ΚΥΠΡΟΣ
9 ΙΟΥΛΙΟΥ 1821
Ήταν 29 Μαΐου του 1453 όταν έπεσε η
Κωνσταντινούπολη στα χέρια των Τούρκων και ήταν το 1821 όταν οι Έλληνες
αποφάσισαν να επαναστατήσουν αποφασισμένοι να ελευθερώσουν την Πατρίδα τους.
Μαζί τους και ο Κυπριακός Ελληνισμός που διαχρονικά βρισκόταν πάντοτε στο
πλευρό της μητέρας πατρίδας και που ποτέ δεν σταμάτησε να αγωνίζεται.
Να μην ξεχνάμε άλλωστε την
εξέγερση των Κυπρίων εναντίον των Ναϊτών (1092), όταν ο ποταμός που διέσχιζε τη
Λευκωσία κοκκίνισε από τη σφαγή των Ελλήνων, τις επαναστατικές εξεγέρσεις του
Ρε Αλέξη (1427) εναντίον των Φράγκων, του Ιακώβου Κρήτα (1546), του Ιακώβου
Διασσωρινού (1563), η αντίσταση των ετών 1570-71 στους Τούρκους επιδρομείς,
ειδικά η αντίσταση 11 μηνών των Αμμοχωστιανών, οι αθρόες προσελεύσεις στην
Επανάσταση του 1821, οι επαναστάσεις του Καλογήρου και του Νικολάου Θησέα
(Ιούλιο 1833), οι 7 εξεγέρσεις διαρκούσης της 1ης τουρκοκρατίας (1570-1878), οι
συμμετοχές στην ελληνική επανάσταση του 1821.
Η Κύπρος συμμετείχε στην
προετοιμασία της Επανάστασης της Φιλικής Εταιρείας (Ξάνθος, Σκουφάς, Τσακάλωφ
1814, Οδησσός), με τη μύηση του Αρχιεπισκόπου Κυπριανού από το 1818, ενώ 20
χρόνια πριν, ο Λευκωσιάτης φοιτητής στη Βιέννη Ιωάννης Καρατζάς, ήταν
εντεταγμένος στην ομάδα του Ρήγα του Βελεστινλή που οι Τούρκοι δολοφόνησαν στον
παραπόταμο του Δούναβη, τον Ίστρο, στην περιοχή του τουρκοκρατούμενου
Βελιγραδίου. είναι γνωστή η συμμετοχή Κυπρίων νέων στην επανάσταση του Ιερού
Λόχου και μέχρι την κορύφωση του αγώνα με την συμμετοχή χιλιάδων Κυπρίων εθελοντών κατά τη
διάρκειας της μεγάλης εθνικής εξέγερσης.
Έχει γραφτεί
χαρακτηριστικά ότι: «Ο πρώτος νεκρός στην κατάληψη της Τριπολιτσάς ήταν ο
Κυπράιος ενώ υπάρχουν Κύπριοι νεκροί στο Μεσολόγγι και σε πολλά άλλα πεδία των
μαχών. Κατά την μάχη της Αθήνας το 1827, είχαν πέσει νεκροί 130 Κύπριοι. Είναι
άλλωστε γνωστή και η Φάλαγγα των Κυπρίων με αρχηγό τον στρατηγό Χατζηπέτρο της
οποίας το λάβαρο η πολεμική σημαία, ήταν λευκή μ’ ένα γαλανό σταυρό στη μέση
και στο πάνω μέρος υπάρχει γραμμένη η ένδειξη: ΣΗΜΕΑ ΕΛΗΝΗΚΙ ΠΑΤΡΗΣ ΚΥΠΡΟΥ. Η
φάλαγγα των Κυπρίων πολέμησε ηρωικά σε όλες τις μάχες που έλαβε μέρος και είναι
χαρακτηριστική η ρήση του στρατηγού Χατζηπέτρου: Αυτά ( εννοεί τα παράσημα που
φορεί) μου τα’ δωκεν ο ηρωισμός και η παλικαριά των Κυπρίων Φαλαγγιτών»
Δεν μπορούμε όμως να
αναφερόμαστε στην εμπλοκή της Κύπρου στην Ελληνική Επανάσταση και να
παραγνωρίζουμε τη μεγάλη σφαγή της 9ης Ιουλίου. Με την εμφάνιση στο νησί στις
αρχές Ιουνίου προκηρύξεων των Φιλικών, οι Τούρκοι φοβούμενοι επανάσταση του
νησιού, αρχίζουν τις συλλήψεις και φυλακίσεις με αποκορύφωμα την 9 Ιουλίου
1821, ημέρα Σάββατο, που απαγχονίζουν τον Αρχιεπίσκοπο Κυπριανό και τον
αρχιδιάκονο Μελέτιο, και συνεχίζουν με τις καρατομήσεις των μητροπολιτών της
Πάφου Χρύσανθου, του Κιτίου Μελετίου και του Κυρηνείας Λαυρεντίου. Οι
απαγχονισμοί, καρατομήσεις, σφαγές, λεηλασίες, δημεύσεις περιουσιών και
ατιμώσεις συνεχίστηκαν μέχρι το τέλος του μηνός και τα θύματα υπολογίζονται
πάνω από 2000 Έλληνες.
Παρούσα, λοιπόν, η Κύπρος
σε ένα ακόμη μεγάλο αγώνα του Ελληνισμού. Μπορεί ο πόθος της Ένωσης να μην
δικαιώθηκε αλλά έβαλαν και αυτοί το λιθαράκι τους για της Πατρίδας μας τη
Λευτεριά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου