Turkaegean και πυρρίχιος

 

Turkaegean και  πυρρίχιος

Όταν το 1999 ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ Μπίλλ Κλιντον επισκέφθηκε επίσημα την Τουρκία το τουρκικό καθεστώς, θέλοντας να προσφέρει «τοπικό χρώμα» στη φιλοξενία του προς τον υψηλό καλεσμένο του, παρουσίασε μεταξύ άλλων και… ποντιακούς χορούς! Τα ελληνικά μέσα μαζικής ενημέρωσης ούτε που αντιλήφθηκαν τότε το γεγονός, πολύ δε περισσότερο δεν έδειξε να προβληματίζεται η ελληνική πολιτεία που ήταν ο επόμενος σταθμός του Αμερικανού προέδρου.

Η ασυγχώρητη αυτή ολιγωρία οφείλεται, σε ό,τι αφορά τα ελληνικά ΜΜΕ, στη μουσική και εθνολογική μορφωτική ανεπάρκεια. Δηλαδή, οι Έλληνες δημοσιογράφοι πρέπει να κάνουν εντατικά μαθήματα  μουσικής ιστορίας και να γνωρίσουν καλύτερα τις Χαμένες Πατρίδες.

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της πλήρους σύγχυσης των ελληνικών ΜΜΕ ήταν  όταν με τον ερχομό των πρώτων Ελλήνων από τις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης αδυνατούσαν να ερμηνεύσουν την… εθνική προέλευση των υπερήφανων Ελλήνων και τους προσέδωσαν τότε το ρατσιστικό προσωνύμιο «Ρωσοπόντιοι»! Η άγνοια των ιστορικών γεγονότων ήταν τέτοιου βαθμού , ώστε δεν μπορούσαν να εξηγήσουν πώς βρέθηκαν ξαφνικά εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες στην πρώην ΕΣΣΔ! Αλλά, και να ήθελαν να πληροφορηθούν για την ύπαρξη μιας τέτοιου μεγέθους ελληνικής διασποράς, δεν θα μπορούσαν, γιατί απλούστατα στα βιβλία της ελληνικής ιστορίας δεν γράφτηκε στο παρελθόν τίποτε!

Έτσι όπως και τώρα με τον όρο Turkaegean κανείς δεν προβληματίστηκε τότε που το τουρκικό καθεστώς οικειοποιούταν τους αρχαιοπρεπείς ελληνικούς ποντιακούς χορούς και τους παρουσίαζε στον υψηλό επισκέπτη στη θέαση των τηλεοπτικών ΜΜΕ όλου του κόσμου ως δικούς της.

 

 

Ο πανάρχαιος, λεβέντικος πυρρίχιος χορευόταν με την τουρκική σημαία στο στήθος των χορευτών χωρίς να αντιδρά κανείς σ’ αυτή την ιστορική παραποίηση.

Βέβαια για τα ΜΜΕ υπάρχει το ελαφρυντικό ότι κανείς δεν εξήγησε στους λειτουργούς τους, όταν κάθονταν στα σχολικά θρανία, ότι ο πυρρίχιος είναι ένας πανάρχαιος ελληνικός χορός, που χορευόταν στα μικρά και μεγάλα Παναθήναια στην αρχαία Αθήνα, από τους Κουρήτες στην Κρήτη και από τους Κορύβαντες στη Μικρά Ασία. Ότι τον χόρεψαν οι Έλληνες μισθοφόροι σε μια ανάπαυλα της καθόδου των Μυρίων, σύμφωνα με όσα γράφει ο Ξενοφώντας, και μάλιστα οι «βάρβαροι» τρόμαξαν τόσο πολύ από τις ιαχές και τα δυνατά χτυπήματα των ποδιών στο έδαφος, ώστε το έβαλαν στα πόδια! Ήταν δε οι Θράκες μισθοφόροι οι πρώτοι που είχαν σηκωθεί να τον χορέψουν.

Για ιστορικούς λόγους ο πανάρχαιος αυτός λεβέντικος πυρρίχιος χορός συνέχισε να χορεύεται μόνο στην περιοχή του Πόντου και μεταφέρθηκε στη μητροπολιτική Ελλάδα με τον ερχομό των προσφύγων το 1922. Συνέχισε δε να χορεύεται και στον ίδιο τον ιστορικό Πόντο από τους εξισλαμισμένους Ποντίους που ζουν σήμερα στην περιοχή.

 

 

Το τουρκικό καθεστώς, στην προσπάθεια αφομοίωσης των μη τουρκικών στοιχείων στην επικράτειά του, κλέβει τον πολιτισμό τους και τον εμφανίζει ως τουρκικό! Σ’ αυτή την παραχάραξη της ιστορίας του ελληνικού πολιτισμού δεν υπήρξε  τότε καμιά άμεση αντίδραση από ελληνικής πλευράς – όπως δεν υπήρξε και στην περίπτωση του Turkaegean - και οι κλέφτες των πολιτισμών συνεχίζουν το έργο τους παρουσιάζοντας στοιχεία άλλων πολιτισμών ως δικά τους.

Αν είχε, μάλιστα, κανείς τη δυνατότητα να παρακολουθήσει τουρκικούς τηλεοπτικούς σταθμούς, θα έβλεπε ότι σχεδόν καθημερινά εμφανίζονται συγκροτήματα με ποντιακούς χορούς ή τραγούδια του Πόντου ως τουρκικά.

Το πρόβλημα – εξ αιτίας του γεγονότος αυτού- το  αντιμετώπισαν, άλλωστε, πολλά ποντιακά χορευτικά συγκροτήματα, που όταν βρισκόντουσαν στο εξωτερικό, έπρεπε να εξηγούν στους ξένους διοργανωτές ότι οι χοροί που χορεύουν δεν είναι τουρκικοί. 

 

 

Από ελληνικής πλευράς είμαστε μάλλον χαλαροί όπως απέδειξε και η πρόσφατη γελοιοποίησή μας από τον όρο Τουρκο-Αιγαίο (TurkAegean) που έπρεπε να περάσει ένας ολόκληρος χρόνος για να φιλοτιμηθεί η Ελληνική Κυβέρνηση, μετά τον σάλο που προκλήθηκε, να αντιδράσει κατόπιν εορτής.

Τελικά θα πρέπει να σοβαρευτεί η ελληνική πολιτεία ώστε οι Τούρκοι να σταματήσουν να καπελώνουν την πατρίδα μας σε τόσο σοβαρά θέματα όπως είναι το Αιγαίο μας και ο πολιτισμός μας και να φροντίσουν επιτέλους τα υπουργεία Παιδείας και Πολιτισμού να προβάλουν και να αναδείξουν τον πυρρίχιο παγκοσμίως ως εθνικό ελληνικό χορό. Θα πρέπει ο πυρρίχιος να διδάσκεται στα σχολεία, ώστε όλα τα ελληνόπουλα να γνωρίζουν αυτόν τον πανάρχαιο ελληνικό, ιστορικό χορό. Γιατί με τη βαριά ευθύνη των υπουργείων Παιδείας και Πολιτισμού φθάσαμε στο σημείο τα παιδιά να χορεύουν στα σχολικά διαλείμματα… ραπ, λαμπάντα κ.λ.π. και να μη γνωρίζουν έναν από τους ωραιότερους χορούς του κόσμου.