Τα τελευταία δύο χρόνια, τέτοιο καιρό, παρατηρώ από το σπίτι μου στην παραλία ένα πολύ όμορφο φαινόμενο. Είναι η αποδημία των πουλιών σε πιο ζεστά κλίματα.
Στην συγκεκριμένη περίπτωση πρόκειται για την αποδημία σε άλλα κλίματα των πτηνών με το όνομα Λευκοτσικνιάς (Ergetta garzetta) και Σταχτοτσικνιάς (Ardea cinerea).
Τις τελευταίες μέρες του Αυγούστου αν βρεθήκατε στην παραλία μπορεί να παρατηρήσατε την εμφάνιση ενός Λευκοτσικνιά που είναι ο προπομπός της αποδημίας του σμήνους των λευκοτσικνάδων που θα περάσουν από τα νησάκια του Γιαλούρη και του Αφέντη Χριστού.
Αφού λοιπόν κάνει την βόλτα του πάνω από τα δύο νησάκια τελικά καταλήγει στο νησάκι του Αφέντη Χριστού. Εκεί θα κάνει περήφανα τις βόλτες του και θα περιμένει το ταίρι του που θα έλθει σε μια ή δυο μέρες.
Το εντυπωσιακό είναι ότι ο Λευκοτσικνιάς είναι αρκετά κοινωνικός και ‘ανέχεται’ την παρουσία ανθρώπων γύρω του με αποτέλεσμα να μπορούμε να τον πλησιάσουμε σε μικρή σχετικά απόσταση.
Όταν έλθει και το ταίρι του θα κάνουν μια βόλτα και θα αναχωρήσουν.
Μερικές μέρες αργότερα εμφανίζονται τα κοπάδια που θα καθίσουν να ξεκουραστούν στο νησάκι του Γιαλούρη. Εκεί θα περιμένουν να έλθουν και κάποιοι Σταχτοτσικνιάδες που δεν είναι όμως πολλοί.
Δεν ξέρω αν οι τελευταίοι είναι οι αρχηγοί για το μακρινό ταξίδι αλλά μου έκανε εντύπωση ότι ήταν αυτοί που σήκωναν το κοπάδι με κατεύθυνση προς τα δυτικά. Τα εντυπωσιακότερο όμως όλων ήταν η συμπεριφορά τους. Αφού σήκωναν το κοπάδι παρατηρούσαν αν είχαν σηκωθεί όλα τα πουλιά και αν έβλεπαν έστω και ένα καθισμένο πάνω στο νησάκι τα επέστρεφαν όλα και περίμεναν. Θα έφευγαν μόνο αν όλα τα πτηνά σηκώνονταν να πετάξουν.
Περιττό είναι βέβαια το να σας πω πόσο όμορφο και πόσο εντυπωσιακό είναι το πέταγμά και το πέρασμά τους πάνω από τα δύο νησάκια. Οι φωτογραφίες που συνοδεύουν την ανάρτηση αυτή απλώς σας δίνουν μια μικρή γεύση.
Ας ευχηθούμε λοιπόν καλό ταξίδι στα αποδημητικά πουλιά που περνούν πάνω από τα Μάλια και ας περιμένουμε του χρόνου τέτοιο καιρό να τα ξανανταμώσουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου