Τον τελευταίο καιρό έχω λάβει τρία διαφορετικά e-mails στα οποία εμπλέκεται ένας αστικός μύθος που κάνει μια συσχέτιση δύο προσωπικοτήτων του ιατρού Sir Alexander Fleming, που ανακάλυψε την πενικιλίνη και του πρωθυπουργού της Νίκης κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο του Sir Winston Churchill. Ο αστικός αυτός μύθος έχει ως εξής:
"Σας μεταφέρω μια αληθινή ιστορία
Ένας φτωχός αγρότης ονόματι Φλέμιγκ, ζούσε στο Ayrshire (Σκωτία).
Μια μέρα κι ενώ δούλευε για να ζήσει την φαμίλια του, άκουσε να καλούν σε βοήθεια από τον γειτονικό βάλτο. Άφησε τα εργαλεία του
κάτω κι έτρεξε να βρει τον φοβισμένο νεαρό που ‘χε χωθεί όλος μεσ’ το βάλτο και φώναζε προσπαθώντας να ελευθερωθεί.
Ο αγρότης έσωσε τον νεαρό που αλλιώς θ’ αργοπέθαινε σκληρά.
Την επόμενη μέρα μια πολυτελής άμαξα έφτασε στο σπίτι του.
Ένας ευγενής κομψά ντυμένος άντρας κατέβηκε και συστήθηκε ως ο πατέρας του αγοριού που είχε σώσει ο αγρότης.
'Θέλω να σας ανταμείψω. Σώσατε τη ζωή του γιου μου' είπε στον αγρότη
'Δεν μπορώ να δεχτώ πληρωμή γι' αυτό που έκανα', του απάντησε εκείνος.
Την ίδια στιγμή ο μικρός γιος του αγρότη βγήκε στην πόρτα του φτωχικού τους.
'Είναι γιος σας;' ρώτησε ο ευγενής
'Μάλιστα' απάντησε με υπερηφάνεια ο αγρότης.
'Τότε σας προτείνω να μου επιτρέψετε να προσφέρω στο γιο σας την ίδια εκπαίδευση με το δικό μου. Αν ο γιος μοιάσει του πατέρα , είμαι βέβαιος ότι θα γίνει κάποιος που και οι δυο θα είναι περήφανοι.
Ο αγρότης δέχτηκε.
Ο γιος του αγρότη Φλέμιγκ, φοίτησε στα καλύτερα σχολεία και στο τέλος πήρε το δίπλωμά του από την Ιατρική Σχολή του Νοσοκομείου St. Marie του Λονδίνου.
Έγινε ένας μεγαλόπνοος (γιατρός) από τους πιο ξακουστούς του κόσμου.
Το 1927 ο διάσημος γιατρός Alexander Φλέμιγκ ανακάλυψε την πενικιλίνη.
Πολύ αργότερα ο γιος του αριστοκράτη άντρα που είχε σωθεί μικρός στο βάλτο, προσβλήθηκε από πνευμονία.
Ποιος του έσωσε την ζωή αυτή τη φορά ; …σώθηκε χάρη στην πενικιλίνη
Το όνομα του αριστοκράτη Άγγλου ;
Σερ Ράντολφ Χένρι Σπένσερ Τσόρτσιλ και ο γιος του Σερ Winston Τσόρτσιλ. . .
Ο Σερ Winston Τσόρτσιλ κι ο Σερ Alexander Φλέμιγκ παρέμειναν φίλοι όλη τους τη ζωή. Ο Σερ Alexander Φλέμιγκ πέθανε το 1955, σε ηλικία 74 ετών στο Λονδίνο, Ο Σερ Winston Τσόρτσιλ πέθανε το 1965, σε ηλικία 91ετών στο Λονδίνο. Τους έθαψαν στο ίδιο κοιμητήριο."
Η ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ
Όπως θα παρατηρήσατε ο μύθος αυτός είναι μια γοητευτική ιστορία που όμως κινείται στα όρια της μυθιστοριογραφίας.
Η ιστορία έλκει την προέλευσή της από ‘ένα βιβλίο χριστιανικού εκδοτικού οίκου που εκδόθηκε στα 1950 με συγγραφείς την Alice A. Bays και την Elizabeth Jones Oakberg.
Στο παιδαγωγικό αυτό βιβλίο υπήρχε ένα κεφάλαιο που τιτλοφορήθηκε «δύναμη της ευγένειας.» Στο κεφάλαιο αυτό οι συγγραφείς αναφέρουν ότι Churchill σώζεται από το πνίγμο σε μια σκωτσέζικη λίμνη από ένα αγροτόπαιδο που ονομάζεται Alexander. Μερικά χρόνια μετά ο Churchill κάνει ένα τηλεφώνημα στον Αλέξανδρο για να του πει ότι οι γονείς του, από ευγνωμοσύνη, θα χρηματοδοτούσαν την εκπαίδευση του στην Ιατρική Σχολή. Η προσφορά αυτή των Churchill στον Fleming γινόταν γιατί ο τελευταίος δεν μπορούσε να ανταπεξέλθει στο υψηλό κόστος των σπουδών . Ο Fleming αποφοίτησε τελικά από την Ιατρική Σχολή με επαίνους και το 1928 ανακαλύπτε την πενικιλίνη που θα έσωζε πολλές ζωές.
Το 1943 ο Churchill ενώ βρισκόταν στην Εγγύς Ανατολή αρρωσταίνει βαριά και η εφεύρεση του Fleming, η πενικιλίνη, του σώζει την ζωή. Έτσι για άλλη μια φορά ο Alexander Fleming σώζει τη ζωή του Churchill..
Ο Δρ John Mather γράφει στην επίσημη Βρετανική ιστοσελίδα που είναι αφιερωμένη στον Winston Churchill : «Ένα θεμελιώδες πρόβλημα με την ιστορία είναι ότι η υγεία του Churchill για αυτήν την πολύ σοβαρή πνευμονία αντιμετωπίστηκε με επιτυχία όχι με την πενικιλίνη αλλά με το «M&B», που είναι το σύντομο όνομα για το sulfadiazine που παρήχθη από την May and Baker Pharmaceuticals.
Η Kay Ηalle, στο βιβλίο της Irrepressible Churchill (Cleveland:World 1966) σχολιάζει (σελ. 196) ότι Churchill `ευχαριστιόταν να αναφέρεται στους γιατρούς του, Λόρδο Moran και Δρ Bedford, ως M&B. «Έπειτα, όταν ο Churchill ανακάλυψε ότι ο πιο ευχάριστος τρόπος για να παίρνει το φάρμακο του ήταν με το ουίσκυ ή το κονιάκ του, σχολίασε στη νοσοκόμα του: `Αγαπητή μου νοσοκόμα να προσεύχεσαι ενθυμούμενη ότι το άτομο δεν μπορεί να ζήσει από το Μ και το Β μόνο. Όμως δεν υπάρχει κανένα απολύτως στοιχείο στα αρχεία ότι έλαβε πενικιλίνη για οποιεσδήποτε από τις, εν καιρώ πολέμου, πνευμονίες του.
Βεβαίως στα κατοπινά χρόνια και κατά την διάρκεια διαφόρων ασθενειών είναι δυνατό να έλαβε για θεραπεία πενικιλίνη ή κάποιο άλλο αντιβιοτικό που θα του είχαν διατεθεί όπως ampicillin. Επίσης, Churchill συμβουλεύτηκε το Sir Alexander Fleming στις 27 Ιουνίου 1946 για μια σταφυλοκοκίαση που είχε αντισταθεί προφανώς στην πενικιλίνη. (Churchill: Από τα ημερολόγια του Λόρδου Moran (Βοστώνη: Muffin 1966 Houghton), σελ. 335).»
Ο επίσημος βιογράφος Sir Martin Gilbert προσθέτει ότι οι ηλικίες Churchill και Fleming (ή του πατέρα Fleming) δεν ταιριάζουν ώστε να επαληθεύσουν τα λεγόμενα στον αστικό μύθο. Ο Alexander Fleming ήταν επτά χρόνια νεώτερος του Churchill. Εάν ο Fleming όργωνε σε ηλικία 13 ετών, ο Churchill θα ήταν τοτε 20. Δεν υπάρχει κανένα στοιχείο που να επιβεβαιώνει ότι ο Churchill κινδύνευσε να πνιγεί στη Σκωτία σε αυτή ή οποιαδήποτε άλλη ηλικία. Όπως δεν υπάρχει κανένα στοιχείο σχετικά με το ότι η οικογένεια Churchill πλήρωσε για την εκπαίδευση του Αλεξάνδρου Fleming. Ο Sir Martin επίσης σημειώνει ότι τα ημερολόγια του Λόρδου Moran's, αναφέροντας «M&B,» δεν λένε τίποτα σχετικό με την πενικιλίνη, ή την χρησιμοποίησή της από τον Churchill στην Εγγύς Ανατολή.
Περισσότερα για τον αστικό μύθο στις ιστοσελίδες:
http://www.winstonchurchill.org/learn/myths/myths/fleming-saved-him-from-drowning
http://www.snopes.com/glurge/fleming.asp
http://timpanogos.wordpress.com/2007/05/26/historical-fiction-churchill-and-fleming-and-antibiotics/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου