Γκαστ Αβράκωτος ο έλληνας πράκτορας της CIA!

Γκαστ Αβράκωτος ο έλληνας πράκτορας της CIA!

Ο Γουσταύος-Λάσκαρης "Γκαστ" Αβράκωτος (Gustav Lascaris "Gust" Avrakotos) (14 Ιανουαρίου 1938 - 1 Δεκεμβρίου 2005) ήταν ελληνοαμερικανός πράκτορας της CIA, με καταγωγή από τη Λήμνο. Υπήρξε σύνδεσμος της CIA με την ΚΥΠ τη δεκαετία του '60. Επίσης, ήταν ο αφανής επικεφαλής της "Afghan Task Force". Έγινε περισσότερο γνωστός στο κοινό το 2003 από την έκδοση του βιβλίου του Τζορτζ Κράιλ "Charlie Wilson's War: The Extraordinary Story of the Largest Covert Operation in History", στο οποίο παρουσιάζει την αμερικανική ανάμειξη κατά τον σοβιετικό πόλεμο στο Αφγανισταν. Ο Charlie Wilson, μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων από το Τέξας, ήταν ο συνεργάτης του Αβράκωτου στην επιχείρηση αυτή. Το 2007 με βάση το βιβλίο του Αβράκωτου γυρίστηκε η ταινία "Charlie Wilson's War", με πρωταγωνιστές τον Τομ Χανκς και την Τζούλια Ρόμπερτς.

Ο Γκαστ Αβράκωτος ή διαφορετικά «Μίστερ Βρόμικος» ήταν ο ελληνικής καταγωγής πράκτορας της CIA που κινήθηκε στο ίδιο πλαίσιο με την πρώτη γενιά ελληνοαμερικανών της CIA (Θωμάς Καραμεσίνης, Τζωρτζ Κάλαρης, Τζωρτζ Ιωαννίδης κά).

Αν και έπαιξε αποφασιστικό ρόλο στην ήττα των Σοβιετικών στο Αφγανιστάν, προετοίμασε άθελά του το φαινόμενο Μπιν Λάντεν. Ο Αβρακότος (Αβράκωτος) γεννήθηκε το 1938 στην πόλη Αλικίπα (Aliquippa) της Πενσυλβάνιας και ήταν γιος έλληνα μετανάστη από τη Λήμνο. Ο πατέρας του ήταν ελληνοαμερικανός πρώτης γενιάς από τη Λήμνο και είχε μια βιοτεχνία αναψυκτικών. Αρχικά ο νεαρός Αβρακότος εργάστηκε στην εταιρία χάλυβα "Jones and Laughlin Steel Company", ως το 1955 που αποφοίτησε από το γυμνάσιο της πόλης. Σπούδασε οικονομικά στο πανεπιστήμιο του Πίτσμπουργκ από όπου αποφοίτησε με έπαινο. Επίσης, έγινε δεκτός στο "Carnegie Institute of Technology". 

Το 1962 προσλήφθηκε από τη CIA, όταν το «ευαγές ίδρυμα του Λάνγκλεϊ» άνοιξε τις πόρτες του και σε αποφοίτους μη ονομαστών πανεπιστημίων. Η γνώση της Ελληνικής ήταν το κύριο προσόν που τον έφερε στην Αθήνα. Από το 1967, που τοποθετήθηκε στην Ελλάδα ανέλαβε ρόλο συνδέσμου της CIA με την ΚΥΠ και μέσω αυτής της ιδιότητας δημιούργησε προσωπική σχέση με τον Γ. Παπαδόπουλο. Όπως ο ίδιος διηγήθηκε στον Κράϊλ, μετά το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου, ανέλαβε να σχεδιάσει στην Ελλάδα την επιχείρηση «μένουν πίσω», σύμφωνα με την οποία έπρεπε να δημιουργηθούν αντάρτικες μονάδες σε όλη την Ελλάδα, με βάση τις μονάδες καταδρομών, σε περίπτωση κομμουνιστικής εξέγερσης ή εισβολής.

Τότε, γνωρίστηκε και συνδέθηκε στενά και με τον Δ. Ιωαννίδη ενώ παράλληλα έγινε ο έμπιστος βραχίονας του αμερικανού υπουργού εξωτερικών Χένρυ Κίσσιγκερ για τα θέματα Ελλάδας και Κύπρου. Στην Αθήνα ήταν ο σύνδεσμος της υπηρεσίας με τους χουντικούς και ιδιαίτερα με τον αόρατο δικτάτορα Δημήτριο Ιωαννίδη. Συνεργάστηκε άψογα μαζί τους, αφού τους συνέδεε ο σκληρός αντικομμουνισμός.

Ο ελληνοαμερικανός πράκτορας συμβούλεψε, μάλιστα, να μη δώσουν στον Ανδρέα Παπανδρέου διαβατήριο για το εξωτερικό, όπως ζητούσε ο Λευκός Οίκος, αλλά «να … εκτελέσουν τον αλήτη, γιατί θα επιστρέψει και θα τον βρείτε μπροστά σας »! 

Παρά τις γραπτές μαρτυρίες που υπάρχουν στα αμερικανικά αρχεία για τις υποδείξεις των αμερικανών προς τον Ιωαννίδη να μην προχωρήσει σε πραξικόπημα κατά του Μακαρίου, υπάρχουν πολλά ερωτηματικά σχετικά με τις μυστικές συναντήσεις του Ιωαννίδη – Αβράκωτου τον Ιούνιο του 1974.

Τα ερωτηματικά αυτά ενισχύονται από εκμυστηρεύσεις του Ιωαννίδη σε Συνεργάτες του για τις διαβεβαιώσεις που έλαβε από τον Αβράκωτο σχετικά με τις προθέσεις των Τούρκων.

Ο Αβράκωτος παρέμεινε στο κλιμάκιο της CIA στην ελληνική πρωτεύουσα έως το 1978, όταν ανακλήθηκε στην Ουάσιγκτον, επειδή «κάηκε» ως πράκτορας από τις αποκαλύψεις του συναδέλφου του Φίλιπ Έιτζι.

Η δυσκολότερη στιγμή της ελληνικής του καριέρας ήταν η δολοφονία του προϊσταμένου του Ρίτσαρντ Γουέλς από την πρωτοεμφανιζόμενη τότε «17 Νοέμβρη» (23 Δεκεμβρίου 1975). Ζήτησε τότε από τους προϊσταμένους του στην Αμερική να του δώσουν το «πράσινο φως» για να ανακαλύψει τους δολοφόνους και να τους πληρώσει με το ίδιο νόμισμα. Το αίτημά του απορρίφθηκε.

Μετά την Αθήνα, ο Αβρακότος έμεινε χωρίς δουλειά, αφού η CIA αδυνατούσε να του βρει μια αποστολή. Τον θεωρούσε άξεστο, αγροίκο και βρωμόστομα. Το προφίλ του έλληνα μετανάστη δεν ταίριαζε με τους ραφινάτους τρόπους ενός αγγλοσάξονα πράκτορα της «Εταιρείας».

Αφού επέζησε μιας μεγάλης εκκαθάρισης στα τέλη της δεκαετίας του ’70, τελικά βρήκε μια θέση στο σταθμό της CIA στη Βηρυτό, όπου διέπρεψε και έκανε το μεγάλο όνομα. Στο γραφείο της Βηρυτού υπαγόταν και η περιοχή του Αφγανιστάν, στην οποία από το 1979 είχαν εισβάλει οι Σοβιετικοί για να υποστηρίξουν το φιλικό τους καθεστώς. Οι Αμερικανοί ανησύχησαν και ο πρόεδρος Κάρτερ συνέστησε ένα γραφείο στο Λευκό Οίκο για την παρακολούθηση της κατάστασης. Αρχικά, το γραφείο υπολειτουργούσε, αλλά η έλευση του Ρόναλντ Ρίγκαν στην εξουσία άλλαξε το σκηνικό. 

 Με την υποστήριξη της πανίσχυρης επιτροπής του Κογκρέσου για τις μυστικές υπηρεσίες, της οποίας προΐστατο ένας παθιασμένος αντικομουνιστής, ο Δημοκρατικός γερουσιαστής Τσαρλς Γουίλσον, προετοιμάστηκε μια γιγαντιαία συγκεκαλυμμένη επιχείρηση για την ενίσχυση των αφγανών μουτζαχεντίν, που μάχονταν τους Σοβιετικούς. Ήταν η μεγαλύτερη επιχείρηση στην ιστορία της CIA, που της απορρόφησε το 70% του προϋπολογισμού της.

Ο Αβρακότος ήταν ο άνθρωπος που την έφερε σε πέρας εκείνη την εποχή. Γνωρίστηκε με ένα νεαρό Σαουδάραβα εθελοντή στο Αφγανιστάν με τον οποίο συνεργάστηκε στενά για τη δημιουργία μίας από τις πιο ισχυρές ομάδες των μουτζαχεντίν, του Γραφείου Στρατολόγησης, που αποτελείτο αποκλειστικά από εθελοντές μη- Αφγανούς μουσουλμάνους. Ο νεαρός Σαουδάραβας δεν ήταν άλλος από τον Οσάμα Μπιν Λάντεν που επρόκειτο αργότερα να δημιουργήσει τεράστια προβλήματα στην Αμερική και στον κόσμο και να εκτελεστεί από αμερικανούς κομάντο στο κρησφύγετο του  

Ο Αβρακότος πήγε στο Κάιρο και αγόρασε εκατοντάδες χιλιάδες «Καλάσνικοφ» από τα αποθέματα του αιγυπτιακού στρατού, ενώ σε συμφωνία με τους Πακιστανούς, οι μουτζαχεντίν εκπαιδεύτηκαν στο έδαφός τους από άνδρες της CIA. Το πρόβλημα της μεταφοράς του οπλισμού στα κακοτράχαλα εδάφη του Αφγανιστάν το αντιμετώπισε με ευφάνταστο τρόπο. Αγόρασε μουλάρια από την Κύπρο, τα φόρτωσε σε ένα καράβι και μέσω Πακιστάν τα πολεμοφόδια έφθασαν και στα πιο δυσπρόσιτα λημέρια των ανταρτών από τα συμπαθή τετράποδα.

Η χαριστική βολή για τους Σοβιετικούς ήλθε με τους αντιαεροπορικούς πυραύλους «Στίγκερ», που προμήθευσε ο Αβρακότος στους αντάρτες. Οι πύραυλοι αυτοί προκάλεσαν μεγάλες απώλειες στη Σοβιετική Αεροπορία. Έτσι χωρίς ικανή αεροπορική κάλυψη οι σοβιετικοί στρατιώτες ήταν καταδικασμένοι. Οι Σοβιετικοί βρέθηκαν τότε σε πολύ δύσκολη θέση. Η επιχείρηση «Αφγανιστάν» τους κόστιζε πάνω από 3 δισεκατομμύρια δολάρια το χρόνο, ενώ τα θύματα ήταν πολλά, και η οικονομία της χώρας παρέπαιε. Κάτω από αυτές τις συνθήκες  ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ πήρε την απόφαση να αποσύρει τις σοβιετικές δυνάμεις από την περιοχή το 1989.

Η συνεισφορά του ελληνοαμερικανού πράκτορα ήταν καθοριστική στο αποκληθέν «ρωσικό Βιετνάμ», που αποτέλεσε τον επιθανάτιο ρόγχο της Σοβιετικής Ένωσης. Όμως, σε βάθος χρόνου, η επιχείρηση αυτή γύρισε εις βάρος των Αμερικανών και ο οπλισμός και τα χρήματα που έδωσαν στους Μουτζαχεντίν έθρεψαν το φαινόμενο των Ταλιμπάν και του Μπιν Λάντεν με αποτέλεσμα τον πόλεμο των ΗΠΑ και των συμμάχων τους στο Αφγανιστάν με σοβαρές απώλειες. 

Μετά το τέλος του Σοβιετο-αφγανικού πολέμου εργάστηκε για μικρό διάστημα σε αφρικανικές υποθέσεις και στη συνέχεια συνταξιοδοτήθηκε το 1989. Ακολούθως, εργάστηκε στον ιδιωτικό τομέα σε διάφορες επιχειρήσεις, όπως η "TRW" και η "News Corporation», του Ρούμπερτ Μέρντοχ.

Το 1997 επανήλθε ως σύμβουλος στη CIA, όταν στο τιμόνι της βρισκόταν ένας άλλος ελληνοαμερικανός, ο Τζορτζ Τένετ. Το 2003 εγκατέλειψε οριστικά το πρακτοριλίκι και την 1η Δεκεμβρίου 2005 τα εγκόσμια. Απεβίωσε ύστερα από εγκεφαλικό επεισόδιο σε ηλικία μόνο 67 ετών

Ήταν παντρεμένος δύο φορές και απέκτησε ένα γιο τον Γρηγόριο Αβράκωτο από τον πρώτο του γάμο. Η δράση του καλυπτόταν από πέπλο σιωπής, μέχρις ότου έγινε γνωστή το 2003 από τον αμερικανό δημοσιογράφο Τζορτζ Κράιλ στο βιβλίο του «Ο Πόλεμος του Τσάρλι Γουίλσον» («Charlie Wilson War του»). Τα δικαιώματα του βιβλίου αγόρασε ο Τομ Χανκς και χρηματοδότησε την ομώνυμη ταινία. Την σκηνοθέτησε ο Μάικλ Νίκολς και πρωταγωνίστησαν ο Τομς Χάνκς και η Τζούλια Ρόμπερτς. Το ρόλο του Αβρακότου στην ταινία ερμήνευσε ο γνωστός ηθοποιός Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν.

Πηγές:

Άρθρο του Λουκά Δ. Συμπερά που δημοσιεύθηκε εδώ: https://gdailynews.wordpress.com/2011/11/13/ο-μίστερ-έλληνας-βρώμικος-και-ο-μπιν-λ/

https://el.wikipedia.org/wiki/Γκαστ_Αβράκωτος