ΣΕΚΑΠ ΚΑΙ ΤΟΥΡΚΙΚΟΣ ΕΠΕΚΤΑΤΙΣΜΟΣ ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ

Όλα  όσα συμβαίνουν στη Θράκη

Η ΣΕΚΑΠ «δούρειος  ίππος» για τη διείσδυση του ισλαμικού κεφαλαίου στα Βαλκάνια

Της   ΕΛΛΗΣ ΜΗΤΑΚΙΔΟΥ

Από την τουρκική καπνοβιομηχανία Seba προέρχεται η μοναδική δεσμευτική προσφορά για την εξαγορά του πλειοψηφικού πακέτου μετοχών της ΣΕΚΑΠ, σύμφωνα με πληροφορίες που διοχετεύονται από την πλευρά του εκκαθαριστή της ATEbank και των αξιολογητών. Έτσι, η επιχείρηση διείσδυσης του ισλαμικού κεφαλαίου που απλώθηκε με επιτυχία σε Κόσοβο, Σκόπια, Μολδαβία, Αλβανία και Βουλγαρία, εξαγοράζονται πλήθος  εταιρειών κατά μήκος των ελληνικών συνόρων, βρίσκεται σήμερα ένα βήμα πριν από την επέκταση της στην Ελλάδα.

Η τουρκική εταιρεία φέρεται να έχει δεσμευθεί για την παραμονή του προσωπικού της εταιρείας και τον διπλασιασμό των εργασιών της ελληνικής καπνοβιομηχανίες. Κάποιες πηγές εμπλέκουν στο ντιλ και την ΕΛΓΕΚΑ, η οποία φέρεται να είναι ο έλληνας συνεταίρος  για τον οποίο έκαναν λόγο στην αρχική πρόταση τους οι Τούρκοι χωρίς να τον κατονομάζουν. Οι δυο όμιλοι θα συγκροτήσουν για την περίπτωση κοινοπρακτικό σχήμα.

Η Seba είναι «παλαιά γνώριμη» της ΣΕΚΑΠ καθώς συνεργάζεται μαζί της επί 19 χρόνια στις εξαγωγές τσιγάρων, ενώ η ελληνική εταιρεία παράγει για λογαριασμό της αρκετά σήματα.

Παράγοντες  της αγοράς εκτιμούν ότι οι Τούρκοι επιθυμούσαν εξαρχής τη συμμετοχή στο νέο σχήμα ενός ελληνικού και καταξιωμένου ομίλου (όπως η ΕΛΓΕΚΑ) ώστε - εκτός από τις επιχειρηματικές συνέργειες- να αμβλυνθούν και οι αναμενόμενες αντιδράσεις της  τοπικής κοινωνίας.

Ήδη δύο μεγάλες τουρκικές  εταιρείες αναπτύσσουν δραστηριότητα στη χώρα.

Η ILSAM πιθανός  αναγραμματισμός  της λέξης Ισλάμ), που είναι τεχνική εταιρεία με έδρα Κομοτηνή-Θεσσαλονίκη εγκαινίασε τα γραφεία της στη  Θεσσαλονίκη με την παρουσία δεκάδων τούρκων αξιωματούχων. Φέρονται να την απαρτίζουν τρείς  πολιτικοί μηχανικοί, μουσουλμάνοι της Ξάνθης και έλληνες υπήκοοι. Τα τουρκικά κεφάλαια της θεωρείται ότι ανήκουν στο «Μπιρλίκ βακφέ», βακούφι του κυβερνώντος κόμματος της Τουρκίας.

Η μεταφορική SEBA, επίσης, φέρεται να είναι αυτή που επιδιώκει να αγοράσει το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών της καπνοβιομηχανίες ΣΕΚΑΠ. Η SEBA είναι μια μεγάλη μεταφορική εταιρεία της γείτονος.

Επίσης , θα πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι στις αρχές του 2012, μια ιστορική βιομηχανία της Θεσσαλονίκης, η Μακεδόνικη Εταιρεία Χάρτου ΑΕ, πιο γνωστή ως  ΜΕΛ, πωλήθηκε στον τουρκικό όμιλο Pak Holdings.

Πρόσχημα της δραστηριότητας της Τουρκίας στη χώρα είναι η αξιοποίηση του Προγράμματος  Ανάπτυξης, που έχει καταρτιστεί από τα Ηνωμένα Έθνη για περιοχές που αντιμετωπίζουν εμπόδια στην οικονομική τους ανέλιξη. Πρόκειται για το πρόγραμμα United Nations Development Programme (UNDP) - γι' αυτό άλλωστε ο Τούρκος  πρέσβης στην Αθήνα Κερίμ Ουράς  κατέθεσε προ ημερών την πρόταση για την κατάρτιση του προγράμματος, με την χρηματοδότηση της πρεσβείας , για την προώθηση των επενδύσεων στην περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίου και Θράκης. Η αλήθεια είναι ότι η τουρκική ηγεσία στοχεύει να αναλάβει εξ ολοκλήρου διάφορα οικονομικά προγράμματα και επενδύσεις σε Θεσσαλονίκη, Καβάλα (όπου κι εκεί αναπτύσσεται  τα τελευταία δύο χρόνια μεγάλη δραστηριότητα με αλλεπάλληλες  επισκέψεις κλιμακίων επιχειρηματιών από την Τουρκία, ημερίδες για διμερείς συνεργασίες στους  τομείς του τουρισμού και του πολιτισμού), και Θράκη, και μάλιστα με την «αποδοχή» των ελληνικών αρχών, αναλαμβάνοντας κυριαρχικό αναπτυξιακό ρόλο.

Είναι γνωστό άλλωστε ότι το οργανωμένο ισλαμικό κεφάλαιο διαδραμάτισε εξαρχής σημαντικό ρόλο στην προώθηση των περιφερειακών συμφερόντων της Τουρκίας, ένα απαραίτητο συμπληρωματικό εργαλείο άσκησης  εξωτερικής πολιτικής με στόχο την ανάδειξη της χώρας  σε κυρίαρχη αναπτυξιακή δύναμη.

Πώς έφτασε η ΣΕΚΑΠ στο ξεπούλημα

Η ΣΕΚΑΠ είναι μια από τις παλαιότερα και μεγαλύτερες επιχειρήσει που αναπτύχθηκαν μέσα από τον συνεταιριστικό αγροτικό χώρο. Υπήρξε για ένα διάστημα η μεγαλύτερη καπνοβιομηχανία στη χώρα με μερίδιο αγοράς  που στην πραγματικότητα άγγιζε το 20%. Τα τσιγάρα της ανταγωνίζονταν τα τσιγάρα τεράστιων πολυεθνικών εταιρειών. Η συνεισφορά της στην ελληνική οικονομία και κοινωνία, μόλις  πριν από λίγα χρόνια, ήταν ιδιαίτερα αξιόλογη: οι εξαγωγές τσιγάρων σε όλον τον κόσμο προσέφεραν πολύτιμο συνάλλαγμα, εξασφάλιζε εργασία  για εκατοντάδες οικογένειες  στη Θράκη συντηρώντας μεγάλο μέρος της τοπικής κοινωνίας και οικονομίας, η τεχνογνωσία που αναπτύχθηκε στα εργαστήρια της ήταν πρωτοπόρος  σε διεθνές επίπεδο, ενώ η απορρόφηση της παραγωγής καπνού γινόταν σε ιδιαίτερα ικανοποιητικές για τους παραγωγούς  τιμές και  συντέλεσε τα μέγιστα στη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των κατοίκων της περιοχής.

Πως έφτασε να ξεπουλιέται; Το ερώτημα μοιάζει ρητορικό αφού η ιστορία της δεν είναι και τόσο πρωτότυπη. Η καπνοβιομηχανία «θυσιάστηκε» επί της ουσίας μέσω της χρησιμοποίησης  της για ψηφοθηρικούς πελατειακούς σκοπούς, απαξιώθηκε για να ξεπουληθεί έναντι πινακίου φακής.

ΤΟ ΠΑΡΟΝ 30.12.2012

ΜΕ ΙΣΛΑΜΙΚΑ ΔΟΛΑΡΙΑ Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΑΓΟΡΑΖΕΙ 

εκατοντάδες ελληνικές επιχειρήσεις

► Τα « Επίκαιρα» παρουσιάζουν όλο το σχέδιο για την άλωση της εγχώριας Επιχειρηματικής σκηνής. 

► Σε συνεργασία ακόμα και με τον ΟΗΕ (!) και με χρηματοδότηση από αραβικά κράτη η Τουρκία ξεκινά από τη Θράκη την οικονομική διείσδυση σε όλη τη χώρα αλλά και τα Βαλκάνια. 

Οργανωμένο σχέδιο εξαγοράς εκα­τοντάδων επιχειρήσεων-«φιλέτων» της Θράκης και της ευρύτε­ρης Περιφέρειας της Ανατολικής Μακεδονίας, που αντιμετωπίζουν οξύτατα οικονο­μικά προβλήματα λόγω της κρίσης και βρί­σκονται ένα βήμα πριν από το «λουκέτο», έχει θέσει σε εφαρμογή η Τουρκία, μέσω της οικονομικής της διπλωματίας. Όπως αποκαλύπτουν... σήμερα τα «Επίκαιρα», με «Δούρειο Ίππο» το Γραφείο του ΟΗΕ (United Nations Development Programme - UNDP) στην Αθήνα, το ισλαμικό κεφάλαιο προσπαθεί να καταρτίσει ένα «οικονομικό πακέτο» με αποκλειστικό χρηματοδότη την Τουρκία. 

Πρωταγωνιστικό ρόλο στη σύνταξη της πρότασης, η οποία θα ενδυθεί το μανδύα τοπικού αναπτυξιακού προγράμματος «για την προώθηση των επενδύσεων στην Περι­φέρεια Ανατολικής Μακεδονίας Θράκης», έχει ο Τούρκος πρέσβης στην Αθήνα, Κερίμ Ουράς, ο οποίος για το σκοπό αυτό συναντήθηκε πρόσφατα στην πρωτεύουσα με κορυφαίο αξιωματούχο του ΟΗΕ. Το υπό κατάρτιση πρόγραμμα που μηχανεύεται ο Τούρκος αξιωματούχος με στόχο τη σταδιακή απόκτηση του ελέγχου της οικονομίας μιας από τις πλέον σημαντικές για την εδαφική ακεραιότητα της πατρίδας μας περιοχές, σαφώς και υπερβαίνει το πλαίσιο και τους σκοπούς του περιφερειακού προγράμματος BSTIP, όπου Ελλάδα και Τουρκία συνεργάζονται αποδοτικά χρόνια τώρα. Πίσω απ' την ξαφνική αυτή κινητικότητα λέγεται ότι κρύβεται η Διεύθυνση Τούρκων του Εξωτερικού και Συγγενικών Κοινοτήτων, που υπάγεται απευθείας στον Τούρκο πρωθυπουργό, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Για το λόγο αυτό, μάλιστα, τον περασμένο Αύ­γουστο επισκέφθηκε τη Θράκη ο Τούρκος αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Ερντογάν, Μπεκίρ Μποζντάγ, συνοδευόμενος από τον πρόεδρο της Διεύθυνσης Τούρκων του Εξωτερικού, Κεμάλ Γιουρτνάτς. 

Η επιχείρηση αλώσεως της οικονομίας της Θράκης δεν αποτελεί μεμονωμένο κρούσμα αλλά συνιστά μέρος ενός γενικότερου σχεδίου τουρκικής οικονομικής δι­είσδυσης στα Βαλκάνια. Το τουρκικό ισλα­μικό κατεστημένο, που με εμπροσθοφυλακή επιχειρηματίες απολύτως πιστούς στον Ερντογάν ήδη απλώνει γερά το πλοκάμια του σε Κόσσοβο, Σκόπια Μολδαβία, Αλβα­νία και Βουλγαρία -εξαγοράζοντας πλήθος εταιρειών κατά μήκος των ελληνικών συ­νόρων-, επιδιώκει σήμερα με κάθε μέσο να «βάλει πόδι» και στην Ελλάδα. Ήδη δυο μεγάλες τουρκικές εταιρείες έχουν κάνει την εμφάνισή τους στη Βόρεια Ελλάδα και προετοιμάζουν το έδαφος για την τουρκική διείσδυση με τυμπανοκρουσίες: 

• Η ILSAM (πιθανόν αναγραμματισμός της λέξης «Ισλάμ»), που είναι τεχνική εται­ρεία με έδρα σε Κομοτηνή-Θεσσαλονίκη, εγκαινίασε προσφάτως τα γραφεία της στη Θεσσαλονίκη, παρουσία δεκάδων Τούρκων αξιωματούχων. Πρόκειται για εταιρεία που ίδρυσαν τρεις πολιτικοί μηχανικοί από τη Θράκη, μουσουλμάνοι στο θρήσκευμα Έλληνες υπήκοοι. Στους διαδρόμους του ΥΠ.ΕΞ ακούγεται ότι τα κεφάλαια γιο την ίδρυση της εταιρείας δεν είναι αποκλειστικά δικά τους, αλλά βασικός χρηματοδότης είναι το ελεγχόμενο από το κόμμα του Ερντογάν βακούφι «Μπιρλίκ Βακφέ» στην Άγκυρα. 

• Η μεταφορική SEBA φέρεται να είναι αυτή που επιδιώκει να αγοράσει το πλειο­ψηφικό πακέτο των μετοχών της καπνοβιομηχανίας ΣΕΚΑΠ και κοντράρεται με μια κο­ρεατική εταιρεία που δείχνει εσχάτως ενδια­φέρον για την ελληνική εταιρεία. Πρόεδρος της SEBA Dis Ticaret Ve Nakliyat AS, όπως είναι η πλήρης επωνυμία της, είναι ένας από τους κορυφαίους Τούρκους επιχειρηματίες, ο Κιλίτς Τουρκές, ο οποίος σε πρόσφατη επίσκεψη του στην Ελλάδα συναντήθηκε με κορυφαίο διοικητικό στέλεχος της ελλη­νικής καπνοβιομηχανίας και υπέβαλε πρόταση εξαγοράς του πλειοψηφικού πακέτου. Για να γίνει, μάλιστα, ευνοϊκά δεκτή η είδη­ση από τον τοπικό πληθυσμό, ο Τουρκές προσέγγισε και Έλληνα επιχειρηματία στον οποίο πρότεινε να μετάσχει στην εξαγορά ως μέτοχος μειοψηφίας! 

Η εταιρεία του Τουρκές διαθέτει 2.000 φορτηγά και έναν από τους μεγαλύτερους εμπορικούς στόλους των Βαλκανίων. Προφανώς θέλει να αξιοποιήσει το δίκτυο του για να αποκτήσει το μονοπώλιο στη διακί­νηση καπνού στο Βορρά. Πιθανή εξαγορά της συνεταιριστικής καπνοβιομηχανίας από τους Τούρκους θα έχει όμως ένα και μόνο αποτέλεσμα: την εξάρτηση μεγάλου τμήματος του αγροτικού πληθυσμού της θρακικής περιφέρειας από τους ανθρώ­πους του προξενείου, στους οποίους θα πρέπει να υποβάλλουν τα σέβη τους προκειμένου να αγοράζουν τα καπνά τους σε ικανοποιητικές τιμές. 

• Ας μην λησμονείται, τέλος, η έντονη κι­νητικότητα που δείχνει τελευταία στη Θρά­κη ένας άλλος επιχειρηματίας που καθοδη­γείται από το γραφείο του Ερντογάν στην Άγκυρα ο Ομάρ Μπαμπά, που προσφάτως αγόρασε ένα κτίριο στο κέντρο της Ξάνθης δήθεν για να το μετατρέψει σε σχολείο. 

Θεσμική «περιβολή» 

Όλες αυτές οι αυτόνομες πρωτοβουλίες της τουρκικής διπλωματίας επιδιώκεται τώρα να προσλάβουν μέσω του Οργανι­σμού Ηνωμένων Εθνών και θεσμικό χαρακτήρα. Η έως σήμερα αδυναμία αντίδρα­σης της ελληνικής πλευράς φαίνεται ότι τους άνοιξε την όρεξη! 

Ειδικότερα: 

Οι κινήσεις της τουρκικής πρεσβείας στην Αθήνα που λειτουργεί σαν «ομπρέλα» για την εξαγορά ελληνικών επιχειρήσεων, είναι συγκεκριμένες και έχουν εντοπιστεί από τις διπλωματικές κεραίες του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών. Όπως πληροφο­ρούνται τα «Επίκαιρα», την προηγούμενη εβδομάδα περιήλθε σε γνώση της κυβέρνησης η πληροφορία ότι ο Τούρκος πρέ­σβης στην Αθήνα κ. Ουράς, συναντήθηκε στις 19 Νοεμβρίου του 2012 με τον επικε­φαλής του γραφείου επενδύσεων του ΟΗΕ (UNDP), κ. Μπάρι Κολόντκιν, ζητώντας του να χρηματοδοτήσει ο Οργανισμός από τον προϋπολογισμό του ένα πρόγραμμα που αφορά στην ανάπτυξη των εμπορικών συναλλαγών στην περιοχή της Θράκης με τουρκικά κεφάλαια! Ο κ. Ουράς φέρεται πως του δήλωσε ότι η πρεσβεία γνωρίζει καλώς το τοπικό ενδιαφέρον για την εφαρ­μογή ενός τέτοιου προγράμματος, ότι ανα­ζητεί τρόπους ενίσχυσης των επενδύσεων και των εμπορικών συναλλαγών στην περι­οχή και ότι η ενδεχόμενη παρουσίαση ενός τέτοιου project από το UNDP θα εξασφάλιζε -έτσι προεξόφλησε- κατά πάσα πιθανό­τητα την αποδοχή του και από τις ελληνικές Αρχές! Κάτι που, φυσικά ήταν ψευδές. 

Αμέσως σήμανε συναγερμός στην οδό Ακαδημίας όπου και η έδρα του υπουργείου Εξωτερικών, καθώς η εμπλοκή του ΟΗΕ σε μια εποχή που η Ελλάδα «καίγεται» για επενδύσεις δυσκολεύει την απευθείας απόρριψη της τουρκικής πρότασης, η οποία πρέπει να υπονομευτεί με άλλο τρόπο (λ.χ. με τη συνυποβολή αντίστοιχων προτάσεων από εθνικούς και κοινοτικούς επιχειρηματίες, προκειμένου να μην αποκτήσουν οι Τούρκοι τον έλεγχο του προγράμματος). 

Το θέμα αξιολογήθηκε ως εξαιρετικά σο­βαρό, καθώς δεν αφορά στις παραδοσιακές ελληνοτουρκικές συνεργασίες, αλλά σε αυτή καθαυτή τη διείσδυση του «πράσινου δολαρίου» στα Βαλκάνια και, μάλιστα στη χώρα μας, που είναι η μόνη που αντιστέκε­ται στο σχέδιο αυτό διαχρονικά. 

Το Γραφείο του UNDP στην Αθήνα διαχειρίζεται από το 2007 το πρόγραμμα "Black Sea Trade and Investment Promotion Programme-BSTIP), που αποτελεί το πρώτο διεθνές αναπτυξιακό πρόγραμμα που συγχρηματοδοτείται από την Ελλάδα μέσω του υπουργείου Ανάπτυξης, Ανταγω­νιστικότητας, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, και την Τουρκία, μέσω του υπουργείου Εξωτερικών, με συμβολική συμμετο­χή και του Οργανισμού ΟΣΕΠ. Το εν λόγω πρόγραμμα έχει στόχο την προσέλκυση επενδύσεων και την ανάπτυξη του εμπο­ρίου στην περιοχή του Εύξεινου Πόντου, μέσω της διοργάνωσης τουρκικών προω­θητικών εκδηλώσεων και συναντήσεων, της ανάληψης πρωτοβουλιών για την άρση των εμποδίων στην ανάπτυξη του εμπο­ρίου και των επενδύσεων και της συνεργασίας με επιχειρηματικούς φορείς. 

Τα «πράσινα δολάρια» 

Το οργανωμένο ισλαμικό κεφάλαιο δια­δραμάτισε εξαρχής σημαντικό ρόλο στην προώθηση των περιφερειακών συμφε­ρόντων της Τουρκίας, ενώ σήμερα που η πολυδιάστατη και πολύπλευρη στρατηγική του κυβερνώντος ΑΚΡ ευνοεί την ενεργό συμμετοχή της «κοινωνίας των πολιτών» στην άσκηση εξωτερικής πολιτικής, φαί­νεται ότι αποτελεί έναν αναγνωρισμένο μηχανισμό δημόσιας και οικονομικής διπλωματίας. 

Στην Τουρκία έχουν διεισδύσει «πράσινα δολάρια», ισλαμικά δολάρια, από χώρες όπως η Συρία στο παρελθόν και το Ιράκ, αλλά τα περισσότερα προέρχονται από το Ιράν. Είναι γνωστό ότι διοχετεύονται μέσω διαφόρων θρησκευτικών ταγμάτων. Τα θρησκευτικά τάγματα ενισχύουν το κυβερ­νών κόμμα - είναι οι άνθρωποι τους. Στην ουσία είναι παρακλάδια του κόμματος που ελέγχεται μ' ένα σύστημα παρόμοιο με το ρεπουμπλικανικό, στους κόλπους του ο­ποίου συγκεντρώνονται διάφορες θρη­σκευτικές κάστες και στηρίζονται πλήρως από τον Τούρκο πρωθυπουργό. 

Άλλωστε, η τουρκική οικονομία είναι μια «υπερθερμαινόμενη» οικονομία με χρήματα που ανακυκλώνονται συνεχώς στο εξωτερικό, ενδεδυμένα με ιδεολογικό κά­λυμμα. Η αποδοχή και αναγνώριση τους ως απαραίτητα - συμπληρωματικά εργαλεία εξωτερικής πολιτικής νομιμοποιήθηκε από τον Νταβούτογλου, ο οποίος, συνδυάζο­ντας ιδεολογία και πραγματισμό, αντιλήφθηκε τη δραστηριότητα της «κοινωνίας των πολιτών και επιχειρηματιών» ως αναπόσπαστο κομμάτι της ευρύτερης, συνολι­κής στρατηγικής και του οράματος του για τη διεθνή αναβάθμιση του ρόλου και της σημασίας της Τουρκίας. Όταν, λοιπόν, χάθηκαν οριστικά οι «αγορές» των αραβικών κρατών, η αρμόδια Διεύθυνση Τούρκων του Εξωτερικού και Συγγενικών Κοινοτή­των, όπως ονομάζεται η σχετική υπηρεσία που κινείται από τον ίδιο τον πρωθυπουργό, διοχέτευσε τα χρήματα που έχει μέσω διαφόρων προγραμμάτων Ανάπτυξης στα Βαλκάνια και αρχικώς στο Κόσσοβο. Το μόνο ιδεολογικό και θρησκευτικό άνοιγμα που τους έμεινε, εξάλλου, είναι το Βαλκάνια. 

Οι επιχειρηματικές οργανώσεις της MUSIAD και της TUSKON 

Ο όρος ισλαμικό ή «πράσινο» (με ισλαμιστική χροιά), όπως επιτιμητικά αποκαλού­νταν κατά τη δεκαετία του '90 από τους κο­σμικούς, περιλαμβάνει: 

α) πολυμετοχικές εταιρείες (holdings) που δημιουργήθηκαν από εμβάσματα και δωρεές των Τούρκων μεταναστών στην Ευρώπη (κυρίως Γερμα­νία). 

β) θρησκευόμενους επιχειρηματίες οργανωμένους σε τοπικούς ή εθνικούς εμπορικούς συνδέσμους (όπως η Ένωση Ανεξάρτητων Βιομηχάνων και Επιχειρημα­τιών - MUSIAD) και 

γ) εταιρείες, ισλαμικές τράπεζες και επιχειρηματικούς συλλόγους που έχουν ιδρύσει θρησκευτικές αδελφό­τητες (η περίπτωση ISHAD/TUSKON - Συνομοσπονδία Βιομηχάνων και Επιχειρημα­τιών της Τουρκίας). 

Σύμφωνα με μελέτη του ΕΛΙΑΜΕΠ που πραγματοποίησε η καθηγή­τρια του Παντείου Μαρία Βερβερίδου, «το "Κεφάλαιο της Ανατολίας", όπως λέγεται, ξεκίνησε με μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις στις "απομακρυσμένες", χιλιομετρικά και ιδεολογικά από την Κωνσταντινούπολη συντηρητικές επαρχίες της Ανατολίας. 

«Τα τουρκικά συντηρητικά και ισλαμικά κόμματα γενικότερα και το κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ), ειδικότερα, χαρακτηρίζονται από έντονο επιχειρηματικό πνεύμα και είναι προσανατολισμένα στις συνθήκες ανταγωνισμού που επικρατούν στην παγκόσμια οικονομία. 

Πέρα από πολιτικοί εκφραστές σημαντικής μερίδας του επιχειρηματικού κόσμου της Ανατολίας, με υψηλά ποσοστά συμμετοχής επιχειρηματιών στους κόλπους των κομμάτων τους, ο Τουρκούτ Οζάλ και ο Νετσμεντίν Ερμπακάν καθιε­ρώθηκαν, πριν περάσουν στην πολιτική, ως γνωστοί οικονομολόγοι, ο Τούρκος πρωθυπουργός Ερντογάν σπούδασε οι­κονομικά και, μάλιστα, στις αρχές της δεκαετίας του 80 εργάστηκε ως μάνατζερ επιχειρήσεων, ενώ και ο πρόεδρος της Τουρκικής Δημοκρατίας, Αμπντουλάχ Γκιούλ, υπήρξε για μία δεκαετία στέλεχος της ισλαμικής Τράπεζας Ανάπτυξης. 

Απο­δίδεται, επομένως, ιδιαίτερη σημασία στο συντονισμό των ενεργειών μεταξύ πολιτι­κής και ιδιωτικού οικονομικού τομέα, και στην Τουρκία πλέον αποτελεί παράδοση η παρουσία και ομιλία του πρωθυπουργού στις Γενικές Συνελεύσεις όλων των (ισλα­μικών και μη) μεγάλων επιχειρηματικών συνδέσμων και επιμελητηρίων (OSiAD, TOBB, MUSiAD, TUSKON), αλλά και η τακτι­κή της πολιτειακής και πολιτικής ηγεσίας να συνοδεύονται κατά τις επισκέψεις τους στο εξωτερικό από πολυπληθείς αντιπρο­σωπείες επιχειρηματιών».  

ΤΟΥ ΜΑΝΩΛΗ ΚΟΤΤΑΚΗ

(ΕΠΙΚΑΙΡΑ, 20-27/12/2012)

http://forapartida-forapartida.blogspot.gr/2012/12/blog-post_3493.html