Αυτή η νουθεσία του Κίσσινγκερ είναι σίγουρο πλέον πως έγινε το “μοτο” για όλους τους κυβερνώντες της Μεταπολίτευσης. Και όχι μόνο. Κάθε υπουργός, υφυπουργός, βουλευτής, διοικητής δημόσιου οργανισμού, βαρώνος ΜΜΕ, διαπλεκόμενος κλπ φαίνεται πως πήρε τα λόγια του δρος Χένρυ της μετρητοις. Δεν εξηγείται αλλιώς η αχαλίνωτη ασέλγεια πάνω στο ανυπεράσπιστο κορμί του Ελληνικού λαού χωρίς ίχνος συναισθήματος.
Ιστορικά βέβαια, φαίνεται πως αυτή η φράση ειπώθηκε στον πρέσβη των ΗΠΑ στην Αθήνα, Τάσκα όταν ο τελευταίος ζήτησε επέμβαση του 6ου στόλου για να αποτραπεί η Τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Από τους διαλόγους που ακολουθούν είναι ξεκάθαρο ότι η εισβολή είχε προαποφασισθεί κάποια χρόνια πριν.
Κίσσινγκερ προς Μακάριο: «Αν το επιλέξεις, θα μπορούσες υποθέτω να γίνεις πρόεδρος ή πρωθυπουργός της Ελλάδος…»
-Η τραγωδία της Κύπρου το ΄74 σχεδιάστηκε να γίνει το 1972 ! -Ο βρώμικος ρόλος του εφιάλτη του ελληνισμού Κίσσινγκερ. -Εχθρικός στους Έλληνες, κυνικός απέναντι του Μακαρίου.
Του Τάσου Κ. Κοντογιαννίδη
Η πληροφορία που μας δόθηκε και ήταν καταχωνιασμένη στ’ «αραχνιασμένα ράφια της μνήμης» κάποιων ανθρώπων που την γνώριζαν, βεβαιώνει, ότι το σχέδιο Κίσσιγκερ για την Κύπρο, από την διχοτόμηση της οποίας προσδοκούσαν οι ΗΠΑ και η στενή σύμμαχός τους το Ισραήλ, μελλοντικά διευκολύνσεις λόγω της στρατηγικής της θέσεως, είχε τεθεί σε εφαρμογή και το 1972!
Η παγίδα στήθηκε με αφορμή την επιστολή των τριών μητροπολιτών, Κιτίου, Πάφου και Κυρήνειας, που ζητούσαν να παραιτηθεί ο Μακάριος από την κοσμική εξουσία και να επιστρέψει στην αρχιεπισκοπική. Την επιστολή συνέταξαν – και με την παρώρυνση κατευθυνόμενων εξωυπηρεσιακών παραγόντων της Κύπρου – και την απέστειλαν στον αρχηγό της Χούντας Γ. Παπαδόπουλο την 1η Μαρτίου 1972.
Ήταν ουσιαστικά μια καλοστημένη παγίδα και απέμενε να «τσιμπήσει» ο Παπαδόπουλος που…
…έβλεπε την κίνηση των τριών μητροπολιτών «πολύ ενδιαφέρουσα, έχουσα βάσιν δικαίου» και επιπλέον «εξυπηρετούσε τα εθνικά συμφέροντα» που ήταν η απομάκρυνση του Μακαρίου και η… Ένωση της Κύπρου μετά της Ελλάδος.
Ο Παπαδόπουλος συγκάλεσε το «Συμβούλιο Στέμματος» υπό την προεδρία του Ζωϊτάκη, για να συζητηθεί το περιεχόμενο της επιστολής. Πριν όμως συνεδριάσουν, ο τότε αντιπρόεδρος Στ. Παττακός δέχτηκε προσωπικό τηλεφώνημα από τον πρέσβη στο Λονδίνο στρατηγό Σορόκο που του διαμήνυε ότι, «η βρετανική κυβέρνηση είναι αντίθετη στην ανατροπή του Μακαρίου» και ότι «θα αντιδράσει σε περίπτωση που η Ελληνική κυβέρνηση προχωρήσει σύμφωνα με το αίτημα των τριών μητροπολιτών».
Ο Παττακός θεώρησε πολύ σοβαρή την πληροφορία, ζήτησε από τον Σορόκο να έλθει στην Αθήνα για διαβουλεύσεις. Η Συνεδρίαση του Συμβουλίου Στέμματος έγινε με τον Γ. Παπαδόπουλο να ακούει τις γνώμες όλων. Μόνο ο Παττακός εξέφρασε ζωηρές επιφυλάξεις όπως και ο Ξανθόπουλος-Παλαμάς.
Η συνεδρίαση έληξε χωρίς να πάρει απόφαση ο Παπαδόπουλος. Την επομένη τον επισκέφθηκαν οι Παττακός και Σορόκος και άκουσε για τις αντιδράσεις και το δυσμενές αντίκτυπο που θα είχε στο εξωτερικό μια τέτοια ενέργεια. Τελικώς ο Παπαδόπουλος επείσθη, και δεν έπεσε στην παγίδα των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών που έβαλαν δύο έτη μετά στον Ιωαννίδη. Λέγεται ότι εκείνος που πίεσε τον Σορόκο φορτικά να μιλήσει στον Παττακό για να προλάβουμε εθνικές περιπέτειες, ήταν ο πρέσβης Λεωνίδας Παπάγος.
Οι Άγγλοι για το ρόλο του Κίσσινγκερ
Πριν πεθάνει ο Βρετανός πρώην πρωθυπουργός Τζαίημς Κάλαχαν σε μια αποκαλυπτική ομολογία του είπε: « Η κρίση στην Κύπρο τον Ιούλιο του 1974 μου έδωσε τις πλέον εφιαλτικές στιγμές της πολιτικής μου καριέρας. Η βρετανική κυβέρνηση είχε στείλει τότε σημαντική ναυτική δύναμη και ζήτησε από τις ΗΠΑ να συμμετάσχουν με τον 6ο Στόλο σε κοινή επιχείρηση παρέμβασης για να εμποδίσουν την τουρκική εισβολή. Ο Κίσσιγκερ, όχι μόνο απάντησε αρνητικά στο Σχέδιο των Βρετανών, αλλά απείλησε και με αυστηρό βέτο!»
Λίγο πριν από την εισβολή, ο Αμερικανός πρέσβης στην Αθήνα Τάσκα, μόλις μαθαίνει την προετοιμασία των Τούρκων, στέλνει επείγον τηλεγράφημα στον Κίσσινγκερ και του ζητεί να τεθεί ο 6ος Στόλος ανάμεσα σε Τουρκία και Κύπρο για να εμποδίσει την απόβαση. Ο Κίσσινγκερ του απαντά πολύ θυμωμένα: «Σταμάτα να είσαι τόσο συναισθηματικός με τους Έλληνες!»
Συνομιλία Κίσινγκερ – Μακαρίου
Με το άνοιγμα των Αρχείων του Σταίητ Ντηπάρτμεντ φάνηκε ο βρώμικος ρόλος του Κίσσινγκερ απέναντι στον Ελληνισμό. Σε μία συνομιλία του με τον πρόεδρο Νίξον που τον «αποκοίμιζε» με τις δήθεν ανησυχίες του ότι ο Μακάριος τώρα θα στραφεί στον κομμουνισμό και στο Ανατολικό μπλοκ, εισηγείτο να κρατηθεί ο αρχιεπίσκοπος μακριά από την Κύπρο…
Το πόσο γλοιώδης και κυνική ήταν η συμπεριφορά του απέναντι στον Μακάριο, φαίνεται από τον διάλογο που είχαν όταν συναντήθηκαν παρουσία του πρέσβη στην Κύπρο Ουίλιαμ Κρόφορντ ( που του έμαθε να τον προσφωνεί Μακαριότατε):
Κίσσινκερ: Μακαριότατε, είμαι τόσο χαρούμενος που σε καλωσορίζω στην Ουάσιγκτον. Θέλω να ξέρεις ότι έχουμε μεγάλο σεβασμό για σένα. Αισθανόμαστε ότι είσαι πολύ μεγάλος για το νησί σου. Μάλιστα εάν το επιλέξεις, θα μπορούσες υποθέτω να γίνεις πρόεδρος ή πρωθυπουργός της Ελλάδος… Τώρα, εάν μακαριότατε ήσασταν γενικός γραμματέας της Σοβιετικής Ένωσης αυτό θα μας δημιουργούσε πραγματικά προβλήματα έχοντας κάποιον αντίπαλον σαν κι εσάς. Μακαριότατε όταν είμαι μαζί σου πραγματικά αισθάνομαι ότι μου αρέσεις…
Μακάριος( κοιτάζοντας τον χαμογελαστά): Δρ Κίσινγκερ , αυτό θα διαρκέσει μόνο για περίπου πέντε λεπτά, αφού χωρίσουμε. Έτσι δεν είναι ;
Το χαμόγελο του Δόκτορα πάγωσε στο πρόσωπό του…
Από RealNews
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου