια πιο στιβαρή κατασκευή προτίμησε -για τον σκελετό- ξύλινα πηχάκια από καλάμι.

Για τον κλασικό εξάγωνο χαρταετό φρόντισε όλες οι γωνιές που σχηματίζονται να είναι ίσες.

H ουρά έχει μεγάλη σημασία, γιατί αυτή εξασφαλίζει την ισορροπία του χαρταετού. Πρέπει να είναι τουλάχιστον 5 φορές μεγαλύτερη απ’ το ύψος του χαρταετού.

 

 2. Η ασφάλεια προηγείται

 


Το πέταγμα του χαρταετού είναι ένα διασκεδαστικό έθιμο που απολαμβάνουν μικροί και μεγάλοι, ωστόσο κρύβει και κάποιους κινδύνους. Απλώς πρόσεξε μερικά πράγματα κι όλα θα πάνε καλά:

Επέλεξε να πετάξεις χαρταετό σε ανοιχτούς χώρους, μακριά από γκρεμούς και –φυσικά- ποτέ από ταράτσες.

Μην πετάς χαρταετό κοντά σε ηλεκτροφόρα σύρματα. Σε περίπτωση, όμως, που o χαρταετός μπλεχτεί σ’ αυτά, δε θα πρέπει, σε καμιά περίπτωση, να επιχειρήσεις να τον απελευθερώσεις τραβώντας τον σπάγκο είτε χρησιμοποιώντας άλλα αντικείμενα, ακόμη και ξύλινα, και –βέβαια- να μην προσπαθήσεις ν’ ανεβείς πάνω στους πύργους, η σε στύλους ηλεκτροφωτισμού καθώς και σε σημεία που βρίσκονται κοντά σε ηλεκτροφόρα σύρματα. Καλό θα είναι σε αυτή την περίπτωση να καλέσεις το τεχνικό τμήμα της ΔΕΗ.

Θα πρέπει να ’χεις υπόψη σου ότι το σκοινί του χαρταετού μπορεί να προκαλέσει κοψίματα και εγκαύματα από την τριβή στα χέρια των παιδιών και για τον λόγο αυτό πρέπει να τους δείξεις πως να το κρατάνε με προσοχή. Εξαιρετικά βοηθητικό, μάλιστα, θεωρείται το να φοράνε γάντια.

 

3. Ο απαραίτητος έλεγχος

 


Προτού φύγεις απ’ το σπίτι φρόντισε να κανείς έναν κάλο έλεγχο στον χαρταετό. Δεν έχει σημασία εάν τον αγόρασες, ή τον έφτιαξες μόνος σου, δεν ξέρεις τι μπορεί να πάει στραβά. Για τον λόγο αυτό:

Έλεγξε μήπως ο χαρταετός σου έχει σκισίματα. Εάν υπάρχουν σκισίματα, μπορείς να μπαλώσεις τα σημεία αυτά με σελοφάν.

Τσέκαρε καλά τα ξύλινα, ή πλαστικά στηρίγματα του χαρταετού μήπως έχουν σπάσει κι αν ναι, κόλλησε τα με μια καλή κόλλα, ή με κολλητική ταινία.

Έλεγξε αν έχεις εξοπλιστεί μ’ αρκετό σκοινί και προμηθεύσου μια δεύτερη καλούμπα σε περίπτωση που ο χαρταετός σου χρειάζεται περισσότερο σχοινί.

Πριν πετάξεις τον χαρταετό σου ξεμπέρδεψε καλά την ουρά του, εάν είναι μακριά, και άπλωσε την στο έδαφος μέχρι το πέταγμα.

 

4. Πάρε μαζί σου ένα δεύτερο χαρταετό

 


Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που επηρεάζουν τις επιδόσεις και το πέταγμα του χαρταετού, όπως το υλικό του, το δέσιμο, το σχέδιο, το μέγεθος, αλλά και οι καιρικές συνθήκες. Ορισμένες φορές, ενώ τα έχεις κάνει όλα σωστά, μπορεί να μην καταφέρεις να πετάξεις τον χαρταετό σου. Αυτό μπορεί να συμβεί για τους εξής λογούς: είτε απλά ο χαρταετός είναι υπερβολικά μεγάλος (για να τον σηκώσει ο άνεμος), είτε είναι πολύ μικρός και δεν μπορεί ν’ αντέξει τον δυνατό άνεμο, με αποτέλεσμα να στριφογυρίζει και να ανεβοκατεβαίνει. Έτσι, για μη σου χαλάσει τίποτα τη διασκέδαση, καλό είναι να έχεις προμηθευτεί δυο διαφορετικούς χαρταετούς, ένα μεγάλο κι ένα μικρό, για κάθε πιθανό άνεμο.

 

 

5. Απαραίτητος ο… «βοηθός» στο πέταγμα χαρταετού!

Μια τεχνική για να υψώσεις τον χαρταετό σου είναι απλά να τρέχεις κόντρα στον άνεμο, ωστόσο αυτό απαιτεί μεγάλο χώρο, ενώ είναι επικίνδυνο καθώς θα κοιτάζεις ψηλά κι ενδέχεται να τραυματιστείς. Επιστράτευσε λοιπόν κάποιο «βοηθό» για να κράτα τον χαρταετό όσο πιο ψηλά μπορεί με τεντωμένα χέρια, ενώ εσύ κρατάς την καλούμπα. Ο χαρταετός θα πρέπει να κρατηθεί κόντρα στον άνεμο, αφήνοντας τον ελεύθερο όταν ο άνεμος το επιτρέπει.

Μόλις πετάξει ο χαρταετός:

Άφησε αρκετό σκοινί για να φτάσει ψηλά (εδώ «κολλάει» η γνωστή φράση: «αμόλα καλούμπα!») και στη συνέχεια φρόντισε να ‘ναι άνετο το σχοινί στα χέρια σου.

Αν σε «τραβάει» άφησε κι άλλο σχοινί για να πάει πιο ψηλά.

Αν το σχοινί είναι χαλαρό, δηλαδή έχει πολλά μπόσικα, τράβηξε το ελαφρά γιατί –προφανώς- ο χαρταετός σου χρειάζεται περισσότερο άνεμο.

Και κυρίως… καλή διασκέδαση

https://blog.kotsovolos.gr/5-tips-gia-to-teleio-petagma-chartaetou-tin-kathara-deftera

 

Σάββατο 16 Μαρτίου 2024

Ο Μανώλης Γλέζος και οι γερμανικές αποζημιώσεις του Β’ ΠΠ

 

 


Ο Μανώλης Γλέζος και οι γερμανικές αποζημιώσεις του Β’ ΠΠ

 

Υπάρχει ένα  συγκλονιστικό άρθρο του Μανώλη Γλέζου που δημοσιεύτηκε στη γερμανική εφημερίδα Die Welt, με το οποίο εξηγεί στους Γερμανούς πολίτες και στους αναγνώστες της εφημερίδας, γιατί είναι δίκαιο να καταβληθούν οι αποζημιώσεις που οφείλει το γερμανικό κράτος στην Ελλάδα αλλά και γιατί αυτή η πράξη εξυπηρετεί «την Ευρώπη της αλληλεγγύης»:

"Τον προσεχή Σεπτέμβριο κλείνω τα 91. Αρχίζω να γράφω αυτό το κείμενο 72 χρόνια ακριβώς από τη μέρα που είδα τους Γερμανούς, πάνοπλους, με μοτοσυκλέτες και αυτοκίνητα, να μπαίνουν στην Αθήνα. Ήταν 27 Απριλίου του 1941.

Οι περισσότεροι από τους αναγνώστες της εφημερίδας ήταν τότε αγέννητοι. Όμως εγώ ήμουν ήδη 19 χρόνων. Δεν έχω καιρό, λοιπόν, ούτε για ψέματα ούτε για μισές αλήθειες. Θα ήθελα να σας είχα κοντά μου, έναν-έναν, να σας μιλήσω γι αυτά που έζησα, που άκουσα, που είδα. Θα αρκεστώ, ωστόσο, να μοιραστώ από εδώ, μαζί σας, μόνο κάποια από αυτά. Μετά, ίσως μπορούμε να κοιταχτούμε αναμεταξύ μας με διαφορετικό βλέμμα 

 


Α. Η Μάχη της Κρήτης.

Για τη Μάχη της Κρήτης έχουν γράψει πολλοί. Είναι εύκολο να βρείτε σε βιβλία Ιστορίας τι έγινε. Θα διαβάσετε για άντρες, γυναίκες και παιδιά που, με τσουγκράνες και ραβδιά για όπλα, υπερασπίστηκαν τη γη τους και τη γη των προγόνων τους. Απέναντί τους είχαν τον καλύτερο στρατό του κόσμου, τη Βέρμαχτ. Και ο ουρανός έβρεχε αδιάκοπα αλεξιπτωτιστές...

Όταν η Μάχη τέλειωσε, ο στρατός είχε νικήσει. Μα οι γυναίκες των ηττημένων, που είχαν χάσει παιδιά, αδέρφια, πατεράδες ή συζύγους, κατέβηκαν στο γιαλό, σκαρφάλωσαν στα βουνά και, όπου βρήκαν νεκρό σώμα εχθρού, το τίμησαν: το έπλυναν και το έθαψαν, όπως του έπρεπε. Ο νεκρός δεν ήταν πια εχθρός. Ήταν ο άταφος αδελφός. Κι αυτές ήταν οι εγγονές της Αντιγόνης, που έκαναν το χρέος τους απέναντι στους νεκρούς. Την ίδια ώρα, οι νικητές έμπαιναν στην Κάνδανο. Στην περιοχή γύρω από το χωριό είχαν χάσει 27 άντρες. Και τότε, ΩΣ ΑΝΤΙΠΟΙΝΑ, πήραν μια πρωτοφανή ακόμα και για καιρό πολέμου απόφαση: σκότωσαν όσους από τους κατοίκους βρήκαν και ξεθεμελίωσαν το χωριό. Φεύγοντας, περήφανοι για το έργο τους, άφησαν και σχετικές πινακίδες! Αναζητήστε τις στο διαδίκτυο 

 


 

Β. Καισαριανή, 10 Μάη. Οι Ναζί εκτελούν τον 19χρονο αδελφό μου. Αν είχε ζήσει, θα γινόταν δάσκαλος. Μαζί του εκτελούν άλλους ογδόντα έναν άντρες και δέκα γυναίκες. Στον ίδιο τόπο, εννιά μέρες νωρίτερα, τη μέρα της Πρωτομαγιάς, είχαν εκτελέσει διακόσιους ακόμα Έλληνες πατριώτες. 

 

 

Γ. Αμέσως μετά την ενοποίηση της Γερμανίας, ξεκίνησα αγώνα για να επιστρέψει η Γερμανία στην Ελλάδα όσα της όφειλε. Τι γνωρίζετε. Πρόκειται για το αναγκαστικό δάνειο, τις αποζημιώσεις για τις καταστροφές στις υποδομές της χώρας και τους αρχαιολογικούς θησαυρούς. Μάλιστα, το 1995, είχα την ευκαιρία να εκθέσω το όλο ζήτημα στο γερμανικό λαό, τόσο μέσα από τις σελίδες της εφημερίδας DieZeit, όσο και σε μια αλησμόνητη εκδήλωση στο Ανόβερο.

Αν το πέρασμα των χρόνων ακύρωνε αρχές και αξίες, αν μετέβαλε το ΗΘΟΣ των ανθρώπων, τότε οι τραγωδίες του Σοφοκλή, του Αισχύλου ή του Ευριπίδη δεν θα έλεγαν σήμερα τίποτα σε κανέναν. Υπάρχουν όμως μερικά πράγματα που δεν μπαγιατεύουν, που δεν παραγράφονται, που δεν γερνούν καν. Και το δίκαιο είναι ένα από αυτά.

Αν σήμερα, με όλο το βάρος των 90 χρόνων μου, συνεχίζω αυτόν τον αγώνα, είναι γιατί θεωρώ δίκαιο και για τη Γερμανία και για την Ελλάδα να επιστρέψει η πρώτη όσα οφείλει στη δεύτερη. Και προσέξτε κάτι. Δεν θα με ακούσετε ποτέ να μιλάω για ΕΚΔΙΚΗΣΗ. Εμείς, που χάσαμε αγαπημένους ανθρώπους, δεν νιώθουμε μίσος για τον γερμανικό λαό και δεν επιζητούμε εκδίκηση. ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ να το κάνουμε. Όσοι βγήκαμε ζωντανοί από τον πόλεμο, είχαμε χρέος να ζήσουμε και για λογαριασμό των νεκρών μας. Να αγαπήσουμε για κείνους, να χορέψουμε για κείνους, να κολυμπήσουμε στη θάλασσα για κείνους. Μάθαμε, έτσι, να εκτιμάμε και να αγαπάμε τη ζωή. Και το μίσος σε εμποδίζει να αγαπήσεις τη ζωή. 

 


 

Στα χρόνια μετά τον πόλεμο, γνώρισα πολλούς Γερμανούς. Χαίρομαι βαθιά όποτε μου δίνεται η ευκαιρία να τους συναντήσω και οι συζητήσεις μαζί τους είναι πάντα καλή τροφή για σκέψη. Όλοι αυτοί, αφού άκουσαν με προσοχή τα επιχειρήματά μου, συμφώνησαν για το δίκαιο των αιτημάτων της Ελλάδας. Έτσι, στάθηκαν επανειλημμένα στο πλευρό μου, βοηθώντας με να επικοινωνήσω με τον γερμανικό λαό. Αλλά δεν αισθάνομαι ευγνωμοσύνη για τη στάση τους. Αισθάνομαι φιλία για τους ίδιους. Κι αυτό είναι πολύ πιο πολύτιμο, πολύ πιο ακατάλυτο, πολύ πιο ανθρώπινο, πολύ πιο ισότιμο.

Κάθε σπιθαμή ευρωπαϊκού εδάφους είναι ποτισμένη με αίμα. Πληρώσαμε πολύ ακριβά τις θεωρίες των ανωτέρων φυλών και των εθνικών κρατών. Χρειαζόμαστε μια Ευρώπη της ειρήνης, της αλληλεγγύης, της ισότητας και της αλληλοκατανόησης. Και η αναγνώριση των όσων η Γερμανία οφείλει στην Ελλάδα εξυπηρετεί απολύτως αυτήν την Ευρώπη. Αυτή η Ευρώπη, άλλωστε, θα άρεσε και στον Σίλλερ και στον Γκαίτε και στον Μπρεχτ".

πηγή: bankwars.gr

 

Παρασκευή 15 Μαρτίου 2024

Ο Αναξαγόρας και οι Εκλείψεις

 


Ο Αναξαγόρας και οι  Εκλείψεις: Ο πρώτος που τις υπολόγισε σωστά

Οι μελετητές αποδίδουν μερικές φορές στον Θαλή ή στον Εμπεδοκλή του Ακράγαντα  την πρώτη σωστά διατυπωμένη  θεωρία για τις εκλείψεις ηλίου, αλλά ο Αναξαγόρας ήταν αυτός που είχε την επιστημονική δικαίωση

Γράφει ο  Matthew Wills 

Ήταν άραγε ο Έλληνας φιλόσοφος Αναξαγόρας από τις Κλαζομενές (περίπου 500–428 π.Χ.) ο πρώτος άνθρωπος που πρόβαλε τη σωστή θεωρία τόσο των ηλιακών όσο και των σεληνιακών εκλείψεων;  Ο Θαλής, περισσότερο από έναν αιώνα νωρίτερα, είχε μια προσωπική άποψη για το θέμα. Ο σύγχρονος του Αναξαγόρα Εμπεδοκλής ο Ακράγας είχε επίσης δική του άποψη. Ο φιλόσοφος Daniel W. Graham και ο αστρονόμος Eric Hintz συνεργάσθηκαν  για να επιχειρηματολογήσουν και  για να δώσουν τις δάφνες στον Αναξαγόρα, τον οποίο αποκαλούν   ως τον πιθανότερα  « πρώτο εμπειρικό αστρονόμο ».

«Υπάρχουν σοβαρές αμφιβολίες για την ικανότητα του Θαλή είτε να προβλέψει είτε να εξηγήσει μια έκλειψη», εξηγούν, «και δεν υπάρχει καμιά πληροφορία ή ένδειξη  ότι κάποιος μετά από αυτόν είχε σωστά διατυπώσει οποιαδήποτε θεωρία για το θέμα  των εκλείψεων μέχρι την εμφάνιση του Αναξαγόρα και του Εμπεδοκλή. Όποιες και αν ήταν οι γνώσεις του Θαλή πάνω στο θέμα των εκλείψεων, οι εξηγήσεις του για αυτές  δεν βασίστηκαν σε επιστημονική βάση μέχρι την εποχή του Αναξαγόρα».

 


 

Η θεωρία του Αναξαγόρα για τις εκλείψεις ήταν «ουσιαστικά σωστή», γράφουν οι Graham και Hintz. Το θέμα  είναι ότι ο Αναξαγόρας νόμιζε ότι η Γη ήταν ένας λεπτός, επίπεδος δίσκος στο κέντρο του σύμπαντος και ότι τα άλλα ουράνια σώματα, κρατημένα ψηλά από δίνες, περιφέρονταν γύρω από τη Γη. Όσο για τον  Ήλιο αυτός δημιούργησε το δικό του φως και η Σελήνη αντανακλούσε το φως του Ήλιου.

Ο Αναξαγόρας υπέθεσε ότι όταν η Γη βρισκόταν ανάμεσα στον Ήλιο και τη Σελήνη, υπήρχε έκλειψη Σελήνης: η σκιά ή η ομπρέλα της Γης σκοτείνιαζε την επιφάνεια της Σελήνης. Όταν η Σελήνη βρισκόταν ανάμεσα στον Ήλιο και τη Γη, υπήρχε έκλειψη Ηλίου: η ομπρέλα της Σελήνης σκοτείνιαζε την επιφάνεια της Γης.  Αυτό είναι μια βασική γνώση στην εποχή μας, αλλά στην εποχή του Αναξαγόρα η θεωρία του αυτή «σηματοδοτούσε μια ξαφνική πρόοδο στην πρώτη, επιστημονικά σωστή,  εξήγηση της έκλειψης στην ιστορία του κόσμου, όπως σήμερα γνωρίζουμε».

Κι συνεχίζοντας οι Γκράχαμ και Χιντς αναφέρουν ότι ο Αναξαγόρας δεν σταμάτησε εκεί. Συνειδητοποίησε ότι μια έκλειψη Ηλίου θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως επιστημονικό εργαλείο. Η σκιά της Σελήνης θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να υπολογιστεί το μέγεθος της Σελήνης και του  Ήλιου.

«Η περιοχή στην οποία ήταν ορατή η έκλειψη θα περιοριζόταν στην περιοχή που θα σκιαζόταν από τη Σελήνη», γράφουν, «και το μέγεθος της Σελήνης θα ήταν περίπου το ίδιο με τη σκιά της πάνω στη Γη. Εάν ο Ήλιος ήταν πολύ πιο μακριά από τη Γη από ότι από τη Σελήνη, θα μπορούσε να είναι σημαντικά μεγαλύτερος από τη Σελήνη».

Σύμφωνα με τους υπολογισμούς του Αναξαγόρα, η Σελήνη ήταν τόσο μεγάλη όσο η Πελοπόννησος, η χερσόνησος στο νότιο άκρο της ηπειρωτικής Ελλάδας. Ο δε  Ήλιος, λοιπόν, σύμφωνα με αυτόν τον υπολογισμό,  πρέπει να είναι μεγαλύτερος από την Πελοπόννησο.

[Προφανώς, ο Ήλιος είναι πολύ μεγαλύτερος από την Πελοπόννησο, η οποία καλύπτει περίπου 8.320 τετραγωνικά μίλια/21.549 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Θα χρειαζόταν λοιπόν  1,3 εκατομμύρια φορές η Γη για να γεμίσει τον όγκο του Ήλιου . Αλλά το θέμα είναι ότι ο Αναξαγόρας έδειξε ότι ο Ήλιος ήταν σίγουρα μεγαλύτερος από όσο φαινόταν.]

 

 

Ποια ηλιακή έκλειψη λοιπόν πυροδότησε αυτόν τον υπολογισμό από την πλευρά του Αναξαγόρα; Οι μελετητές στη δεκαετία του 1970 πρότειναν τις εκλείψεις του 557 π.Χ. και του 463 π.Χ. Ο Graham και ο Hintz διαφωνούν: το 557 π.Χ. ήταν μισός αιώνας πριν από την εποχή του Αναξαγόρα ενώ  η έκλειψη του 463 π.Χ. ήταν ορατή βορειότερα στην ηπειρωτική Ελλάδα και όχι στην Πελοπόννησο. Η μόνη άλλη έκλειψη Ηλίου «ορατή στα ελληνικά εδάφη κατά την ωριμότητα του Αναξαγόρα» ήταν η έκλειψη του 478 π.Χ., όταν ο Αναξαγόρας ήταν περίπου είκοσι δύο ετών. Σε αυτή την έκλειψη, η σκιά της Σελήνης κάλυψε σχεδόν ολόκληρη την Πελοπόννησο, η οποία, βολικά στους υπολογισμούς θεωρήθηκε πως είναι μια περίπου κυκλική ξηρά. Αυτή η έκλειψη, υποστηρίζουν οι συγγραφείς,  υπήρξε η «μόνη άμεση βάση για τον υπολογισμό του μεγέθους του Ήλιου από τον Αναξαγόρα».

Υπάρχουν εκλείψεις ηλίου τουλάχιστον δύο φορές —και μάλιστα κάποιες φορές και πέντε φορές— το χρόνο. Οι περισσότερες ηλιακές εκλείψεις, μερικές ή ολικές, δεν είναι ορατές από όλα τα μέρη της Γης.  Καθώς η Σελήνη είναι περίπου στο ένα τέταρτο του μεγέθους της Γης, αυτή ρίχνει μια στενά εστιασμένη σκιά στην επιφάνεια του μεγάλου αδερφού της. Αυτό οδήγησε στο φαινόμενο της  «καταδίωξης»  των εκλείψεων, τα ταξίδια δηλαδή  κάποιων για να δουν εκλείψεις μακριά από το σπίτι τους. Το φαινόμενο αυτό  είναι πιο έντονο ειδικά στην περίπτωση  ολικών εκλείψεων  όπως αυτή που θα υπάρξει φέτος στις  8ης Απριλίου 2024 και η οποία περνάει από μια στενή περιοχή της Βόρειας Αμερικής. Οι εκλείψεις, γνωστές και ως εραστές της σκιάς (umbraphiles), θα μπορούσαν κάλλιστα να ονομαστούν Αναξαγορασιανές  προς τιμήν του Αναξαγόρα.

Πηγή :

Anaxagoras and the Solar Eclipse of 478 BC by Daniel W. Graham, Eric Hintz

Apeiron: A Journal for Ancient Philosophy and Science, Vol. 40, No. 4 (December 2007), pp. 319-344 (26 pages)

https://daily.jstor.org/anaxagoras-and-the-eclipse-the-first-to-get-it-right/

 

 Αναξαγόρας (~500-428 π.Χ)

 


Ο Αναξαγόρας (~500-428 π.Χ) ήταν σπουδαίος αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος και αστρονόμος. Γεννήθηκε στις Κλαζομενές της Ιωνίας περίπου το 500 π.Χ. Ήταν γιος του Ηγησίβουλου ή Εύβουλου και ανήκε σε πλούσιο και αριστοκρατικό γένος. Σε ηλικία 20 ετών εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, επιδιδόμενος σε φιλοσοφικές σπουδές, όπου και έζησε εκεί επί 30 χρόνια. Σύμφωνα όμως με την παράδοση κατηγορήθηκε για ασέβεια και αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την πόλη.

Γενικά ο Αναξαγόρας προσπάθησε να ανανεώσει την ιωνική φυσιολογία και να τη συνδυάσει με τις πνευματικές κατακτήσεις του Παρμενίδη και του Εμπεδοκλή.

Αστρονομία

Για τη Γη ο Αναξαγόρας πιστεύει πως έχει τυμπανοειδές σχήμα, και πως συγκρατείται στον αέρα, σύμφωνα με τον Αριστοτέλη.

Για τον Ήλιο, ο Διογένης Λαέρτιος αναφέρει πως ο Αναξαγόρας τον θεωρεί διάπυρο λίθο, ενώ το μέγεθός του είναι μεγαλύτερο από την Πελοπόννησο.

Για τη Σελήνη, ο φιλόσοφος πιστεύει πως είναι ετερόφωτη, αλλά τη θεωρεί μια δεύτερη Γη που κατοικείται από ανθρώπους και άλλα όντα. (κατά τον Πλάτωνα).

Για τα άστρα, πιστεύει ότι έχουν όμοια μορφή με αυτή του Ηλίου.

Για τους κομήτες, θεωρεί πως είναι πλανήτες, οι οποίοι εκπέμπουν φλόγες, τους διάττοντες αστέρες τους θεωρεί "σπινθήρες" που εκτινάσσονται από τον αέρα, και για τους μετεωρίτες, ο Αναξαγόρας πιστεύει ότι είναι λίθοι που στροβιλίζονται και έλκονται από τη Γη.

https://el.wikipedia.org/wiki/Αναξαγόρας