Ο ελληνικός λαός και ο λευκός καπνός...
Του ΚΩΣΤΑ ΝΙΚΟΛΑΟΥ
Τον κ. Παπαδήμο δεν τον γνωρίζω ούτε, που λέει ο λόγος, εξ αποστάσεως. Μου έκαναν όμως άριστη εντύπωση η άνεση του λόγου του και τα αλάνθαστα ελληνικά του. (Για τεχνοκρατικά ελληνικά πρόκειται, καθότι ο άνθρωπος δεν είναι λογοτέχνης ή ποιητής. Πάντως είμαι βέβαιος πως θα μιλάει ελληνικότατα και όχι αγγλοελληνικά.) Βέβαιο πάντως είναι, εκεί που έχουν φτάσει τα πράγματα και με τους ηγετίσκους της Ευρώπης, με επικεφαλής τη ΣΥΜΠΛΕΓΜΑΤΙΚΗ Μέρκελ, να μας εκβιάζουν συνεχώς, ότι χρειαζόταν ένας γνώστης των οικονομικών, όπως ο κ. Παπαδήμος, ο οποίος τους γνωρίζει από την καλή και από την ανάποδη, για να περισώσει ό,τι περισώζεται. Και δυστυχώς δεν μπορεί πλέον να περισωθούν πολλά.
Το κακό –βραδυφλεγής βόμβα μεγατόνων για την πατρίδα μας και τις οικογένειές μας– άρχισε με το νεροπίστολο του Γιωργάκη που κατέληξε στο ΠΡΟΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟ Μνημόνιο. Ένα επαχθέστατο και ΑΔΙΕΞΟΔΟ Μνημόνιο το οποίο, με πρώτους και καλύτερους τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, ΟΣΟΙ ΤΟ ΨΗΦΙΣΑΝ, δεν ξεπλένονται ούτε με τα νερά του Νιαγάρα. Ειδικά οι κορδακιζόμενοι σήμερα βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, παριστάνοντας τις αθώες περιστερές, ενώ είναι ΣΥΝΥΠΕΥΘΥΝΟΙ με το έγκλημα του αρχηγού τους.
Στο σημείο αυτό θα κάνω μία αποκάλυψη: Λίγες μέρες μετά την υπερψήφιση του Μνημονίου είχα μια συνάντηση μαζί με φίλο μου στο πατρικό σπίτι του Αντώνη Σαμαρά στη Μουρούζη. Και ο φίλος μου και η αφεντιά μου τον επαινούσαμε και τον εκθειάζαμε για την ΚΑΤΑΨΗΦΙΣΗ του επαίσχυντου αυτού κειμένου. Ο φίλος μου μάλιστα του είπε: «Είσαι διορατικότατος, Αντώνη». Ετοιμαζόμαστε να φύγουμε έχοντας τελειώσει τη συζήτηση μαζί του, όταν εμφανίστηκαν τρεις στενοί κομματικοί του φίλοι –προφανώς είχε ραντεβού με δαύτους– οι οποίοι του επιτέθηκαν με δριμύτητα κατηγορώντας τον για την καταψήφιση του Μνημονίου. Τόση ήταν η επιθετικότητά τους, που αναγκαστήκαμε να παρέμβουμε κι εμείς, λέγοντάς τους ότι είναι άσχετοι και ανάξιοι να λέγονται πολιτικοί, αφού «πολιτική σημαίνει να βλέπεις και να προβλέπεις». (Τα γράφω αυτά, πρώτον, για να πω ότι έχει πολλά «βαρίδια» η ΝΔ και, δεύτερον, για να επισημάνω ότι τα «γινόμενα ουκ απογίγνονται» και ότι αντιστρόφως «τα στερνά τιμούν τα πρώτα». Αμφότερες οι ρήσεις ισχύουν τόσο για τον κ. Σαμαρά όσο και για τον κ. Παπαδήμο.)
Η τελευταία λέξη ανήκει στον ελληνικό λαό. Έναν λαό που απέδειξε ΚΑΙ στην επέτειο της 28ης Οκτωβρίου ότι ΕΧΕΙ ΤΣΑΓΑΝΟ. Τσαγανό και εμπιστοσύνη στη δύναμή του. Η πολλαπλή επιπλέον οικονομική του εξαθλίωση του προσφέρει κίνητρο ξεσηκωμού, ιδιαίτερα μάλιστα αφού οι εκλογές δεν έγιναν στις 4 Δεκεμβρίου, ημερομηνία που είχε συμφωνηθεί για τη διεξαγωγή του ΠΡΟΔΟΤΙΚΟΥ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ ώστε να του δώσουν ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ ΕΣΤΩ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΕΚΤΟΝΩΣΗΣ.
Ο Έλληνας λειτουργεί με τη ΛΟΓΙΚΗ ΤΟΥ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΟΣ και όχι με τη ΛΟΓΙΚΗ στο τετράγωνο, αφαιρουμένου παντελώς του ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΟΣ, όπως συμβαίνει στους ΒΑΡΒΑΡΟΥΣ –και βαθύπλουτους– Βορειοευρωπαίους.
Ο χρόνος για τον Έλληνα ΔΕΝ είναι χρήμα. Αντίθετα το χρήμα, εφόσον δεν το χρησιμοποιεί κανείς για περιττές ανέσεις, αποτελεί ΜΕΣΟΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΧΡΟΝΟΥ. Ποιος άνεργος όμως, ποιος μεροκαματιάρης, ποιος πολύτεκνος, ποιος εξοβελιζόμενος από τη δουλειά του διαθέτει χρήμα για να αγοράσει τον ελεύθερο χρόνο του; ΚΑΝΕΝΑΣ. «Το μεγάλο μεράκι μου είναι η δουλειά μου», μου έλεγε ένας μακρινός συγγενής μου που τον απολύσανε στα 48 του χρόνια με δύο κόρες που πάνε ακόμα στο γυμνάσιο. Τι να του πω όταν ξέρω πως οι παρηγοριές εκνευρίζουν αντί να ωφελούν;
Το κακό –βραδυφλεγής βόμβα μεγατόνων για την πατρίδα μας και τις οικογένειές μας– άρχισε με το νεροπίστολο του Γιωργάκη που κατέληξε στο ΠΡΟΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟ Μνημόνιο. Ένα επαχθέστατο και ΑΔΙΕΞΟΔΟ Μνημόνιο το οποίο, με πρώτους και καλύτερους τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, ΟΣΟΙ ΤΟ ΨΗΦΙΣΑΝ, δεν ξεπλένονται ούτε με τα νερά του Νιαγάρα. Ειδικά οι κορδακιζόμενοι σήμερα βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, παριστάνοντας τις αθώες περιστερές, ενώ είναι ΣΥΝΥΠΕΥΘΥΝΟΙ με το έγκλημα του αρχηγού τους.
Στο σημείο αυτό θα κάνω μία αποκάλυψη: Λίγες μέρες μετά την υπερψήφιση του Μνημονίου είχα μια συνάντηση μαζί με φίλο μου στο πατρικό σπίτι του Αντώνη Σαμαρά στη Μουρούζη. Και ο φίλος μου και η αφεντιά μου τον επαινούσαμε και τον εκθειάζαμε για την ΚΑΤΑΨΗΦΙΣΗ του επαίσχυντου αυτού κειμένου. Ο φίλος μου μάλιστα του είπε: «Είσαι διορατικότατος, Αντώνη». Ετοιμαζόμαστε να φύγουμε έχοντας τελειώσει τη συζήτηση μαζί του, όταν εμφανίστηκαν τρεις στενοί κομματικοί του φίλοι –προφανώς είχε ραντεβού με δαύτους– οι οποίοι του επιτέθηκαν με δριμύτητα κατηγορώντας τον για την καταψήφιση του Μνημονίου. Τόση ήταν η επιθετικότητά τους, που αναγκαστήκαμε να παρέμβουμε κι εμείς, λέγοντάς τους ότι είναι άσχετοι και ανάξιοι να λέγονται πολιτικοί, αφού «πολιτική σημαίνει να βλέπεις και να προβλέπεις». (Τα γράφω αυτά, πρώτον, για να πω ότι έχει πολλά «βαρίδια» η ΝΔ και, δεύτερον, για να επισημάνω ότι τα «γινόμενα ουκ απογίγνονται» και ότι αντιστρόφως «τα στερνά τιμούν τα πρώτα». Αμφότερες οι ρήσεις ισχύουν τόσο για τον κ. Σαμαρά όσο και για τον κ. Παπαδήμο.)
Η τελευταία λέξη ανήκει στον ελληνικό λαό. Έναν λαό που απέδειξε ΚΑΙ στην επέτειο της 28ης Οκτωβρίου ότι ΕΧΕΙ ΤΣΑΓΑΝΟ. Τσαγανό και εμπιστοσύνη στη δύναμή του. Η πολλαπλή επιπλέον οικονομική του εξαθλίωση του προσφέρει κίνητρο ξεσηκωμού, ιδιαίτερα μάλιστα αφού οι εκλογές δεν έγιναν στις 4 Δεκεμβρίου, ημερομηνία που είχε συμφωνηθεί για τη διεξαγωγή του ΠΡΟΔΟΤΙΚΟΥ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ ώστε να του δώσουν ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ ΕΣΤΩ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΕΚΤΟΝΩΣΗΣ.
Ο Έλληνας λειτουργεί με τη ΛΟΓΙΚΗ ΤΟΥ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΟΣ και όχι με τη ΛΟΓΙΚΗ στο τετράγωνο, αφαιρουμένου παντελώς του ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΟΣ, όπως συμβαίνει στους ΒΑΡΒΑΡΟΥΣ –και βαθύπλουτους– Βορειοευρωπαίους.
Ο χρόνος για τον Έλληνα ΔΕΝ είναι χρήμα. Αντίθετα το χρήμα, εφόσον δεν το χρησιμοποιεί κανείς για περιττές ανέσεις, αποτελεί ΜΕΣΟΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΧΡΟΝΟΥ. Ποιος άνεργος όμως, ποιος μεροκαματιάρης, ποιος πολύτεκνος, ποιος εξοβελιζόμενος από τη δουλειά του διαθέτει χρήμα για να αγοράσει τον ελεύθερο χρόνο του; ΚΑΝΕΝΑΣ. «Το μεγάλο μεράκι μου είναι η δουλειά μου», μου έλεγε ένας μακρινός συγγενής μου που τον απολύσανε στα 48 του χρόνια με δύο κόρες που πάνε ακόμα στο γυμνάσιο. Τι να του πω όταν ξέρω πως οι παρηγοριές εκνευρίζουν αντί να ωφελούν;
ΥΓ.: Θλιβερή η σύνθεση της κυβέρνησης Παπαδήμου. Αντί για ολιγομελής περιλαμβάνει 6 μέλη περισσότερα από την προηγούμενη και με τους ίδιους υπουργούς και υφυπουργούς του ΠΑΣΟΚ σε καίρια υπουργεία (Παπουτσής, Κουτρουμάνης, Παπακωνσταντίνου).
ΥΓ.2: Ο Αβραμόπουλος παραιτήθηκε από βουλευτής, διότι, εάν δεν το έπραττε, αξιωματική αντιπολίτευση της κυβέρνησης θα ήταν το ΚΚΕ, γεγονός που δεν επιθυμούσαν τα αστικά μας κόμματα και κυρίως οι ξένοι δυνάστες μας.
Απόσπασμα από το ομότιτλο άρθρο
που δημοσιεύθηκε στις 12.11.2011
στην εφημερίδα "ΤΟ ΠΑΡΟΝ"
http://www.paron.gr/v3/new.php?id=71822&colid=67&dt=2011-11-13
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου