ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΚΥΡΙΕ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ
Αλλάξτε πολιτική κι αφήστε τα νταηλίκια
ΤΟΥ MΑΚΗ ΚΟΥΡΗ
Αλλιώς καταργήστε τον λαό... μια και του απαγορεύετε να έχει άποψη
και να ψηφίσει
«ΟΧΙ» στο Μνημόνιο
Αν τόσο φοβάστε τον λαό, κύριε Παπανδρέου, υπάρχει λύση. Καταργήστε τον! Οπότε, ούτε γάτα, ούτε ζημιά. Θα εκλεγούν και οι 13 δικοί σας περιφερειάρχες. Και οι δήμαρχοί σας. Και έτσι προχωράτε χωρίς καμιά αμφισβήτηση ή αστάθεια, άνετα, χωρίς αντιδράσεις, αποφασίζοντας και διατάσσοντας το σφίξιμο όλο και περισσότερο της θηλιάς στον λαιμό του λαού. Και έξω θα θριαμβολογείτε ότι αποδέχονται οι Έλληνες αδιαμαρτύρητα τις περικοπές, τους φόρους, την ακρίβεια, τη φτώχεια. Κι αν κάποιος τολμήσει να σηκώσει κεφάλι, έστω να ψελλίσει άλλη άποψη, ότι υπάρχει κι άλλος δρόμος, αμέσως του βάζετε την ταμπέλα του προδότη. Και το διαλαλείτε στα κανάλια προς γνώση και αποφυγή... Ότι την ίδια τύχη θα έχει όποιος διανοηθεί να βγει κι ένα βήμα έξω από τη γραμμή...
Όλα αυτά δυστυχώς δεν κινούνται στον χώρο της φαντασίας. Ο ωμός εκβιασμός, που ασκήσατε στον ελληνικό λαό το βράδυ της Δευτέρας, σ’ αυτά που σημειώνουμε παραπάνω οδηγεί. Και για να μην υπάρξει η παραμικρή παρανόηση, από την επομένη το πρωί ανέλαβαν οι υπουργοί σας –σαν καλοί μαθητές, με πιο άξιο τον Ραγκούση, που θύμισε μέρες σκοτεινές– να μεταφέρουν την ντιρεκτίβα από χωρίου εις χωρίον για να μην ισχυρισθεί κανείς την ώρα της τιμωρίας ότι δεν ήξερε...
Ξεπερνάμε τον πανικό της κάλπης που προδίδει ο εκβιασμός της προσφυγής σε πρόωρες εκλογές. Μένουμε στην ακραία αντιδημοκρατική απαίτησή σας. Απαγορεύεται το δικαίωμα του πολίτη να έχει άλλη άποψη από τη δική σας. Απειλείτε όποιον διαφωνεί με την πολιτική σας! Του λέτε ότι δεν δικαιούται να ψηφίσει άλλον εκτός από τον δικό σας υποψήφιο! Να ρίξει στην κάλπη το ψηφοδέλτιο που πιστεύει ότι είναι κόντρα στη ζωή του, στο μέλλον των παιδιών του. Να αυτομαστιγωθεί...
Αυτά, κύριε Παπανδρέου, παραπέμπουν σε άλλες εποχές, που ο κόσμος και ο λαός τις πλήρωσαν. Και μάτωσαν για να αποτελούν παρελθόν, χωρίς επιστροφή...
Αντιλαμβάνεστε, κύριε Παπανδρέου, τι ζητήσατε από τον ελληνικό λαό το βράδυ της μοιραίας για την ιστορία σας –ευχόμαστε να μην είναι και για τον τόπο– Δευτέρας; Να μην έχει ο λαός ελεύθερη βούληση. Αν αυτό σημαίνει ελεύθερες εκλογές, μάλλον σε λάθος χώρα βρίσκεστε...
Δικαίωμα του λαού δεν είναι να αποφασίζει ποιος θα τον κυβερνήσει; Ποια πολιτική είναι εκείνη που εκτιμά ότι βελτιώνει τη χώρα του και τη ζωή της οικογένειάς του;
Αυτός ο λαός δεν είναι εκείνος που σας έφερε μετά βαΐων και κλάδων στην εξουσία;
Δεν σας προβληματίζει γιατί ο ίδιος αυτός λαός 12 μήνες μετά έχει αλλάξει άποψη και δεν θα γεμίσει τις κάλπες με ωσαννά;
Η πολιτική σας φταίει, κύριε Παπανδρέου. Και όχι ο λαός. Που γνωρίζετε πολύ καλά ότι είναι ο πάντα ευκολόπιστος και πάντα προδομένος... Δεν το έγραψε τυχαία ο εθνικός μας ποιητής ο Διονύσιος Σολωμός...
Ποιο άλλο όπλο πέρα από την ψήφο του έχει ο λαός για να εκφράσει την απογοήτευσή του, την απελπισία του, την οδύνη που του προκάλεσε το Μνημόνιο… Και του ζητάτε να μην το χρησιμοποιήσει. Γιατί αλλιώς θα βουλιάξουμε... Σας είχε πιστέψει στις 4 Οκτωβρίου του 2009, και παρότι αλλάξαμε, βουλιάξαμε χειρότερα. Και με τη δική σας υπογραφή.
Υπάρχει πάντως τρόπος ακόμη και τώρα να μην πάρει το όπλο του ο λαός. Από σας εξαρτάται. Αλλάξτε πολιτική. Ο μονόδρομος του Μνημονίου κάθε άλλο παρά σταμάτησε την κατηφόρα... Απλώς μίκρυνε την ταχύτητα...
Κύριε πρωθυπουργέ, αντί να προσπαθείτε εκβιάζοντας και τρομοκρατώντας τον λαό να αποφύγετε την ήττα, θα έπρεπε να ΕΥΧΕΣΘΕ να υπάρξει λαϊκή αντίδραση. Θα είναι το όπλο με το οποίο θα απαιτήσετε την αλλαγή των όρων του Μνημονίου. Να γίνουν λιγότερο επαχθείς. Αλλιώς η κοινωνική έκρηξη δεν είναι μακριά!
Αυτός είναι ο δρόμος, κύριε Παπανδρέου. Και αφήστε στην άκρη τα «νταηλίκια», που πέραν του ότι δεν βγαίνουν πάντα, μπορεί να οδηγήσουν στην αυτοκτονία της χώρας. Με όλη την ευθύνη δική σας...
Όλα αυτά δυστυχώς δεν κινούνται στον χώρο της φαντασίας. Ο ωμός εκβιασμός, που ασκήσατε στον ελληνικό λαό το βράδυ της Δευτέρας, σ’ αυτά που σημειώνουμε παραπάνω οδηγεί. Και για να μην υπάρξει η παραμικρή παρανόηση, από την επομένη το πρωί ανέλαβαν οι υπουργοί σας –σαν καλοί μαθητές, με πιο άξιο τον Ραγκούση, που θύμισε μέρες σκοτεινές– να μεταφέρουν την ντιρεκτίβα από χωρίου εις χωρίον για να μην ισχυρισθεί κανείς την ώρα της τιμωρίας ότι δεν ήξερε...
Ξεπερνάμε τον πανικό της κάλπης που προδίδει ο εκβιασμός της προσφυγής σε πρόωρες εκλογές. Μένουμε στην ακραία αντιδημοκρατική απαίτησή σας. Απαγορεύεται το δικαίωμα του πολίτη να έχει άλλη άποψη από τη δική σας. Απειλείτε όποιον διαφωνεί με την πολιτική σας! Του λέτε ότι δεν δικαιούται να ψηφίσει άλλον εκτός από τον δικό σας υποψήφιο! Να ρίξει στην κάλπη το ψηφοδέλτιο που πιστεύει ότι είναι κόντρα στη ζωή του, στο μέλλον των παιδιών του. Να αυτομαστιγωθεί...
Αυτά, κύριε Παπανδρέου, παραπέμπουν σε άλλες εποχές, που ο κόσμος και ο λαός τις πλήρωσαν. Και μάτωσαν για να αποτελούν παρελθόν, χωρίς επιστροφή...
Αντιλαμβάνεστε, κύριε Παπανδρέου, τι ζητήσατε από τον ελληνικό λαό το βράδυ της μοιραίας για την ιστορία σας –ευχόμαστε να μην είναι και για τον τόπο– Δευτέρας; Να μην έχει ο λαός ελεύθερη βούληση. Αν αυτό σημαίνει ελεύθερες εκλογές, μάλλον σε λάθος χώρα βρίσκεστε...
Δικαίωμα του λαού δεν είναι να αποφασίζει ποιος θα τον κυβερνήσει; Ποια πολιτική είναι εκείνη που εκτιμά ότι βελτιώνει τη χώρα του και τη ζωή της οικογένειάς του;
Αυτός ο λαός δεν είναι εκείνος που σας έφερε μετά βαΐων και κλάδων στην εξουσία;
Δεν σας προβληματίζει γιατί ο ίδιος αυτός λαός 12 μήνες μετά έχει αλλάξει άποψη και δεν θα γεμίσει τις κάλπες με ωσαννά;
Η πολιτική σας φταίει, κύριε Παπανδρέου. Και όχι ο λαός. Που γνωρίζετε πολύ καλά ότι είναι ο πάντα ευκολόπιστος και πάντα προδομένος... Δεν το έγραψε τυχαία ο εθνικός μας ποιητής ο Διονύσιος Σολωμός...
Ποιο άλλο όπλο πέρα από την ψήφο του έχει ο λαός για να εκφράσει την απογοήτευσή του, την απελπισία του, την οδύνη που του προκάλεσε το Μνημόνιο… Και του ζητάτε να μην το χρησιμοποιήσει. Γιατί αλλιώς θα βουλιάξουμε... Σας είχε πιστέψει στις 4 Οκτωβρίου του 2009, και παρότι αλλάξαμε, βουλιάξαμε χειρότερα. Και με τη δική σας υπογραφή.
Υπάρχει πάντως τρόπος ακόμη και τώρα να μην πάρει το όπλο του ο λαός. Από σας εξαρτάται. Αλλάξτε πολιτική. Ο μονόδρομος του Μνημονίου κάθε άλλο παρά σταμάτησε την κατηφόρα... Απλώς μίκρυνε την ταχύτητα...
Κύριε πρωθυπουργέ, αντί να προσπαθείτε εκβιάζοντας και τρομοκρατώντας τον λαό να αποφύγετε την ήττα, θα έπρεπε να ΕΥΧΕΣΘΕ να υπάρξει λαϊκή αντίδραση. Θα είναι το όπλο με το οποίο θα απαιτήσετε την αλλαγή των όρων του Μνημονίου. Να γίνουν λιγότερο επαχθείς. Αλλιώς η κοινωνική έκρηξη δεν είναι μακριά!
Αυτός είναι ο δρόμος, κύριε Παπανδρέου. Και αφήστε στην άκρη τα «νταηλίκια», που πέραν του ότι δεν βγαίνουν πάντα, μπορεί να οδηγήσουν στην αυτοκτονία της χώρας. Με όλη την ευθύνη δική σας...
Πηγή:
http://www.paron.gr/v3/new.php?id=60320&colid=3&dt=2010-10-31
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου