Πολλοί λένε ότι το να έχεις ένα κατοικίδιο είναι σαν να φροντίζεις ένα παιδί. Τι γίνεται όμως στην περίπτωση που υπάρχουν και τα δύο στο ίδιο σπίτι; Από τη Μελίνα Λεγάκη
  |
«Ο σκύλος μάς γλείφει συνέχεια. Ακόμη και το παιδί, ιδίως στο πρόσωπο. Οσο κι αν τον αγαπάμε, δεν γίνεται να πάρουμε το ρίσκο. Το ζώο είναι κινητή εστία μικροβίων και πρέπει να φύγει από το σπίτι. Ασε που φοβάμαι ότι θα δαγκώσει το παιδί», λέει η Χριστίνα Κ. εξηγώντας γιατί ψάχνει καινούργιο σπίτι για τον σκύλο τους. Ωστόσο, η γνώμη του κτηνιάτρου είναι εκ διαμέτρου αντίθετη. «Η συνύπαρξη του παιδιού με ένα ζώο είναι εντελώς ακίνδυνη και ό,τι καλύτερο για τη διαπαιδαγώγησή του», μας λέει ο Γιάννης Πολυζώης. «Εκτός του ότι το παιδί απολαμβάνει τη γνήσια και χωρίς αντάλλαγμα αγάπη που προσφέρουν τα ζώα, ταυτόχρονα μαθαίνει να μοιράζεται και να εξωτερικεύει τα συναισθήματά του. Μάλιστα, υπάρχουν περιπτώσεις που παιδιά με δυσκολία κοινωνικοποίησης έχουν βοηθηθεί από τα κατοικίδιά τους στο να ξεπεράσουν το πρόβλημά τους». Επιπλέον, η ύπαρξη ενός ζώου στο σπίτι βοηθά το παιδί να μάθει να αντεπεξέρχεται σε υποχρεώσεις και ευθύνες -από το φαγητό μέχρι την καθημερινή του βόλτα. Τα ζώα, από την άλλη, μοιάζουν να προτιμούν την παρέα των παιδιών από αυτήν των «μεγάλων», τόσο λόγω μεγέθους και όγκου όσο και διότι έχουν την ίδια λαχτάρα για παιχνίδι.
Σχετικά με τις αρρώστιες και την πιθανή μετάδοσή τους στους ευαίσθητους παιδικούς οργανισμούς, ο κτηνίατρος είναι κατηγορηματικός: «Εφόσον γίνεται ορθή κτηνιατρική παρακολούθηση, ο κίνδυνος μετάδοσης ασθενειών είναι σχεδόν μηδαμινός. Ακόμη και τα νεογέννητα, που είναι φύσει πιο ευπαθή, δεν κινδυνεύουν από τα εμβολιασμένα κατοικίδια». Το μόνο που συνιστάται είναι τα βρέφη μέχρι τριών μηνών να μην κοιμούνται στο ίδιο δωμάτιο με τα κατοικίδια, καθώς ακόμη δεν έχουν εκδηλωθεί πιθανές αλλεργίες. Τα ζώα πολλές φορές μάλιστα προστατεύουν τους ανθρώπους από ασθένειες, όπως το καλαζάρ. «Οι σκνίπες που ευθύνονται για το μοιραίο τσίμπημα, όταν στον ίδιο χώρο υπάρχει άνθρωπος και σκύλος, προτιμούν τον τελευταίο, προστατεύοντας έτσι τον πρώτο», εξηγεί ο κ. Πολυζώης, διευκρινίζοντας ότι πρόκειται για τις ζωόφιλες σκνίπες που, ναι μεν προτιμούν το αίμα του ζώου, αλλά ενδέχεται κατά λάθος να τσιμπήσουν και άνθρωπο.
Οσο για την ενδεχόμενη ζήλια του ζώου απέναντι σε ένα παιδί, και δη νεογέννητο, «το μόνο που χρειάζεται είναι οι πρώτες συστάσεις να γίνουν ελεγχόμενα (λουρί για τον σκύλο, αγκαλιά για τη γάτα) και τον πρώτο καιρό να υπάρχει μια διακριτική παρακολούθηση, όταν βρίσκονται στον ίδιο χώρο». Αλλωστε, ο καθένας ξέρει πόσο φιλικό ή μη είναι το ζώο του με τα παιδιά.
Ευχαριστούμε τον κτηνίατρο Γιάννη Πολυζώη για τη βοήθειά του.
Από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"
http://trans.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_womgossip_22_13/05/2009_279320
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου