Έσμιξαν για τον Αη Γιώργη κι άνοιξαν το πρώτο... κρασί
Όπως κάθε χρόνο, , άτομα κάθε ηλικίας έσμιξαν και γιόρτασαν μαζί την πρώτη ημέρα που ανοίγουν τα βαρέλια με τα κρασιά. Ο προστάτης Άγιος του Συλλόγου Μυλοποταμιτών Ηρακλείου ευλόγησε το προϊόν των παραγωγών και ευχή όλων είναι να υπάρξει μια καλή σοδειά.
Προχθές το πρωί, στον Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου Νέου Κόσμου, Ηρακλείου ο Σεβασμιότατος Επίσκοπος Κνωσού, Ευγένιος, τέλεσε τη Θεία Λειτουργία. Στη συνέχεια, ανοίχτηκε το πρώτο βαρέλι και ακολούθησε εκδήλωση με κέρασμα.
Το έθιμο κρατά πολλά χρόνια, παλιότερα είχε καθιερωθεί, 40 μέρες μετά τον τρύγο να ανοίγεται το πρώτο βαρέλι. Οι κάτοικοι των χωριών της Κρήτης, και στην περιοχή του Μυλοποτάμου, γύριζαν από σπίτι σε σπίτι και δοκίμαζαν το κρασί του κάθε παραγωγού. Ήταν μια μοναδική ευκαιρία να σμίξουν και να γιορτάσουν όλοι μαζί. Σήμερα στο Ηράκλειο μένουν περίπου 20.000 Μυλοποταμίτες, οι οποίοι συνεχίζουν εδώ τις παραδόσεις τους.
Κάθε χρόνο, στη γιορτή του μεθυστή μαζεύεται πολύς κόσμος, οι Μυλοποταμίτες φέρνουν κεράσματα, και ανοίγουν ένα βαρέλι για το καλό. Έτσι συνεχίζουν το πατροπαράδοτο έθιμό τους.
Άη Γιώργης λοιπόν ο Μεθυστής. Όσο και να πεις εντυπωσιακό "παρατσούκλι" για Άγιο. Αλλά εδώ η λαϊκή σοφία συνταιριάζει αγιότητες και ανθρώπινα χούγια.
Τρεις του Νοέμβρη.
Η χαρά των "βαρελοφρόνων".
Οι νοικοκυραίοι της Κρήτης πρωτανοίγουν τα σφραγισμένα βαρέλια της νέας σοδειάς. Κρασί μυρωδάτο, σπονδή στον Άγιο τους. Κι οι εκκλησιές του, τρεις όλες κι όλες. Στην Αυγενική, στο Σωκαρά και στη Ροδιά.
Αν βρεθείτε του χρόνου στις 3 Νοεμβρίου στην Κρήτη μην παραλείψετε να πάτε στο πανηγύρι του Αγίου. Και αν έχετε τον παραμικρό ενδοιασμό διαβάστε παρακάτω την περιγραφή του πανηγυριού από κάποιον που είχε βρεθεί σε ένα από τα πανηγύρια των προηγούμενων ετών.
"Βρεθήκαμε σε λίγη ώρα να ανηφορίζουμε το στενό και κακοτράχαλο δρομάκι. Ένα πανέμορφο ηλιοβασίλεμα στεφάνωνε το ξωκλήσι μας. Ο κόσμος λιγοστός.
Το κονάκι του Αγίου το ξόρισαν εδώ πάνω οι βοσκοί. Οι μάντρες με τα πρόβατα το γυροφέρνουν ακόμη. Και τόνε θέλανε "μεθυστή" τον Άγιο τους. Να ταιριάζει στα χνώτα τους. Να ευλογάει το κρασί τους κάθε χρόνο στις 3 του Νοέμβρη, όπως το 'κανε παλιότερα ο "προκάτοχός" του, ο Διόνυσος, την πρώτη μέρα των Ανθεστηρίων.
Η εκκλησία στολισμένη με σημαιάκια. Στο εσωτερικό της ίσα να χωρά ο παπάς, ο ψάλτης και κανά δύο ακόμη. Μπαίνεις, ανάβεις κερί, ασπάζεσαι τον Άγιο, βγαίνεις. Απλά πράγματα. Και σαν βγεις στο προαύλιο δεν έχει "αντίδερο απ' του παπά το χέρι". Ένα πάγκο με κεραστές και λογής λογής κρασιά έχει. Και λίγα μέτρα πιο κει βλέπεις τις σούβλες να στριφογυρνούν ανήσυχες και τις φωτιές με τα αντικριστά κρέατα. Ιδιότυπος "άρτος" σε ιδιότυπο πανηγύρι.
Μεθυστής ο Άη Γιώργης, γιατί μέχρι να προχωρήσει λίγο η νύχτα δοκιμάζει όλα τα γιοματάρια των πιστών του. Και μετά βουτά και το οφτό με τα χέρια για να ξεγελάσει το μεθύσι του.
Και μόλις χορτάσει πιάνει τη λύρα και τις μαντινάδες. .
Άγιε μου Γιώργη, μεθυστή
βλόγησε τη σοδειά μου
φάε και πιες και σίμωσε
και φύλα τα παιδιά μου
Μα γω κρασί δεν έπινα.
Εγώ το κοινωνούσα.
Και εδά μεθώ και χαίρομαι
κι όλο θα το βλογούσα,
αρκεί να μου το τάξετε
σε τούτη δω τη σχόλη
πως κάθε χρόνο θα 'ρχεστε
να μου το φέρνετ' όλοι.
Αφιερωμένο σ' όλους τους "μεθυστές" που επιμένουν ότι ... η ζωή είναι αλλού".
http://www.patris.gr/articles/168137?PHPSESSID=b0tj21mdcobmsn7trlskea3rj3
http://oistros-reportaz1.blogspot.com/2006/11/blog-post_04.html
1 σχόλιο:
Το «Βαθύ» των Μεθάνων είναι ένα γραφικό ψαρολίμανο της χερσονήσου των Μεθάνων, από την Δυτική μεριά, αγαπημένος προορισμούς των ιστιοπλόων του Σαββατοκύριακου.
Φθάνουμε εκεί όταν παραπλεύσουμε το ακρωτήριο που στους χάρτες αναφέρεται σαν «Άκρα Παναγία» αλλά όλοι το ξέρουμε σαν: «Κρασοπαναγιά».
Δημοσίευση σχολίου