Translate -TRANSLATE -

Κυριακή 30 Απριλίου 2017

Σπ. Τσίρου : Παραμονή πρωτομαγιάς άλλοτε και τώρα


Αλσος Κηφισιάς



Ο Μάιος μας έφτασε,
Παραμονή πρωτομαγιάς  άλλοτε και τώρα .

Με ανακοίνωση του ο Δήμος Κηφισίας  δίνει  συμπληρωματικές  πληροφορίες σχετικώς με την ετήσια εκθεσι ανθέων πού γίνεται   εφέτος   όπως κάθε   χρόνο  την   Άνοιξη  στο  Άλσος  του μαγευτικού  προαστίου  για   14η   φορά.  Τα   εγκαίνια της  εκθέσεως  έγιναν χθες  (Παρασκευή)  και  η έκθεση θα παραμείνη ανοικτή εως  τις  15 Μαΐου.                         
ΕΠΙΔΙΩΚΟΜΕΝΟΙ     σκοποί  της καθιερωθείσης πλέον εκθέσεως ανθέων είναι : η  κατά το δυνατόν μεγαλύτερη προσέγγισι  του  ευρύτερου κοινού  προς τα λουλούδια, η  επείδηξι στους ξένους επισκέπτες  των δυνατοτήτων της  ελληνικής  ανθοκομίας και  τέλος η τουριστική      προβολή   της    Κηφισιάς.
ΝΥΧΤΑ χαράς και λουλουδιών: Παραμονή Πρωτομαγιάς, γαρ.  Χιλιάδες   Αθηναίοι (εν οικογενειακή  πομπή και παρατάξει) θα κατευθυνθούν, απόψε, στα  ανθοσπαρμένα περίχωρα του κλεινού  άστεως, να υποδεχθούν  επίσημα  την  Ανοιξι.   
Η οδός Πατησίων, στις δόξες της! Τριαντάφυλλα, βιολέτες, γούλια, πανσέδες, κρινάκια και  τα συναφή, αναμένουν, φρεσκοκομμένα και μυροδάτα, να σας υποδεθούν, στην  περίφημη  Αλυσίδα, στα Φιλαδέλφεια —ο που θα γίνουν ωραίες πανηγυρικές  εκδηλώσεις — στο Μαρούσι, στο Χαλάνδρι και στην Κηφισιά, όπου εγκαινιάστηκε χθες (στο  Άλσος)   η     Έκθεσις    Ανθέων.
Στην  τόσο ενδιαφέρουσαν αυτήν  Έκθεσι, εξηνταπέντε  ανθοκόμοι της  Αττικής παρουσιάζουν τ’  άριστα  δείγματα της παραγωγής τους — μιαν υπέροχη  ποικιλία λουλουδιών, ανάμεσα στα οποία περιλαμβάνονται και μαύρα  τριαντάφυλλα.  Στο τέλος, θα βραβευτούν, με διάφορα  χρηματικά ποσά, σαράντα είδη ανθέων...


ΑΠΟ ΤΗ σύντομη, όμως αυτή ανοιξιάτικη κουβέντα, δεν  θάπρεπε να  παραλείψουμε  την αναπόλησι  ενός ασπρομάλλη  συνταξιούχου της ζωής. Καθόταν χθες το απόγευμα, με την παρέα του στο συνοικιακό καφενεδάκι και  θυμήθηκε το «τραμβάϊ» με τ’ άλογα,
- Ενθυμούμαι αγαπητοί, είπε, τι όμορφα  πού ησαν εκείνα τα χρόνια:. Μοιράκιον ήμουν σχεδόν. Και την παραμονή της Πρωτομαγιάς, ανεβαίναμε στο «τραμβάϊ» οικογενειακώς και κούτσα-κούτσα, μεταβαίναιιε πλησίον του εργοστασίου   Κλωναρίδη   να  υποδεχθούμεν τον Μάη.  Εκεί να δείτε κοκορέτσια και ρετσίνα. Αφήστε πια τα άνθη.  Συγγενείς και φίλοι κατηυθύνοντο «στα Πατήσια, στα Πατήσια, όπου πάει ο δρόμος ίσια,,.».  Όταν,  όμως, ενεφανίσθησαν τα ηλεκτρικά τραμ, εορτάζαμε εις την Αλυσίδα, όπου ήτο το τέρμα του δρομολογίου τον. Τι γραφικά που ήσαν τα ταβερνάκια,   τ’  ανθοστολισμένα…..
Και πριν  προφτάση  και τον διακόψει κανείς, συμπλήρωσε νοσταλγικά:
Αχ και να ξαναγύριζαν εκείνα τα χρόνια.
Κι’ υψώνοντας το ουζοπότηρο, είπε:
-Εβίβα, παιδιά. Νάμαστε καλα.
ΣΠ. ΤΣΙΡΟΣ
Εφημερίδα  ΕΜΠΡΟΣ 30 Απριλίου 1966


ΚΟΛΟΜΒΟΣ ΚΑΙ ΧΙΟΣ


Οι καραβέλες του Χριστόφορου Κολόμβου



ΚΟΛΟΜΒΟΣ ΚΑΙ ΧΙΟΣ
ΟΙ ΧΙΩΤΕΣ ΠΡΟΗΓΗΘΗΚΑΝ

Γράφει η Θεώνη Πάγκαλου Ζερβού

Ο Κολόμβος ανακάλυψε την Αμερική χάρη σε ένα ταξίδι του στη Γενουατοκρατούμενη τότε Χίο, όπου γνώρισε έμπειρους ναυτικούς που τον συνόδεψαν. Οι Χιώτες είχαν στην κατοχή τους αρχαίους ελληνικούς χάρτες και πληροφορίες που τον οδήγησαν στον σίγουρο δρόμο.
Το 1992 συμπληρώθηκαν 500 χρόνια από την ανακάλυψη της Αμερικής, αλλά οι εορταστικές εκδηλώσεις για την επέτειο αυτή άρχισαν πέντε χρόνια νωρίτερα, το 1987, οπότε συγκροτήθηκε μια διεθνής επιτροπή από μεγάλα ονόματα ανάλογα με τη βαρύτητα του γεγονότος: Όπως ο βασιλιάς της Ισπανίας Χουάν Κάρλος, ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ Ρόναλντ Ρήγκαν, ο τότε  πρόεδρος της Ιταλίας Φραντσέσκο Κοσίγκα, ο τότε αντιπρόεδρος της Ιταλικής Γερουσίας Πάολο Εμίλιο Ταβιάνι.
Το πρώτο διεθνές συνέδριο έγινε στη Χίο στις 24-28 Σεπτεμβρίου 1987 με τον χαρακτηρισμό: ΧΙΟΣ '87 ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ COLOMBUS '92.
Η επιλογή δεν ήταν καθόλου τυχαία, αφού η Χίος έπαιξε καθοριστικό ρόλο στις αναζητήσεις του Κολόμβου, όπως τόνισε τότε στην εισήγηση του ο καθηγητής Πάολο Εμίλιο Ταβιάνι, ένας από τους κυριότερους μελετητές του. Πάντως γύρω από τις ημέρες και τα έργα του μεγάλου θαλασσοπόρου κινείται μια ολόκληρη μυθολογία ισχυρισμών και αμφισβητήσεων. Ωστόσο ένα είναι βέβαιο. Ότι ο Κολόμβος συνέλαβε την ιδέα για την ανακάλυψη του Νέου Κόσμου στη Χίο.


Στη Χίο, το νησί με τα αρώματα, το νησί της μαστίχας και των έμπειρων ναυτικών, που τον καθοδήγησαν. Στη Χίο όπου προμηθεύτηκε τους αρχαίους ελληνικούς χάρτες, βάσει των οποίων χάραξε την πορεία του. Ό Κολόμβος δεν συνάντησε τυχαία τη νέα ήπειρο, όπως πολλοί ισχυρίζονται. Έπλευσε στα σίγουρα.
Εκείνη την εποχή η Χίος ήταν στην κατοχή των Γενοβέζων. Και πιο συγκεκριμένα, της εμπορικής εταιρείας «Μαόνα», ιδιοκτησίας της οικογένειας Ιουστινιάνι. Η κατοχή κράτησε συνολικά 220 χρόνια (1346-1566). Οι Ιουστινιάνι εκμεταλλεύθηκαν τον πλούτο της γης και τα έσοδα από το εμπόριο. Οργάνωσαν τη βιοτεχνία των μεταξωτών, αλλά κυρίως την παραγωγή της μαστίχας και η Χίος έγινε ο παράδεισος της Ανατολής. Τα μαστιχοχώρια οχυρώθηκαν ώστε να προστατεύεται το πολύτιμο προϊόν από λιστρικές επιδρομές, αλλά και να ελέγχονται οι κινήσεις των χωρικών· η δυσφορία των οποίων εκδηλώθηκε με την επανάσταση του 1380. Κι ας εξήγησε ο καθηγητής κ. Ταβιάνι ότι τότε η λέξη «αποικία» είχε την έννοια της παρουσίας και δεν σήμαινε καταπίεση, όπως σήμερα. Κι ότι Έλληνες και Γενουάτες ζούσαν σε μια ενότητα όπου δεν υπήρχε διαφορά ανάμεσα τους. 

 ΧΙΟΣ ΥΠΟ DAPPER 1688

Η καταπίεση ήταν εμφανής, ιδίως στα θρησκευτικά ζητήματα. Αλλά και στα κοινωνικά και στα πολιτικά βεβαίως. Ο Κολόμβος έφθασε στη Χίο 20 χρόνια περίπου μετά την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως από τους Τούρκους (1453), οπότε το ελληνικό πνεύμα διέπρεπε στη Δύση χαράζοντας την πορεία της Αναγέννησης. Ήταν το πρώτο μακρινό ταξίδι του και πραγματοποιήθηκε το 1472 ή 1474. Ο Κολόμβος έμεινε στη Χίο ένα μεγάλο διάστημα που υπολογίζεται από έξι μήνες έως δύο χρόνια. Εκεί συνάντησε τον πλοίαρχο Αντρέα, ο οποίος αργότερα τον συνόδεψε στο ταξίδι του μαζί με άλλους τρεις Χιώτες ναυτικούς. Η πολύτιμη αυτή πληροφορία που δημοσιεύθηκε το 1904 στο γαλλικό περιοδικό Κυανή Επιθεώρηση, οδηγεί στο συμπέρασμα ότι οι Χιώτες είχαν ανακαλύψει την Αμερική πριν από τον Κολόμβο. Ο Αντρέας είχε στην κατοχή του αρχαίους χάρτες που είχαν χρησιμοποιήσει οι αρχαίοι Έλληνες θαλασσοπόροι, που γνώριζαν ότι η γη είναι στρογγυλή.
Την ύπαρξη χαρτών επιβεβαιώνει και ο Τούρκος χαρτογράφος Πιρί Ρεΐς, καπετάνιος του Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπούς, που σχεδίασε τον πρώτο του χάρτη το 1513 βασιζόμενος — όπως σημειώνει ο ίδιος — σε καμιά εικοσαριά παλιούς χάρτες. Η ακρίβεια και οι λεπτομέρειες που διαπιστώθηκαν αργότερα, όπως η διαφορά γεωγραφικού μήκους Νοτίου Αμερικής και Αφρικής ή το σχήμα της Ανταρκτικής, σε μια εποχή που η περιοχή ήταν καλυμμένη από πάγους, οδήγησαν τους επιστήμονες στο συμπέρασμα ότι οι πηγές του Πιρί Ρεΐς, παραπέμπουν στον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό. 
Ο θαλασσοπόρος με τον φυσικό Γκαρθία Χερναντεθ. Πολλά θρυλούνται για τον Κολόμβο. Ένα όμως είναι βέβαιο: Ότι την ιδέα για την ανακάλυψη του Νέου Κόσμου τη συνέλαβε στη Χίο.

Οι Χιώτες ήταν σε θέση να κατέχουν τους σπάνιους αυτούς χάρτες. Ίσως ο Κολόμβος παρουσίασε τους χάρτες στους Ισπανούς βασιλείς. Διαφορετικά πώς θα τους έπειθε να οργανώσουν ένα τόσο δαπανηρό ταξίδι; Εκτός από τους χάρτες ο δαιμόνιος Γενουάτης, ο γιος του Δομίνικου Κολόμβου, κομματάρχη της έκπτωτης οικογένειας Φραγκόζο, φαίνεται πως γνώριζε τις προτιμήσεις των ιθαγενών της Αμερικής, γιατί τους πρόσφερε ψεύτικες — τι άλλο;— γυάλινες χάντρες που είχε πάρει μαζί του. Και αυτή η πληροφορία προέρχεται από τον Πιρί Ρεΐς, ο οποίος γνώριζε το περιεχόμενο βιβλίου της εποχής του Μεγάλου Αλεξάνδρου, που είχε στα χέρια του ο Κολόμβος και τον οδήγησε στον σίγουρο δρόμο.
Για την επίσκεψη του στη Χίο ο Κολόμβος αναφέρεται με σαφήνεια δύο φορές στο ημερολόγιο του και τρίτη σε γράμμα του προς τον υπουργό της Ισπανίας Σαντανιέλ. «Ένιωσα τη μυρωδιά της μαστίχας», έγραψε μόλις πάτησε στο Σαν Σαλβαδόρ (νήσο Γουαναχάνη). Στις 12 Οκτωρίου 1492 έφτασε, στις 21 Οκτωβρίου σημείωσε την παρατήρηση του. Την επανέλαβε στις 23 του ίδιου μηνός και πάλι στις 4 Νοεμβρίου από την Κούβα. Η φράση δεν εκφράζει φυσικά τον ρομαντισμό του Κολόμβου. Αν είναι δυνατόν! Η μαστίχα σήμαινε χρήμα. Χρήμα ρευστό, πολύ λίγο διαδεδομένο, γιατί συνέφεραν οι ανταλλαγές. «50.000 δουκάτα παίρνει η Δημοκρατία της Γένοβας από τη μαστίχα της Χίου», σημείωσε ο Κολόμβος κι αυτό εξηγεί τον ενθουσιασμό του για το μεθυστικό άρωμα που ένιωσε στη Γουαναχάνη και στην Κούβα. Αλλά ο μαστιχοφόρος σχίνος της Χίου, είναι μοναδικός στον κόσμο. Τα σχίνα της Κούβας και του Σαν Σαλβαδόρ είναι διαφορετικά, δεν βγάζουν μαστίχα. Ο Κολόμβος που πραγματοποίησε συνολικά τέσσερα ταξίδια στην Αμερική για λογαριασμό του ισπανικού βασιλείου, είχε επίγνωση της ανακάλυψης του. «Εσείς κατέχετε εδώ, μια άλλη γη, μια απέραντη γη», είχε γράψει στον βασιλιά Φερδινάνδο. Απέφυγε να χρησιμοποιήσει τη λέξη «Ήπειρος» για τον φόβο της Εκκλησίας και των ιεροεξεταστών, που δεν ήθελαν πολύ για να χαρακτηρίσουν κάποιον αιρετικό. Η συγγένεια της Γεωγραφίας και της Κοσμογραφίας με την Κοσμογονία και τη Θεολογία, ήταν πολλή στενή και οι ήπειροι ήσαν τότε τρεις.

Σαν ιστορικό πρόσωπο ο Κολόμβος έχει χαρακτηριστεί άγιος, μάγος και εγκληματίας. Αυτή η τελευταία προσηγορία εξακολουθεί να τον βαρύνει, αφού είναι γνωστές οι ωμότητες των «κονκισταδόρων» στους ιθαγενείς. Ο ίδιος ο Κολόμβος στο δεύτερο ταξίδι του, έστειλε πεντακόσιους σκλάβους στην αγορά της Σεβίλλης. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν ξεχνούν. Και πώς να ξεχάσουν τη χωρίς προηγούμενο γενοκτονία, τη συστηματική εξάλειψη του πολιτισμού τους, την εξαπάτηση, τις διώξεις. Και σήμερα οι εναπομείναντες ιθαγενείς Αμερικανοί είναι είδος φολκλορικό και πολίτες τρίτης κατηγορίας. Η Λατινική Αμερική δεν έχει, παρά μόνο δεινά να θυμηθεί από τα επιτεύγματα του θαλασσοπόρου. Η Ισπανία το γνωρίζει, γι' αυτό για τις εκδηλώσεις της αντικατέστησε τον ευρωκεντρικό τίτλο «ανακάλυψη της Αμερικής» με τον ηπιότερο «συνάντηση των δύο κόσμων».
Οι θάλασσες είναι εκείνες που ενώνουν τους λαούς και το σημείο αυτό τονίστηκε ιδιαίτερα στο συνέδριο της Χίου, από την αρχιτέκτονα Μαρία Ξύδα, η οποία είχε και την έμπνευση της αδελφοποίησης των δύο πόλεων, Χίου-Γένοβας. Υπάρχουν πολλά κοινά χαρακτηριστικά, όπως η παράδοση στη ναυτιλία, η αλληλοεπίδραση στην αρχιτεκτονική και γενικότερα τον πολιτισμό. Όσο για τον Κολόμβο η Γένοβα του χάρισε τη ζωή και η Χίος τα όπλα για να δοξαστεί. Ποια δόξα; Αφού πέθανε ξεχασμένος από βασιλιάδες και κοινούς θνητούς; Την υστεροφημία, έστω.
ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΜΕΝΗ

«Gracias a la vida» (Ευχαριστίες στη ζωή)





«Gracias a la vida» (Ευχαριστίες στη ζωή)
 Ας ξεκινήσουμε σήμερα την μέρα μας με ένα υπέροχο τραγούδι , με υπέροχους στίχους αλλά και τόσο αινιγματικό στο μήνυμα που θέλει να στείλει. Τι είναι άραγε το «Gracias a la vida» (Ευχαριστίες στη ζωή);
Οι στίχοι της Violeta Parra είναι διφορούμενοι καθώς σε πρώτη ανάγνωση το τραγούδι μπορεί να διαβαστεί σαν μια ρομαντική αναφορά και ύμνος στην ζωή και τις προσωπικές εμπειρίες μας αλλά ωστόσο τα όσα ακολούθησαν στην ζωή της Βιολέτας Παρά δείχνουν ότι η Parra προόριζε επίσης το τραγούδι αυτό ως ένα είδος σημειώματος για  την αυτοκτονία της, που σημειώθηκε λίγο αργότερα, ευχαριστώντας την ζωή για όλα όσα της είχε δώσει. Μπορεί όμως ακόμη να διαβαστεί σαν ειρωνεία, επισημαίνοντας ότι μια ζωή γεμάτη καλή υγεία, με ευκαιρίες και κοσμική εμπειρία δεν μπορεί να προσφέρει καμία παρηγοριά στην θλίψη και την αντιφατική φύση της ανθρώπινης ζωής 


Το πιο διάσημο ίσως τραγούδι της Parra, to Gracias a la Vida ( «Ευχαριστίες στη ζωή»), διαδόθηκε σε όλη τη Λατινική Αμερική από τη Mercedes Sosa , στη Βραζιλία από την Elis Regina και αργότερα στις ΗΠΑ από Joan Baez . Παραμένει ένα από τα δημοφιλέστερα τραγούδια στην ιστορία της μουσικής της Λατινικής Αμερικής. Όμως αυτός ο  τραγικός, αλλά και ευρέως αγαπημένος, λαϊκός ύμνος πέρασε και στην Ευρώπη και παρουσιάστηκε με την ιταλική κιθάρα και το φωνητικό σόλο της Adriana Mezzadri και La Oreja de Van Gogh το 2005 στο Διεθνές Φεστιβάλ Τραγουδιού Viña del Mar International Song Festival.
Το τραγούδι αυτό μετά από επεξεργασία που υπεστεί παρουσιάσθηκε ακόμα και σαν κλασικό κομμάτι από τον Alberto Cortez.
Το τραγούδι έχει εκ νέου διασκευαστεί σε πολλές χώρες της Λατινικής Αμερικής από πλήθος καλλιτεχνών και στον Καναδά ο Michael Bublé το χρησιμοποίησε για να συγκεντρώσει κεφάλαια για τους ανθρώπους που επλήγησαν από το σεισμό στη Χιλή, τον Φεβρουάριο του 2010.
Το  «Gracias a la vida» γράφτηκε και ηχογραφήθηκε το 1964-65 μετά από χωρισμό Parra από τον επι πολλά χρόνια σύντροφό της. Είχε κυκλοφορήσει με τον δίσκο Las Ultimas Composiciones (1966) που ήταν και το τελευταίο άλμπουμ της Parra πριν αυτοκτονήσει το 1967.



Ας το δούμε όμως και εμείς έτσι όπως το είδε ο περισσότερος κόσμος και ας τολμήσουμε να το θεωρήσουμε σαν ένα τραγούδι ύμνο στη ζωή, ένα χιλιοτραγουδημένο και χιλιοακουσμένο τραγούδι, σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης, που έγραψε και συνεχίζει να γράφει την δική του ιστορία μέσα από την αγάπη του κόσμου όπου και αν ζει· στην Χιλή, στο Περού, στην Αμερική, στη Γαλλία, στην Ελλάδα, παντού όπου υπάρχουν άνθρωποι που αγωνίζονται για κάτι καλύτερο.
Gracias a la vida τραγούδησε η Χιλιανή Violetta Parra, που  το έγραψε το 1966, λίγο πριν θέσει τέρμα στη ζωή της. Gracias a la vida όμως τραγούδησε και το 1974 η Joan Baez, όταν το συμπεριέλαβε  στο Ισπανικό της άλμπουμ, σαν μήνυμα ελπίδας προς τους Χιλιανούς που ζούσαν τότε κάτω από τη δικτατορία του Πινοσέ, αλλά και σαν απαξίωση για την πολιτική των ΗΠΑ στη Λατινική Αμερική.
Gracias a la vida όμως τραγουδούν σε όλο τον κόσμο οι άνθρωποι υμνώντας την ζωή και τον έρωτα· πιστεύοντας πως η ζωή γράφει τελικά τα πιο αναπάντεχα της σενάρια της για όλους μας.


LETRA 'GRACIAS A LA VIDA'
Gracias a la vida que me ha dado tanto
Me dio dos luceros que cuando los abro
Perfecto distingo lo negro del blanco
Y en el alto cielo su fondo estrellado
Y en las multitudes el hombre que yo amo.

Gracias a la vida que me ha dado tanto
Me ha dado el sonido y el abedecedario
Con él las palabras que pienso y declaro
Madre amigo hermano y luz alumbrando,
La ruta del alma del que estoy amando.

Gracias a la vida que me ha dado tanto
Me ha dado la marcha de mis pies cansados
Con ellos anduve ciudades y charcos,
Playas y desiertos montañas y llanos
Y la casa tuya, tu calle y tu patio.

Gracias a la vida que me ha dado tanto
Me dio el corazón que agita su marco
Cuando miro el fruto del cerebro humano,
Cuando miro al bueno tan lejos del malo,
Cuando miro al fondo de tus ojos claros.

Gracias a la vida que me ha dado tanto
Me ha dado la risa y me ha dado el llanto,
Así yo distingo dicha de quebranto
Los dos materiales que forman mi canto
Y el canto de ustedes que es el mismo canto
Y el canto de todos que es mi propio canto.

Gracias a la vida
- FUENTE - MUSICA.COM
- ESCRITORES - VIOLETA PARRA SANDOVAL
- PUBLICADA POR - WARNER/CHAPPELL MUSIC, INC.
- LICENCIADA POR – LyricFind Violeta Parra


Ευχαριστώ τη ζωή

Ευχαριστώ τη ζωή που μου έδωσε τόσα
Μου έδωσε δυο μάτια που όταν τα ανοίγω
διακρίνω τέλεια το άσπρο από το μαύρο
και στον απέραντο ουρανό το αστροφώτιστο βάθος του
κι ανάμεσα στα πλήθη τον άντρα που αγαπώ

Ευχαριστώ τη ζωή που μου έδωσε τόσα
Μου έδωσε την ακοή που σε όλο το εύρος της
καταγράφει νύχτα και μέρα γρύλλους και καναρίνια
σφυριά ,τουρμπίνες, γαβγίσματα, μπόρες
και την τόσο τρυφερή φωνή του καλού μου αγαπημένου

Ευχαριστώ τη ζωή που μου έδωσε τόσα
Μου έδωσε τον ήχο και το αλφαβητάριο
που μ'αυτό σκέφτομαι λέξεις και τις απευθύνω
Μητέρα, φίλος, αδερφός και φως που φωτίζει
τον δρόμο για την ψυχή εκείνου που έχω ερωτευθεί

Ευχαριστώ τη ζωή που μου έδωσε τόσα
Μου έδωσε το βάδισμα στα κουρασμένα μου πόδια
Με αυτά διέσχισα πολιτείες και λασπωμένα χωριά
παραλίες και ερήμους,βουνά και πεδιάδες
Και το σπίτι σου,το δρόμο σου και την αυλή σου

Ευχαριστώ τη ζωή που μου έδωσε τόσα
Μου έδωσε την καρδιά που φτερουγίζει
όταν αντικρύζω τον καρπό του ανθρώπινου μυαλού
όταν διακρίνω το καλό τόσο μακριά απ'το κακό
όταν κοιτάζω στο βάθος των φωτεινών ματιών σου

Ευχαριστώ τη ζωή που μου έδωσε τόσα
μου έδωσε το γέλιο, μου έδωσε και το κλάμα
έτσι διακρίνω τη χαρά από τη θλίψη
τα δυο υλικά που έφτιαξαν το τραγούδι μου
και το τραγούδι σας που είναι το ίδιο τραγούδι
και το τραγούδι όλων που είναι το δικό μου τραγούδι
Ευχαριστώ τη ζωή που μου έδωσε τόσα