Αντιδράσεις απέναντι στην ελληνική χρηματοπιστωτικη κρίση και το ΔΝΤ από την αφρικανική μπλογκόσφαιρα

Οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει η ελληνική οικονομία και η συνακόλουθη παρέμβαση από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), με σκοπό τον περιορισμό των περαιτέρω ζημιών από την “ελεύθερη πτώση” της οικονομίας φαίνονται οικείες σε πολλούς Αφρικανούς bloggers. Κατά τη διάρκεια προηγούμενων κρίσεων, το ΔΝΤ είχε εμπλακεί στην πρόταση διαρθρωτικών αλλαγών σε δοκιμαζόμενες αφρικανικές οικονομίες, με ανάμικτα αποτελέσματα. Οι αντιδράσεις των Αφρικανών bloggers ποικίλουν: από ηθικά διδάγματα από παρελθούσες εμπειρίες μέχρι μαθήματα που θα πρέπει να πάρουν οι ίδιοι για τις δικές τους περιοχές. Το blog Le petit nègre παρατηρεί ότι η Ευρώπη ήταν απρόθυμη να ζητήσει την παρέμβαση του ΔΝΤ κατά τη διάρκεια της ελληνικής κρίσης. Αναρωτιέται γιατί ήταν τόσο δύσκολο για μία ευρωπαϊκή χώρα να αποφασίσει να ζητήσει βοήθεια από το ΔΝΤ όταν, όχι και τόσο παλιά, στην Αφρική φαινόταν να είναι ένα μάλλον συνηθισμένο γεγονός. Εδώ ο λόγος που θεωρεί ότι οι Ευρωπαϊκές χώρες ανησυχούν για μία “συνταγή ΔΝΤ” για την Ελλάδα (fr):

Le twist dans le cas grec et que, comme on ne peux pas dévaluer l’Euro comme on a jadis dévalué le Franc CFA, les dirigeants européens se retrouvent contraints et forcés d’aider d’une manière ou d’une autre la Grèce

Στην περίπτωση της Ελλάδας, το ζήτημα είναι ότι υπάρχει ισχυρή αντίσταση ενάντια στην υποτίμηση του ευρωνομίσματος με την ταχύτητα που συνέβη στο παρελθόν για το κοινό νόμισμα της γαλλόφωνης Αφρικής, το φράγκο CFA (Cooperation Financiere Africaine). Συνεπώς, οι Ευρωπαίοι ηγέτες βρέθηκαν στη γωνία και εξαναγκάστηκαν να βοηθήσουν την Ελλάδα με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.

Παρομοίως, ο Lambert Mbela υποστηρίζει επίσης ότι με δεδομένα τα επίπεδα των ελλειμμάτων πολλών ευρωπαϊκών χωρών πέρα από την Ελλάδα, θα πρέπει να αξιολογηθεί μία ουσιαστική υποτίμηση για το Ευρώ (fr):

Admettons quand même que les situations sont similaires : déficit budgétaire, endettement public, taux de chômage élevé, balance commerciale déficitaire, mauvaise gestion des finances publiques, avec comme cerise sur le gâteau, fricotage des données publiques !!! Sérieux, si c’avait été le Mexique, l’Argentine ou le Burkina-Faso qui présentait de tels manquements, Monseigneur FMI préconiserait déjà une dévaluation « compétitive » et des programmes d’ajustement structurel afin de rétablir les finances publiques.

Ας συμφωνήσουμε ότι παρατηρείται μία ομοιότητα των καταστάσεων: έλλειμμα στον κρατικό προϋπολογισμό, δημόσιο χρέος, υψηλή ανεργία, ελλειμματικό εμπορικό ισοζύγιο, κακή διαχείριση των δημοσίων οικονομικών και το “κερασάκι”, μαγειρεμένα στατιστικά στοιχεία!! Σοβαρά, εάν μιλούσαμε για το Μεξικό, την Αργεντινή ή τη Μπουρκίνα Φάσο, το ισχυρό ΔΝΤ θα είχε ήδη προτείνει υποτίμηση για να ανακτηθεί η ανταγωνιστικότητα και διαρθρωτική προσαρμογή για να βοηθηθούν τα δημόσια οικονομικά.

Ο Éric Toussaint εξηγεί ότι η φαινομενικά περίεργη πρόβλεψη για παρεμβάσεις του ΔΝΤ ανάλογα με τις περιοχές μπορεί να είναι άμεση συνέπεια του γεγονότος ότι οι νότιες χώρες δεν έχουν μεγάλη επιρροή στη διαδικασία λήψης αποφάσεων στο ΔΝΤ (fr):

l’Afrique subsaharienne occupe une place égale à la France alors qu’elle compte 10 fois plus d’habitants. L’Afrique au Sud du Sahara ne dispose que de deux memres au sein du Conseil d’administration du FMI et ces deux membres doivent exprimer le point de vue de 48 pays [..] Vous imaginez la difficulté des 48 pays africains à se faire entendre si seuls 2 administrateurs les représentent.

Η υποσαχάρια Αφρική έχει το ίδιο βάρος με τη Γαλλία, παρότι έχει 10πλάσιο πληθυσμό. Η περιοχή έχει μόνο δύο εκπροσώπους στο Συμβούλιο των Διοικητών του ΔΝΤ, οι οποίοι πρέπει να εκφράσουν τη γνώμη 48 χωρών [..] Μπορείτε να φανταστείτε τη δυσκολία υπάρχει να κάνεις 48 χώρες να ακουστούν, όταν διαθέτεις μόλις 2 εκπροσώπους.

 

Χάρτης των ψήφων του ΔΝΤ ανά εδάφη το 2006, World Mapper, άδεια CC

O Musengeshi Katata στο Forum Realisance ερευνά περαιτέρω τους λόγους που η ελληνική κρίση παρέμεινε για τόσο μεγάλο διάστημα απαρατήρητη (fr). Παρόλο που το ΔΝΤ εξέδωσε πρόσφατα μία αισιόδοξη αναφορά για την κατάσταση στην υποσαχάρια Αφρική (fr), πολλοί παραμένουν επιφυλακτικοί καθώς η έμφαση δόθηκε στην οικονομική ανάπτυξη, αφήνοντας πολλά ζητήματα και πάλι εκτός συζήτησης (fr). Τέλος, ο Paul Bara στο AfriqueRedaction είναι απαισιόδοξος σχετικά με την εξεύρεση βιώσιμης λύσης για την παγκόσμια κρίση (fr):

Notre modèle de croissance basé, sur la séquence : crédit – consommation – dette, est obsolète. En second lieu parce que les systèmes politiques et les gouvernements semblent incapables de jeter les bases d’un nouveau modèle de développement [..] Un Krach parait donc inévitable en 2010 puisque comme l’explique Kenneth Rogoff, la défaillance d’un état (ou de plusieurs) paraît inévitable : se posera alors de manière aiguë le problème d’un modèle de croissance totalement inadapté (crise systémique).

Το τωρινό αναπτυξιακό μας μοντέλο που βασίζεται στην ακολουθία “δάνεια-κατανάλωση-χρέος” έχει ξεπεραστεί. Δεν βοηθείται και από τα πολιτικά συστήματα και τις κυβερνήσεις που δείχνουν ανίκανοι να θέσουν τα θεμέλια ενός νέου αναπτυξιακού μοντέλου [...] Συνεπώς η κατάρρευση του 2010 μοιάζει αναπόφευκτο αφού, όπως εξηγεί ο Kenneth Rogoff, η αποτυχία κάποιου άλλου κράτους ( ή κρατών), μοιάζει αναπόφευκτη: το πρόβλημα αυτής της συστημικής κρίσης ενός ακατάλληλου μοντέλου ανάπτυξης θα γίνει σύντομα επώδυνα φανερό.

 

http://el.globalvoicesonline.org/2013/02/20290