Κοιλιακή
παχυσαρκία
«Σημάδι»
επιταχυνόμενου γήρατος που αυξάνει σημαντικά την πιθανότητα για έμφραγμα ή
εγκεφαλικό
Από
τον Dr.
ΣΤΕΦΑΝΟ ΚΑΡΑΠΑΝΝΟΠΟΥΛΟ
Η κοιλιακή παχυσαρκία
αποτελεί «λεκέ» υγείας και προσωπικότητας. Η δημιουργία δηλ. μιας δίπλας λίπους
στην κοιλιά -παχυσαρκία ανδρικού τύπου- με όριο τα 102 εκ. για τους άρρενες και
88 εκ. για τις γυναίκες, ως μέγιστη περίμετρος μέσης λειτουργεί ως το χειρότερο
σημάδι επιταχυνόμενου γήρατος.
Η παρουσία της
«περικοιλιακής σαμπρέλας» δεν είναι απλά πρόβλημα δυσμορφίας, αλλά το μοναδικό
οφθαλμοφανές «σημάδι» μιας καταστροφικής για την υγεία «πεντάδας»: Υψηλή ολική
χοληστερίνη, μειωμένη «καλή» χοληστερίνη (HDL,), υψηλά τριγλυκερίδια, υψηλή πίεση
και υψηλό ζάχαρο αίματος.
Ο συνδυασμός αυτών των
παραγόντων είναι τόσο επικίνδυνος, ώστε η παρουσία και μόνον τριών είναι
δυνητικά θανατηφόρα.
Το πρόβλημα προκύπτει από
τον διαφορετικό μεταβολισμό που παρουσιάζουν τα σπλαχνικά λιποκύτταρα από τα
υποδόρια λιποκύτταρα του ίδιου ατόμου. Πρόσφατα, έγινε παραδεκτό ότι η
μεταβολική επίδραση (ή τα μεταβολικά τους παράγωγα) επηρεάζουν διαφορετικά τη
λειτουργία του οργανισμού. Έτσι προέκυψε η ονομασία μεταβολικό σύνδρομο.
Αντίθετα η περίσσεια λιποκυττάρων στους γυναικείους γοφούς δεν θεωρείται εξίσου
«καταστροφική» και δεν επηρεάζει τη γυναικεία μακροβιότητα, αντίστοιχα.
Ανεξαρτήτως, ωστόσο της
ονομασίας ή της παρουσίας της πλήρους πεντάδας ή τριών (μόνο) παραγόντων, το
ενδοκοιλιακό λίπος αυξάνει σημαντικότατα την πιθανότητα να πάθουμε έμφραγμα ή
εγκεφαλικό.
Ο κίνδυνος ενός
μελλοντικού καρδιακού επεισοδίου αυξάνεται κατακόρυφα από το 200 στο 400%
ανάλογα της περιμέτρου της κοιλιάς.
Το μεταβολικό πρόβλημα
αποτελεί μάστιγα προκαλώντας πάνω από το 8ο% των καρδιαγγειακών επεισοδίων
καθώς εξαπλώνονται σε όλες τις κοινωνίες της γευσιλαγνίας όπου το γλυκό, το
λιπαρό και το πολύ φαγητό θεωρούνται και χρησιμοποιούνται ως «αντίδοτα» της
κατάθλιψης και του άγχους.
Το μεταβολικό σύνδρομο
αποτελεί το κατ' εξοχήν νόσημα ενός «παθολογικού» τρόπου ζωής, το οποίο
υιοθετούμε λόγω ραθυμίας ανενδοιάστως. Πρακτικά, θεραπεύεται αμέσως μόλις
χάσουμε 9 κιλά, αν ζυγίζουμε γύρω στα 100. Η απώλεια 10% του σωματικού βάρους
σάς εγγυάται μείωση κατά 30% του κοιλιακού λίπους.
Τέσσερις ώρες αερόβιας
άσκησης (ταχύ περπάτημα) εβδομαδιαίως σε παχύσαρκα άτομα με διαταραγμένο ζάχαρο
αίματος, στην Φινλανδία επί ένα έτος επέφερε μείωση κατά 23% εμφάνισης διαβήτη
και κατά 18% του βάρους του σώματος.
Η αντιμετώπιση του
συνδρόμου απαιτεί την εφαρμογή ενός προγράμματος, που ουσιαστικά είναι
επιστροφή στη φυσιολογική ζωή:
•Άσκηση (περπάτημα π.χ.
3-4 ώρες την εβδομάδα)
•Ολιγοθερμιδική ποικίλη
φυσική διατροφή
•Ωράρια (εργασίας, άσκησης,
ανάπαυσης) και αν συνυπάρχει διαβήτης, τότε φάρμακα. ·
TV ΕΘΝΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου