Ποιος πριονίζει την καρέκλα μου;

Ποιος πριονίζει την καρέκλα μου;

Γράφει ο ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΑΝΙΚΟΑΑΟΥ

Η συναδελφική «τρικλοποδιά», που απειλεί να τινάξει στον αέρα την αλληλεγγύη μεταξύ των εργαζόμενων αλλά και της ευρωπαϊκές εργασιακές συμβάσεις, έχει το δικό της όνομα: mobbing. Μπροστά της, η ερωτική παρενόχληση στον εργασιακό χώρο μοιάζει μάλλον γραφική.

Στις ΗΠΑ και την Ευρώπη ο νέος κίνδυνος που έρχεται να υπονομεύσει την εργασιακή ειρήνη δεν σχετίζεται με τις αλλαγές που συντελούνται στο εργασιακό τοπίο με την καθιέρωση της μερικής απασχόλησης, την άρση της μονιμότητας και την προσδοκία για εργασία. «Απροσδόκητα» αφορά την εργασιακή παρενόχληση (σε αντίστιξη με την ερωτική), που εξελίσσεται σε αληθινή μάστιγα στις ευρωπαϊκές χώρες, κυρίως σε Ιταλία, Γαλλία και Γερμανία, οι νομοθεσίες των οποίων προσανατολίζονται στη θέσπιση ειδικών νομικών διατάξεων για την καταπολέμηση της.

Η ανασφάλεια του εργαζόμενου μπροστά στο ενδεχόμενο να παρακαμφθεί από συνάδελφο του εντός της επιχείρησης έχει προβληματίσει τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις. Κινητοποιούν λοιπόν τους κρατικούς μηχανισμούς, προκειμένου να ανατρέψουν το ήδη βαρύ κλίμα που δημιουργούν ο φόβος των εργαζόμενων ότι εκτός της εταιρείας δεν θα 'χουν τύχη και η επακόλουθη επιθετικότητα τους προς κάθε υποψήφιο ανταγωνιστή τους.

Πώς, όμως, εκδηλώνεται το mobbing, αυτή η επιθετικότητα απέναντι στο συνάδελφο του διπλανού γραφείου; Η ιστοσελίδα http://www.worktrauma.org/   περιλαμβάνει πολλές χαρακτηριστικές περιπτώσεις: Ένας εργαζόμενος σε κλωστοϋφαντουργείο ανακάλυψε ότι συνάδελφος του έβρισκε τρόπους ώστε ο προϊστάμενος να του αναθέτει τις πιο επικίνδυνες εργασίες. Μια νεοπροσληφθείσα απασχολούμενη σε μεγάλη πολυεθνική αναγκαζόταν να πηγαίνει στη δουλειά της για έναν ολόκληρο μήνα και να μένει άπρακτη, αφού κάθε εργασία που της έδιναν την αναλάμβανε με «μεγάλη προθυμία» κάποια παλαιότερη συνάδελφος της. Η τελευταία την «κάρφωνε» στη διεύθυνση, έως ότου κατάφερε να πετύχει αυτό που είχε στο μυαλό της: να την απολύσουν. Οι πολλές ιστοσελίδες στο Διαδίκτυο που διαπραγματεύονται την ίντριγκα και το ύπουλο πριόνισμα της καρέκλας συναδέλφων αποτελούν πειστική απόδειξη ότι το mobbing είναι πλέον μια νέα οδυνηρή πραγματικότητα. Στο https://www.mobbing-usa.com/book/  ο γερμανός ψυχολόγος και συγγραφέας του βιβλίου “Η συναισθηματική παρενόχληση στο αμερικανικό εργασιακό περιβάλλον” Heinz Leymann προσπαθεί να προσεγγίσει τα αίτια του φαινομένου μέσα από περιστατικά που αφορούν δεκάδες αμερικανούς εργαζόμενους. Ως βασικό παράγοντα ανάπτυξης του αναφέρει την κακιά οργάνωση κάποιων επιχειρήσεων, που συνεπάγεται την ασάφεια ρόλων και αρμοδιοτήτων και ακόμη την ανικανότητα του διευθυντή να αντιμετωπίσει τις «κλίκες» του γραφείου ή το χαρακτήρα του θύματος.

Ο «νέος» αυτός τρόπος ανέλιξης περιγράφεται στο site http://www.pesten.net/en/analysis.html, όπου παρατίθενται συμβουλές και προτάσεις λύσεων για κάθε περίπτωση χτυπημάτων κάτω από τη ζώνη.

Το mobbing, λοιπόν, παρουσιάζεται σε τρία στάδια.

Στο πρώτο, ο θύτης επιχειρεί με διάφορους τρόπους (όπως με το να εκθειάζει τα δήθεν προσόντα του μελλοντικού θύματος) να κάνει «φίλο» το υποψήφιο θύμα.

Στο δεύτερο, προσπαθεί να ελέγχει τις κινήσεις του θύματος, δημιουργώντας ασφυκτικό κλοιό γύρω του. Τον αναγκάζει να τον ρωτά συνεχώς, ενώ ταυτόχρονα τον πιέζει να αντιδράσει εις βάρος του, ώστε να εμφανιστεί αυτός ως θύμα απέναντι σε τρίτους.

Στο τελευταίο στάδιο, ο θύτης πια εκδηλώνει όλο το μίσος του!

Στο site, όμως, δίνονται και τρόποι εξόδου από αυτό τον εργασιακό εφιάλτη. Ετσι, στο υποψήφιο θύμα προτείνεται να αντιδράσει προκαλώντας άμεση σύγκρουση με το θύτη του, να διατηρήσει σχέσεις με τους άλλους συναδέλφους του και σε καμία περίπτωση να μη χάσει το χιούμορ του, που μπορεί να αποδειχθεί σωτήριο.

 «Ε» της ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ

τ. 511/21.1.2001

Η Ιατρική στην αρχαία Ελλάδα

Από τη μακρινή εποχή, κατά την οποία η νοσηλεία του άρρωστου ανθρώπου απέκειτο στο ένστικτο ιάσεως, θα λέγαμε, του μέλους της «πρωτόγονης» ομάδας, μέχρι τις μέρες μας, που η πρόληψη, η διάγνωση και η θεραπεία των ασθενειών, η νοσηλεία και η φροντίδα των ασθενών και η οργανωμένη παροχή των υπηρεσιών που, κατά τον έναν ή τον άλλο τρόπο, σχετίζονται με την υγεία είναι κύρια μέριμνα των κοινωνιών και κριτήριο για τον βαθμό της ανάπτυξης τους, ο αγώνας του άνθρωπου να αντιμετωπίσει τη νόσο διαγράφει μια μακρόχρονη, γοητευτική ιστορική πορεία με πολλά εξελικτικά στάδια. 

Η Ιατρική στην αρχαία Ελλάδα

Γράφει ο Δημήτρης Κολοκοντές

Οι λαοί της αρχαιότητας ανέπτυξαν ιατρική εμπειρικού, κατά κύριο λόγο, και θεουργικού χαρακτήρα, η οποία, με την πάροδο του χρόνου και σε συνάρτηση προς το γενικότερο πνευματικό κλίμα που επικράτησε σε κάθε κοινωνία, προσέλαβε επιστημονική φυσιογνωμία και οδηγήθηκε σε αξιόλογα επιτεύγματα.

Ομηρικοί χρόνοι

Στους Έλληνες γνωρίζουμε εκδηλώσεις της θεουργικής - ιερατικής ιατρικής κατά τους ομηρικούς χρόνους. Η αντίληψη πως ο θεός στέλνει τη νόσο έχει συνέπεια να θεωρηθεί θείας προελεύσεως και η υγεία. Δέκτης λοιπόν των σχετικών προσευχών και θυσιών ήταν κυρίως ο Απόλλωνας και ο γιος του Ασκληπιός.

Ο τελευταίος ήταν, κατά πάσα πιθανότητα,  διακεκριμένος γιατρός της εποχής, που μετά θάνατον αποθεώθηκε. Στα Ασκληπιεία, ναούς - θεραπευτήρια που ιδρύθηκαν στο όνομα του, ασθενείς ή  συγγενείς ασθενών προσέρχονταν με την ελπίδα ότι θα τους χαριστεί η υγεία. Οι γιοι του Ασκληπιού, ο Ποδαλείριος και ο Μαχάων, που μετείχαν μάλιστα και στην τρωική εκστρατεία, είναι οι γενάρχες των περίφημων Ασκληπιάδων. Από τα μακρινά αυτά χρόνια, μολονότι -όπως προαναφέρθηκε- η ιατρική συνδέεται στενά με μαγικοθρησκευτικές αντιλήψεις, έχουμε μαρτυρίες επιστημονικών πρακτικών (ευρήματα χειρουργικών εργαλείων του 15ου αιώνα στην Πελοπόννησο).

Με την παραπάνω μαγική ιατρική συνυπάρχει λοιπόν και κάποιας μορφής επιστημονική γνώση -σε μερικές περιπτώσεις αρκετά προηγμένη-, που, συν τω χρόνω, διαμορφώνεται σε αυτοτελή επιστημονική μέθοδο.

Οι ιατρικές γνώσεις και θεωρίες των λεγόμενων Προσωκρατικών (Εμπεδοκλής, Αναξαγόρας, Ηράκλειτος, Δημόκριτος κ.ά.) και η ίδρυση των πρώτων σχολών (Κνίδος, Κυρήνη, Σικελία, Κως) επισπεύδουν την εξέλιξη.

Η εποχή του Ιπποκράτη

Η συστηματοποίηση όμως αρχίζει με τον Ιπποκράτη (περίπου 460-370 π.Χ.). Ο πιο διάσημος γιατρός του αρχαίου κόσμου, Κώος στην καταγωγή και γόνος ιατρικής οικογένειας, απορρίπτει τη δεισιδαιμονική αντιμετώπιση της νόσου και πρώτος αυτός επιχειρεί τη βάσει μεθόδου θεραπεία της.

Προγνωστική, διαγνωστική, φυσική θεραπευτική, διαιτητική, πειραματική απόδειξη των θεωριών έχουν το ουσιαστικό θεμέλιο τους στον Ιπποκράτη, η φήμη του οποίου ξεπέρασε τα ελληνικά σύνορα. Χάρη σ' αυτόν επίσης αυξάνεται κατακόρυφα ο δείκτης γνώσεων της εποχής, προκειμένου και για θέματα φαρμακολογίας, μαιευτικής, γυναικολογίας, παιδιατρικής, ψυχιατρικής, δερματολογίας, αφροδισιολογίας, οφθαλμολογίας, υγιεινής.

Οι Ιπποκρατικοί γιατροί, δυόμισι χιλιάδες χρόνια πριν από τις μέρες μας, γνώριζαν τις περισσότερες από τις σημερινές αρρώστιες και πρώτοι αυτοί έδωσαν τα ονόματα που και σήμερα διεθνώς χρησιμοποιούνται (π.χ., πνευμονία, πλευρίτιδα, καρκίνος, ειλεός, νεφρολιθίαση, έλκος, ημιπληγία, παραπληγία, νευρικές παραλύσεις, μελαγχολία, υστερία, άσθμα και πολλές άλλες).

Ξεχωριστή ιπποκρατική συμβολή εξάλλου είναι το ηθικό δέον, το οποίο τάσσεται ως ιδανικό θεμέλιο του ιατρικού λειτουργήματος. Επ' αυτού πρέπει να σημειωθεί πως, όταν η Παγκόσμια Ένωση Γιατρών συνέταξε και καθιέρωσε το 1948 τον επαγγελματικό όρκο των γιατρών, χρησιμοποίησε ως βάση τον γνωστό «Ιπποκρατικό Όρκο».

Η ιατρική επιστήμη, οδηγημένη στο στάδιο που περιγράφηκε εν συντομία παραπάνω, κατά τον 5ο αιώνα π.Χ. -εποχή λαμπρή για την Ελλάδα σε όλους τους τομείς- εξειδικευόταν ως καθημερινή πρακτική μέσω της ελευθέριας και ευγενούς τέχνης του γιατρού. Να μια εικόνα από την τότε Αθήνα:

Για την άσκηση του ιατρικού επαγγέλματος χρειαζόταν άδεια της Αρχής, που παραχωρούνταν εφ' όσον αποδεικνυόταν ότι ο υποψήφιος είχε παρακολουθήσει έγκριτο και αναγνωρισμένο δάσκαλο.

Ο γιατρός έπρεπε να είναι ελεύθερος πολίτης - σπάνια δούλοι γίνονταν γιατροί (αντίθετα απ' ό,τι συνέβαινε στη Ρώμη). Είχε ιδιωτικό ιατρείο (υπήρχαν όμως και γιατροί στην υπηρεσία του Δημοσίου) εξοπλισμένο με λουτήρες, χειρουργικά εργαλεία, νάρθηκες, οφθαλμιατρικές βελόνες, καθετήρες, βεντούζες, αναισθητικά σκευάσματα και φάρμακα. Φαρμακεία, όπως τα γνωρίζουμε αργότερα, δεν υπήρχαν, ενώ οι ιδιώτες φαρμακοπώλες - μυροπώλες αντιμετωπίζονταν από τους γιατρούς με επιφύλαξη.

Κάποιοι όμως εισαγωγείς προμηθευτές φαρμάκων και καταποτιών είχαν αποσπάσει την εμπιστοσύνη του κοινού.

Η εξέταση του ασθενούς γινόταν είτε στο ιατρείο είτε στο σπίτι, και ο γιατρός εισέπραττε αμοιβή, πολλές φορές προκαταβολικά.

Στην εξέταση και στην εκτέλεση των θεραπευτικών πράξεων παρόντες ήταν μαζί με τον γιατρό οι μαθητές του και το απαιτούμενο βοηθητικό προσωπικό. Ο ίδιος γιατρός αντιμετώπιζε αρχικά όλες τις ασθένειες, αλλά δεν άργησαν να δημιουργηθούν ειδικότητες: από τους οφθαλμίατρους και τους γυναικολόγους μέχρι τους αισθητικούς, τους αρμόδιους να αποκαθιστούν παραμορφώσεις των αφτιών από τα μεγάλα σκουλαρίκια ή να εξαφανίζουν τα ίχνη : του μαστιγώματος από την πλάτη του : δούλου, όταν ο τελευταίος εντασσόταν στην τάξη των ελευθέρων.

Με την επιστημονική ιατρική συνυπήρχε τους χρόνους αυτούς -και συνεχίστηκε και τους επόμενους - η θεραπευτική που ασκούνταν στους ναούς και στα Ασκληπιεία (το Ασκληπιείο της Επιδαύρου μάλιστα γνώρισε μεγάλη ακμή τον 3ο ; αιώνα π.Χ.).

Η εποχή, όμως, της μαγικής ιατρικής είχε λήξει οριστικά. Χάρη στους Ιπποκρατικούς διαμορφώθηκε μια πρωτότυπη επιστήμη που διατύπωσε ένα σύνολο ισχυρών νόμων, κατά μεγάλο μέρος τους ακόμη και σήμερα.

Οι διάφορες σχολές

Στους επόμενους χρόνους η επιστήμη, ακολουθώντας την πολιτική, μετέφερε το επίκεντρο της αρχικά στην πρωτεύουσα των Πτολεμαίων, την Αλεξάνδρεια, και εν τέλει στην παγκόσμια πρωτεύουσα, τη Ρώμη.

Οι καιροί τώρα ευνοούσαν την ανάπτυξη και την ευδοκίμηση διαφορετικών τάσεων στον χώρο της ιατρικής. Για τις κυριότερες από αυτές μπορούν να σημειωθούν τα ακόλουθα:

Η Εμπειρική σχολή, που, χαρακτηρίζοντας κάθε θεωρία δεσμευτική και επιβλαβή, έθεσε ως βάαη της ιατρικής τέχνης την εμπειρία, κάνει την εμφάνιση της σε μια παράδοση που διαμορφώθηκε μετά τον Ιπποκράτη. Από τη μια μεριά υπήρχαν οι Δογματικοί, που θεωρούσαν ότι μέσω του λόγου μπορούν να βρουν την αιτία των φαινομένων, και από την άλλη οι Μεθοδικοί, που πίστευαν ότι κάτι τέτοιο είναι ανέφικτο. (Η Εμπειρική σχολή ιδρύθηκε περίπου το 250 π.Χ. από τον Φιλίνο τον Κώο, πατέρας της όμως θεωρείται ο Σεραπίων ο Αλεξανδρεύς. Σπουδαίοι εκπρόσωποι της ήταν ο Απολλώνιος από την Αντιόχεια και ο Ηρακλείδης από τον Τάραντα.)

Της Μεθοδικής σχολής εκπρόσωποι, μετά τον ιδρυτή της Θεμισωνα από τη Λαοδίκεια, είναι ο Θεσσαλός από τις Τράλλεις και ο Σωρανός ο Εφέσιος.

Οι Δογματικοί ακολούθησαν τη θεωρία της «ανάμιξης των χυμών του σώματος» σε χαρακτηριστική για κάθε άτομο αναλογία, η οποία αλλοιώνεται με την αρρώστια.

Κοινό στοιχείο Μεθοδικής και Εμπειρικής σχολής -και διαφορά τους προς τη Δογματική- είναι ότι τόσο ο Μεθοδικός, όσο και ο Εμπειρικός γιατρός αποφεύγουν να βεβαιώσουν ή να αρνηθούν οτιδήποτε σχετικό με τις κρυφές αιτίες και περιορίζονται στα φαινόμενα, καταγγέλλοντας τις αυθαίρετες υποθέσεις με τις οποίες οι Δογματικοί ισχυρίζονται ότι μπορούν να ερμηνεύσουν τα φαινόμενα αυτά.

Ελληνιστικοί χρόνοι

Κατά τους ελληνιστικούς χρόνους εμφανίζονται σπουδαίες ιατρικές προσωπικότητες, όπως ο Ηρόφιλος (331-250 π.Χ.), ιδρυτής της αλεξανδρινής ιατρικής, σπουδαίος παθολόγος και ανατόμος, που αναζητούσε στην ποιότητα του αίματος τις αιτίες της υγείας ή της αρρώστιας.

Μετά από αυτόν ο Ερασίστρατος ο Κείος, μεγάλος επίσης ανατόμος, που απέδωσε ιδιαίτερη σημασία στον τρόπο με τον οποίο το αίμα κινείται στα αδιόρατα αγγεία που συνδέουν τις φλέβες με τις αρτηρίες. Δυόμισι αιώνες αργότερα θα εμφανιστεί ο Ασκληπιάδης από τη Βιθυνία, γιατρός και φίλος του Κικέρωνα.

Αργότερα, τον 1ο αιώνα μ.Χ., δημιουργείται η σχολή των Πνευματικών, που βάσισε τη θεωρία της σε μια λεπτόρρευστη ουσία, το «πνεύμα», η οποία εισχωρεί στο εσωτερικό του σώματος και με την αδιάκοπη και ομαλή κυκλοφορία της διατηρεί τη ζωή και την υγεία ή, στην αντίθετη περίπτωση, τις διαταράσσει. Του ρεύματος αυτού εκπρόσωποι είναι ο Αθηναίος από την Αττάλεια και ο Αρεταίος από την Καππαδοκία.

Τέλος, τον 2ο αι. μ.Χ. ακμάζει ο μεγάλος γιατρός Γαληνός (129-199 μ.Χ.), που άσκησε το ιατρικό επάγγελμα στην Πέργαμο και στη Ρώμη και απέκτησε μεγάλη φήμη. Το αχανές σε έκταση και μεγάλο σε σπουδαιότητα έργο του, φιλοσοφικό και ιατρικό, τον ανέδειξε ως δεύτερη μετά τον Ιπποκράτη φυσιογνωμία της αρχαίας ιατρικής και τον καθιέρωσε ως αδιαμφισβήτητη αυθεντία για αιώνες.

Ιατρική επιστήμη και φιλοσοφία

Το παρόν σύντομο και γενικό σημείωμα, κάτι λιγότερο και από ενδεικτική αναφορά, για την ιατρική στην ελληνική αρχαιότητα δεν εισχωρεί βέβαια στην ουσία της ευρύτατης θεματολογίας ούτε καταγράφει εν εκτάσει σχολές και εκπροσώπους.

Η επαφή με τις ζωντανές πηγές του πνεύματος των Ελλήνων γιατρών της αρχαιότητας, δηλαδή με τα σωζόμενα επιστημονικά, φιλοσοφικά και ηθικά συγγράμματα τους, δίνει με ενάργεια αφ' ενός μια εικόνα του επιστημονικού καθεστώτος της εποχής, εκπλήσσοντας με το πλήθος των αρχών και κανόνων που γίνονται και σήμερα αποδεκτοί, και εμφανίζει αφ' ετέρου τη συμπόρευση της ιατρικής με τους άλλους ακμαίους τομείς του πνεύματος και του πολιτισμού.

Πηγή: MediLife

Το διαδίκτυο έκλεισε μια 50ετία

Φωτογραφία από τον Jesper Wallerborg

Το διαδίκτυο έκλεισε μια 50ετία

Το Διαδίκτυο έγινε 50 ετών και εδώ υπάρχει η εξέλιξη του με 21 φανταστικά γεγονότα!

Στις 29 Οκτωβρίου 2019 το διαδίκτυο γιόρτασε τα 50 του χρόνια. Αυτό που ξεκίνησε ως ένα στρατιωτικό ερευνητικό πρόγραμμα και που ξεκίνησε εξ αιτίας του Ψυχρού Πολέμου έχει σήμερα αλλάξει θεμελιωδώς τόσο τους ανθρώπους όσο και την κοινωνία. Το Σουηδικό Μουσείο Διαδικτύου γιόρτασε την επέτειό αυτή, καταγράφοντας 21 εκπληκτικά γεγονότα για αυτήν την καλύτερη εφεύρεση του κόσμου.

1. Όλα ξεκινούν με ένα L και ένα O

Η ιστορία του Διαδικτύου ξεκινά στις 11 το βράδυ της 29ης Οκτωβρίου 1969. Στη συνέχεια, το πρώτο μήνυμα του κόσμου στέλνεται μεταξύ δύο υπολογιστών στο Arpanet, το δίκτυο που θα εξελιχθεί αργότερα στο Διαδίκτυο. Ένας υπολογιστής βρίσκεται στο Πανεπιστήμιο UCLA, της Καλιφόρνιας, και ο άλλος υπολογιστής στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ 50 μίλια μακριά. Το μήνυμα περιέχει τα γράμματα L και O (οι ερευνητές είχαν πράγματι την πρόθεση να γράψουν LOGIN, αλλά το σύστημα έπεσε). 

2. Το Διαδίκτυο και το www δεν είναι το ίδιο

Το Διαδίκτυο και ο Παγκόσμιος Ιστός, www, δεν είναι τα ίδια. Υπάρχουν διάφοροι τρόποι επικοινωνίας στο Διαδίκτυο ανάλογα με το τι θέλετε να κάνετε περιήγηση ή να στείλετε e-mail για παράδειγμα,αυτοί οι διαφορετικοί τρόποι ονομάζονται πρωτόκολλα. Το www είναι ένα από τα σημαντικότερα πρωτόκολλα του Διαδικτύου. Δημιουργήθηκε το 1989 από τον Tim Berners-Lee και θα φέρει επανάσταση στη χρήση του διαδικτύου. Πριν από αυτό, δεν ήταν δυνατή η σύνδεση, η δημιουργία ιστοσελίδων ή η χρήση εικόνων στο διαδίκτυο. 

3. Το Διαδίκτυο ήταν το Χριστουγεννιάτικο δώρο της χρονιάς

Το 1996, το Διαδίκτυο, ή πιο συγκεκριμένα μια συνδρομή στο διαδίκτυο, ονομάστηκε το δώρο των Χριστουγέννων της χρονιάς από το Ερευνητικό Ινστιτούτο Εμπορίου.  

4. Η τεχνολογία πίσω από το διαδίκτυο λειτουργεί λίγο σαν τα ρεκόρ

Το Διαδίκτυο είναι ένα παγκόσμιο δίκτυο δικτύων με συνδεδεμένους υπολογιστές που μπορούν να επικοινωνούν και να ανταλλάσσουν πληροφορίες μεταξύ τους. Το γεγονός ότι λειτουργεί τόσο καλά είναι εν μέρει επειδή οι πληροφορίες που αποστέλλονται δεν ελέγχονται. Λειτουργεί λίγο σαν το ταχυδρομείο, το οποίο δεν το νοιάζει αυτό που στέλνετε αλλά το πώς, απλά θα φτάσει

5. Η Σουηδία συνδέεται για πρώτη φορά το 1984

Η πρώτη φορά που η Σουηδία συνδέεται με το Διαδίκτυο είναι μια νύχτα το καλοκαίρι το 1984 όταν ο βοηθός έρευνας Ulf Bilting συνδέει έναν υπολογιστή στο Τμήμα Επεξεργασίας Πληροφοριών στο Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο Chalmers στο Γκέτεμποργκ.  

6. Το πρώτο viral του Ίντερνετ είναι μια καφετιέρα

Το 1993, μια καφετιέρα γίνεται η πρώτη viral επιτυχία του Διαδικτύου. Όλα αρχίζουν με την απογοήτευση που πολλοί μπορούν να αισθανθούν οταν ανακαλύπτουν πως η καφετιέρα του ορόφου τους είναι άδεια. Το προσωπικό λοιπόν στο εργαστήριο ηλεκτρονικών υπολογιστών του Πανεπιστημίου του Cambridge, που πόνεσε από αυτό το πρόβλημα το έλυσε εγκαθιστώντας μια κάμερα που έβλεπε και πρόβαλλε  την καφετιέρα τους  στο Internet. Εκατομμύρια θεατές από όλο τον κόσμο θα παρακολουθήσουν τη ζωντανή αυτή μετάδοση για πολλά χρόνια.  

7. Τα πρώτα ηλεκτρονικά μηνύματα στον κόσμο αποστέλλονται μεταξύ δύο υπολογιστών που στέκονται δίπλα ο ένας στον άλλο

Το πρώτο μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που στάλθηκε ποτέ ήταν από τον Arpanet (τον προκάτοχο του Διαδικτύου) το 1971. Το μήνυμα δεν χρειάστηκε να ταξιδέψει πολύ μακριά καθώς διακινήθηκε μεταξύ δύο υπολογιστών που βρίσκονταν δίπλα ο ένας στον άλλο. Πέντε χρόνια αργότερα το 1976, η βασίλισσα της Βρετανίας Elizabeth II στέλνει ένα e-mail. Το πρώτο ηλεκτρονικό μήνυμα στη Σουηδία παραλήφθηκε από τον Björn Eriksen το 1983 και ήταν "Hello".  

8. Η πρώτη χώρα εκτός Ηνωμένων Πολιτειών για σύνδεση στο Διαδίκτυο είναι η Νορβηγία

Αρχικά, το Διαδίκτυο ή Arpanet όπως ονομαζόταν τότε είναι μόνο θέμα αμερικανικής άμυνας. Το 1973, όμως ένας υπολογιστής στη Νορβηγία γίνεται ο πρώτος εξωτερικός υπολογιστής που θα συνδεθεί μαζί του. Λίγο αργότερα, ακολουθεί το Ηνωμένο Βασίλειο. Ο λόγος για τον οποίο η Νορβηγία υπήρξε η πρωτοπόρος είναι οι καλές στρατιωτικές επαφές που έχει η Νορβηγία με τις ΗΠΑ την εποχή εκείνη.  

9. Ο Nick Borgen τραγουδά για τον Παγκόσμιο Ιστό (world wide web) sto tune festival του 1997

Το 1997 ο Nick Borgen συναγωνίζεται στο tune festival με το τραγούδι World Wide Web. Το τραγούδι ξεκινά με τον ήχο ενός μόντεμ και αναφέρεται στην ευτυχισμένη του ζωή χωρίς άγχος στη νέα του διεύθυνση την home address. Αλλά ίσως το κοινό δεν κατάλαβε πραγματικά το μεγαλείο του «rhyming nursing  on  sajber fireplace» . Το τραγούδι θα έλθει τελικά ένατο. 

10. BBS - Tο διαδίκτυο που φτιάχτηκε πριν από το Διαδίκτυο για τους ιδιώτες

Πριν το Internet γίνει προσβάσιμο στο ευρύτερο κοινό, ένας υπολογιστής μπορούσε να συνδεθείι μια βάση BBS ("Bulletin Board System") και να πάρει ειδήσεις, να κατεβάσει αρχεία, να συνομιλήσει με ανθρώπους και να παίξει παιχνίδια. Επειδή η σύνδεση με μια BBS γινόταν μέσω τηλεφώνου και με ένα περίπλοκο ιεραρχικό σύστημα, τα μηνύματα θα μπορούσαν να μεταφερθούν από μια BBS σε άλλη. Ωστόσο, ένα μήνυμα μπορεί να χρειαζόταν μέρες, ακόμη και εβδομάδες, για να φτάσει σε άλλη BBS. 

11. Ο σουηδικός τομέας ανωτάτου επιπέδου .se καταχωρήθηκε το 1986

To 1986 o Björn Eriksen καταχωρησε την Σουηδία με το  χαρακτηριστικό (domain) .se. To domain αυτό το διαχειριζόταν μόνος του από το καθιστικό του εξοχικού του μέχρι το 1997, όταν δημιουργήθηκε το Internet Foundation το οποίο και ανέλαβε από εκεί και πέρα την ευθύνη των domain. Αρχικά, μόνο οι εταιρείες είχαν το δικαίωμα να καταχωρίσουν .eu τομείς, μέχρι που οι ιδιώτες έγιναν δεκτοί το 2003, και ο αριθμός των .se domains εξερράγη. Σήμερα υπάρχουν περίπου 1.500.000 καταχωρημένοι τομείς. (Κάτι ανάλογο συνέβηκε με όλες τις χώρες του κόσμου. Το ελληνικό domain ήταν και είναι το .gr

12. Κανείς δεν αποφασίζει σε όλο το διαδίκτυο - αλλά πολλοί προσπαθούν

Δεν υπάρχει κεντρική οργάνωση που να "αποφασίζει" ή να ελέγχει το διαδίκτυο. Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν πολλές οργανώσεις και ομαδοποιήσεις που με διαφορετικούς τρόπους συμβάλλουν και επηρεάζουν την ανάπτυξη του.  

13. Το 95% των Σουηδών χρησιμοποιούν το Διαδίκτυο

Σχεδόν όλοι οι Σουηδοί, το 95%, χρησιμοποιούν το Διαδίκτυο, ενώ μια μεγάλη πλειοψηφία - το 83% - χρησιμοποιούν τα κοινωνικά μέσα. Αλλά όταν η έκθεση "Σουηδοί και Ίντερνετ" το 2019 διερευνά για πρώτη φορά πόσο χρόνο διαθέτουν στο Διαδίκτυο και πόσο στα κοινωνικά μέσα γίνεται αντιληπτό και σαφές ότι μόνο το ένα τέταρτο θεωρεί ότι ο χρόνος τους στα κοινωνικά μέσα έχει νόημα. 

14. Το 2007 το Διαδίκτυο μεταφέρεται από τους υπολογιστές στα κινητά τηλέφωνα.

Όταν η Apple εγκαινιάζει το Iphone, το Διαδίκτυο γίνεται στην πραγματικότητα κινητό. Τώρα ξεφεύγουμε από τη χρήση του διαδικτύου σε ένα σταθερό μέρος και το μεταφέρουμε μαζί μας στην τσέπη μας. Κάτι που κάνει τον χρόνο που περνάμε στο διαδίκτυο να ανεβαίνει.  

15. Αυτό σημαίνει τη λέξη διαδίκτυο

Η λέξη διαδίκτυο είναι ένας συνδυασμός των λέξεων "inter", που σημαίνει μεταξύ, και "net" που είναι συντομογραφία για "δίκτυο". Η ίδια η λέξη υπάρχει εδώ και πολύ καιρό, αλλά η πρώτη φορά που αρχίζει να σημαίνει διαδίκτυο είναι το 1974 όταν ο Vint Cerf και ο Bob Kahn (που συνήθως αναφέρονται ως πατέρες του Διαδικτύου) ανακάλυψαν το TCP / IP, το πρωτόκολλο που χρησιμοποιείται για τη μετάδοση πληροφοριών στο Διαδίκτυο.  

16. Το 60% του παγκόσμιου πληθυσμού χρησιμοποιεί το Διαδίκτυο

Υπάρχουν μόλις πάνω από 4,4 δισεκατομμύρια χρήστες του Διαδικτύου στον κόσμο (2019), εκ των οποίων τα 3,5 δισεκατομμύρια χρησιμοποιούν κοινωνικά μέσα. Αξίζει να αναλογιστούμε όμως ότι εξακολουθούν να υπάρχουν περίπου 3,7 δισεκατομμύρια άνθρωποι που δεν έχουν πρόσβαση στο Διαδίκτυο.  

17. "Το Διαδίκτυο είναι μια μύγα"

Η έκφραση "το Διαδίκτυο είναι μια μύγα" αποδίδεται στον παλιά Υπουργό Επικοινωνιών Ines Uusman. Στην πραγματκότητα  δεν το είπε ποτέ. Το απόσπασμα προέρχεται από ένα άρθρο στο Svenska Dagbladet του 1994. Αυτό που πράγματι επεσήμανε η υπουργός ήταν το ενδιαφέρον της για την ανεπιτήδευτη περιήγηση, η οποία ήταν κοινή στα μέσα της δεκαετίας του '90, και που πίστευε πως θα ήταν παροδική. Την ίδια στιγμή, παραδέχτηκε ότι υποτίμησε τη σημασία του δικτύου.  

18. Οι 14 άνθρωποι έχουν το κλειδί στο διαδίκτυο, ένας από τους οποίους είναι μια σουηδή

Υπάρχουν 14 άτομα στον κόσμο που κατέχουν το κλειδί στο Διαδίκτυο. Ένας από αυτούς τους λεγόμενους αξιωματούχους κρυπτογράφησης είναι η σουηδή Anne-Marie Eklund Löwinder, καθημερινά υπεύθυνη ασφαλείας στο Internet Foundation. Αυτό που κάνει αυτή και οι άλλοι βασικοί του συστήματος είναι η ενημέρωση του ριζικού κλειδιού Internet που ελέγχει ολόκληρο το σύστημα DNS (Domain Name System) του Διαδικτύου και διασφαλίζει ότι καταλήγετε πάντα στο σωστό ιστότοπο όταν εισάγετε έναν τομέα στη γραμμή διευθύνσεων ή ότι φτάνετε στον κατάλληλο παραλήπτη όταν στέλνετε ένα μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Παρακολουθήστε το παρακάτω

19. Η συντριβή της ΙΤ το 2000 προκαλεί πτώση της χρηματιστηριακής αγοράς για 900 ημέρες

Από τη στιγμή που το πρόγραμμα περιήγησης Netscape εισήχθη στο χρηματιστήριο στις ΗΠΑ το 1995, οι εταιρείες πληροφορικής λειτουργούν σε χρηματιστήρια ανά τον κόσμο, όπως και στη Σουηδία. Για κάποιο διάστημα, για παράδειγμα, η Ericsson αντιπροσωπευε το 40% της αξίας της χρηματιστηρίου της Στοκχόλμης. Αλλά όταν σταματά στις 6 Μαρτίου 2000, η ανάκαμψη είναι βάναυση και η πτώση στο χρηματιστήριο της Στοκχόλμης τελειώνει μόνο μετά από 900 ημέρες.  

20. Τα ονόματα των τομέων μας βοηθούν να βρίσκουμε άτομα στο Διαδίκτυο

Τα ονόματα τομέα, όπως το internetmuseum.se, μας βοηθούν να βρούμε τη σωστή θέση στο διαδίκτυο. Πίσω από κάθε όνομα τομέα αποκρύπτεται μια διεύθυνση IP - ένας μακρύς ψηφιακός συνδυασμός που χρησιμοποιείται από τους υπολογιστές κατά την επικοινωνία μεταξύ τους. Για να διευκολύνουμε τους εαυτούς μας, χρησιμοποιούμε αντ 'αυτού ονόματα τομέα. Το πρωτόκολλο που μεταφράζει διευθύνσεις IP σε ονόματα τομέα και αντίστροφα ονομάζεται σύστημα ονόματος τομέα, DNS και δημιουργήθηκε το 1983.

21. Ο πρώτος δικτυακός τόπος στον κόσμο εξακολουθεί να είναι συνδεδεμένος στο διαδίκτυο

Η πρώτη ιστοσελίδα στον κόσμο - info.cern.ch - εξακολουθεί να είναι σε απευθείας σύνδεση. Πρόκειται για μια απλή σελίδα HTML με κείμενο και συνδέσμους και περιέχει πληροφορίες σχετικά με το νέο έργο World Wide Web, www. Επισκεφθείτε τη.:   http://info.cern.ch/hypertext/WWW/TheProject.html

Πηγή :

 https://www.internetmuseum.se/tidslinjen/21-fantastiska-fakta-om-internet/