Μονή Παναγιάς Περαμπελιώτισσας

 

Μονή Παναγιάς Περαμπελιώτισσας

 

Το μοναστήρι της Παναγίας της Περαμπελιώτισσας, γνωστό στους εκκλησιαστικούς κύκλους ως Μονή Γενεθλίου της Θεοτόκου, βρίσκεται βόρεια από το χωριό Κουρούνες και νότια του Νοφαλιά κοντά στη Νεάπολη.

 

Κτισμένο την εποχή της Ενετοκρατίας, σήμερα το μοναστήρι στέκεται ερειπωμένο καταμεσής του εγκαταλελειμμένου μικρού οικισμού Περάμπελα, ο οποίος αναπτύχθηκε όταν το μοναστήρι λειτουργούσε. Κατά τη μεγάλη επανάσταση του 1866, στη μονή βρήκαν καταφύγιο πολλοί πρόσφυγες από τα γύρω χωριά. Σήμερα, σώζεται η εκκλησία (καθολικό) και ελάχιστα κτίρια του μοναστηριακού συγκροτήματος.

 

Το μοναστήρι είναι ακόμη και σήμερα διάσημο για την εικόνα της Παναγίας της Περαμπελιώτισσας, η οποία θεωρείται θαυματουργή και προσελκύει πιστούς από όλη η Κρήτη στις 8 Σεπτεμβρίου.

 

Να συμπληρώσουμε όμως τα παραπάνω και με την μαρτυρία του Μιχάλη Χουρδάκη Νίσπιτα

 

8 Σεπτεμβρίου, τση Περαμπελιανής, τση Σουβλιώτισσας

 

 Γι αυτό καθεαυτό το Γενέσιον της Παναγίας, δε γνωρίζω καμιά θρησκευτική λαϊκή παράδοση να σώζεται στο Μεραμπέλο. Για να τιμήσει όμως ο συγγραφέας τη μεγάλη αυτή θεομητορική εορτή, θα αναφερθεί στο μοναστήρι της Περαμπελιανής Παναγίας που είναι αφιερωμένο στη γέννηση της Θεοτόκου. 

 

Στο παλιό αυτό μοναστήρι ολοχρονίς, αλλά ιδιαίτερα τούτη τη μέρα, συγκεντρώνεται πλήθος πιστών αφού περιβάλλεται με θρύλους και παραδόσεις στη μακρόχρονη παρουσία του και παρουσιάζει αρκετό ενδιαφέρον. 

 

Πρέπει αυτό όπως και άλλα μοναστήρια του Λασιθιού, να έπαιξε σημαντικό ρόλο στους ξεσηκωμούς του υπόδουλου νησιού και ας το έχουν οι ιστορικοί αγνοήσει. 

 

Μάχες πολύνεκρες πρέπει να ΄γιναν σ’ αυτό το ήρεμο μικρό οροπέδιο του Μεραμπέλου και μαρτυρία υπάρχει από τους πολλούς ομαδικούς τάφους που βρίσκονται στα γύρω χωράφια. Έσκαβες παλιά εδώ κι έβγαιναν από τη γη κόκαλα και γαστριά. 

 

Καμιά σοβαρή έρευνα δεν έχει γίνει μέχρι τις μέρες μας στην περιοχή, όπως με έχει διαβεβαιώσει ο αναστηλωτής αρχαίων ευρημάτων κ. Νικάκης, έστω κι αν τα ευρήματα και η πρόχειρη έρευνα των αρχαιολόγων, μαρτυρούν, ότι, η ιστορία της περιοχής ξεκινά από τα Δρήρεια χρόνια. 

 

Τα διάφορα όστρακα που βρίσκονται σκόρπια στα γύρω λενικά (ελληνικά) χωράφια και ειδικότερα ο φαρδύς ασπαλαθιασμένος και καλντιριμένος δρόμος (6 μέτρα φάρδος) που οδηγεί σε αρχαίο καμίνι στη θέση Κεφάλα, μαρτυρούν αρχαίο εμπορικό κέντρο, τα δε γαστριά (όστρακα), είναι της ίδιας τεχνοτροπίας με αυτά των λενικών χωραφιών του χωριού Κουρούνες που θεωρείται κέντρο αγγειοπλαστικής της αρχαίας Δρήρου. 

 

Ενώ υπάρχουν λοιπόν τόσο σοβαρές ενδείξεις, η περιοχή των Περαμπέλων, εξακολουθεί να κρατά κρυφή ακόμη στην αγκαλιά της τη δική της ιστορία. 

 

Σ’ αυτό εδώ τον τόπο λοιπόν, πιστοί χριστιανοί, έχτισαν το μοναστήρι της Παναγίας με τα κελιά και το κύκλωσαν με τοίχους ψηλούς, ώστε και προμαχώνας της θρησκείας να είναι και κάστρο λευτεριάς του υπόδουλου νησιού. 

 

Μια μακρόστενη εικόνα πάνω από τη βοηθητική πόρτα του ιερού της εκκλησίας όπως λέει η λαϊκή μας παράδοση, είναι έργο του πρώτου μαθητή του Δομίνικου Θεοτοκόπουλου, αλλά και οι υπόλοιπες εικόνες, παμπάλαιες κι αυτές, είναι έργα παλιών θεόπνευστων αγιογράφων. 

 

Γενέσιο της Θεοτόκου

 

«Η γέννηση της Ευλογημένης Παρθένου Μαρίας», έργο του Τζόττο, στο Παρεκκλήσιο Σκροβένι της Πάδοβας (περ. 1305)

 

Το Γενέσιο της Θεοτόκου ή Γενέθλιο της Θεοτόκου είναι χριστιανική εορτή που αναφέρεται στη γέννηση της Παναγίας. Ο πλήρης τίτλος της εορτής είναι Γενέθλιον τῆς ὑπεραγίας δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ ἀειπαρθένου Μαρίας και ανήκει στις Θεομητορικές εορτές.

 

Η κανονική Αγία Γραφή δεν καταγράφει τη γέννηση της Παναγίας. Η πρώτη γνωστή αναφορά στη γέννησή της βρίσκεται στο Πρωτοευαγγέλιο του Ιακώβου (ε΄ 2), ένα απόκρυφο κείμενο του τέλους του Β΄ αιώνα. Από το κείμενο αυτό γνωρίζουμε και τα ονόματα των γονέων της: Ιωακείμ και Άννα.

 

Συνήθως η Χριστιανική Εκκλησία εορτάζει τους αγίους μόνο την ημέρα του θανάτου τους, αλλά ο Άγιος Ιωάννης ο Βαπτιστής και η Παναγία αποτελούν εξαίρεση. Η αιτία για το γεγονός αυτό έγκειται στην ιδιαίτερη αποστολή του καθενός στην ιστορία της δράσεως της Αγίας Τριάδας για τη σωτηρία των ανθρώπων, αλλά και στην παράδοση ότι αμφότεροι υπήρξαν ευλογημένοι από την κοιλιά της μητέρας τους (καθώς και ο προφήτης Ιερεμίας).

 

Το χαρμόσυνο γεγονός της γεννήσεως της Θεοτόκου εορτάζεται ως Θεομητορική εορτή από την Ορθόδοξη, τις Ανατολικές Καθολικές και τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, αλλά και από τα περισσότερα λειτουργικά ημερολόγια της Αγγλικανικής Εκκλησίας στις 8 Σεπτεμβρίου. Απλώς στις χώρες που ακολουθούν το παλαιό (Ιουλιανό) ημερολόγιο και στο Άγιο Όρος, η εορτή αντιστοιχεί στις 21 Σεπτεμβρίου του νέου (πολιτικού) ημερολογίου.

 

Ακόμη και η Αρμενική Αποστολική Εκκλησία εορτάζει το Γενέθλιο της Θεοτόκου στις 8 Σεπτεμβρίου. Μόνο η Κοπτική Εκκλησία της Αλεξάνδρειας και η Αιθιοπική Εκκλησία το εορτάζει στις 9 Μαΐου.

 

Η περίσταση αυτή εορτάζεται ευρύτατα σε πολλά έθνη της Γης.

 

Πηγή:

 

Facebook/Μιχάλης Χουρδάκης Νίσπιτας

Μονή Παναγιάς Περαμπελιώτισσας - Ταξιδιωτικός Οδηγός Κρήτης cretanbeaches.com
https://www.cretanbeaches.com/el/θρησκευτικά-μνημεία-κρήτη/ανενεργά-μοναστήρια-και-ερημητήρια/οι-ανενεργές-μονές-του-μιραμπέλου/μονή-παναγιάς-περαμπελιώτισσας

https://el.wikipedia.org/wiki/Γενέσιο_της_Θεοτόκου