Τανέρ Ακσάμ : Ζούμε στον 21ο αιώνα, η νοοτροπία μας είναι ακόμα εκείνη του 1453

 

Τανέρ Ακσάμ : Ζούμε στον 21ο αιώνα, η νοοτροπία μας είναι ακόμα εκείνη του 1453

Συγκλονιστικό: «Ο Τούρκος όπου βρει δένδρο θα το κόψει»

Συγκλονιστική συνέντευξη του Τούρκου ακαδημαϊκού και ιστορικού Τανέρ Ακσάμ, στην διαδικτυακή εφημερίδα Ahval.

Επιμέλεια άρθρου Γιώργος Αυγερινός

Ο έγκριτος καθηγητής γράφει: «Στην πραγματικότητα το μόνο πράγμα που έπρεπε να πει κανείς για το θέμα της Αγίας Σοφίας είναι «ανάρμοστο” και «ντροπή».

Σκέπτομαι, όμως, ότι οι συνομιλητές μου δεν διαθέτουν την πολιτιστική λεπτότητα να αντιληφθούν το νόημα αυτών των λέξεων. Γι αυτό θα μιλήσω ανοιχτά για το θέμα και με τον τρόπο που θα τον καταλάβουν. Αυτό που έγινε στην Αγία Σοφία είναι ένα ξεκάθαρο δείγμα βαρβαρότητας. Αποτελεί την διακήρυξη των Τούρκων ότι είναι απολίτιστοι και καταστροφικοί.

Γιατί;

Επειδή με αυτό που έκαναν δήλωσαν σε όλο τον κόσμο ότι «όσο κι αν ζούμε στον 21ο αιώνα διατηρούμε τη νοοτροπία του κατακτητή του 1453. Εμείς ακόμα και στον 21ο αιώνα δεν έχουμε την αγωνία να προστατεύσουμε μια παγκόσμια κληρονομιά της ανθρωπότητας».

Δεν έχουμε αποθέματα πολιτισμού για να πάμε πάρα πέρα την πολιτιστική κληρονομιά που μας κληροδότησαν.

Δεν έχουμε να προσθέσουμε ούτε ένα λιθαράκι στην παγκόσμια κληρονομιά.

Εμείς δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε μια νέα πολιτισμική αξία.

Μπορούμε μόνο να την κατακτήσουμε, να την χαλάσουμε, να την γκρεμίσουμε και να την καταστρέψουμε. Αυτό συνέβη με ένα από τα σπουδαιότερα μνημεία της παγκόσμιας κληρονομιάς, την Αγία Σοφία, που μετατρέψαμε σε τζαμί και την κατακτήσαμε ξανά όπως το 1453, αλλά στον 21ο αιώνα.

Αυτό που έγινε είναι μια πολιτισμική καταστροφή.

Μήπως ο Ερντογάν και ο Μπαχτσελί θα καταλάβουν τώρα τα αίτια της εξαιρετικά αρνητικής εικόνας που επικρατεί στον κόσμο έναντι των Τουρκων;

 

Πολιτισμοί και καταστροφικοί λαοί

 

Ο Ρώσος διανοούμενος του 19ου αιώνα Nikolay Denilevski έκανε μια διάκριση μεταξύ των κοινωνιών που δημιουργούν πολιτισμό κι εκείνων που τον καταστρέφουν. Απαριθμεί με χρονολογική σειρά αυτούς που δημιούργησαν δέκα είδη πολιτισμών Αιγύπτιοι, Κινέζοι, Ασσύριοι, Βαβυλώνιοι, Φοίνικες, Κελντανί, Ινδοί, Πέρσες, Έλληνες, Ρωμαίοι, Άραβες, Ευρωπαίοι και συνεχίζει:

Παράλληλα με αυτούς τους θετικούς πολιτισμούς υπήρξαν παράγοντες, όπως οι Ούννοι, οι Μογγόλοι και οι Τούρκοι που έλαμψαν κατά διαστήματα και μετά έσβησαν και χάθηκαν.

Όλοι αυτοί εκπλήρωσαν το καταστροφικό τους καθήκον, συνέβαλαν στο θάνατο θνησιγενών πολιτισμών και αφού διασκόρπισαν τα απομεινάρια τους επιστρέφουν στην ασημαντότητα τους και χάνονται. Αυτούς μπορούμε να τους χαρακτηρίσουμε αρνητικούς παράγοντες της Ιστορίας¨.

Έχουν λεχθεί πάρα πολλά πράγματα σε βάρος των Τούρκων στη Δύση. Όχι μόνο οι διανοούμενοι αλλά και απλοί άνθρωποι εκφράστηκαν για την καταστροφική τάση πολιτισμών των Τούρκων.

«Οι Τούρκοι ποδοπατούν σε κάθε βήμα που κάνουν στην Βαλκανική Χερσόνησο τα έργα πολιτισμού χιλιάδων χρόνων».

«Ο Τούρκος όπου βρει δένδρο θα το κόψει».

«Οι Τούρκοι εξαφάνισαν παντού πολιτισμούς και δεν προστάτευσαν ποτέ αυτά που βρέθηκαν στην ιδιοκτησία τους»

«Δεν είναι με κανένα τρόπο πολιτισμένος λαός και δεν κατάφερε να σταθεί αντάξια στο επίπεδο πολιτισμού των εδαφών που κατέκτησε».

«Δεν καρπίζει τίποτα στο έδαφος που πάτησε το πόδι Οθωμανού».

«Ξεράθηκαν και δεν φυτρώνουν ούτε χορτάρια εκεί που πάτησαν Οθωμανοί»

Οι Οθωμανοί δεν έκαναν τίποτα άλλο από το να καίνε , να ρημάζουν, να καταστρέφουν τα μέρη που κατέκτησαν.

Σε ορισμένες πηγές μάλιστα αναφέρεται ότι η καταστροφική μανία και η αναλγησία των Τούρκων δεν στρέφεται μόνο έναντι των ξένων.

Οι Τούρκοι αξιωματούχοι πνίγουν και σκοτώνουν βάρβαρα τους δικούς τους ανθρώπους όταν αισθανθούν την παραμικρή υποψία.

Εάν τώρα επαναληφθούν όλα αυτά θα μπορέσει ο Ερντογάν και ο Μπαχτσελί να πουν όχι δεν είναι έτσι; Κοιτάξτε σε τι χάλια οδήγησαν τη χώρα.

Καταπιέζεται, βασανίζεται και φυλακίζεται κάθε άνθρωπος που ασκεί την παραμικρή κριτική έναντι της εξουσίας. Αυτά που καταστρέφουν δεν είναι μόνο άνθρωποι.

Τόσο η πολιτιστική κληρονομιά όσο και το φυσικό περιβάλλον εισπράττουν αρκούντως το μερίδιο τους.

Αυτό που κάνουν είναι μια φοβερή, απεριόριστη χρήση δύναμης, η οποία δεν είναι τίποτα άλλο παρά η αδηφαγία της καταστροφικής μανίας του φανατισμού.

Στην πραγματικότητα ο Ερντογάν και ο Μπαχτσελί εκπροσωπούν την παραδοσιακή βαρβαρότητα και τάση καταστροφής που έχει βαθιές ρίζες σε αυτό τον τόπο.

Σήμερα η Μικρά Ασία είναι γεμάτη με κατεστραμμένες εκκλησίες και ιερούς τόπους που χρησιμοποιούνται είτε ως στάβλοι είτε ως αποθήκες

Το δίδυμο Ερντογάν-Μπαχτσελί (μπορείτε να προσθέσετε και τον Περιντσέκ) είναι οι εκπρόσωποι της καταστροφικής παράδοσης που έκαψε, γκρέμισε την Μικρά Ασία και δεν περιορίστηκε μόνο στον εκτοπισμό και τον αφανισμό ανθρώπων αλλά επεκτάθηκε και στην πολιτιστική κληρονομιά.

Η τουρκική μανία καταστροφής και εξόντωσης βρίσκονται στην εξουσία ως συνασπισμός Ερντογάν-Μπαχτσελί. Για αυτό τον λόγο η αντίσταση σε αυτούς πρέπει να εκληφθεί ως αγώνας πολιτισμού για κάθε Τούρκο. Έχει ιδιαίτερη η σημασία η κράτηση στις φυλακές του Οσμάν Καβάλα, ιδρυτή του Ιδρύματος Πολιτισμού της Ανατολίας, που θέλει ναι να διασώσει την πολιτισμική κληρονομιά αυτού του τόπου.

 Το θέμα συζήτησης είναι η δοκιμασία των Τούρκων με τον πολιτισμό.

Στο τέλος θα κερδίσει ο Πολιτισμός.

Οι Βυζαντινοί κλείστηκαν στην Αγία Σοφία, τις τελευταίες μέρες της αυτοκρατορίας και περίμεναν να τους σώσει ο θεός. Το ίδιο κάνει τώρα και ο Ερντογάν, καταφεύγει στην Αγία Σοφία για να σωθεί.

Οι φτωχοί άνθρωποι που δεν μπορούν να ταΐσουν τα παιδιά τους τι θα κάνουν; Θα πάνε στον ναό να προσευχηθούν για να λύσουν τα προβλήματά τους που οφείλεται στην κακοδιαχείριση του σουλτάνου;

Πέρα από τους λεονταρισμούς και τα φτηνά πολιτικά τεχνάσματα καλά θα κάνει ο σουλτάνος να διαβάσει τι έλεγε ο Κικέρων που έζησε π.Χ. «Τους ιερούς χώρους δεν τους αγγίζεις όχι μόνο με το χέρι αλλά ούτε με τη σκέψη».

 

Taner Akçam :  Η ζωή του ένα κυνηγητό

 

 

 Ο Akçam γεννήθηκε στο χωριό Ölçek κοντά στο Ardahan της Τουρκίας από τον Dursun και τον Perihan Akçam. Έχει δηλώσει ότι μεγάλωσε σε “μια πολύ κοσμική οικογένεια”, με τον πατέρα του να είναι άθεος .

Σπούδασε οικονομικά στο τεχνικό πανεπιστήμιο της Μέσης Ανατολής στην Άγκυρα και αποφοίτησε το 1976.

Το 1974, ο Akçam συνελήφθη για συμμετοχή σε φοιτητικές διαμαρτυρίες ενάντια στην τουρκική εισβολή στην Κύπρο .

Το 1975 συνελήφθη για διανομή φυλλαδίων και τοποθέτηση αφισών σε όλη την πόλη. (Ο Akçam σημειώνει ότι “κάποιος έπρεπε να λάβει άδεια από αυτό που σήμερα ονομάζεται Διεύθυνση Ειδικής Επιθεώρησης της Γενικής Διεύθυνσης Ασφαλείας για τις ενώσεις και ότι ακόμη και με ειδική άδεια στο χέρι, θα μπορούσε κανείς να συλληφθεί αυθαίρετα και να συλληφθεί στα κεντρικά γραφεία της αστυνομίας για 3– 5 ημέρες. “)

Στις 9 Μαρτίου 1976, αμέσως μετά την αποφοίτησή του από το πανεπιστήμιο, συνελήφθη για τη συμμετοχή του στην παραγωγή ενός φοιτητικού περιοδικού που επικεντρώθηκε στη μεταχείριση των Κούρδων στην Τουρκία. Το Devrimci Gençlik (επαναστατική νεολαία) ήταν το περιοδικό μιας ριζοσπαστικής αριστεράς οργάνωσης, Devrimci Yol (“Revolutionary Path”).

Ο Akçam εξήγησε ότι αποδέχθηκε τη σύνταξη του περιοδικού, σε ηλικία 22 ετών, κάτι που κανένας από τους συνομηλίκους του δεν διακινδύνευε, γνωρίζοντας ότι η πρωτοβουλία του αυτή θα μπορούσε να τον οδηγήσει στη φυλακή.

Οι φόβοι του επαληθεύθηκαν όταν καταδικάστηκε σε ποινή εννέα ετών στις αρχές του 1977, με αποτέλεσμα η Διεθνής Αμνηστία να τον ονομάσει κρατούμενο συνείδησης . Φυλακίστηκε για ένα χρόνο πριν δραπετεύσει από την Κεντρική Φυλακή της Άγκυρας στις 12 Μαρτίου 1977, χρησιμοποιώντας το πόδι μιας σιδερένιας σόμπας για να σκάψει μια τρύπα. Έλαβε πολιτικό άσυλο από τη Δυτική Γερμανία το 1978, απέκτησε την ιθαγένεια και παρέμεινε εκεί μέχρι να αποκτήσει το διδακτορικό του πτυχίο το 1995.

Τον Αύγουστο του 1988, ο Akçam άρχισε να εργάζεται ως ερευνητής στο Ινστιτούτο Κοινωνικών Ερευνών του Αμβούργου. Έλαβε το διδακτορικό του από το Πανεπιστήμιο Leibniz στο Ανόβερο με μια διατριβή με τίτλο, «τουρκικός εθνικισμός και γενοκτονία των Αρμενίων» στο φόντο των στρατιωτικών δικαστηρίων στην Κωνσταντινούπολη μεταξύ 1919 και 1922.

Ο Akçam ήταν Επισκέπτης Αναπληρωτής Καθηγητής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα των Ηνωμένων Πολιτειών προτού ενταχθεί στο Οικογενειακό Κέντρο Strassler του Πανεπιστημίου Clark για το Ολοκαύτωμα και τις μελέτες γενοκτονίας.

Μετά τη δολοφονία του Χραντ Ντινκ το 2007, ο Ακκάμ παρευρέθηκε στην κηδεία του Ντινκ στην Κωνσταντινούπολη.

Φίλος του Dink και ιδεολογικός σύμμαχος του ο Taner Akçam, ένας διακεκριμένος Τούρκος ιστορικός και κοινωνιολόγος στη σχολή του Κέντρου Ολοκαυτώματος και Γενοκτονίας του Πανεπιστημίου της Μινεσότα, παρακολούθησε την κηδεία του φίλου του στην Τουρκία, παρά τον σημαντικό κίνδυνο για τη ζωή του.

Ο Akçam, σε μια κορυφαία διεθνής αρχή για τη γενοκτονία των Αρμενίων, χαρακτηρίστηκε ως , «νεκρός» από τους Τούρκους υπερεθνικιστές μετά τη δημοσίευση του βιβλίου του A Shameful Act: The Genmenide of the Armenian and The Question of Turkish Responsibility . Το βιβλίο είναι μια σημαντική ιστορία που βασίζεται σε μεγάλο βαθμό σε επίσημα έγγραφα από αρχεία της τουρκικής κυβέρνησης.

Τον Ιανουάριο του 2007, η τουρκική κυβέρνηση ξεκίνησε επίσημα έρευνα εναντίον του Akçam σχετικά με μια στήλη εφημερίδας στις 6 Οκτωβρίου 2006 στο τουρκο-αρμενικό περιοδικό Agos .

Σε αυτό, ο Akçam επέκρινε τη δίωξη του διευθυντή του Agos, Hrant Dink για τη χρήση του όρου “γενοκτονία”, σχετικά με τη γενοκτονία των Αρμενίων . Η χρήση του όρου ερμηνεύτηκε από το εισαγγελέα ως ποινικό αδίκημα «προσβολής της τουρκικότητας» σύμφωνα με το άρθρο 301 του ποινικού κώδικα της Τουρκίας.

Επισημαίνοντας τον όρο “γενοκτονία”, ο Akçam δήλωσε τον εαυτό του ως συνένοχο στις κατηγορίες εναντίον του Χραντ Ντινκ και παρότρυνε τους αναγνώστες να συμμετάσχουν στην υποστήριξη του Ντινκ.

Ο Akçam αντιμετώπισε παρενόχληση αφού ανακάλυψε την ταυτότητα του δημιουργού της Ιστοσελίδας Tall Armenian Tale, που είχε ονομάσει τον Akçam ως « φινίρισμα » και δημοσίευσε τα προσωπικά του στοιχεία. Φοβούμενος αντίποινα μετά τη δολοφονία του Χραντ Ντινκ , ο Ακκάμ παρακάλεσε το Συμβούλιο Συντονισμού των Αρμενικών Οργανώσεων στη Γαλλία και τον πρόεδρο Σαρκοζί να πιέσει την Άγκυρα να τον προστατεύσει.

Στις 16 Φεβρουαρίου 2007, ο Akçam κρατήθηκε στον Καναδά στο αεροδρόμιο του Μόντρεαλ για σχεδόν τέσσερις ώρες μετά την άφιξή του σε πτήση από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Έπρεπε να δώσει μια διάλεξη μετά από πρόσκληση της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου McGill και του Πανεπιστημίου Concordia . Εξηγώντας την κράτησή του, ο Taner Akçam λέει ότι οι καναδικές αρχές ανέφεραν μια ανακριβή εκδοχή της βιογραφίας του στη Wikipedia από τις 24 Δεκεμβρίου 2006, η οποία τον χαρακτήριζε τρομοκράτη.

Στις 18 Φεβρουαρίου 2007 κρατήθηκε επίσης στα σύνορα των ΗΠΑ και μέχρι στιγμής δεν μπόρεσε να βρει τον λόγο για την κράτησή του εκεί. Κατά τη διάρκεια μιας περιοδείας διαλέξεων το 2007 αντιμετώπισε περαιτέρω παρενόχληση από άτομα που εμφανίζονταν και διέκοψαν τις ομιλίες του.

Το 2008, ο Akçam έγινε προέδρος των αρμενικών μελετών γενοκτονίας στο Πανεπιστήμιο Clark και αμφισβητήθηκε από τους Τούρκους.

Τον Οκτώβριο του 2011, η Akçam κέρδισε απόφαση στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, η οποία έκρινε ότι οι τουρκικοί νόμοι κατά της «δυσφημιστικής τουρκικότητας» ήταν παραβίαση της ελευθερίας της έκφρασης.

 Στις 29 Ιανουαρίου 2020, ο Γάλλος πρόεδρος Εμμανουήλ Μακρόν απένειμε στον Άκκαμ το μετάλλιο θάρρους για την «καταγγελία της άρνησης» της γενοκτονίας των Αρμενίων.

Πηγές:

https://en.wikipedia.org/wiki/Taner_Ak%C3%A7am

https://ahvalnews.com/hagia-sophia/turkeys-test-civilization

https://eleftherotypia.gr/archives/hagia-sophia-taner-akcam/