‘’ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΥΝΑΞΗ ΤΩΝ ΕΓΓΟΝΩΝ ΤΟΥ ΓΕΝΝΟΥΣ ‘’
Γράφει ο ΝΙΚΟΛΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΝΟΣ
Θυμάται ο εγγονός που φέρει το όνομά του που ήταν κοντά του κι αυτό το παγωμένο βράδυ που λύσσαε ο αέρας στο χωριό, όπως κι οι άλλοι είχαν μαζωχτεί από νωρίς για τη σύναξη, που έμοιαζε σαν μια ακόμη.
Ήταν όλοι εκεί γύρω απ το μεγάλο τζάκι που πύρωνε κι έβαφε τα πρόσωπά τους με κείνο το ζεστό χρυσαφένιο χρώμα της φωτιάς στο κατώι που δεν άντεχε τα χνώτα της η παγωνιά, ενώ στ’ άγγιγμα της το ρετσίνι μυρόλιβάνιζε κατηφορώντας και τσιτσιρίζοντας πάνω στα γερμένα ξύλα…
Ποιός ξέρει τι σκεπτόταν ο παππούς συλλογιέται και η μνημοσύνη τον έφερε ολοζώντανο πίσω στην οθόνη του μυαλού του, όπως τότε που είχε αυτομολήσει το βλέμμα του στις φλόγες ώρα μέχρι που το τράβηξε και χαμογέλασε μελένια, αγναντεύοντας τα δυό φορές παιδιά του, πάνω απ τη γραία μανιάτικη πολυθρόνα. Το θρονί του όπως έλεγε τη χρονόχαιδεμένη, οικογενειακό κειμήλιο με ιστορία…
Εκεί οπού κάθονταν πάντα κι ιστορούσε τα συναρπαστικά αφηγήματα κάνοντάς τους να κρέμονται απ τα χείλη του σε κάθε σύναξη όπως κι αυτό το βράδυ που δε φαντάστηκε κανείς πως μπορεί να είναι η τελευταία… ίσως μήτε εκείνος. Όταν άφησε να τρέξει η ματιά του σα χάδι παιδικής παλάμης γεμάτη αγάπη πάνω και περίγυρα από κείνα κι άρχισε και με τη γνώστη φράση ευλογία…
’Κορσικανάκια - Μανιατάκια μου σας το χω πει και θα το λέω πάντα όσο έχω φωνή, είστε τα πιο ευλογημένα παιδιά του κόσμου για ‘‘μένα..’’ ξεκίνησε και συνέχισε εμφανώς ευδιάθετος.
‘’Αν και δεν ξέρω το λόγο που νοιώθω τόσο ωραία τούτο βραδύ μια γλυκιά ανείπωτη χαρά και μια ‘λαφράδα ψυχή μου, σα να ποθόμανάει να πετάξει κι αλλοίμονο μου αν το κάνει ‘’ είπε χαμογελώντας ο παππούς Ντον Μεσσιέ.
‘’ Πριν προλάβω να σας πω κι έχω πολλά και κάποια πολύ σημαντικά, όπως αυτό το φοβερό και τραγικό που ανακάλυψα τις προάλλες για το αγαπημένο μας γένος.
Μια απίθανη ιστορική αλήθεια που προκύπτει απ’ όσα αναφέρει ο περίφημος έλληνας περιηγητής Παυσανίας στα έργο του ‘’Βοιωτικά’’ κι εμμέσως πλην σαφώς επιβεβαιώνεται τόσο από άλλους γνωστούς ιστορικούς όσο και από αρχαιολογικά ευρήματα. Είναι κάτι που πρέπει να μάθουν όλοι οι έλληνες, γραικοί και ρωμιοί μπορεί και να αλλάξει το μέλλον τους να πάψουν να είναι σκορπιό ασκέρι, να ξαναγίνουν έλληνες.
Εν ολίγοις κι επί της ουσίας ανατρέπει ότι πιστεύουν μέχρι σήμερα οι Γραικοέλληνες κι όσοι ασπάζονται τα λατινογενή παράγωγά του graecia και greeacci, greek, greecs και τα συναφή… ελέω του ονόματος Γραικού…’’ είπε ο αγαπημένος παππούς των εγγονών του γένους κι άρχισε να τους εξηγεί….
‘’ Ο Α-ΓΝΩΣΤΟΣ ΓΡΑΙΚΟΣ ΚΙ Ο ΤΑΦΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ ‘’
Ο Γραικός παιδιά μου σύμφωνα με την ελληνική μυθιστορία ήταν γιος της περιβόητης Πανδώρας και του Δία, όμως δεν τον είδα πουθενά γραμμένο σα γενάρχη των ελλήνων. Ενώ μου έκανε τρομακτική εντύπωση ότι δεν βρήκα πουθενά κάποια αναφορά για τη ζωή του, την ιστορία του…
Αν ήταν παντρεμένος και με ποιά; Άγνωστο.
Αν έκανε παιδιά και πόσα; Άγνωστο.
Αν άφησαν απογόνους και ποιούς; Άγνωστο.
Το να χαθούν τα ιστορικά στοιχεία ενός σημαντικού προσώπου δεν είναι κάτι σπάνιο και δυό ακόμη και τριών στη σειρά αποδεκτό και κατανοητό, όμως το να χαθούν όλα ενός γένους παιδιά μου ειλικρινά δεν το καταλαβαίνω…
Πως γίνεται να υπάρχουν οι γραικοί και να μην υπάρχει το γενεαλογικό τους δέντρο;
Όσο κι αν έψαξα τίποτα και δε σας κρύβω πως αυτό με πείσμωσε και μ έκανε να ψάξω ακόμη πιο επίμονα να βρω κάτι, οτιδήποτε άξιο-λόγου να με κάνει να νοιώσω έστω και για λίγο περήφανος Γραικοέλληνας.
Ένα πολιτιστικό στοιχείο κάτι απ το πνεύμα του Γραικού, μια επιστήμη, μια ανακάλυψη κάποιο σπουδαίο έργο μικρό η μεγάλο ένα επίτευγμα, μια ένδοξη σελίδα ιστορίας, κάτι… ένα έργο τέχνης έστω που να αποδίδεται στο Γραικού η στο όνομα κάποιου απ τους απογόνους του… Δυστυχώς τίποτα και λέω δυστυχώς παιδιά μου μια και για την τιμή των όπλων θα ήθελα πολύ να βρω κάτι αξιόλογο… ’’ είπε ο ιστοριολάτρης και συναισθηματικός παππούς Ντον και συνέχισε…
Ενώ για τον έλληνα και τους απογόνους του, δε χρειάζεται να ψάξει ιδιαίτερα κάνεις, είναι πασίγνωστά τα λαμπρά του επιτεύγματα, ο πολιτισμός η φιλοσοφία, η ποίηση, οι επιστήμες, οι ανακαλύψεις, τα έργα τέχνης, χιλιάδες οι ένδοξες σελίδες και πολλά – πολλά ακόμη… Οι αναφορές προφανώς γεμίζουν εγκυκλοπαίδειες.
Όσο για το γενεαλογικό δέντρο του Έλληνα παιδιά μου, σαν Καρυδιά που ψήλωσε και φούντωσε κοιτώντας τα ουράνια, πολυκλαδένια με καρπούς, σκληρούς και μυαλωμένους, αναμεσίς στα όμορφά τα δαντελένια φύλλα’’’ είπε ο παππούς Ντον Μεσσιέ εξυμνώντας πανέμορφά το δέντρο του γένους, και συνέχισε να τους εξιστορεί…
Ενώ για το Γραικό δεν ξέρουμε τίποτα για τον Ελληνόγενάρχη ξέρουμε ακόμη και τον τάφο του, όπως μας λέει και ο Στράβων, βρίσκονταν στην αρχαία Μελιταία κοντά στο Δομοκό κι ότι το παλαιότερο όνομα της πόλης ήταν Πύρρα.
Η Πυρρά κι ο Δευκαλίωνας ήταν οι γονείς του έλληνα που είχε αλλά τέσσερα αδέρφια κι όπως έχουμε ξαναπεί παιδιά μου παντρεύτηκε τη νύμφη Ορσιήδα, μητέρα όλων των ελλήνων.
Η Ορσιήδα που του χάρισε τρία παιδιά απ τα οποία προήλθαν τα πρώτα ελληνικά φύλλα, απ τον Αίολο οι Αιολείς, απ το Δώρο οι Δωριείς κι απ τα παιδιά του Ξούθου τον Αχαιό και Ίωνα οι Αχαιοί και οι Ίωνες αντίστοιχα, σύμφωνα με την ιστορία…’’ είπε κι αφού πήρε μια βαθιά ανάσα συνέχισε ο αγαπημένος παππούς των εγγονών του γένους
‘’Ο ΣΚΥΛΟΣ ΜΕ ΤΟ ΛΟΞΥΓΚΑ ‘’
Έτσι άρχισε και συνέχισε έχει το γενεαλογικό του δέντρο του έλληνα παιδιά μου, που δεν έχει καμία σχέση με του Γραικού που όπως φαίνεται αρχίζει απ τη μάνα του την Πανδώρα και τελειώνει σε εκείνον, άντε και κάποια πρώτα ξαδέλφια, όπως ο Έλληνας….
Ίσως να μη γινόταν καν λόγος στο όνομα του σήμερα αν δεν είχε εμπλακεί με τα λατινικά προσωνύμια Graecia και Graeci, ενώ δεν έχουν καμία σχέση με το Γραικός, μήτε φυσικά και με τα λατινογενή παράγωγα Grecs, Greeks, Griego και πάει λέγοντας…
‘’ Πάππου λες αυτά που ακούγονται σα γρύλισμα λυσάρι σκυλού, το γκρις και το γκρι-κκκ… σαν να έπαθε λόξυγκα ο λυσσάρης, που λέγαμε την άλλη φορά;’’ Είπε γελώντας ενοχικά το πειραχτήρι των εγγονών αλλά και του πάππου, φέρνοντας στο νου όλων το απίθανο πείραγμα που του έκανε παλιότερα ξέροντας την απέχθειά του για τα Grecs και Greeks,
… ‘’ Πάππου εσύ αλήθεια τι είσαι πιο πολύ, France η Grrrree-k‘’ κλείνοντας με λόξυγκα το ρώτημα που έφερε πολύ γέλιο και το λυσάρι με το λόξιγκα…
‘’ Ακριβώς γιέ μου αυτά τα λατινογενή προσωνύμια που εξοστράκισαν το εύηχο όνομα των ελλήνων και της Ελλάδος, τι σχέση το μελωδικό ελ και λα με τα γκρι και γκρικ που άλλαξαν τραγικά το ρου της ιστορίας του γένους…’’ είπε λάβρος όσο πότε ο παππούς των εγγονών του γένους και συνέχισε…
Το πλέον τραγικό παιδιά μου είναι ότι αυτά τα προσωνύμια δεν έχουν καμία σχέση, δεν προέκυψαν απ το Γραικό όπως νομίζουν οι περισσότεροι έλληνες, μια κι αυτή είναι η επικρατούσα άποψη.
Αλλά απ το όνομα μιας γυναίκας…
‘’ Τι πάππου, υπήρχε καμία Γραικού;’’ ρώτησε ο φέρων το όνομα του κάνοντάς το να χαμογελάσει μετά από ώρα…
‘’ Όχι αγαπημένο μου παιδί, κάποια άλλη που την έλεγαν Ταναγραία…’’
‘’ Ταναγραία… ποιά είναι αυτή πάππου, τι σχέση έχει με τα ‘’γκρίς-γκρικ ‘’
‘’ Έχει και μάλιστα μεγάλη, όμως ας ξεκινήσουμε καλύτερα απ την αρχή μιας κι αρχή ήμισυ του παντός όπως λέγαν οι αρχαίοι έλληνες σοφοί…
‘’ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΠΑΡΑΝΟΗΣΗ ΚΙ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ’’
Όλα όπως φαίνεται στα παλιά γραφόμενα παιδιά μου άρχισαν γύρω στον όγδοο αιώνα προ Χριστού και πέντε περίπου πριν τον Αλέξανδρο
Απ’ την πόλη Γραία της Βοιωτίας και κάποιους έλληνες που χωροκατοικούσαν εκεί και στα πέριξ, της Γραικής περιοχής όπως την αναφέρει κάπου ο πατέρας της λογικής Αριστοτέλης.
Οι Γραίοι που ήταν γραφτό να προξένησαν άθελά τους αν όχι το πιο μεγάλο κακό, ένα απ τα μεγαλύτερα στο γένος και στην πατρίδα τους, αυτό που δε μπόρεσαν πότε οι εχθροί τους…’’ είπε περίλυπος ο παππούς των εγγονών του γένους που άρχισε να τους εξιστορεί πως μέσα από μια απίστευτη διαδρομή στους αιώνες προέκυψαν τα προσωνύμια που παραμέρισαν το όνομα των ελλήνων και της Ελλάδος απ την ιστορία…
Οι Έλληνες της Γραικής περιοχής που μαζί με άλλους έλληνες Κυμαίους και Χαλκιδείς αναζητώντας μια καλύτερη τύχη αποίκησαν στη λεγόμενη μεγάλη Ελλάδα, Grande Ellade για τους Λατίνους κι αργότερα Magna Graecia …
‘’ Ενώ ο λόγος για αυτό το όνομα παιδιά μου είναι απίστευτος …’
‘’ Ποιός πάππου;’’
‘’ Γιατί ήταν περισσότερες οι πόλεις των ελλήνων στην κάτω Ιταλία απ’ ότι στη μητροπολιτική Ελλάδα’’ είπε προκαλώντας εύλογά το θαυμασμό τους και συνέχισε να το κάνει…
Πόσοι άραγε γνωρίζουν από το γένος ότι η περίφημη Νάπολη της Ιταλίας, είναι η αρχαία Νεάπολη και το Cumo εξω και νοτιως της Ρώμης η αρχαία Κύμη που έχτισαν τούτοι οι έλληνες άποικοι στη χώρα των Λατίνων….
Οι οποίοι κατά πως φαίνεται στα παλιά γραφόμενα αδυνατώντας να προφέρουν σωστά στη λατινική γλώσσα, το όνομα της πόλης των αποίκων απ τη Γραία το εκλατίνισαν αποκαλώντας αυτή Graecia και τους Γραίους Greeacci…
Ετούτα αρχικά προσωνύμια που προφανώς δεν εμπεριέχουν κανέναν Γραικό κι οποίος τα συλλαβίσει λατινικά, θα το καταλάβει αμέσως… ‘’ είπε ο παππούς Ντον Μεσσιέ ενώ εκείνα γεύονταν στα χείλη την αλήθεια πιπιλίζοντας το Γκρετσια και Γκρεατσι…
Πριν συνεχίσουμε να δούμε πως και πότε καθιερώθηκαν αυτά και παράγωγα Grecs, Greeks, Griego και τα λοιπά μου φαίνεται καλό αφού είδαμε κι είναι φαεινότερο του ηλίου ότι απ τους Γραίους και τη Γραία προέκυψαν αυτά τα λατινογενήματα να δούμε μια την ιστορία της Γραίας και ουχί της Γραικίας….’’ Είπε χαμογελώντας ο φοβερός παππούς και συνέχισε…
‘’ Είναι η ώρα Γραίας και της Ταναγραίας που λέγαμε, παρατηρείτε τίποτα κοινό παιδιά μου, κάποια ομοιότητα μήπως; ‘’
‘’ Αμάν πάππου άμα αφαιρέσουμε τις… τις δυό πρώτες συλλαβές απ’ το όνομα της γυναίκας, γίνεται Γραία…
‘’ Σωστά … αλλά κι απ το όνομα ‘’πατέρας’’ αν κόψουμε την πρώτη συλλαβή, τι γίνεται παιδί μου;’’ Είπε ο παππούς Ντον ποθομανώντας να ‘λαφρύνει λίγο την κουβέντα…
‘’Αμαν πάππου …Τέρας!!!!’’
‘’ Εμένα λες τέρας, δεν ντρέπεσαι λίγο παιδί μου‘’ αντείπε του τάχα με σοβαροφάνεια κι ένα τσουνάμι γέλωτα πλημύρισε τη σύναξη των εγγονών του γένους κι ύστερα….
‘’ Η ΓΡΑΙΑ Η ΤΑΝΑΓΡΑΙΑ ΚΙ Ο ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ
‘’ΒΟΙΩΤΙΚΑ 20 – 24’’
Αν ήμουν Παυσανίας θα συμφωνούσα μ’ αυτό που είπες γιέ μου, μιας και δεν απέχει πολύ απ’ ότι γραφηγείται ο σπουδαίος έλληνας περιηγητής και γεωγράφος που είναι ιδιαίτερα γνωστός για το σύγγραμμα του, «Ελλάδος περιήγησις».
Ένα εκτενές έργο που περιγράφει την αρχαία Ελλάδα, με μαρτυρίες από πρώτο χέρι και κάτι ακόμη άξιο λόγου παιδιά μου, το έργο του θεωρείται έγκυρο και αξιόπιστο σημείο σύνδεσης μεταξύ της κλασικής φιλολογίας και της σύγχρονης αρχαιολογίας.
Ο Παυσανίας που ακούστε τι μας λέει στα ‘’Βοιωτικά 20 – 24’’ περί Γραίας και Ταναγραίας …
‘’ Το όνομα της πόλης «Γραία» στη Βοιωτία, προέκυψε από σύντμηση της αρχικής ονομασίας της που ήταν «Τάνα-γραίαα» και οφειλόταν στην κόρη του Ασωπού’’ μια απίστευτη ιστορική παρανόηση είπε ο παππούς Ντον που του άρεσε να διασταυρώνει την αλήθεια κι άρχισε να τους εξιστορεί τα όσα ανακάλυψε κι εμμέσως πλην σαφώς επιβεβαιώνουν τον Παυσανία ….
Ο Ασωπός παιδιά μου σύμφωνα με την ελληνική μυθιστορία ήταν γιος του Ωκεανού και ποτάμιος Θεός της Βοιωτίας, που απ’ το γάμο του με την Μετώπη απέκτησε πολλές κόρες και μια εξ αυτών ήταν η Ταναγραία. Η οποία παντρεύτηκε τον Ποίμανδρο που έχτισε μια πόλη στην αριστερή όχθη του ποταμού Ασωπού, εκείνη που ονόμασε προς τιμή της, Ταναγραία .
Η αρχαία πόλη που εντοπίστηκε μόλις πριν τρις αιώνες και ταυτίστηκε λίγο αργότερα βάσει μιας αρχαίας επιγραφής, που βρέθηκε εντοιχισμένη σε ένα κοντινό βυζαντινό εκκλησάκι.
Υπήρξε πόλις κράτος της Βοιωτίας και σύμφωνα με τις αρχαίες μαρτυρίες βρίσκεται στο κέντρο περίπου της αναφερόμενης κι από τον Στράβωνα Ταναγραϊκής περιοχής, κτισμένη κατά το Ιπποδάμειο σύστημα, δηλαδή με ορθογώνια τεμνόμενους δρόμους.
Με απίστευτη οργάνωση σε ζώνες δραστηριοτήτων που ακολουθούσαν τη φυσική διαμόρφωση του εδάφους, σε τρία κλιμακωτά πλατώματα, στο υψηλότερο βρίσκονταν τα σημαντικότερα ιερά, οι ναοί και το κοίλο θεάτρου, στο επόμενο η αγορά και τα δημόσια κτίρια και στο πιο χαμηλό οι οικίες των Ταναγραίων..
Ενώ απ’ τις τέσσερις πύλες της πόλης, η μια του Ασωπού κι η άλλη των Θηβών έχουν ταυτιστεί με βεβαιότητα, ξεκινούσαν οκτώ δρόμοι, ο ένας οδηγούσε στην Αθήνα, που απέχει γύρω στα τριανταπέντε χιλιόμετρα κι οι άλλοι στις γύρω βοιωτικές πόλεις.’’ Είπε ο αγαπημένος παππούς των εγγονών του γένους, που είχαν μείνει έκθαμβοι με την άρτια δόμηση κι οργάνωση μιας πόλης των ελλήνων και μάλιστα πριν χιλιάδες χρόνια, ενώ θαρρείς ζωντάνεψε λογοζωγραφίζοντας την υπέροχα πάνω στο μικρό λόφο δίπλα στην όχθη του Ασωπού και συνέχισε να τους εξιστορεί…
‘’ ΑΛΛΟΙ ΙΣΤΟΡΙΚΟΙ ‘’
Η Τάναγραία που έκτος από τον Παυσανία αναφέρεται παιδιά μου σε αποσπάσματα ποιημάτων της ταναγραίας ποιήτριας Κόριννας που σώζονται μέχρι σήμερα, μα κι από άλλους γνωστούς αρχαίους συγγραφείς… Όπως ο Ηρόδοτος, ο Στράβωνας, ο Λυκόφωνας, ο Δικαίαρχος, που επισκέφθηκε την πόλη και περιγραφεί τα σπίτια των Ταναγραίων πως ήταν κοσμημένα με ωραίες στοές και τοιχογραφίες.
Προφανώς δεν είναι τυχαίο που σήμερα ονομάζεται Τανάγρα παιδιά μου και Ταναγραίες κόρες η απλώς «Ταναγραίες» τα περίφημα αγαλματίδια γυναικείων μορφών, στα μεγαλύτερα μουσεία του κόσμου. Όπως το Λούβρο, το Βρετανικό Μουσείο, του Βερολίνου, της Αλεξάνδρειας που φιλοξενούν συλλογές Ταναγραίων κορών. Οι οποίες παρουσιάζουν ως επί το πλείστον ευγενείς κυρίες με καλαίσθητα και πολύτιμα αξεσουάρ, όπως σκουλαρίκια, βεντάλιες, καπέλα και άλλα πρότυπα ιδανικής ομορφιάς και μόδας της εποχής τους.
Όταν η ιστορία ανταμώνει με την αρχαιολογία παιδιά μου κι η παλιά ονομασία με την καινούργια δεν μπορεί κανείς να αμφισβητήσει τα όσα συνομολογούν και φανερώνουν όλα ετούτα .
Όπως τα προφανή ότι η πόλη που έχτισε ο Ποίμανδρος στην όχθη του Ασωπού, την ονόμασε Τάναγραία για να τιμήσει τη γυναίκα του κι όχι το γνωστό άγνωστο Γραικό, που από πουθενά κι επουδενί δε φαίνεται να προκύπτει κάποια σχέση του με τη συγκεκριμένη πόλη.
Δηλαδή με την Ταναγραία η Γραία για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, κατά το οποίο οι Γραίοι κι όχι οι Γραικοί, αποίκησαν στην κάτω Ιταλία με τα γνωστά αποτελέσματα…’’ είπε ο παππούς ξαναγυρίζοντας έντεχνα στη συνέχεια της ιστορίας….
‘’ ΠΟΤΕ - ΠΩΣ ΚΑΙ ΠΟΙΟΙ ΜΑΣ ΦΟΡΕΣΑΝ ΤΗΝ ‘’ΚΑΠΑ ΤΩΝ GRE… ‘’
‘’Το να αποκαλούν τους Γραίους Greacci και την πόλη τους Graecia οι Λατίνοι είναι κατανοητό, το ακατανόητο παιδιά μου είναι πως έφτασαν να αποκαλούν όλους τους έλληνες και την Ελλάδα με αυτά τα λατινογενήματα. Από που κι ως που την εξίσωσαν με τη Γραία της Βοιωτίας και με τους Γραίους τους απανταχού έλληνες, για ποιό λόγο μια κι άνευ λόγου δεν γίνεται τίποτα… ‘’ Αυτό είναι μια άλλη ιστορία…
ΝΙΚΟΛΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΝΟΣ ©
Αν δει κανείς ότι λαθεύω κάπου σ' όλα τούτα, ειλικρινά θα χαρώ πολύ να μου το επισημάνει. Η αλήθεια είναι ότι κουράστηκα απίστευτα να βρω πληροφορίες να τα διασταυρώσω, να τους δώσω το ''ειδικό ''βάρος'' που τους πρέπει κι ύστερα να τα ''αρμόσω'' με τις αποδείξεις και να τα αποδώσω ανάλαφρα κι απόλυτα κατανοητά ακόμη κι από τα παιδιά και...
Τέλος να είναι ικανά να προβληματίσουν τα μεγάλα Παιδιά, είτε είναι τυχαία η ''εμπλοκή'' του γραικού με την Ταναγραία είτε όχι, να δούμε εμείς τι πρέπει να κάνουμε.
Για μένα μετά από τόση ενασχόληση είναι Ένα και μόνο Ένα '' να απαιτήσουμε '' να μας αποκαλούν όλοι οι λαοί, με το πραγματικό μας όνομα, το όνομα που μας έβαλε ο γέρο Καραμανλής στην ευρωπαϊκή ένωση το Hellas και Ellines .
Απόσπασμα από ανάρτηση στο διαδίκτυο του Νικόλα Αλεξανδρινού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου