Ο Έρβιν Ρόμελ, η "Αλεπού της ερήμου", υπήρξε σίγουρα ένας από τους μεγαλύτερους στρατιωτικούς ηγέτες στη σύγχρονη πολεμική Ιστορία. Χάρη στα κατορθώματά του κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου ανέβηκε γρήγορα στις ανώτερες βαθμίδες του γερμανικού στρατού. Όταν ο Χίτλερ ήρθε στην εξουσία, δεν άργησε να αντιληφθεί τις ικανότητες του νεαρού στρατηγού, που σύντομα έγινε ο ευνοούμενός του. Πολεμώντας πάντα στην πρώτη γραμμή δίπλα στους άνδρες του, ο Ρόμελ διακρίθηκε επανειλημμένα χαράσσοντας νέες στρατηγικές. Επίσης, επινόησε αμυντικά τεχνάσματα και πρωταγωνίστησε σε ένα από τα δυσκολότερα θέατρα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Στις 20 Ιουλίου 1944, γίνεται η απόπειρα δολοφονίας του Χίτλερ. Εκτελεστής είναι ο συνταγματάρχης Κλάους φον Στάουφενμπεργκ, στη συνωμοσία, όμως, που έχει εξυφανθεί, συμμετέχουν και αρκετοί αξιωματικοί κοντά στον Ρόμελ, όπως ο επιτελάρχης του Χανς Σπάιντελ (Hans Speidel).
Η εμπλοκή του Ρόμελ στην συνωμοσία είναι ακόμα αντικείμενο διχογνωμιών: παρότι ο ίδιος είχε γίνει επικριτικός για το ναζιστικό καθεστώς, και είχε έντονες διαμάχες με τον Χίτλερ σχετικά με την διεύθυνση του πολέμου, δεν υπάρχει κανένα στοιχείο που να δείχνει ότι είχε μυηθεί στη συνωμοσία, αν και πιθανότατα, όπως και πολλοί άλλοι ανώτατοι αξιωματικοί, γνώριζε την ύπαρξή της. Ως ο πιο γνωστός και σεβαστός ακόμα και στους Συμμάχους Γερμανός στρατηγός όμως, προοριζόταν από τους συνωμότες για την θέση του προέδρου του Ράιχ.
Η απόπειρα αποτυγχάνει και η Γκεστάπο αναλαμβάνει την εξιχνίασή της. Παρά την έλλειψη στοιχείων κατά του Ρόμελ, αρκετά ανώτατα στελέχη του ναζιστικού καθεστώτος, όπως ο Μάρτιν Μπόρμαν, τον υποπτεύονται, και το στρατοδικείο που θα εξετάσει την υπόθεσή του είναι στελεχωμένο με αντιπάλους του, και τον παραπέμπει στο διαβόητο "λαϊκό δικαστήριο". Ο Ρόμελ όμως, ήρωας στα μάτια του γερμανικού λαού, δεν είναι δυνατό να περάσει από δημόσια δίκη για προδοσία. Ο Χίτλερ του προσφέρει εναλλακτική λύση, στέλνοντας δύο στρατηγούς με μια επιστολή του και μια κάψουλα στο Χέρλιγκεν, όπου ο Στρατάρχης ανάρρωνε από το σοβαρό τραυματισμό του στη Γαλλία: Να θέσει ο ίδιος τέρμα στη ζωή του, με αντάλλαγμα να μη κινδυνεύσουν με αντίποινα η σύζυγός του και ο γιος τους. Ο Ρόμελ δέχεται και στις 16 Οκτωβρίου 1944, σε ηλικία 52 ετών, καταπίνει μια κάψουλα υδροκυανίου και ενταφιάζεται με τιμές ήρωα πολέμου στο Χέρλινγκεν (Herrlingen)
Μια επιστολή που καταγράφει τις τελευταίες στιγμές αυτού του πιο γνωστού γερμανού αξιωματικού του Β Παγκοσμίου Πολέμου ανακαλύφθηκε σχετικά πρόσφατα. Την έγραψε ο 15 χρονών – τότε – γιος του.
Το γράμμα περιγράφει τα γεγονότα, αφότου ο Ρόμελ έφυγε από το σπίτι της οικογένειας για να μην ξαναγυρίσει ποτέ πίσω, ένα πρωινό του Οκτωβρίου του 1944. Στην επιστολή αποκαλύπτεται ότι ο στρατηγός κατηγορούνταν για συμμετοχή σε δολοφονική συνωμοσία κατά του Αδόλφου Χίτλερ και για αυτό το λόγο διατάχθηκε να αυτοκτονήσει παίρνοντας υδροκυάνιο, προκειμένου να του παρασχεθούν εγγυήσεις πως δεν θα διώκονταν τα μέλη της οικογένειάς του.
Δυο στρατηγοί συνόδευσαν την «αλεπού της ερήμου» μακριά από το σπίτι με αυτοκίνητο. Λίγα λεπτά αργότερα η σύζυγος του Ρόμελ έλαβε ένα τηλεφώνημα με το οποίο πληροφορήθηκε το θάνατο του συζύγου της. Ο Ρόμελ που έχτισε τη φήμη - ακόμα και από τους αντιπάλους του – ενός από τους πιο αξιόλογους και αξιοσέβαστους στρατιωτικούς διοικητές του Β Παγκόσμιου Πολέμου πέθανε σε μόλις πέντε δευτερόλεπτα.
Το γράμμα του υιού Ρόμελ, γραμμένο στα αγγλικά χρονολογείται στις 27 Απριλίου 1945 καταχωρήθηκε ως αρχειακό υλικό του πολέμου. Το αρχείο στο οποίο ταξινομήθηκε ανήκε στο λογαχό Noel Chavasse, υπασπιστή του Άγγλου Στρατάρχη Bernard Montgomery.
«Στις 12 το μεσημέρι ο πατέρας μου υποδέχθηκε δυο στρατηγούς. Μετά από τρία τέταρτα της ώρας τον είδα να βγαίνει από το δωμάτιο της μητέρας μου. Μου είπε ότι ο Αδόλφος Χίτλερ του έδωσε δυο επιλογές, ή να πάρει δηλητήριο, ή να συρθεί ενώπιον του λαϊκού δικαστηρίου» αναφέρεται στο δισέλιδο γράμμα. «Ο Αδόλφος Χίτλερ του γνωστοποιούσε ακόμα ότι αν επέλεγε την αυτοκτονία, τότε τίποτα δεν θα συνέβαινε στην οικογένειά του».
Ο Ρόμελ ακόμα και σήμερα θεωρείται ως ένας από τους ανθρωπιστές αξιωματικούς του Γ΄ Ράιχ. Αγνοούσε επιδεικτικά εντολές για εκτελέσεις αιχμαλώτων Εβραίων στρατιωτών και πολιτών, ενώ το Africa Corps που διοίκησε στη βόρεια Αφρική ποτέ δεν κατηγορήθηκε για εγκλήματα πολέμου.
russiatoday.gr / www.real.gr / Διαδίκτυο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου