"ΤΡΕΧΕΙ"

"ΤΡΕΧΕΙ"

Σχέσεις ιδιαίτερες με αυτό δεν είχα.

Εννοώ  με το τζόκιν. Με το τρέξιμο γενικά..

Άρχισα όμως να το μισώ και ν' αλλάζω τα χρώματα της ίριδος

όταν ακούω "ΤΡΕΧΕΙ".

Να μην ακούσω λοιπόν το ΤΡΕΧΕΙ

Έτσι έγινα άσπρος, κίτρινος  μπλε

όταν η συμβία μου φώναξε

"ΤΡΕΧΕΙ"

και μετά από λίγο με το ....

"κι αυτό ΤΡΕΧΕΙ"

συμπλήρωσα και όλα τα υπόλοιπα χρώματα.

ΤΡΕΧΕΙ ο σωλήνας

ΤΡΕΧΕΙ η βρύση

ΤΡΕΧΕΙ το ταβάνι

Και τότε αρχίζει το δικό μου το τρέξιμο....

-Έναν Υδραυλικό ρε παιδιά

-Έναν μπογιατζή ρε παιδιά

-Έναν αλουμινά ρε παιδιά

Έναν, έναν, έναν, έναν...

Να τρέξουν να προλάβουν.....

τον σωλήνα που τρέχει ....

το ταβάνι που τρέχει...

τη βρύση που τρέχει....

τον...την...τον..... ουκ έστι τέλος

Και τότε αρχίζει η ΠΑΡΕΛΑΣΗ....

Παρελαύνει ο Υδραυλικός

Παρελαύνει ο Μπογιατζής

Παρελαύνει ο Αλουμινάς

Παρελαύνει ο..ο...ο....

Ατέλειωτη παρέλαση

Τύφλα να 'χει η 28η Οκτωβρίου και η 25η Μαρτίου μαζί

Και μετά την παρέλαση ακολουθεί  η ΠΡΟΕΛΑΣΗ.

Προελαύνει ο υδραυλικός...

Προελαύνει ο μπογιατζής...

Προελαύνει ο αλουμινάς

Προελαύνει ο..ο..ο....

Όλη η εργατική τάξη σε συναγερμό....

Όμως εγώ και η συμβία μου δεν χειροκροτούμε

ΑΛΛΑΛΑΖΟΥΜΕ ωχ αχ βαχ αμάν.

Το σπίτι ,απλώς ήταν σπίτι......

Τώρα μετά την ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ δεν είναι.

Είναι κάτι σαν σπίτι, αλλά σπίτι δεν είναι...

Λένε ότι ένα σπίτι δίπλα στη θάλασσα

η έστω δίπλα στις ομπρέλες  θαλάσσης που το πνίγουν

ΕΙΝΑΙ Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ.

Λένε επίσης ότι η εργατική τάξη ΠΑΕΙ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ

Λοιπόν.

ΟΤΑΝ Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΠΑΕΙ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ

ΤΟΤΕ

εγώ και η συμβία μου

ΠΑΜΕ ΚΑΤΑ ΔΙΑΒΟΛΟΥ.......................

Θεοφάνης  Γραικιώτης