Παραφράζοντας τον Β. Μπίρμαν : ΑΥΤΟΥΣ τους έχω βαρεθεί

Ξεκινώ από αυτό:

Κι ο παροιμιώδης μέσος ανθρωπάκος,
κέρδος ποτέ μα από παθήματα χορτάτος,
που συνηθίζει στην κάθε βρωμιά,
αρκεί να έχει γεμάτο τον ντορβά
κι επαναστάσεις στ’ όνειρά του αναζητεί,
τον έχω βαρεθεί....

για να σας παρουσιάσω μια αξιόλογη  παράφραση του ποιήματος του Wolf Biermann από τον Στέργιο Μανουρά. Όμως δεν θα μείνω σε αυτό  - αφού  τόσο οι στίχοι του Στέργιου Μανουρά όσο και αυτοί του Wolf Biermann είναι στίχοι με βαθύ νόημα και σε πλήρη αντιστοιχία με τη σημερινή κοινωνική πραγματικότητα -  αλλά θα σας παρουσιάσω και το μεταφρασμένο στα ελληνικά ποίημα του Wolf Biermann όσο και τους μελοποιημένους στίχους τραγουδισμένους από τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου .

Τους έχω συχαθεί
[παραφράζοντας τον Β. Μπίρμαν]

Τα μικρά ανθρωπάκια που ξαπλώνουν στην άμμο,
φραπέδες, τσιγάρα, κοιλιακούς, τίποτα άλλο,
γερόντια και νέοι που φαντάζουν σπουδαίοι
δεν βλέπουν τριγύρο, δεν νοιάζονται τι φταίει,
τους έχω βαρεθεί..

Ενστόλους χαφιέδες με μπότες και γκέτες,
ερπετά που λουφάζουν κρατώντας σημαίες,
φασίστες, λαμόγια, κρετίνοι με λόγια,
ψυχές πουλήμένες, το χρήμα μετράνε κρατώντας ρολόγια,
τους έχω συχαθεί...

Λολίτες χαμένες στου δικτύου το νήμα,
αγόρια που κοιτάζουν το κινητό αντι το κύμα,
φατσούλες με γέλια στα μπαρ και τους δρόμους
αυτούς που αγνοούνε τις σφαγές και τους τρόμους,
τους έχω βαρεθεί...

Ανθρώποι και νέοι χαμένοι στο μπάφο,
αυτούς που δεν βλέπουν της ζωής το ναυάγιο,
αυτούς που νομίζουν πως η ζωή ειναι μια μέρα,
αυτούς που δεν βλέπουν αστέγους πιο πέρα,
τους έχω συχαθεί...

Αυτούς που σκυμμένοι ζουν μέσα στο τέλμα,
αυτούς που το χρήμα λατρεύουν σαν γεύμα,
αυτούς που σφαλίσαν παραθύρια και πόρτες
και μεσ' την ψυχή τους αισθάνονται πόρνες,
τους βλέπω τριγύρω.....

Αυτούς που παλεύουν, αυτούς που ματώνουν,
για μια ελπίδα πεθαίνουν και λυώνουν,
αυτούς που κρατάνε της ζωής μας τη σπίθα,
αυτούς που θα κτίσουν τα καινούργια μας σπίτια,
στους ώμους σηκώνω,
μαζί τους ματώνω....

ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΧΩ ΒΑΡΕΘΕΙ

Αν δίναμε βάση σ' αυτό το τραγούδι 35 χρόνια πριν, μπορεί και να μη φτάναμε σ' αυτό το σημείο που βρισκόμαστε σήμερα!!!! Τόσο διαχρονικό και δυστυχώς, τόσο πραγματικό!!!

ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΧΩ ΒΑΡΕΘΕΙ

Στίχοι: Δημοσθένης Κούρτοβικ & Wolf Biermann
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος

Τις κρύες γυναίκες που με χαϊδεύουν,
τους ψευτοφίλους που με κολακεύουν,
που απ’ τους άλλους θεν παλικαριά
κι οι ίδιοι όλο λερώνουν τα βρακιά,
σ’ αυτήν την πόλη που στα δυο έχει σκιστεί,
τους έχω βαρεθεί.

Και πέστε μου αξίζει μια πεντάρα,
των γραφειοκρατών η φάρα,
στήνει με ζήλο περισσό,
στο σβέρκο του λαού χορό,
στης ιστορίας τον χοντρό το κινητή,
την έχω βαρεθεί.

Και τι θα χάναμε χωρίς αυτούς όλους,
τους Ευρωπαίους, τους προφεσόρους,
που καλύτερα θα ξέρανε πολλά,
αν δε γεμίζαν ολοένα την κοιλιά,
υπαλληλίσκοι φοβητσιάρηδες, δούλοι παχιοί,
τους έχω βαρεθεί.

Κι οι δάσκαλοι της νεολαίας νταντάδες,
κόβουν στα μέτρα τους τους μαθητάδες,
κάθε σημαίας πλαισιώνουν τους ιστούς,
με ιδεώδεις υποτακτικούς,
που είναι στο μυαλό νωθροί,
μα υπακοή έχουν περισσή,
τους έχω βαρεθεί.

Κι ο παροιμιώδης μέσος ανθρωπάκος,
κέρδος ποτέ μα από παθήματα χορτάτος,
που συνηθίζει στην κάθε βρωμιά,
αρκεί να έχει γεμάτο τον ντορβά
κι επαναστάσεις στ’ όνειρά του αναζητεί,
τον έχω βαρεθεί.

Κι οι ποιητές με χέρι υγρό,
υμνούνε της πατρίδας τον χαμό,
κάνουν με θέρμη τα στοιχειά στιχάκια,
με τους σοφούς του κράτους τα ‘χουνε πλακάκια,
σαν χέλια γλοιώδικα έχουν πουληθεί,
τους έχω βαρεθεί.

Κι οι ποιητές με χέρι υγρό,
υμνούνε της πατρίδας τον χαμό,
κάνουν με θέρμη τα στοιχειά στιχάκια,
με τους σοφούς του κράτους τα ‘χουνε πλακάκια,
σαν χέλια γλοιώδικα έχουν πουληθεί,
τους έχω βαρεθεί.
Σαν χέλια γλοιώδικα έχουν πουληθεί,
τους έχω σιχαθεί.