Τ. Κατσιμάρδος : Τρισυπόστατη μονάδα...

Πριν αποφανθούν Βερολίνο - Βρυξέλλες και παραχωρήσουν μεγαλόθυμα το δικαίωμα στους ιθαγενείς να κάνουν ή να μην κάνουν δημοψήφισμα, η προκήρυξή του ισοδυναμούσε για την αντιπολίτευση στα καθ' ημάς περίπου με την Αποκάλυψη.

Μόλις μερικές ώρες πριν μιλήσουν επί του θέματος οι Σόιμπλε - Ντάισελμπλουμ, ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - Ποτάμι προειδοποιούσαν για την έλευση της... Δευτέρας Παρουσίας:

        «Με την προκήρυξη η χώρα θα καταστραφεί...» (Ε. Βενιζέλος)
        «Εγκριση για την απόλυτη καταστροφή της χώρας...» (Α. Σαμαράς)
        «Το δημοψήφισμα είναι επιλογή των δειλών...» (Στ. Θεοδωράκης)

Μετά την «άδεια» (εκ του πονηρού, προσχηματική ή όχι), σήμανε σιωπητήριο! Η συγκεκριμένη στάση του αυτοαποκαλούμενου (κατ' ευφημισμό) «ευρωπαϊκού τόξου», εκτός των άλλων, αποτελεί τεκμήριο ύπαρξης μιας τρισυπόστατης μονάδας. Εδώ δεν γίνεται απλώς λόγος για ταύτιση θέσεων του αντιπολιτευτικού συστήματος με τους εταίρους - δανειστές. Αυτή στο κάτω κάτω θα ήταν επιθυμητή και αναγκαία αν ήταν επωφελής για τη χώρα και τον λαό. Αλλά για συμμόρφωση σ' ένα κορυφαίο δημοκρατικό και εθνικό ζήτημα, όπως είναι το συγκεκριμένο δημοψήφισμα, με τις καθοριστικές, ούτως ή άλλως, συνέπειές του.

Βεβαίως, δεν χρειαζόταν η ανάδειξη αυτής της πτυχής για να καταδειχθεί ότι οι πρώην κυβερνητικές μνημονιακές δυνάμεις, παρά τις επιμέρους μεταλλαγές, άλλαξαν μόνο ως προς τη θέση τους στα έδρανα της Βουλής. Επισημαίνεται εδώ για άλλο λόγο. Επειδή, παραλλήλως, με την «κωλοτούμπα» ακούστηκαν οργισμένες κραυγές για τον όρο «εσωτερική τρόικα» στην πολιτική αντιπαράθεση. Οταν ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλ. Τσίπρας τον χρησιμοποιούσαν προεκλογικά, οι μνημονιακοί φορείς σφύριζαν αδιάφορα. Αν δεν χαμογελούσαν ικανοποιημένοι με το προσωνύμιο και δεν το προσλάμβαναν ως παράσημο.

Μετεκλογικά, όμως, θεωρούν τόσο προσβλητικό τον χαρακτηρισμό, που παραφέρονται. Οπως, λόγου χάρη, ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος απάντησε αποκαλώντας τον Τσίπρα «κουκουλοφόρο του εξωτερικού»! Είτε ο εκπρόσωπος του Ποταμιού, που θεώρησε ότι πλήττονται τα ιερά και τα όσια του κοινοβουλευτισμού. Οι αντιδράσεις αυτές, όπως κι άλλες συναφείς της ΝΔ, προκαλούν ερωτηματικά στους υποψιασμένους πολίτες. Μήπως αυτή η τρικομματική σύμπτωση θέσεων με τους δανειστές στα βασικά ζητήματα δεν είναι κάτι που προκύπτει μόνο αντικειμενικά; Μήπως, δηλαδή, λειτουργούν μηχανισμοί στοίχισης; Μήπως, υφίσταται πραγματικά μια «τρόικα εσωτερικού» με σάρκα και οστά; Να υπονοούσε, άραγε, αυτό ή κάτι παρόμοιο ο Α. Σαμαράς, όταν μιλούσε σιβυλλικά για μια μη εκλογική συνεργασία με ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι στη μοναδική συνέντευξή του μετά τις εκλογές; Δεν πρόκειται για συνωμοσιολογικά ερωτήματα. Αυτά προβάλλουν από την ταυτόσημη πλεύση στα πιο πιθανά και απίθανα ζητήματα.

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=28326&subid=2&pubid=64187991