ΝΙΚΗ ΤΑΓΚΑΛΟΥ : "ΑΥΤΗ Η ΓΥΝΑΙΚΑ"

"ΑΥΤΗ Η ΓΥΝΑΙΚΑ"

-Περπατούσα ώρες, δεν με ένοιαζε μέχρι που θα φτάσω, μέχρι που θα αγγίξω.

-Κοιτούσε για ώρες τον ουρανό που δεν έλεγε να την αγκαλιάσει.

-Κοιτούσα τον έρωτα μέσα από μάτια ξένα, μέσα από τα δικά μου τον σκότωνα.

-Κυλιόταν στο χώμα σαν μικρό παιδί, γελούσε με τα γέλια των άλλων, της μιλούσες και δεν σε άκουγε...

-Μου μιλούσαν και δάκρυζα, τα λόγια με πονούσαν, τα χάδια με απομάκρυναν.

-Δεν μπορούσες να την αγγίξεις, φοβόταν.

-Έτρεχα γρήγορα, έτρεχα να κρυφτώ.

-Δεν σε άφηνε να την βρεις, δεν σε άφηνε να την κρατήσεις.

-Πονάω, πονάω !

-Λυπόμουν, δεν ήθελα να την βλέπω έτσι, ξένο σώμα σε ξένη ψυχή.

-Δεν ήξερα που να στρέψω το βλέμμα μου, χανόμουν.

-Μια νύχτα ατελείωτη στα μάτια της, ήλιος πουθενά.

-Βασανισμένη η φωνή μου, λευτεριά δεν έβρισκε.

-Δεν την άκουγε κανείς...

-Άφωνη, άψυχη, κομμάτια ματωμένα, αυτή ήμουν.

-Περνούσε από μπροστά μας, παγώναμε, χαμηλώναμε τα μάτια.

-Αόρατη μπροστά στους ανθρώπους, έτσι με προτιμούσα.

-Μια γυναίκα ήταν, άγνωστου Θεού, άγνωστης χώρας.

-Η τιμωρία μου ήταν να βρίσκομαι ανάμεσα τους, να τους αναπνέω αλλά να μην τους κατέχω και να μην με κατέχουν.

-Μια λύπη ξεχυνόταν στο πέρασμά της, ένας αέρας θλιμμένος.

-Με ένα όνειρο κοιμόμουν, δεν το έβλεπε κανείς μόνο εγώ. Δεν άνηκε σε κανέναν, ούτε κάν σε εμένα.

- Το όνειρό της ψάχναμε όλοι...

Niki Tagalou

"ΑΥΤΗ Η ΓΥΝΑΙΚΑ"

Από την συλλογή "Το Κορμί της Λύπης"

Εκδόσεις Πηγή