ΑΓΝΩΣΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΑΠΑΤΗ... ΜΕΓΑΤΟΝΩΝ

Πώς έκαναν φτερά 600 κιλά χρυσού

Την άγνωστη δικογραφία για τον «κλεμμένο χρυσό της Ολυμπιακής Αεροπορίας», βάρους 600 κιλών και αξίας 1,8 εκατ. ευρώ, έφερε στο φως το «Εθνος της Κυριακής».

Η απίστευτη απάτη μεγατόνων, σε βάρος του πρώην κρατικού αερομεταφορέα, θα μπορούσε κάλλιστα να είναι σενάριο χολιγουντιανής ταινίας, καθώς φαίνεται πως η «κομπίνα» εξυφάνθηκε από ένα διεθνές κύκλωμα στο οποίο ενεπλάκησαν αμερικανικές και ελληνικές εταιρείες, ασφαλιστικοί κολοσσοί και εξανεμίστηκαν μυθικά χρηματικά ποσά.

Ολα ξεκίνησαν τον Μάρτιο του 2002, όταν μια εταιρεία με έδρα στον Ασπρόπυργο αγόρασε μεγάλη ποσότητα καλωδίων (scrap) του ΟΤΕ, από τα οποία έγινε εξαγωγή χρυσού, λευκόχρυσου και πλατίνας, συνολικού βάρους άνω των 600 κιλών και αξίας άνω του 1,8 εκατομμυρίων ευρώ.

Μια κοινοπραξία αμερικανικών εταιρειών συμφώνησε να αγοράσει τα ευγενή μέταλλα και να καταβάλει το αντίτιμο. Μια τρίτη εταιρεία, ελληνικών συμφερόντων, ανέλαβε τη μεσιτεία της πώλησης και υπογράφηκε σχετικό ιδιωτικό συμφωνητικό. Ο χρυσός τοποθετήθηκε σε ειδικά κιβώτια στις εγκαταστάσεις στον Ασπρόπυργο, τα οποία ελέγχθηκαν και μολυβδοσφραγίσθηκαν από ανεξάρτητο πραγματογνώμονα. Μεσολαβητής μεταξύ των πωλητών και των αγοραστών ορίστηκε από τους μεσίτες ο H.D., που γεννήθηκε στη Σουηδία και διαμένει στις ΗΠΑ. Οι μεσίτες ασφάλισαν τον χρυσό σε δύο ασφαλιστικούς κολοσσούς, τη LLOYD'S του Λονδίνου και τη βελγική NAVIGA N.V. BELMARINE & HENRI J. MOERKE RKE and Co NV, έναντι 1.650.000 δολαρίων.

 Επίσης, ανέλαβαν και τη μεταφορά του χρυσού από τον Ασπρόπυργο στο αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος», για να αποσταλεί με εμπορική πτήση της Ολυμπιακής Αεροπορίας στη Φρανκφούρτη. Ως ημερομηνία εξαγωγής ορίστηκε αρχικά η 27η Μαρτίου και στη συνέχεια η 4η Απριλίου. Δύο ημέρες πριν, η αμερικανική κοινοπραξία κατέβαλε προκαταβολή ύψους 900.000 δολαρίων.

Ολα κυλούν σύμφωνα με το πλάνο, ο χρυσός φεύγει από τις εγκαταστάσεις της εταιρείας και οι μεσίτες και οι μεταφορείς υπογράφουν σειρά εγγράφων ότι παραδόθηκε στην Ολυμπιακή για να ταξιδέψει στη Γερμανία. Οταν το αεροπλάνο προσγειώθηκε στο γερμανικό αεροδρόμιο, τότε έγινε αντιληπτό ότι ο χρυσός είχε κάνει φτερά.

Ο χρυσός δεν έφτασε ποτέ

Ο πρώτος που το διαπιστώνει, μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, είναι ο μεσολαβητής H.D., ο οποίος στέλνει e-mail στον γενικό διευθυντή Εμπορευματικών Μεταφορών, αναφέροντας ότι ο χρυσός που είχε παραδοθεί στην ΟΑ για άμεση μεταφορά στη Φρανκφούρτη δεν έφτασε ποτέ. Σήμανε συναγερμός στο «Ελ. Βενιζέλος» και άμεσα ανατέθηκε στον διευθυντή Τομέα Επιχειρησιακής Λειτουργίας να ελέγξει τι είχε συμβεί, ενώ ενεργοποιήθηκαν οι διαδικασίες tracing για τον προσδιορισμό της τύχης του φορτίου και εστάλησαν σήματα σε όλους τους σταθμούς εξωτερικού.

Η βελγική ασφαλιστική εταιρεία NATEUS NV θα εκπροσωπηθεί στη μεγάλη δίκη που ξεκινά στις 30 Νοεμβρίου από τους ποινικολόγους Ανδρέα και Αλέξη Αναγνωστάκη.

Πριν δοθεί χρόνος να αποδώσουν αποτελέσματα οι έρευνες της ΟΑ, ο μεσολαβητής H.D. αποστέλλει και δεύτερο e-mail με το οποίο ζητά επίμονα πληροφορίες για την τύχη του χρυσού και στέλνει πέντε φωτογραφίες των κιβωτίων, καθώς και έγγραφα της φορτωτικής δήλωσης του αποστολέα από τα οποία προέκυπτε ότι υπάλληλος της ΟΑ είχε παραλάβει τον χρυσό.

Σε σύντομο χρονικό διάστημα η αγοράστρια εταιρεία στέλνει έγγραφο με το οποίο καθιστά την Ολυμπιακή Αεροπορία μοναδική και πλήρως υπεύθυνη για την απώλεια του χρυσού των 1,8 εκατ. ευρώ, τον οποίο ακόμα δεν έχει αποπληρώσει και εγείρει αξιώσεις αποζημίωσης.

Ωστόσο, όπως προκύπτει από τα δύο βουλεύματα του Συμβουλίου Εφετών που αποκαλύπτει το «Εθνος της Κυριακής», σε βάρος της Ολυμπιακής Αεροπορίας είχε στηθεί ένα κόλπο γκρόσο.

Η εταιρεία που είχε αναλάβει τη μεσιτεία της πώλησης των πολύτιμων μετάλλων, με απάτη του μεσολαβητή αμερικανού πολίτη H.D., στελέχη της μεταφορικής εταιρείας αλλά και διεφθαρμένοι υπάλληλοι της Ολυμπιακής που φέρονται να έλαβαν χρηματικά ανταλλάγματα για να πλαστογραφήσουν σειρά εγγράφων (φορτωτική και δήλωση αποστολέα SLI), ακόμα και τον ακτινολογικό έλεγχο των κιβωτίων με τον οποίο «πιστοποιούνταν» η παραλαβή του χρυσού από την ΟΑ ώστε να σκηνοθετήσουν την κινηματογραφική εξαφάνιση του χρυσού των 1,8 εκατ. ευρώ, ο οποίος παραμένει άφαντος δεκατρία χρόνια μετά την απάτη μεγατόνων. Από την προανάκριση της Εισαγγελίας και της Οικονομικής Αστυνομίας προέκυψαν στοιχεία που δείχνουν ότι δεν παρελήφθησαν ποτέ τα επίμαχα εμπορεύματα, ενώ το υλικό από τις κάμερες ασφαλείας στον χώρο παραλαβής εμπορευμάτων της ΟΑ έδειξαν ότι ουδέποτε παρελήφθησαν τα ευγενή μέταλλα και μεγάλο μέρος των εγγράφων αποδείχθηκε ότι ήταν πλαστά.

Ο χρυσός φέρεται να υπεξαιρέθηκε με ευθύνη των οχτώ συνολικά κατηγορούμενους, οι οποίοι πήραν προκαταβολή ύψους 900.000 δολαρίων από την αγοράστρια εταιρεία και στη συνέχεια σκηνοθέτησαν «απώλεια» του χρυσού για να λάβουν αποζημίωση από την ΟΑ και τις ασφαλιστικές εταιρείες, ύψους περίπου 3 εκατ. δολαρίων. Ταυτόχρονα, ο χρυσός των 1,8 εκατ. ευρώ ακόμα δεν έχει βρεθεί.

Την «κομπίνα» φαίνεται να έστησαν στέλεχος της κοινοπραξίας αμερικανικών εταιρειών που αγόρασε τον χρυσό, οι ιδιοκτήτες της ελληνικής εταιρείας που ανάλαβαν τη μεσιτεία της πώλησης, υπάλληλοι της μεταφορικής εταιρείας και της Ολυμπιακής Αεροπορίας.

Επειτα από πάρα πολλές αναβολές της δίκης, οι ηθικοί και φυσικοί αυτουργοί της απάτης-μαμούθ θα καθίσουν στις 30 Νοεμβρίου στο εδώλιο του Ε' Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Αθηνών. Ενδεικτικό είναι ότι ένας εκ των κατηγορουμένων έχει αποβιώσει, ενώ ορισμένοι φυγοδικούν και άλλοι κυκλοφορούν ελεύθεροι λόγω παρέλευσης του 18μηνου ορίου προφυλάκισης από της πράξης.

Αποζημίωση από την ΟΑ

Ομως, ακόμα μία εντυπωσιακή πτυχή της «ληστείας αλά ελληνικά» είναι ότι η Ολυμπιακή Αεροπορία προέβη σε εξώδικο συμβιβασμό με την αγοράστρια εταιρεία και κατέβαλε μεγάλο ποσό ως αποζημίωση, ενώ η ποινική διαδικασία ήταν σε εξέλιξη και από την έρευνα των ανακριτικών αρχών προέκυπτε απάτη και μάλιστα εγκληματικό σχέδιο σε βάρος της.

Οπως αναφέρεται στο βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών, στις 26 Αυγούστου 2005, υψηλόβαθμα διοικητικά στελέχη της ΟΑ προέβησαν σε συμφωνία με την αγοράστρια εταιρεία, αμερικανικών συμφερόντων, αναγνωρίζοντας με αυτόν τον τρόπο ότι με δική της ευθύνη χάθηκε ο χρυσός. Τα δύο στελέχη του ΔΣ της Ολυμπιακής είχαν εξουσιοδοτήσει δικηγόρους να καταβάλουν το ποσό των 275.000 δολαρίων «σε πλήρη και ολοσχερή εξόφληση όλων των απαιτήσεων της αγοράστριας εταιρείας κατά της ΟΑ, εξαιτίας απώλειας ενός φορτίου πέντε κιβωτίων με κράματα και μέταλλα».

Στο βούλευμα γίνεται μνεία ότι ο εξώδικος συμβιβασμός έγινε τη στιγμή που ο χαμένος θησαυρός ουδέποτε είχε παραδοθεί στην Ολυμπιακή και βέβαια ουδέποτε είχε απολεσθεί, αλλά αντίθετα είχε καταγγελθεί το γεγονός της δήθεν απώλειας.

Στο δικόγραφο επισημαίνεται ότι από το πόρισμα της ΕΔΕ που είχε κάνει η Ολυμπιακή Αεροπορία προέκυπτε πως ο χρυσός δεν είχε εισέλθει στους χώρους του Εμπορευματικού Σταθμού της ΟΑ. Οπότε, πέραν όλων των οικονομικών απαιτήσεων πολλών εκατομμυρίων που εγείρονται σε βάρος του κρατικού αερομεταφορέα, προκλήθηκε επιπλέον ζημία με την εξωδικαστική αποζημίωση που καταβλήθηκε.

Εντύπωση προκαλεί και η απουσία της ΟΑ από την ποινική διαδικασία, καθώς ουδέποτε μέχρι τώρα η εταιρεία δήλωσε παράσταση πολιτικής αγωγής κατά των κατηγορουμένων, ούτε ήγειρε αξιώσεις ενώπιον του ποινικού δικαστηρίου για την τεράστια υλική και ηθική βλάβη που υπέστη από την υπόθεση.

Μόνη παράσταση Πολιτικής Αγωγής έως τώρα είναι εκ των ποινικολόγων Ανδρέα και Αλέξη Αναγνωστάκη ως εκπροσώπων της βελγικής ασφαλιστικής εταιρείας NATEUS NV (διαδόχου της τότε NAVIGA). Μόνο αυτή η βελγική ασφαλιστική ζήτησε στην προδικασία τη χρηματική ικανοποίηση της εταιρείας λόγω της ηθικής, οικονομικής και άλλης βλάβης που υπέστη από τις πράξεις των κατηγορουμένων.

Ασφαλιστικοί κύκλοι πιστεύουν ότι το εύρος του σκανδάλου είναι πρωτοφανές στα παγκόσμια δεδομένα, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι οι ελληνικές διωκτικές Αρχές αδυνατούν ακόμα να εντοπίσουν την κλεμμένη μυθώδη ποσότητα χρυσού.

ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΜΠΙΝΤΕΛΑΣ
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22768&subid=2&pubid=64258298

Μή καπνίζετε - No smoking

No smoking

Όταν η κουβέντα έρχεται στο κάπνισμα, δεν υπάρχουν συμβιβασμοί, ημίμετρα και μέσες  λύσεις. Το τσιγάρο απλώς το κόβεις. Ιδού ο τρόπος.

Από την Έλενα Κιουρκτσή

Ο Τζέιμς Ντιν ποζάρει αθάνατος με ένα ράθυμο τσιγάρο στις άκρες των χειλιών του, ο Τσε Γκεβάρα εκπνέει τον καπνό του πούρου του μέσα από μαυρόασπρες φωτογραφίες, ο Λούκυ Λουκ στρίβει ένα άφιλτρο με τη «βοήθεια» της Ντόλυ και ο Φρόιντ απορροφημένος στις σκέψεις του, τινάζει μηχανικά την πίπα του. Διαφορετικά πρόσωπα και προσεγγίσεις, με κοινό σημείο μια συνήθεια που κάποτε ήταν κατ' εξοχήν ανδροκρατούμενη και ταυτιζόταν με την αρρενωπότητα, τη γοητεία και την περιπετειώδη φύση του άνδρα. Αποσπασματικά κομμάτια αυτού του μύθου συντηρούνται έως σήμερα, παρ' όλο που η σύγχρονη τάση έχει απορρίψει το κάπνισμα ως δελεαστικό τρόπο ζωής.

Αν είστε καπνιστής θα έχετε αντιληφθεί ότι λαχανιάζετε ή κουράζεστε εύκολα, βήχετε -ειδικά όταν ξυπνάτε- ακούτε «γατάκια» στο στήθος σας, έχετε ταχυπαλμίες, ατονία, κιτρινίζουν τα δόντια σας -σε βαριές περιπτώσεις και τα δάχτυλα σας- κρυολογείτε συχνά, σας ενοχλεί ο λαιμός, ενώ και η αναπνοή σας απέχει πολύ από το να χαρακτηριστεί «δροσερή». Αν προσθέσετε και το γεγονός ότι ένας άνδρας που στα 40 του καπνίζει ένα πακέτο τσιγάρα, στην πράξη είναι 48 ετών, ενώ αν πλησιάζει ή υπερβαίνει τα δύο πακέτα είναι οργανικά και εμφανισιακά 56, ίσως οι λόγοι αυτοί για να το διακόψετε ή έστω να το ελαττώσετε σημαντικά είναι ένα επιπλέον κίνητρο.

Όπως εξηγεί η κ. Νατάσσα Καραμολέγκου, Μsc αναπτυξιακή ψυχολόγος, στις μέρες μας ένας καπνιστής γνωρίζει πολύ καλά τι συνεπάγεται αυτή η συνήθεια για τον οργανισμό του. Όσο παράλογο κι αν φαίνεται, η προβολή των βλαβερών συνεπειών του καπνίσματος μέσα από ιατρικές επισημάνσεις, εντατικές αντικαπνιστικές καμπάνιες και με τις γραπτές προειδοποιήσεις στα πακέτα των τσιγάρων πεισμώνει τον καπνιστή. Και προκαλεί την πιο συνηθισμένη άμυνα: την άρνηση.

Η πανευρωπαϊκή αντικαπνιστική εκστρατεία, με την απαγόρευση του καπνίσματος σε δημόσιους και επαγγελματικούς χώρους, βοηθάει στην ελάττωση του αριθμού των τσιγάρων αλλά δεν λύνει το πρόβλημα, αφού κατά πολλούς οδηγεί σε κοινωνικό αποκλεισμό των καπνιστών. Πάνω απ' όλα, όμως, όπως επισημαίνει η ειδικός, η διακοπή του καπνίσματος είναι προσωπική υπόθεση και για να είναι αποτελεσματική πρέπει να αποτελεί συνειδητή απόφαση.

Στο άδειο μου πακέτο...

Αν σας ρωτούσαμε πώς ξεκινήσατε το κάπνισμα, η πιο συνηθισμένη απάντηση θα ήταν «πιτσιρικάς για χάρη της παρέας» ή «στο στρατό». Που σημαίνει ότι το τσιγάρο έμοιαζε να τονώνει την εικόνα του ανδρισμού σας στην πρώτη νεότητα. Όμως, ο λόγος για τον οποίο αρχίζει κανείς το κάπνισμα είναι τελείως διαφορετικός από εκείνον για τον οποίο το συνεχίζει. Από τη στιγμή που εθίζεστε στον καπνό, ουσιαστικά έχετε πειστεί πως η νικοτίνη σάς προσφέρει από χαλάρωση μέχρι διέγερση και από αυτοπεποίθηση έως καλή συντροφιά. Πόσο εύκολο, όμως, είναι να διακόψετε τη σχέση με αυτό το... φιλαράκι; Το 60% των καπνιστών στην Ελλάδα το θεωρεί εξαιρετικά δύσκολο.

Αλλά 99% εκείνων που τα κατάφεραν δηλώνουν ότι τελικά η προσπάθεια ήταν κατά πολύ ευκολότερη απ' όσο την περίμεναν. Η μοναδική λύση στο ζήτημα της εξάρτησης, επισημαίνει ο κ. Γεώργιος Ν. Χρυσοχεράκης, πνευμονολόγος, είναι να εμπεδώσετε δύο πράγματα. Πρώτον, ότι το οργανικό σύνδρομο στέρησης από τη νικοτίνη είναι εξαιρετικά ήπιο και διαρκεί λίγα 24ωρα. Το δεύτερο, δηλαδή η ψυχολογική εξάρτηση από το τσιγάρο, είναι το πιο βασικό και ουσιαστικό εμπόδιο στην προσπάθεια σας. Έχοντας μυθοποιήσει τα «οφέλη» που σας προσφέρει, είναι δύσκολο -αλλά όχι ανέφικτο- να το αποσυνδέσετε από την καθημερινότητα σας. θεωρείτε ότι χωρίς αυτό δεν μπορείτε να σκεφτείτε, να αποδώσετε, να αντέξετε, να ξεδώσετε, να γελάσετε, να επικοινωνήσετε, να μονόλογήσετε με τον εαυτό σας, να έχετε τον έλεγχο της ζωής σας. Έτσι, αν σας πουν ότι δεν θα καπνίσετε για οκτώ ολόκληρες ώρες το πιο πιθανό είναι να επαναστατήσετε. Όμως ο ίδιος σταματάτε το κάπνισμα όταν κοιμάστε, τρώτε, πετάτε με αεροπλάνο, κάνετε έρωτα ή πηγαίνετε σινεμά.

Αξίζει, λοιπόν, να αναρωτηθείτε αν είναι τόσο θαυματουργό ώστε να σας προσφέρει τόσο πολλά. Σύμφωνα με τον γιατρό, η νικοτίνη εγκαθιδρύει στον οργανισμό σας το ρυθμό της αναπλήρωσης ανά δεκάλεπτο, εικοσάλεπτο ή ημίωρο, θέτοντας σε δεύτερη μοίρα τους άλλους βιολογικούς ρυθμούς. Το κάπνισμα έρχεται να ανακουφίσει το σώμα σας από τη σύντομη στέρηση μεταξύ τσιγάρων, με αποτέλεσμα να ερμηνεύετε αυτήν την ικανοποίηση σαν ένα ευχάριστο αίσθημα χαλάρωσης. Άλλωστε, όπως σκωπτικά αναφέρει ο Όσκαρ Ουάιλντ στο «Πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι», «το κάπνισμα είναι η απόλυτη μορφή της τέλειας απόλαυσης. Είναι εξαίσιο, φίνο και σε αφήνει ανικανοποίητο ». Τι άλλο να ζητήσει κανείς;

Το «διαζύγιο»

Σύμφωνα με την κ. Νατάσσα Καραμολέγκου, οι λόγοι που ένας άνδρας αποφασίζει να κόψει το κάπνισμα είναι πολλοί. Ρόλο παίζουν προβλήματα υγείας-κυρίως αναπνευστικά ή καρδιολογικά- που τον εξαναγκάζουν να σταματήσει, η έλλειψη αντοχής, η παρουσία παιδιών, τα σημάδια γήρανσης, το οικονομικό κόστος ή ένα σοκαριστικό γεγονός.

Μόλις ξεκαθαρίσετε μέσα σας ότι αυτή η «σχέση» δεν πάει άλλο, τότε το επόμενο βήμα είναι το «πώς». Το πέρασμα από τη θεωρία στην πράξη είναι η πιο επώδυνη διαδικασία. Υπάρχουν διάφορες απόψεις, τάσεις και τεχνικές για τη διακοπή του καπνίσματος, εσείς θα αποφασίσετε ποιος τρόπος σας ταιριάζει συμφωνά με το χαρακτήρα και τις συνήθειες σας. Για να θέσετε το σχέδιο σας σε εφαρμογή μην περιμένετε τις κατάλληλες συνθήκες -π.χ. λιγότερη πίεση στη δουλειά ή στην οικογένεια- γιατί θα το αναβάλλετε διαρκώς. Επιλέξτε την ημερομηνία με αφορμή τα γενέθλια σας, μια αργία ή την έναρξη των καλοκαιρινών σας διακοπών. Λίγο πριν ξεκινήσετε, μειώστε κατά δύο τα τσιγάρα που καπνίζετε και παρατηρήστε τι σας κάνει να καθυστερείτε το άναμμα του επόμενου τσιγάρου. Για παράδειγμα, μια βόλτα με τα πόδια στο τετράγωνο, ένα σνακ, το να πίνετε νερό ή κάτι στυφό που δεν ταιριάζει με τη γεύση του καπνού, να μασάτε τσίχλα ή ακόμα και το να κάνετε γυμναστική. Και μόνο πέντε λεπτά καθυστέρησης να κερδίσετε, είστε σε καλό δρόμο. Επιπλέον, όταν θα μπείτε στη φάση διακοπής, θα ξέρετε πώς να απασχολήσετε τον εαυτό σας στις ώρες της στέρησης. Προσπαθήστε να καπνίζετε με το αριστερό χέρι αν είστε δεξιόχειρας, είναι πιο άβολο, και το αντίστροφο αν είστε αριστερόχειρας. Όταν φτάσει η «μεγάλη μέρα», ειδικά αν είστε... επαγγελματίας καπνιστής, εξαφανίστε πακέτα, τασάκια και ό,τι σας θυμίζει το κάπνισμα. Το κλασικότερο λάθος είναι η ελάττωση και όχι η διακοπή «με το μαχαίρι», η οποία θα αποσυνδέσει το τσιγάρο από την καθημερινότητα σας.

Επικουρικά, ενημερωθείτε για τα υποκατάστατα νικοτίνης, για εναλλακτικές προσεγγίσεις, όπως ο βελονισμός ή η ομοιοπαθητική και δοκιμάστε να επισκεφθείτε ένα δημόσιο ή ιδιωτικό ιατρείο διακοπής καπνίσματος. Όσον αφορά το «τέρας» της αποτυχίας, είναι όντως υπαρκτό αλλά αποκλειστικά για δύο λόγους. Είτε επειδή εσείς επιλέξατε λάθος κίνητρο να διακόψετε είτε η μέθοδος που ακολουθείτε στην πράξη δεν σας ταιριάζει. Δοκιμάστε κάποια άλλη ή ξαναπροσπαθήστε με την ίδια σε μια άλλη χρονική στιγμή.

Ηρωική... διακοπή

Ο Θεόδωρος  Κολοκοτρώνης υπήρξε μανιώδης καπνιστής σε εποχές που δεν υπήρχαν τσιγάρα αλλά τσιμπούκια. Μια μέρα έτυχε να του τελειώσει ο καπνός και δεν μπορούσε να βρει πουθενά. έψαξε παντού, όμως οι προσπάθειές του απέβησαν άκαρπες. Θέλοντας απελπισμένα να καπνίσει, άρχισε να ξύνει το τσιμπούκι για να μαζέψει τα υπολείμματα. Όταν τα άναψε και τράβηξε την πρώτη ρουφηξιά αισθάνθηκε -όπως ήταν αναμενόμενο απίστευτη αηδία. Σηκώθηκε όρθιος και φουρκισμένος με τον εαυτό του, αναφώνησε: Αϊ στο διάτανο! Πού πάω να ελευθερώσω την Ελλάδα άμα δεν μπορώ να ελευθερώσω τον εαυτό μου από αυτό το πράμα;» Έκτοτε, δεν κάπνισε ποτέ ξανά.

GK 

Ναι ή όχι αντιβιοτικά στις ιώσεις;

Ναι ή όχι αντιβιοτικά στις ιώσεις;

"Βήχας - πονόλαιμος - συνάχι, ιός είναι, θα περάσει". Αυτή είναι συνήθως η βασική οδηγία όταν έχουμε προσβληθεί από συνάχι, πονόλαιμο, καταρροή. Στην πλειονότητα τους είναι ιογενείς λοιμώξεις, οι περισσότερες από τις οποίες θεραπεύονται από μόνες τους μέσα σε διάστημα μικρότερο ή μεγαλύτερο των τριών ημερών.

Γράφει η ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΚΟΥΤΣΟΠΟΥΛΟΥ

Η χρήση αντιβιοτικών ενδείκνυται αποκλειστικά για τη θεραπεία των λοιμώξεων που προκαλούνται από μικρόβια, όχι από ιούς, και είναι ό,τι χειρότερο για τις ιώσεις. Υπάρχουν περισσότερα από 250 είδη ιών που προκαλούν λοιμώξεις με συμπτώματα όπως καταρροή, βήχα, συνάχι, πονόλαιμο και χαμηλό πυρετό. Τα μόνα φάρμακα που χρειάζεται ο ασθενής είναι παυσίπονα και αντιπυρετικά. Κάποιες φορές, όμως, σε άτομα τρίτης ηλικίας που δεν έχουν εμβολιασθεί με αντιγριπικό εμβόλιο ή όταν η άμυνα του οργανισμού είναι μειωμένη, μπορεί να δημιουργηθούν παρενέργειες. Στην περίπτωση που ο πυρετός κατά τη διάρκεια της ίωσης γίνει υψηλός, γεγονός που χαρακτηρίζει τις μικροβιακές λοιμώξεις, τότε ο ασθενής, σύμφωνα με τον γιατρό, ίσως χρειαστεί αντιβίωση.

Τι προκαλεί η αλόγιστη χρήση αντιβιοτικών;

Η άσκοπη κατανάλωση αντιβιοτικών, όπως όταν τα λαμβάνουμε σε ιώσεις, δίνει την ευκαιρία σε μικρόβια που φιλοξενούνται στο σώμα, και αποτελούν τΙς λεγόμενες φυσιολογικές χλωρίδες μας, να αναπτύξουν κώδικες αντοχής στα χορηγούμενα αντιβιοτικά. Επομένως, όσο και αν προσπαθούμε να δημιουργήσουμε νέα αντιβιοτικά, τα "έξυπνα" μικρόβια θα βρίσκουν τρόπο να αναπτύξουν αντοχή και σε αυτά. Μακροπρόθεσμα δε, θα δημιουργηθούν μικρόβια που δεν θα σκοτώνονται από τα αντιβιοτικά, τα όπλα που έχουμε στη διάθεση μας.

Γι' αυτό πρέπει να γνωρίζουμε ότι:

•  Τα αντιβιοτικά ΔΕΝ θεραπεύουν ούτε βοηθούν στην πρόληψη των ιώσεων.

•  Οι απλές λοιμώξεις στην πλειονότητα τους αποθεραπεύονται από μόνες τους.

•  Τα αντιβιοτικά μπορεί να προκαλέσουν ζημιά στον οργανισμό μας.

•  Το κοινό κρυολόγημα και γενικά οι ιώσεις δεν χρειάζονται αντιβιοτικά, αλλά απλά παυσίπονα.

TIP

• Η χώρα μας είναι πρώτη στην αλόγιστη χρήση αντιβιοτικών στην Ευρώπη. Οι Έλληνες διατρέχουν μεγάλο κίνδυνο να επιστρέψουν στην εποχή που απλές λοιμώξεις οδηγούσαν στον θάνατο, και αυτό εξαιτίας της αλόγιστης χρήσης αντιβιοτικών.

• Είναι λάθος η άποψη ότι τα αντιβιοτικά χορηγούνται ώστε μια ιογενής λοίμωξη να μην εξελιχθεί σε μικροβιακή. Τα αντιβιοτικά ΔΕΝ προλαμβάνουν μια μικροβιακή λοίμωξη.

"ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΡΑΣΗ"

Θοδωρής Καλλιφατίδης : Πάντα θα επιστρέφω

Πάντα θα επιστρέφω - Θοδωρής Καλλιφατίδης

Από τις εκδόσεις Γαβριηλίδης κυκλοφορεί το βιβλίο Πάντα θα επιστρέφω του Θοδωρή Καλλιφατίδη.

Η 'Ελενα από τη Χρυσοπηγή, ένα χωριό κοντά στα Γρεβενά, ξεκινά το 1932, που γεννιέται, το μεγάλο ταξίδι της ζωής της με σταθμούς την Κατοχή, την Απελευθέρωση, τον Εμφύλιο, τον πρώτο έρωτα και τον γάμο, την πρώτη μετανάστευση την Αυστραλία, την επιστροφή στην Ελλάδα, τη δεύτερη μετανάστευση στη Σουηδία, τη γέννηση της κόρης της, τη Χούντα, τη Μεταπολίτευση...

Μέσα από την αφήγηση αυτής της γεμάτης ανατροπές ζωής, ο Θοδωρής Καλλιφατίδης, με τη μαγική του πένα, ξεδιπλώνει συναρπαστικά την πρόσφατη ιστορία αυτής της Ελλάδας, της τόσο ταλαιπωρημένης αλλά ταυτόχρονα και τόσο γοητευτικής.

Απόσπασμα

Το Σάββατο στις 20 Οκτώβρη του 1951 το υπερωκεάνιο "Australia"  άφησε τη Γένοβα με τετρακόσιους επιβάτες: Ιταλούς, Έλληνες, Εβραίους, Βούλγαρους, Γιουγκοσλάβους. Ο καιρός ήταν καλός. Ένα σωρό κόσμος είχε μαζευτεί για το μεγάλο "αντίο". Παντού φιλιά και δάκρυα. Ποτέ οι άνθρωποι δεν αγαπιούνται τόσο πολύ, όσο την ώρα του χωρισμού. Ακόμα κι όταν είχαν βγει στην ανοιχτή θάλασσα, ακόμα κι όταν το λευκό καράβι δε φαινόταν πια, όπως κι η ήπειρος για την οποία κατευθυνόταν, ακόμα και τότε κουνιούνταν μαντήλια σαν μικρά λάβαρα αγάπης και λύπης.

 Η Έλενα κι ο Γιάννης μοιράζονταν μία καμπίνα με την οικογένεια Γκαρίφαλο. Ούτε οι μεν ούτε οι δε είχαν χρήματα για να έχουν τη δική τους. Εντούτοις, ήταν καλύτερα από τους περισσότερους που στριμώχνονταν σε θαλάμους με είκοσι τέσσερις κλίνες. Δεν μπορούσες να κλείσεις μια πόρτα πίσω σου, αλλά τότε οι άνθρωποι ήταν συνηθισμένοι να ζουν πολύ κοντά ο ένας στον άλλο. Όλοι έκαναν ό,τι μπορούσαν για να μην ενοχλήσουν. Η διακριτικότητα άρχισε με την πολυκοσμία. Οι άντρες ξυρίζονταν κάθε μέρα, οι γυναίκες πρόσεχαν την εμφάνιση τους, τα παιδιά έπαιζαν ήσυχα.

 Οι περισσότεροι έτρωγαν σε μια απλή τραπεζαρία, ελάχιστοι είχαν τη δυνατότητα να φάνε στο εστιατόριο. Σε λίγο είχαν δημιουργηθεί παρέες ανάμεσα σε συμπατριώτες. Τραγουδούσαν τα τραγούδια τους, λέγαν τη μοίρα τους τι είχαν τραβήξει μέχρι να μπουν σ’ εκείνο το καράβι που θα τους πήγαινε στη Γη της Επαγγελίας. Ένα πράγμα είχαν κοινό: το μέλλον τους δεν ήταν στην πατρίδα τους.

Σύντομη βιογραφία

Ο Θοδωρής Καλλιφατίδης γεννήθηκε στους Μολάους Λακωνίας το 1938. Γιος δασκάλου από τον Πόντο, μετακόμισε στην Αθήνα το 1946 και αποφοίτησε από το 5ο Γυμνάσιο Αρρένων. Φοίτησε στη σχολή του Κάρολου Κουν και μετά τη στρατιωτική του θητεία, το 1964, εγκαταστάθηκε στη Σουηδία. Σπούδασε φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο της Στοκχόλμης . Αργότερα δίδαξε φιλοσοφία στο ίδιο πανεπιστήμιο. Επί τέσσερα χρόνια διηύθυνε το λογοτεχνικό περιοδικό "Μπόνιερς Λιττερέρα Μαγκαζίν". Άρχισε να γράφει στα σουηδικά το 1969 και από το 1976 ζει αποκλειστικά από το γράψιμο. Το 1994 ξεκίνησε να γράφει τα βιβλία του και στα ελληνικά. Έχει εκδώσει μυθιστορήματα, ποιητικές συλλογές, ταξιδιωτικά δοκίμια, θεατρικά έργα• έχει γράψει κινηματογραφικά σενάρια και έχει σκηνοθετήσει μια ταινία. Έχει τιμηθεί με σημαντικά διεθνή λογοτεχνικά βραβεία για το έργο του και σχεδόν όλα τα βιβλία του κυκλοφορούν σε είκοσι γλώσσες.

Έργα του:

"Τιμάνδρα" (Γαβριηλίδης 1994), "Μια μέρα στην Αθήνα" (Κάκτος 1995), "Το τελευταίο τριαντάφυλλο" (Γαβριηλίδης 1996), "Ποιά είναι Η Γαβριέλα Όρλοβα" (Γαβριηλίδης 1997), "Οι εφτά ώρες στον παράδεισο" (Γαβριηλίδης 1998), "Στο φως του Βορρά" (Γαβριηλίδης 2000), "Μια νέα πατρίδα έξω από το παράθυρο μου" (Γαβριηλίδης 2002), "Ο έκτος επιβάτης" (Γαβριηλίδης 2003), "Ένα απλό έγκλημα" (Γαβριηλίδης 2003), "Η Όλγα της Αγάπης" (Γαβριηλίδης 2004), "Αγάπη" (Γαβριηλίδης 2004), "Στο βλέμμα της" (Γαβριηλίδης 2006), "Μητέρες και γιοί" (Γαβριηλίδης 2007), "Φίλοι και εραστές" (Γαβριηλίδης 2009), "Ο Άγιος Ηρακλής" (Γαβριηλίδης 2011), "Τα περασμένα δεν είναι όνειρο" (Γαβριηλίδης 2012), "Γράμματα στην κόρη μου" (Γαβριηλίδης 2013).

http://www.culturenow.gr/39533/panta-tha-epistrefw-thodwrhs-kallifatidhs

Απόσπασμα από την κριτική για το βιβλίο από τον Χρίστο Παπαγεωργίου

Η γραφή του Καλλιφατίδη είναι αληθινά συναρπαστική. Ακόμη και όταν η τραγικότητα χτυπά την πόρτα της συγγραφικής του υπομονής, εκείνος την αντιπαρέρχεται, με γνήσια, ελληνική, στρωτή, ζωηρή και παιγνιώδη συμπεριφορά.

Το μυθιστόρημα "Πάντα θα επιστρέφω" του Θοδωρή Καλλιφατίδη είναι συνολικά ένας ύμνος στη μετανάστευση. Μετανάστης ο ίδιος εδώ και πολλές δεκαετίες στη Σουηδία, μπορεί να έχει ολοκληρωμένη άποψη για το τι σημαίνει να αφήνεις την πατρίδα σου και να αναζητάς μια καινούργια ζωή κάπου μακριά. Πόσο επίκαιρο είναι, άραγε, με τα κύματα των μεταναστών και προσφύγων που έρχονται στη χώρα μας, πάντα με διαφορετικές γνώμες γι’ αυτούς τους ταλαιπωρημένους ανθρώπους. Τόσο η Αυστραλία όσο και η Σουηδία –χώρες που το ζευγάρι επισκέπτεται, προκειμένου να φτιάξει για πρώτη και δεύτερη φορά την τύχη του– είναι οργανωμένες, φιλικές, φιλόξενες προς τους μετανάστες, έτσι όποιος δουλεύει αποκομίζει τα αγαθά αυτής του της επιλογής. Κάθε μια, βέβαια, με την ιδιαιτερότητά της, με άλλα πολιτικά και κοινωνικά σύμβολα, με διαφορετικούς αγώνες για τη δημοκρατία, με διαφορετικά οικονομικά συστήματα, και οι δυο όμως με αυξημένη την ευαισθησία απέναντι σε ανθρώπους, που βοηθούσαν στο επιγενόμενο θαύμα, στην απάλειψη και την εξάλειψη της φτώχειας. Ο Καλλιφατίδης γνωρίζει πολύ καλά την Αυστραλία, την οποία σίγουρα και επισκέφτηκε πριν ξεκινήσει να γράφει, τη Σουηδία όμως τη γνωρίζει σαν τα μάτια του, γι’ αυτό το δεύτερο μέρος του βιβλίου αποτελεί ένα κοινωνικό, εργασιακό και οικονομικό δοκίμιο για την τωρινή του πατρίδα. Η Έλενα φυσικά δεν επιστρέφει, όχι πάντα, αλλά το αντίθετο για λίγες μέρες, ο ίδιος όμως έχει επιστρέψει άπειρες φορές, για διάφορους λόγους, όπως μας πληροφορεί σε προηγούμενα βιβλία του, άλλοτε για την αρρώστια και τον θάνατο της μάνας, άλλοτε για μια βράβευση στους Μολάους, ως εκλεκτό μέλος της μικρής αυτής κοινωνίας. Πάντως, και ενώ ο Γιάννης είναι δάσκαλος, όπως ο πατέρας του Καλλιφατίδη, και η Έλενα ποντιακής καταγωγής, όπως ο ίδιος, βγαίνει το συμπέρασμα πως τα βιογραφικά στοιχεία, για μια ακόμη φορά, είναι διάσπαρτα, πράγμα που χαρακτηρίζει τον συγγραφέα σε όλο του τον συγγραφικό βίο.

http://diastixo.gr/kritikes/

Δύο λόγια από την καλή μου φίλη Βάσω Κυριαζάκου για την σημερινή παρουσίαση του βιβλίου

Ο Θοδωρής Καλλιφατίδης θα παρουσιάσει απόψε στις 8 το βράδυ στον Ιανό της Σταδίου το καινούργιο του μυθιστόρημα. Θα αφήσω τις δουλειές στην άκρη και θα πάω, θα το κάνω δώρο στον εαυτό μου.

Το βιβλίο το έχω διαβάσει, δεν είναι αυτό το θέμα μου. Τόσα χρόνια (και είναι πάρα πολλά) έχω προσέξει το εξής: κάθε φορά που είτε τον ακούω να μιλάει είτε συζητάμε ιδιωτικά, νιώθω αλλιώτικος άνθρωπος. Παρότι τόσο έντονη προσωπικότητα, δεν έχει ίχνος πληθωρικότητας και διδακτισμού, είναι ήρεμος, ήσυχα παθιασμένος, ευγενής... Μεταφέρει μαζί του έναν σπάνιο πολιτισμό, βαθύ και ουσιαστικά ανθρώπινο.

Κοιτάζει στα μάτια τον συνομιλητή του, τον ακούει προσεχτικά και σκέφτεται πριν απαντήσει. Με οπλοστάσιο μια τεράστια γνώση στον τομέα της φιλοσοφίας, έχει αδυναμία στα λόγια και στις ιστορίες των αρχαίων, τα οποία χρησιμοποιεί κάθε φορά που ταιριάζουν στην κουβέντα. Διαθέτει επίσης ένα άλλο μεγάλο προσόν: χιούμορ! Αυτό υπάρχει στα βιβλία του, ο αναγνώστης πολλές φορές ξεσκάει σε γέλια. Του αρέσει, επίσης, να γελάνε οι άνθρωποι γύρω του. Ίσως γιατί η μητέρα του γελούσε εύκολα...

Κάποια πράγματα, νομίζω, δεν θα τα χορτάσει ποτέ: δύο από αυτά είναι η Ελλάδα και το περπάτημα...

Θα μπορούσα να μιλάω ώρες γι' αυτόν... Από μικρός ήταν σοφός. Οταν μεγάλωσε έγινε το καμάρι της οικογένειας. Εγώ τότε δεν καταλάβαινα. Ήμουν πολύ μικρή, και περήφανη για άλλους λόγους: ήταν ο μόνος τόσο ξανθός στην οικογένεια και είχε πάρει το γαλάζιο χρώμα των ματιών του παππού μας...

Τα τελευταία χρόνια έχει δώσει άπειρες συνεντεύξεις και άρθρα στη Σκανδιναβία υποστηρίζοντας την Ελλάδα. Η αναγνώριση και η δόξα δεν τον μετακίνησαν ούτε στο ελάχιστο από τις αρχές του, και στον δημόσιο βίο του και στον ιδιωτικό...

Απόψε λοιπόν θα έχουμε τη χαρά να τον ακούσουμε...

(όσοι με ξέρετε, καταλάβατε ότι ήταν για μένα μια πολύ δύσκολη ανάρτηση)

facebook/ Βασω Κυριαζακου

ΜΙΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

ΕΝΑΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ, ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ

Επιμέλεια: Μαρία Σφυρόερα

Ο Θοδωρής Καλλιφατίδης ζει από το 1964 στη Σουηδία. Τότε, ήταν μια άλλη εποχή «μετανάστευσης» για την Ελλάδα. Σήμερα, μένει στο νησί Gotland της Βαλτικής και συνεχίζει να γράφει.

Με αφορμή το τελευταίο του μυθιστόρημα «Πάντα θα επιστρέφω» μίλησε στην εκπομπή του Πρώτου Προγράμματος «Μπλε σαν πορτοκάλι» για τη ζωή του και τη ζωή των μεταναστών στη Σουηδία, που μοιάζει πολύ με τη ζωή των μεταναστών σε κάθε μέρος του κόσμου.

Ολόκληρη η ενδιαφέρουσα συνέντευξη στον Γιώργο Γιανναράκο και την Ευανθία Ξυνού υπάρχει στο παρακάτω σύνδεσμο (link):

«Πάντα θα επιστρέφω»: Θοδωρής Καλλιφατίδης | ΕΡΤ