Τα Ίμια, η θυσία των τριών αξιωματικών και η… προδοσία!
Η κοινή γνώμη αναρωτιέται τι συνέβη και κόπηκε το νήμα της ζωής τριών νεαρών και φερέλπιδων αξιωματικών του Πολεμικού Ναυτικού.
Η ανατολή του 1996 βρήκε την Ελλάδα ανέτοιμη για τη μεγαλύτερη στρατιωτική πρόκληση μετά το 1974, η έκβαση της οποίας μπορεί να έδινε οριστικό τέλος στις φανταστικές θεωρίες του «Στρατηγικού βάθους» και της «Οθωμανικής κληρονομιάς» από τους Τούρκους.
Η πολιτική ατολμία της τότε κυβέρνησης υπό την ηγεσία του κ. Κώστα Σημίτη ενίσχυσε τη βουλιμία του τουρκικού πολιτικοστρατιωτικού κατεστημένου, το οποίο υποστήριξε με διάφορα μυθεύματα τη θεωρία των «Γκρίζων Ζωνών» στο Αιγαίο προκειμένου να εγείρει διεκδικήσεις επί του ζωτικού χώρου της Ελλάδος και των νησιών της. Ταυτοχρόνως, άφησε πίσω τρεις νεκρούς αξιωματικούς, οι οικογένειες των οποίων αναζητούν έως και σήμερα την αλήθεια.
Μετά τη λήξη του επεισοδίου ειπώθηκαν πολλά. Συνέβησαν πολλά περισσότερα στο Μέγαρο Μαξίμου, στο υπουργείο Εξωτερικών, σε διαβαθμισμένης προσπελάσεως υπόγεια του ελληνικού Πενταγώνου και σε άλλα κρίσιμα σημεία. Το σίγουρο είναι ότι ηθικώς και επιχειρησιακώς, η ελληνική πλευρά διέθετε ισχυρότατο πλεονέκτημα.
Η απάντηση δεν δόθηκε. Κάποιοι απέδωσαν δειλία στον τότε πρωθυπουργό κ. Κώστα Σημίτη, ο οποίος ευχαρίστησε και τους Αμερικανούς από το βήμα της Βουλής. Άλλοι εξανέστησαν με τη στάση του τότε υπουργού Εξωτερικών κ. Θεόδωρου Πάγκαλου, ο οποίος φέρεται να είχε διαβεβαιώσει τον ειδικό μεσολαβητή Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ ότι «την ελληνική σημαία από τα Ίμια θα την πάρει ο αέρας», για προφανείς λόγους εκτόνωσης της κρίσης.
Σε στρατηγικό επίπεδο οι Αμερικανοί θέλησαν να δώσουν τότε ισχυρό ρόλο στην Ελλάδα όσον αφορά στη Νοτιοανατολική Ευρώπη έναντι έμμεσης αναγνωρίσεως δικαιωμάτων της Τουρκίας στο Αιγαίο μέσω της Ενδιάμεσης Συμφωνίας.
Τα αποτελέσματα είναι λίγο – πολύ γνωστά και προφανή. Ίσως γι' αυτό, 16 χρόνια είναι επίκαιρο να θυμηθούμε τι συνέβη στα Ίμια και να αντιληφθεί η πολιτική ηγεσία τη σημασία της συγκρότησης Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας με αυστηρά, αντικειμενικά και κυρίως πατριωτικά κριτήρια άμεσα για την προάσπιση των ζωτικών συμφερόντων της χώρας.
Ας δούμε μέρα με την ημέρα τι οδήγησε στην παραλίγο σύρραξη, η οποία θα μπορούσε να προκαλέσει ένα ισχυρό πλήγμα στο τουρκικό Ναυτικό:
Το χρονικό της κρίσης
25 Δεκεμβρίου 1995: Το τουρκικό φορτηγό πλοίο «Φιγκέν Ακάτ» προσαράζει σε αβαθή ύδατα κοντά στην Ανατολική Ίμια και εκπέμπει σήμα κινδύνου. Ο πλοίαρχός του αρνείται βοήθεια από το Λιμενικό, υποστηρίζοντας ότι βρισκόταν σε τουρκική περιοχή και ότι οι μόνες αρμόδιες είναι οι αρχές της χώρας του.
26 Δεκεμβρίου 1995: Το Λιμεναρχείο Καλύμνου ενημερώνει το Υπουργείο Εξωτερικών και αυτό με τη σειρά του το Τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών ότι αν δεν παρέμβει ρυμουλκό, το τουρκικό πλοίο θα κινδυνεύσει.
27 Δεκεμβρίου 1995: Το Τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών ενημερώνει την ελληνική πρεσβεία ότι, ανεξαρτήτως του ποιος θα ανελάμβανε τη διάσωση του πλοίου, υπήρχε θέμα γενικότερα με τις βραχονησίδες.
28 Δεκεμβρίου 1995: Δύο ελληνικά ρυμουλκά αποκολλούν το τουρκικό φορτηγό και το οδηγούν στο λιμάνι Κιουλούκ της Τουρκίας. Το πρωί της ίδιας μέρας ένα τουρκικό μαχητικό αεροσκάφος συντρίβεται στα ελληνικά χωρικά ύδατα, στην περιοχή της Λέσβου, ύστερα από εμπλοκή με ελληνικά μαχητικά. Με ελληνική βοήθεια, ο Τούρκος πιλότος διασώζεται.
29 Δεκεμβρίου 1995: Το Τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών εκμεταλλεύεται την κατάσταση και επιδίδει ρηματική διακοίνωση στο αντίστοιχο ελληνικό, στην οποία αναφέρεται ότι οι βραχονησίδες Ίμια είναι καταχωρισμένες στο κτηματολόγιο Μουγκλά του νομού Μπουντρούμ (Αλικαρνασσού) και ανήκουν στην Τουρκία.
9 Ιανουαρίου 1996: Το ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών απαντά με καθυστέρηση, απορρίπτοντας τη διακοίνωση.
15 Ιανουαρίου 1996: Παραιτείται ο πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου, που νοσηλεύεται στο "Ωνάσειο".
16 Ιανουαρίου 1996: Το Υπουργείο Εξωτερικών αντιλαμβανόμενο το παιγνίδι των Τούρκων και ζητά αυξημένα μέτρα επαγρύπνησης στην περιοχή των Ιμίων από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας.
19 Ιανουαρίου 1996: Η κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ εκλέγει νέο πρωθυπουργό τον Κωνσταντίνο Σημίτη.
26 Ιανουαρίου 1996: Ο δήμαρχος Καλύμνου, Δημήτρης Διακομιχάλης, θορυβημένος από το γεγονός της αμφισβήτησης της ελληνικότητας των Ιμίων, υψώνει την ελληνική σημαία στο ένα νησί, συνοδευόμενος από τον αστυνομικό διευθυντή Καλύμνου, τον ιερέα και δύο κατοίκους του νησιού. Θα κατηγορηθεί αργότερα από τους συντρόφους του στο ΠΑΣΟΚ ότι ήταν αυτός που έριξε λάδι στη φωτιά.
27 Ιανουαρίου 1996: Δύο δημοσιογράφοι της εφημερίδας "Χουριέτ" στη Σμύρνη μεταβαίνουν με ελικόπτερο στη Μεγάλη Ίμια. Υποστέλλουν την ελληνική σημαία και υψώνουν την τουρκική. Η όλη επιχείρηση βιντεοσκοπείται και προβάλλεται από το τηλεοπτικό κανάλι της "Χουριέτ", με τους Τούρκους να πανηγυρίζουν για την ελληνική αποτυχία.
28 Ιανουαρίου 1996: Το περιπολικό του Πολεμικού Ναυτικού "Αντωνίου" κατεβάζει την τουρκική σημαία και υψώνει την ελληνική. Το βράδυ Έλληνες βατραχάνθρωποι αποβιβάζονται στη Μεγάλη Ίμια, χωρίς να γίνουν αντιληπτοί από τα παραπλέοντα εκεί τουρκικά πολεμικά. Η πολιτική εντολή προς τους Έλληνες στρατιωτικούς είναι να αποφευχθεί κάθε κλιμάκωση της ένταση.
29 Ιανουαρίου 1996: Ο νέος πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης, στις προγραμματικές του δηλώσεις στη Βουλή, στέλνει μήνυμα προς τη Τουρκία, ότι σε οποιαδήποτε πρόκληση η Ελλάδα θα αντιδράσει άμεσα και δυναμικά. Η πρωθυπουργός της Τουρκίας Τανσού Τσιλέρ ζητά διαπραγματεύσεις για το καθεστώς των βραχονησίδων του Αιγαίου. Τουρκικά πολεμικά παραβιάζουν τα ελληνικά χωρικά ύδατα και πλησιάζουν τα Ίμια. Γίνονται διαβήματα από την Ελλάδα σε Ε.Ε. και ΗΠΑ.
30 Ιανουαρίου 1996: Ο πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης έχει τηλεφωνική επικοινωνία με τον Αμερικανό πρόεδρο Μπιλ Κλίντον. Του εκφράζει την ελληνική θέση ότι η χώρα μας δεν επιθυμεί την ένταση, αλλά εφόσον προκληθεί θα αντιδράσει δυναμικά.
Η κυβέρνηση δηλώνει έτοιμη να αποσύρει το άγημα, όχι όμως και την ελληνική σημαία. Στα Ίμια σπεύδουν τα πολεμικά πλοία «Ναυαρίνο» και «Θεμιστοκλής». Ο Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών δηλώνει ότι υπάρχουν και άλλα νησιά του Αιγαίου με ασαφές νομικό καθεστώς και δεν αποδέχεται την ελληνική πρόταση (αποχώρηση του αγήματος, όχι και της σημαίας).
31 Ιανουαρίου 1996
00:00: Συγκαλείται σύσκεψη στο γραφείο του Πρωθυπουργού. Ο Υπουργός Εξωτερικών, Θεόδωρος Πάγκαλος, φθάνει καθυστερημένα, επειδή παίρνει μέρος σε τηλεοπτική εκπομπή.
01:40: Στο ΓΕΕΘΑ καταφθάνουν πληροφορίες ότι Τούρκοι κομάντος αποβιβάζονται στη Μικρή Ίμια.
04:30: Ελικόπτερο του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού απογειώνεται από τη φρεγάτα «Ναυαρίνο» για να επιβεβαιώσει την πληροφορία. Επικρατούν άσχημες καιρικές συνθήκες.
04:50: Το πλήρωμα του ελικοπτέρου αναφέρει ότι εντόπισε περί τους 10 Τούρκους κομάντος με τη σημαία τους. Δίνεται εντολή να επιστρέψει στη βάση του κι ενώ πετά μεταξύ των βραχονησίδων Πίτα και Καλόλιμνος αναφέρει βλάβη και χάνεται από τα ραντάρ.
Το τέλος
Αργότερα θα ανασυρθούν νεκρά και τα τρία μέλη του πληρώματος, ο υποπλοίαρχος Χριστόδουλος Καραθανάσης, ο υποπλοίαρχος Παναγιώτης Βλαχάκος και ο αρχικελευστής Έκτορας Γιαλοψός, σκοτώθηκαν. Σχετικά με τις αιτίες πτώσης του ελικοπτέρου έχουν διατυπωθεί διάφορες απόψεις, χωρίς μέχρι σήμερα να έχει εκφραστεί μία σίγουρη απάντηση.
Η επίσημη άποψη του ελληνικού κράτους ήταν ότι το σκάφος κατέπεσε λόγω κακοκαιρίας και απώλειας προσανατολισμού του πιλότου.
Ωστόσο, στην Ελλάδα υπάρχει ευρέως διαδεδομένη η άποψη ότι το ελικόπτερο καταρρίφθηκε είτε από το Τουρκικό Ναυτικό είτε από τους Τούρκους καταδρομείς που υπήρχαν πάνω στο νησί και ότι το γεγονός αποκρύφτηκε, προκειμένου να λήξει η κρίση και να μην οδηγηθούν οι δύο χώρες σε γενικευμένη σύρραξη ή ακόμα και σε πόλεμο.
06:00: Οι Αμερικανοί διά του Υφυπουργού Εξωτερικών Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ επιβάλλουν και στις δύο πλευρές τη θέληση τους. «No ships, no troops, no flags» διαμηνύουν ή σε πιο κομψή διπλωματική γλώσσα να ισχύσει το status quo ante. Μέχρι το μεσημέρι της 31ης Ιανουαρίου 1996 τα πλοία, οι στρατιώτες και οι σημαίες είχαν αποσυρθεί από τα Ίμια.
Η Κρίση των Ιμίων δεν είχε συνέπειες ως προς το καθεστώς των νησιών. Ωστόσο, έδωσε αφορμή στην Τουρκία να θέσει ζήτημα "Γκρίζων Ζωνών" στο Αιγαίο, αμφισβητώντας την κυριαρχία της Ελλάδας σε αρκετά νησιά και να θέσει ένα ακόμη θέμα στην ατζέντα των ελληνοτουρκικών διαφορών.
Τα γεγονότα στα Ίμια κλόνισαν την αξιοπιστία της ελληνικής κυβέρνησης, ειδικά όταν ο πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης ευχαρίστησε από το βήμα της Βουλής τους Αμερικανούς για τον καταλυτικό τους ρόλο στην αποκλιμάκωση της έντασης.
Πολλοί έκαναν λόγο για προδοσία... Άλλοι πάλι μίλησαν για κυβερνητικά παιχνίδια με εξιλαστήρια θύματα τους τρεις αξιωματικούς...
Σύσσωμος ο Πειραιάς τίμησε τους ήρωες των Ιμίων
Ο δήμαρχος Πειραιώς κ. Βασίλης Μιχαλολιάκος έδωσε ιστορικό λόγο
λέγοντας ότι το Αιγαίο είναι θάλασσα ελληνική και όχι οικόπεδο
συνεκμετάλλευσης
Ποιο είναι το προσωπικό βίωμά του από την κρίση στα Ίμια
Κείμενο: Λουκιανός Κάλλιμπαν
Φωτογραφίες: Γιώργος Διαμαντάκης
Φωτογραφίες: Γιώργος Διαμαντάκης
Τους ήρωες που έπεσαν στο όνομα
της πατρίδας τίμησε σήμερα ο Πειραιάς. Για πρώτη φορά ύστερα από 16
χρόνια, η πολιτική ηγεσία έστειλε τους εκπροσώπους της κι έδωσε πιο
επίσημο ύφος σε μια τελετή που τελεί ο Βασίλης Μιχαλολιάκος σε ένδειξη
απόδοσης φόρου τιμής.
Ο δήμαρχος Πειραιώς κάνει το πατριωτικό
του καθήκον όπως έκανε παλαιότερα ως βουλευτής, ως υπουργός και τώρα ως ο
πρώτος πολίτης του Πειραιά πάντα λίγο πριν από την επέτειο της κρίσης στα Ύμια. Άλλωστε ο κ. Βασίλης Μιχαλολιάκος έχει αποδείξει ότι προτάσσει το εθνικώς και ηθικό πρέπον από το πολιτικώς ορθόν της τρέχουσας συγκυρίας.
Έτσι έκανε και φέτος εκ μέρους ολόκληρου του Πειραιά. Τέλεσε επιμνημόσυνη δέηση στη μνήμη των Χριστόδουλου Καραθανάση, Παναγιώτη Βλαχάκου και Έκτορα Γιαλοψού στην πλατεία Κωνσταντίνου Καραμανλή, στο κέντρο της πόλης.
Στο κάλεσμα του δημάρχου ανταποκρίθηκαν
πρώτοι απ’ όλους οι φίλοι και οι γνωστοί πειραιώτες, οι οποίοι τις
πρώτες ημέρες μετά την κρίση του 1996 συζητούσαν με τον κ. Βασίλη Μιχαλολιάκο στους δρόμους της Αγιάς Σοφιάς στα Μανιάτικα ή έξω από τους Αγίους Αναργύρους στην Παλιά Κοκκινιά για τα γεγονότα.
Το βασικότερο γεγονός ήταν η ένταση στις
ελληνοτουρκικές σχέσεις και η πρωτοφανής δουλικότητα εκείνης της
πολιτικής ηγεσίας να δεχθεί τη διαμεσολάβηση των Αμερικανών,
καταπατώντας ακόμα και προβλεπόμενες θεσμικές διαδικασίες. Πέρα όμως από
την απρόσωπη πολιτική και τους αμφιλεγόμενους χειρισμούς ενός άλλου
Πειραιώτη του κ. Κώστα Σημίτη, υπήρχε και μια ανθρώπινη τραγωδία.
Ο χαμός των τριών στελεχών του Πολεμικού Ναυτικού έδωσε απίστευτο πόνο στις οικογένειές τους και στην κοινή γνώμη. Ο δήμαρχος Πειραιώς κ. Βασίλης Μιχαλολιάκος το γνωρίζει από πρώτο χέρι, χάρη στη γνωριμία που είχε με τον πατέρα του ήρωα Τάκη Βλαχάκου.
Θέμα τιμής για τον δήμαρχο
Όταν εντοπίσθηκε το άψυχο σώμα του γιου του, ο συγχωρεμένος πια Αντώνης Βλαχάκος είχε παρακαλέσει τον κ. Μιχαλολιάκο να συνοδεύσει τον άλλο γιο της οικογένειας, τον κ. Νίκο Βλαχάκο και να παραλάβουν μαζί τη σορό. Ο δήμαρχος είναι ένα από τα πρόσωπα που συμμερίστηκε τον πόνο και την τραγωδία της οικογένειας.
Σε ανύποπτη στιγμή, ο κ. Μιχαλολιάκος
εκμυστηρεύτηκε σε δημοσιογράφο με τον οποίο συνομιλούσε στο περιθώριο
πολιτικής συνάντησης στο στέκι του Αντώνη στην Παλιά Κοκκινιά ότι είχε αποτυπωθεί στη μνήμη του
μια κουβέντα που τού κάνει ο πατέρας Βλαχάκος λίγο καιρό μετά την
τραγωδία. Τού είχε πει πως μαζί με το γιο του έχασε ιδανικά και αξίες
μιας ολόκληρης ζωής, οι αρχές που θέλουν αδούλωτους του Έλληνες ως
ισότιμους πολίτες μιας υπερήφανης πατρίδας.
Αυτό το ηθικό χρέος τιμά ο δήμαρχος Πειραιώς κάθε χρόνο στη μνήμη των τριών ηρώων που έχασαν τη ζωή τους στα Ύμια, στις θύμισες του παλιού φίλου Αντώνη, στη δέσμευση ενός πολιτικού να δείχνει το δρόμο του εφικτού σε μια δοκιμαζόμενη κοινωνία.
Γι’ αυτό ο κ. Μιχαλολιάκος τιμούσε και
τιμά με σεμνότητα πάντοτε τους Καραθανάση, Βλαχάκο και Γιαλοψό τέτοια
εποχή. Γι’ αυτό και τοποθέτησε τον ανδριάντα του Πειραιώτη ήρωα σε κεντρικό σημείο της πόλης.
Η φετινή τελετή μνήμης
Φέτος όμως κάτι άλλαξε. Οι ενέργειες, ο
δυναμισμός και η τόλμη του δημάρχου Πειραιώς φαίνεται πως έχουν αλλάξει
παλιές αντιλήψεις. Στην επιμνημόσυνη δέηση για τους τρεις ήρωες του
Πολεμικού Ναυτικού υπήρχε εκπρόσωπος της κυβέρνησης, ο επίσης Πειραιώτης
υπουργός Παιδείας κ. Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος.
Τη Βουλή εκπροσώπησε ο Α’ Αντιπρόεδρος κ. Γιάννης Τραγάκης. Παρέστησαν επίσης οι βουλευτές κ.κ. Κώστας Κατσαφάδος, Αναστάσιος Νεράντζης και Παναγιώτης Μελάς ενώ το ΠΑΣΟΚ εκπροσώπησε ο καμινιώτης γραμματέας επικοινωνίας κ. Δημήτρης Καρύδης. Παρών ήταν και ο πρώην πρωθυπουργός κ. Ιωάννης Γρίβας.
Στην τελετή συμμετείχε η στρατιωτική ηγεσία με επικεφαλής τον Α’ υπαρχηγό του ΓΕΕΘΑ αντιναύαρχο κ. Ευάγγελο Αποστολάκη, τον διοικητή της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων υποπλοίαρχο κ. Αλ. Θεοδοσίου, τον υποπτέραρχο κ. Γ. Δριτσάκο. Το Λιμενικό Σώμα εκπροσώπησε ο αρχιπλοίαρχος κ. Γεώργιος Συβίτος και του Πυροσβεστικό Σώμα ο πύραρχος κ. Φ. Παντελεάκος.
Ιστορική η ομιλία
Σε ό,τι αφορά στην πολιτική διάσταση του
θέματος, μετά τη δέηση, ο κ. Μιχαλολιάκος έδωσε ένα μνημειώδη λόγο που
απαντά σε πολλά διλήμματα που τέθηκαν στον τρόπο διαχείρισης των εθνικών
θεμάτων από προηγούμενες κυβερνήσεις. Ο δήμαρχος Πειραιώς επισήμανε ότι
το Αιγαίο αποτελεί ελληνική θάλασσα κι όχι οικόπεδο συνεκμετάλλευσης.
Παραθέτουμε αυτούσια την ομιλία του κ. Μιχαλολιάκου:
«Έχουν περάσει δεκαεπτά χρόνια από
την τραγωδία των Ιμίων και τη θυσία των παλικαριών μας στα Ίμια. Από
τότε που οι τρεις ήρωές μας έφυγαν ωραίοι σαν Ήλιοι για τα Ηλύσια πεδία
των Αθανάτων. Πέταξαν και μας άφησαν πίσω βαριά παρακαταθήκη: Μητρός
τε και πατρός και των άλλων προγόνων απάντων τιμιότερον εστίν η πατρίς
και σεμνότερον και αγιότερον και ασφαλώς το απολύτως δεσμευτικόν «ουκ
ελάττω παραδώσω».
Δεκαεπτά χρόνια από τότε μας θωρούν από κει ψηλά με αυστηρό και κριτικό βλέμμα.
Κριτές όλων μας είναι οι αθάνατοι
νεκροί μας. Αυτά τα δύσκολα, τα πέτρινα χρόνια, που περνά ο τόπος μας
μέσα στις Μνημονιακές Συμπληγάδες που στοχοποιούν και τις Ένοπλες
Δυνάμεις όχι μόνο, με περικοπές μισθών, με περικοπές αμυντικών
εξοπλισμών, το μήνυμα της θυσίας του Παναγιώτη, του Χριστόδουλου, του Έκτορα, αποτελούν τη δική μας κόκκινη γραμμή.
Και ταυτόχρονα τη δική μας ιερή δέσμευση:
Ότι το Αιγαίο δεν είναι γκρίζα
ζώνη, ότι το Αιγαίο είναι ελληνική θάλασσα, ότι το Αιγαίο είναι Ελλάδα,
είναι η καρδιά της Ελλάδας.
Κάνουμε λοιπόν σαφές και ξεκάθαρο: ότι δεν παραχωρούμε με όποιο κόστος καμία σπιθαμή ελληνικού εδάφους, κανένα κυριαρχικό μας δικαίωμα.
Τους στέλνουμε από εδώ τον Πειραιά το μήνυμα ότι και τις ΑΟΖ θα προχωρήσουμε και τον εθνικό μας πλούτο θα αξιοποιήσουμε. Υπέρ των Ελλήνων.
Και την Ελλάδα θα κάνουμε πάλι
περήφανη με αίσθημα αυτογνωσίας και αξιοπρέπειας. Με αυτές τις αρχές και
τις αξίες θα αλλάξουμε και πάλι την πατρίδα μας. Γιατί κυρίες και
κύριοι,
Κάποιοι μπορούν να πιστεύουν ότι δύνανται να τα πάρουν οι δανειστές μας, παρόλο που μας χρωστούν οι ίδιοι πολλά.
Και ας είναι αυτή η ιερή στιγμή της μνήμης και της τιμής, να το πούμε,
απλά. Μόνο στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς
προσφέραμε για την ελευθερία της Ευρώπης. Για να μπορεί να υπάρχει
Ευρωπαϊκή Ένωση, για να μπορεί να υπάρχει ελευθερία στους λαούς
ολόκληρης της Ευρώπης.
Γιατί οι Έλληνες ήταν αυτοί που πλήρωσαν με αίμα το «Όχι» στο Ναζισμό.
Για να είναι η Ευρώπη σήμερα , αυτή που μέσα στα πλαίσια της συμμαχίας
και της φιλίας πιέζει τον ελληνικό λαό έξω από τα όριά του.
Και αυτό οφείλουν να μην το ξεχνούν.
Όπως και ότι δεν πρόκειται να τους παραχωρήσουμε την εθνική μας
αξιοπρέπεια, τον Πολιτισμό μας, και προ παντός να μην προσβάλουν με τον τρόπο που το έκαναν το Φιλότιμό μας.
Αυτό το φιλότιμο που είχαν αυτά τα
Ελληνόπουλα, που έβαλαν την ελληνική ψυχή πάνω από μικροϋπολογισμούς και
νοοτροπίες «ωχαδερφισμού».
Δεν κρύφτηκαν πίσω από τους άλλους, αλλά έβαλαν ασπίδα αξιοπρέπειας τους εαυτούς τους, για όλους μας.
Η νύχτα αυτή της ντροπής και του σκοταδιού,
γέμισε ιστορικό φως από τη θυσία του Παναγιώτη, του Χριστόδουλου και
του Έκτορα. Γέμισε από το Ελληνικό φως που δεν πρόκειται να σβήσει στο
πέρασμα των αιώνων.
Γιατί ότι είναι ο νους και η καρδιά για τον άνθρωπο είναι και η Ελλάδα και ο Ελληνικός Πολιτισμός για την Οικουμένη ολόκληρη.
Και αυτά τα Ελληνόπουλα, μας έδειξαν
με τη θυσία τους από τότε το δρόμο. Το δρόμο και της Αντίστασης, το
δρόμο της Περηφάνιας, το δρόμο που κάθε Έλληνας οφείλει να πορευτεί στη
ζωή του.
Αυτόν που βάζει το εμείς και την
Ελλάδα, πάνω από το εγώ και τα όποια συμφέροντα. Το δρόμο της εθνικής
ευθύνης. Που βάζει την Ελλάδα πάνω από τις νοοτροπίες όλων εκείνων που
μας βλέπουν σαν ένα απέραντο λογιστήριο. Που μετρούν τα πάντα με ευρώ
και όχι με της καρδιάς το πύρωμα, όχι με την προσφορά και τις θυσίες.
Είχα πει εδώ από αυτό το βήμα, μαζί με το Νίκο, ότι: Υπάρχουν στιγμές στην ζωή του ανθρώπου που τον σημαδεύουν ανεξίτηλα.
Μένουν χαραγμένες για πάντα και στην μνήμη και στην ψυχή. Μια τέτοια στιγμή είναι για μένα η νύκτα των Ιμίων. Η νύκτα που κοιμηθήκαμε περήφανοι Έλληνες και ξυπνήσαμε ταπεινωμένοι σύμμαχοι.
Και σαν να μην έφθαναν όλα αυτά, ως
Έλλην πολίτης και ως εκπρόσωπος του υπερήφανου Πειραϊκού λαού στο
Κοινοβούλιο, ένιωσα την μεγαλύτερη ταπείνωση και ντροπή που ακόμα και
σήμερα δεν μπορώ να τη διανοηθώ, και ασφαλώς δεν θα την ξεχάσω ποτέ.
Να ακούω τον Έλληνα Πρωθυπουργό τότε, να ευχαριστεί τους Αμερικανούς, μέσα στην Ελληνική Βουλή,
για το γεγονός ότι πλέον με τη δική τους βούλα είχαμε γκρίζες ζώνες στο
Αιγαίο και να βαπτίζει την εθνική ταπείνωση ως εθνική επιτυχία. Δεν
ανήκω σε εκείνους που θέλουν τους Αμερικανούς εχθρούς ή απέναντι.
Συμμάχους τους θέλω. Αλλά θα πρέπει να καταλάβουν ότι ο Ελληνικός λαός
τους θέλει συμμάχους και λέει: άλλο σύμμαχοι, άλλο δούλοι.
Αγαπητοί φίλοι, δεν μπορώ ποτέ να
ξεχάσω το χαμό των τριών παλικαριών μας στα Ίμια. Και ο Πειραιάς δεν θα
το ξεχάσει και η Ελλάδα δεν θα το ξεχάσει. Όσο και αν θέλει να το
μικρύνει το γεγονός η ισχυρή τηλεοπτική εξουσία.
Να μου συγχωρήσετε τον προσωπικό τόνο, αλλά είναι εντυπωσιακά αλλά και τραγικά τα παιχνίδια της μοίρας.
Για μένα, η οικογένεια Βλαχάκου, ήταν
και είναι μέρος της ευρείας δικής μου οικογένειας έτσι όπως εμείς την
εννοούμε, που καταγόμαστε από τα Άγια βράχια της Μάνης. Κοινά βιώματα,
κοινοί αγώνες. Κοινές αρχές, κοινές αξίες. Τον Παναγιώτη, όπως και τον
αδελφό του Νίκο τους γνωρίζω από μικρά παιδιά.
Και εύχομαι σε όλους σας να μη ζήσετε αυτό που η μοίρα επέλεξε να ζήσω εγώ εκείνο το βράδυ.
Το βράδυ που εντοπίστηκε η σορός του
αείμνηστου Τάκη και η παράκληση του Αντώνη, του πατέρα Αντώνη, που για
μένα ήταν εντολή και τιμή, να συνοδεύσω το Νίκο, να παραλάβουμε τη σορό
του ήρωα Παναγιώτη Βλαχάκου.
Και ακόμη και σήμερα δεκαεπτά χρόνια μετά, που η μοίρα μας έφερε, εμένα Δήμαρχο της πόλης και το Νίκο, Δημοτικό Σύμβουλο και πολύτιμο συνεργάτη, κάθε
φορά που τον κοιτάω είναι σαν να μη μπορώ να πιστέψω πως κάποιοι μέχρι
και σήμερα επιχειρούν να απαξιώσουν τις Ένοπλες Δυνάμεις.
Είναι ιδιαίτερη χαρά για μένα ως Δημάρχου της πόλης, που οι Ένοπλες Δυνάμεις εκπροσωπούνται επαρκώς σήμερα.
Είναι σημαντικό που σήμερα την Κυβέρνηση εκπροσωπεί Υπουργός.
Αυτοί που επιχειρούν να ακυρώσουν τον ηρωισμό αυτών των παιδιών. Να πείσουν ότι την
ελληνική σημαία δεν την κατέβασαν οι Τούρκοι αλλά φυσούσε πολύ και την
πήρε ο αέρας. Και ας την έχουν οι Τούρκοι στο Στρατιωτικό τους Μουσείο.
Η αλήθεια είναι ότι σε καιρούς δύσκολους πάντα εμφανίζονται οι κάθε μορφής λύκοι.
Αυτοί που χρόνια τώρα καιροφυλακτούν στη γωνία για να κλέψουν κάτι από
την πατρίδα, τη θρησκεία και τη γλώσσα μας. Αυτοί οι επιτήδειοι
ουδέτεροι, που κάνουν παιχνίδια στη σκακιέρα και καιροφυλακτούν στη
γωνία να κερδίσουν κάτι. Να σπιλώσουν την τιμή και την υπόληψη του
Έθνους, να απλώσουν γκρίζες ζώνες, να παραβιάσουν κόκκινες γραμμές. Να
κλέψουν τη γη, τον ουρανό και τον αέρα μας. Και κάτω από τη γη, τον
ορυκτό μας πλούτο. Θέλω όλοι εδώ, από το σημείο εθνικής μνήμης, που μας
κοιτά περήφανος ο Παναγιώτης, να επαναλάβω ότι τέτοια σχέδια δεν θα
περάσουν.
Υποτιμούν πολύ τη διαχρονική , διαιώνια ψυχή του Έλληνα».
Αρνητικά σχολιάστηκε η απουσία
εκπροσώπου της αξιωματικής αντιπολίτευσης ακόμα και από κομματικά μέλη
που προσήλθαν στην τελετή.
Πηγή: http://www.newsbomb.gr/ethnika/story/274201/syssomos-o-peiraias-timise-toys-iroes-ton-imion#ixzz2JG9e7YeD
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου