Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ.
Πανικός επικράτησε στην Αγγλία μόλις έγιναν γνωστά τα αποτελέσματα των εκλογών για το τοπικό, περιορισμένων αρμοδιοτήτων κοινοβούλιο της Σκωτίας την προηγούμενη Παρασκευή. «Ο εκλογικός θρίαμβος του Σκωτσέζικου Εθνικού Κόμματος (SNP) θέτει τη διάσπαση της Βρετανίας στην πολιτική ατζέντα» ήταν ο σχετικός τίτλος του ρεπορτάζ της εφημερίδας «Ιντιπέντεντ» του Λονδίνου. Δεν πρόκειται για κάποια μεμονωμένη δημοσιογραφική υπερβολή.
Η επίσης βρετανική εφημερίδα «Γκάρντιαν» είχε την ίδια γνώμη: «Δυνάμει η πιο σοβαρή απειλή κατά του Ηνωμένου Βασιλείου στα 310 χρόνια της ιστορίας του κινήθηκε ένα βήμα πιο κοντά προς την υλοποίησή της καθώς το Σκωτσέζικο Εθνικό Κόμμα κέρδισε σαρωτικά ανεμπόδιστη εξουσία στο κοινοβούλιο της Σκωτίας, δίνοντας στον ηγέτη του, τον Αλεξ Σάλμοντ, την εντολή να κάνει δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία όποια χρονική στιγμή επιλέξει μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια» υπογράμμισε στην πρώτη σελίδα.
Σοβαρότατος και ο διεθνής αντίκτυπος. «Προς δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία της Σκωτίας» ήταν π.χ. ο σχετικός τίτλος της γαλλικής «Λε Μοντ», ενώ και η ισπανική «Ελ Παΐς» αντιμετώπιζε με τον ίδιο τρόπο το θέμα: «Η Σκωτία αντιμέτωπη με δημοψήφισμα ανεξαρτησίας» τόνιζε στον δικό της τίτλο. Η γερμανική «Ντι Βελτ» είχε ακόμη πιο δηκτικό τίτλο: «Οι Σκωτσέζοι εθνικιστές μπορούν τώρα να απελευθερωθούν από το Λονδίνο»! Η αλήθεια είναι ότι κανένας δεν περίμενε τέτοιας έκτασης συντριβή και των τριών βρετανικής εμβέλειας κομμάτων -Συντηρητικών, Εργατικών, Φιλελεύθερων- από το κεντροαριστερό SNP που έχει σημαία του την ανεξαρτησία της Σκωτίας. Τριακόσια ολόκληρα χρόνια, από το 1707 έως το 1999 για την ακρίβεια, η Σκωτία δεν είχε πια δικό της κοινοβούλιο. Εκείνη τη χρονιά οι Εργατικοί του Τόνι Μπλερ έφτιαξαν ένα «ψευδοκοινοβούλιο περιορισμένης ευθύνης» για να ξεγελάσουν τους Σκωτσέζους.
Επέβαλαν μάλιστα και ένα σατανικό εκλογικό σύστημα που να καθιστά αδύνατη ουσιαστικά την κατάκτηση κοινοβουλευτικής αυτοδυναμίας ώστε να υπάρχουν πάντα κυβερνήσεις συνασπισμού, άρα να είναι αδύνατη η ανεξαρτητοποίηση της Σκωτίας αφού υποτίθεται ότι θα κυβερνούσε πάντοτε κάποιος συνασπισμός Εργατικών – Φιλελεύθερων ή Συντηρητικών – Φιλελεύθερων. «Εντελώς νεκρό διά παντός» ανακήρυξε μέσω αυτού του σχεδίου τον σκωτσέζικο εθνικισμό ο τότε υπουργός των Εργατικών λόρδος Τζορτζ Ρόμπερτσον.
Μέχρι την προηγούμενη εβδομάδα φαινόταν να έχει δίκιο. Στις εκλογές του 2007 το SNP κατέπληξε τους πάντες βγαίνοντας πρώτο κόμμα στη Σκωτία, παίρνοντας δύο έδρες παραπάνω από τους Εργατικούς που κυριαρχούν εκεί εδώ και… έναν αιώνα! Σχημάτισε κυβέρνηση μειοψηφίας, αλλά βεβαίως στάθηκε αδύνατον να περάσει από την τοπική Βουλή απόφαση για προκήρυξη «ενδεικτικού» δημοψηφίσματος για την ανεξαρτητοποίηση της Σκωτίας: την μπλοκάριζαν συστηματικά τα άλλα κόμματα.
Σε αυτές τις εκλογές όμως όλα τα σχέδια και οι δικλίδες ασφαλείας τινάχτηκαν στον αέρα. Εξαλλοι οι ψηφοφόροι με τους πολιτικούς απατεώνες, τους Φιλελεύθερους, που άλλα έλεγαν πριν τις πανεθνικές βρετανικές εκλογές και τα αντίθετα έκαναν στη συνέχεια σχηματίζοντας συνασπισμό υπό τους Συντηρητικούς λεηλατώντας μισθούς και συντάξεις και καταλύοντας το κοινωνικό κράτος, τους «λιντσάρισαν» εκλογικά στη Σκωτία: από 17 έδρες που είχαν οι Φιλελεύθεροι έχασαν τις 12 και έμειναν με 5! Δεν τη γλίτωσαν φυσικά ούτε οι Συντηρητικοί, οι οποίοι από 20 που είχαν έμειναν με 15. Απώλειες και για τους Εργατικούς, που από τις 44 έδρες απώλεσαν τις 7 και έπεσαν στις 37, ενώ διάφοροι άλλοι από 2 που είχαν το 2007 τις έκαναν 3. Το απίστευτο είναι ότι όλες αυτές τις έδρες τις σάρωσε σαν λαίλαπα το SNP: τις 46 έδρες που είχε τις αύξησε κατά… 23 (!) και έτσι έφτασε τις 69, ξεπερνώντας τις 65 που δίνουν την απόλυτη πλειοψηφία στο 129μελές κοινοβούλιο. Τώρα πια το δημοψήφισμα θα γίνει οπωσδήποτε. Ο ηγέτης του κόμματος ήδη από τη νύχτα των εκλογών διακήρυξε ότι θα οργανώσει το δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία στο δεύτερο μισό της πενταετούς θητείας του.
Κανείς δεν μπορεί να τον σταματήσει. Ο Αλεξ Σάλμοντ γνωρίζει όμως ότι αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει πλειοψηφία στη Σκωτία υπέρ της ανεξαρτησίας και θέλει τρία – τέσσερα χρόνια για να δουλέψει μεθοδικά ώστε να διαμορφώσει τις συνειδήσεις της πλειοψηφίας των Σκωτσέζων υπέρ αυτού του αποφασιστικού βήματος. Η επιτυχία του εγχειρήματός του κάθε άλλο παρά εγγυημένη είναι εκ των προτέρων. Για πρώτη φορά όμως στα 300 χρόνια παρουσιάζεται τόσο μεγάλη ευκαιρία ανεξαρτητοποίησης της Σκωτίας. Αν χαθεί, ποιος ξέρει πότε θα ξαναϋπάρξει. Οψόμεθα…
ΒΙΩΣΙΜΟ
Ενα νέο κράτος υπό εκκόλαψη
ΕΚΤΑΣΗ 78.000 τ.χλμ. έχει η Σκωτία -όση δηλαδή το Βέλγιο και η Ολλανδία μαζί- και πληθυσμό περίπου 5.000.000 κατοίκους. Σε περίπτωση ανεξαρτητοποίησής της όμως η Σκωτία δεν θα έχει έσοδα μόνο από το… ουίσκι. Το σημαντικό είναι πως όλα τα βρετανικά κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου στη Βόρεια Θάλασσα θα ανήκουν στο νέο κράτος! Μάννα εξ ουρανού φαίνεται αυτό από πρώτη ματιά. Θα αφήσουν όμως οι Αγγλοι να φύγει μέσα από τα χέρια τους τόσος πλούτος που νέμονται τώρα, χωρίς να βυσσοδομήσουν εναντίον της ανεξαρτητοποίησης της Σκωτίας για να την αποτρέψουν; Απίθανο μας φαίνεται κάτι τέτοιο, όσο και αν ο πρωθυπουργός Κάμερον δεσμεύτηκε ότι δεν θα προβάλει εμπόδια στη διενέργεια του δημοψηφίσματος.
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11826&subid=2&pubid=63065037# και
http://gdailynews.wordpress.com/2011/05/17/ονειρα-ανεξαρτησίας-στη-σκωτία-διαμε/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου