Αγωνίστηκαν και βασανίστηκαν οι βουλευτές μας να βρουν τον καλύτερο τρόπο για να κρίνουν τις ανομίες των συναδέλφων τους. Και στοχάστηκαν και εφεύραν τρόπους πρωτόγνωρους για τη Δημοκρατία, προκειμένου να τηρηθεί –ως λέγουν- η διαφάνεια και να τιμωρηθούν όλοι ανεξαιρέτως. Και σκέπτομαι, πόσοι άραγε βουλευτές θα απέμεναν τελικά στη Βουλή μετά από μια σωστή διαδικασία;
Η «διαφάνεια» είχε για χρόνια λησμονηθεί στην Ελλάδα. Σήμερα κρίνεται απαραίτητη για όλες τις διαδικασίες, δεν ξέρω όμως μήπως έχει ήδη εξευρεθεί ελληνική πατέντα για να περνούν πολλές από αυτές στην …αφάνεια!
Η κάλπη, που αφορούσε την ψηφοφορία επί των διαφορετικών προτάσεων για τη σύσταση Προανακριτικής Επιτροπής για τη λίστα Λαγκάρντ, έγινε το μήλον της έριδος και η διαδικασία για τη… διαδικασία της ψηφοφορίας ήταν πρωτοφανούς διάρκειας και έντασης. Η κάθαρση άρχισε από την κάλπη! Το ζητούμενο ήταν ο έλεγχος με διαφάνεια και δικαιοσύνη. Το κρυφό όμως ζητούμενο ήταν, ως φαίνεται, η συνοχή της κυβέρνησης και η διατήρηση της πολιτικής σταθερότητας με άρωμα αντίστοιχων διαδικασιών του παρελθόντος….
Και όλα αυτά για το τυπικό μέρος της υπόθεσης, για το ουσιαστικό τι γίνεται; Να σκεφθώ ότι στο τέλος θα μας μείνει η.. διαδικασία, γιατί όπως λέει και ο σοφός λαός «όποιος δεν θέλει να ζυμώσει δέκα μέρες κοσκινίζει»;
Ένας λαός απαξιωμένος και ρακένδυτος αναμένει. Ποιος τον λαμβάνει υπόψη; Αρκούν οι τυπικές διαδικασίες των 300 της Βουλής (ούτε μια περικοπή στον αριθμό τους, παρά τη γενική… περικοπή) για να τον προστατεύουν! Δεν θα εκπλαγώ, αν για τη θρυλική αυτή υπόθεση ισχύσει, τελικά, το Σωκρατικό «εν οίδα ότι ουδέν οίδα».
* Η Καθηγήτρια Στέλλα Πριόβολου, είναι πρόεδρος του Τμήματος Ιταλικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και τ.ειδική γραμματέας ΥΠΕΠΘ.
http://www.aixmi.gr/index.php/kafeneionvoulh/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου