ΠΑΙΡΝΟΥΝ και την Γη και το Νερό.
Του Ανδρέα Αναγνωστάκη
Ι. Οι Τροϊκανοί και οι ντόπιοι προσκυνημένοι, συστήνουν, ξένη εταιρεία, για την πώληση, της δημόσιας Περιουσίας. Σ’ αυτήν, θα μεταβιβάζονται αμετάκλητα, τα Ελληνικά φιλέτα. Με τίμημα, πολύ χαμηλό, σχετικά με την πραγματική τους αξία.
Πρόκειται δηλαδή, περί αρπαχτής, στο όνομα, «της μείωσης του χρέους».
Στην συνέχεια, η εταιρεία
αυτή, θα μεταπωλεί, σε ξένες επιχειρήσεις, που «καραδοκούν», για να καρπωθούν
τις υπεραξίες. Συντελείται, δηλαδή, πραγματικό πλιάτσικο. Η έδρα της εταιρείας,
θα είναι στο Λουξεμβούργο. Στην χώρα του Κλώντ Γιούνκερ. Μακρυά, από την Ελλάδα
και τους Έλληνες.
ΙΙ. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, όπου πάει, περνά το νερό, στα χέρια των Ιδιωτών. Το ίδιο μεθοδεύεται και στην Ελλάδα, «για ελάφρυνση του χρέους». Ιδιωτικοποιούνται, οι Πηγές νερού, στην Περιφέρεια και τα Δίκτυα Υδρευσης, στις μεγάλες πόλεις.
ΙΙ. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, όπου πάει, περνά το νερό, στα χέρια των Ιδιωτών. Το ίδιο μεθοδεύεται και στην Ελλάδα, «για ελάφρυνση του χρέους». Ιδιωτικοποιούνται, οι Πηγές νερού, στην Περιφέρεια και τα Δίκτυα Υδρευσης, στις μεγάλες πόλεις.
Η προμήθεια του πόσιμου
νερού, πιστεύαμε όλοι, πως, αποτελούσε «αναφαίρετο ανθρώπινο δικαίωμα». Η
Ευρώπη, το είχε χαρακτηρίσει «κοινωνικό αγαθό».
Σήμερα, το νερό, γίνεται αντικείμενο κέρδους. Και θα το διαχειρίζονται οι Πολυεθνικές. Έτσι, ανάλογα με την εκάστοτε κατάσταση της αγοράς και τις μεθοδεύσεις του ιδιοκτήτη, η τιμή του νερού, θ’ αυξάνεται.Η ποιότητά του, θα υποβαθμίζεται. Και ενδεχόμενα, «θα εξαντλούνται οι υδάτινοι πόροι».
ΙΙΙ. Στην Αρχαία Σπάρτη, οι Πρέσβεις του Ξέρξη, ζήτησαν «γη και ύδωρ», ως δείγμα, έσχατης υποταγής. Οι Σπαρτιάτες, τους έριξαν σφαγμένους, σε ένα πηγάδι, για να βρουν, εκεί και τα δύο. Αυτό το γεγονός, συνιστά, έστω και ακραία υπόμνηση, Ελληνικής κυριαρχίας και αξιοπρέπειας.
IV. Εμείς, για τους δικούς μας «Πρέσβεις», δεν έχουμε Σπαρτιάτικα Πηγάδια.
Έχουμε όμως την «ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ», που, αποτελεί την καταβύθισή τους.
Σήμερα, το νερό, γίνεται αντικείμενο κέρδους. Και θα το διαχειρίζονται οι Πολυεθνικές. Έτσι, ανάλογα με την εκάστοτε κατάσταση της αγοράς και τις μεθοδεύσεις του ιδιοκτήτη, η τιμή του νερού, θ’ αυξάνεται.Η ποιότητά του, θα υποβαθμίζεται. Και ενδεχόμενα, «θα εξαντλούνται οι υδάτινοι πόροι».
ΙΙΙ. Στην Αρχαία Σπάρτη, οι Πρέσβεις του Ξέρξη, ζήτησαν «γη και ύδωρ», ως δείγμα, έσχατης υποταγής. Οι Σπαρτιάτες, τους έριξαν σφαγμένους, σε ένα πηγάδι, για να βρουν, εκεί και τα δύο. Αυτό το γεγονός, συνιστά, έστω και ακραία υπόμνηση, Ελληνικής κυριαρχίας και αξιοπρέπειας.
IV. Εμείς, για τους δικούς μας «Πρέσβεις», δεν έχουμε Σπαρτιάτικα Πηγάδια.
Έχουμε όμως την «ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ», που, αποτελεί την καταβύθισή τους.
Υπόγραψε και σύ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου