Αποδέκτες χλεύης και ειρωνείας γίνονται οι συμπατριώτες μας στο εξωτερικό«Φιλική συμβουλή. Τώρα που θα πάμε στη δεξίωση, καλύτερα να μη λες ότι είσαι Ελληνίδα. Να συστήνεσαι ως Ιταλίδα. Ετσι θα αποφύγεις τα χειρότερα». Αυτή ήταν η προτροπή που δέχθηκε από Ολλανδό γνωστό της η εικαστικός Μαίρη Ζυγούρη, σε μια δεξίωση που παρέθεσε πρόσφατα η ολλανδική πρεσβεία στο πλαίσιο της Μπιενάλε της Κωνσταντινούπολης. Τέτοια περιστατικά πληθαίνουν με τον ίδιο ρυθμό που κάποτε αυξάνονταν τα ασφάλιστρα κινδύνου για τα ελληνικά ομόλογα. Και μόνο στο άκουσμα της ελληνικής εθνικότητας, συμπατριώτες μας δέχονται στο εξωτερικό χλεύη, επιθέσεις, ειρωνείες και πικρόχολα σχόλια.
Αποκαλυπτική είναι η περίπτωση μιας άλλης καλλιτέχνιδος που επισκέφθηκε πριν από λίγο καιρό την Ολλανδία και βρέθηκε σε μια κοινωνική συγκέντρωση. Το κλίμα που διαμορφώθηκε εναντίον της ήταν τόσο άσχημο, που αναγκάστηκε να φύγει, έχοντας πρώτα ακούσει ότι οι Ελληνες είναι τεμπέληδες, σπάταλοι, άχρηστοι.
Φοιτητές που αναζητούν να ενοικιάσουν κατοικία σε διάφορες ευρωπαϊκές πόλεις εισπράττουν την ίδια απάντηση: «Είσαι Ελληνας; Τα λεφτά μπροστά», όπερ σημαίνει ότι καλούνται να προκαταβάλουν εγγυήσεις και πολλά ενοίκια για να μπορέσουν να «κλείσουν» ένα διαμέρισμα είτε από μεσίτες είτε από ιδιώτες. Ο διασυρμός της χώρας μας έχει λάβει τέτοια έκταση, που σε οποιαδήποτε χρηματοοικονομική συναλλαγή στο εξωτερικό τίθεται αυτομάτως εν αμφιβόλω η αξιοπιστία μας.
Ελληνας που στα 35 του αποφάσισε να εγκαταλείψει την Ελλάδα και να ζήσει στη Στουτγάρδη θέτει το ζήτημα ως εξής: «Δεν φτάνει που αναγκαζόμαστε να αναζητήσουμε εργασία στο εξωτερικό και να προσαρμοστούμε σε ένα νέο περιβάλλον. Μόλις πατάμε το πόδι μας, γινόμαστε αποδέκτες αρνητικών σχολίων που είναι το χειρότερο καλωσόρισμα σε έναν ξένο τόπο. Ακόμα και οι Ελληνες που ζουν χρόνια εδώ, επειδή μετανάστευσαν στη δεκαετία του ’60, δέχονται τις ίδιες ειρωνείες. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν ακόμα μεγαλύτερο θυμό και πικρία μέσα τους. Αφενός η πατρίδα τούς έδιωξε μία φορά γιατί δεν μπορούσε να τους θρέψει. Αφού κατόρθωσαν με σκληρή δουλειά και μεγάλες στερήσεις να μην είναι πολίτες β΄κατηγορίας, τώρα τους ξαναστριμώχνουν στη γωνία».
Αν στη Γερμανία, την Αυστρία, την Ολλανδία και κάποιες σκανδιναβικές χώρες η κατάσταση είναι δύσκολη, τα πράγματα είναι ελαφρώς καλύτερα στο Παρίσι και το Λονδίνο. Ο Ελληνας ζωγράφος Αντώνης Στάβερης, που βραβεύτηκε πέρυσι από την Ακαδημία Αθηνών, πέρασε έναν χρόνο στη φοιτητική Cite της γαλλικής πρωτεύουσας με υποτροφία. Λέει στην «Κ»: «Στην καλύτερη εκδοχή, εμείς οι Ελληνες αντιμετωπιζόμαστε ως “ειδική περίπτωση’’. Ακόμα πάντως και αν δεν εισπράξεις κάποιο κακοπροαίρετο κλισέ, είσαι αναγκασμένος να γίνεσαι συνεχώς ο απολογητής της χώρας σου σε συζητήσεις. Εχω βαρεθεί μόλις γνωρίσω κάποιον να πρέπει οπωσδήποτε να απαντήσω σε διάφορες ερωτήσεις για την κρίση, την ελληνική πολιτική σκηνή και την οικονομία. Θεωρώ πάντως αδιανόητο να κρύβω την εθνικότητά μου. Δεν θα το έκαναν ποτέ».
Υπάρχουν βεβαίως και εξαιρέσεις. Ενας Ελληνας, που πήγε στο Βερολίνο για να μάθει καλά τα γερμανικά και πιθανώς να αναζητήσει εργασία, βρέθηκε προ εκπλήξεως όταν του έκαναν μια μικρή έκπτωση από τα δίδακτρα, εξαιτίας της οικονομικής ύφεσης που πλήττει τη χώρα μας...
Της Μαργαριτας Πουρναρα
Πηγή:
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_1_06/11/2011_461762
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου