Γράφει ο Κεραμιδόγατος
Τι πραγματικά κρύβετε πίσω από την πραγματοποιημένη επίθεση στην Συρία;Ποιος είναι τελικά ο απώτερος σκοπός αυτού του πολέμου;
Γιατί τόσο μεγάλη λύσσα από τους δυτικούς για να κάνουν πόλεμο;
Αυτές και άλλες τόσες ερωτήσεις γυρνάνε στο μυαλό όλων μας τις τελευταίες μέρες βλέποντας τα γεγονότα να τρέχουν και να μην τα προλαβαίνουμε…
Διαβάσαμε και διαβάζουμε καθημερινά τα άρθρα αναλυτών που προσπαθούν να δώσουν την δίκιά τους εξήγηση για τον επικείμενο πόλεμο ο καθένας φυσικά με τον δικό του τρόπο . Τα πράγματα όμως είναι έτσι όπως μας τα παρουσιάζουν ; Τι κρύβετε πίσω από την κουρτίνα ;Τι έχουν στο μυαλό τους που με πρώτη ματια ο απλός άνθρωπος δεν βλέπει; Πάμε λοιπόν να δούμε τα γεγονότα από την αρχή ένα ένα μήπως και βγάλουμε καμιά άκρη.
Ο Συριακός εμφύλιος πόλεμος ξεκίνησε το 2011 και είναι μια συνεχιζόμενη εσωτερική βίαιη σύγκρουση στη Συρία. Η συριακή κυβέρνηση εξαπέλυσε το συριακό στρατό για να καταστείλει την εξέγερση, και αρκετές πόλεις πολιορκήθηκαν. Οι αντάρτες ενοποιήθηκαν κάτω από τη σημαία του Ελεύθερου Συριακού Στρατού και με κρυφή αλλά πλέον και φανερή βοήθεια από διάφορες εξτρεμιστικές ομάδες και όχι μονο δίνουν την δίκια τους μάχη. Η εξέγερση φυσικά δεν θα μπορούσε να μην έχει θρησκευτικές προεκτάσεις με την αντιπολίτευση να κυριαρχείται από σουνίτες μουσουλμάνους, ενώ τα κορυφαία στελέχη της κυβέρνησης είναι αλεβίτες μουσουλμάνοι.
Οι μάχες από την αρχη του εμφύλιου πολέμου διεξάγονται κυρίως στον άξονα Χομς-Χάμα-Ιμπλίντ-Χαλέπι, χωρίς να είναι ξεκάθαρο ποια από τις δύο πλευρές ελέγχει τις περιοχές αυτές, αν και τον τελευταίο καιρό ο Άσαντ έχει ανακτηση τον τον έλεγχο σε πολες από αυτές. Στις αρχικές φάσεις της σύγκρουσης θεωρείτο πιθανό το σενάριο διάσπασης της Συρίας σε δύο κράτη: ένα σιιτικό υπό τον Μπασάρ αλ Άσαντ, που θα περιλάμβανε την παραλιακή ζώνη μεταξύ Λατάκιας και Ταρτούς και θα αποτελούσε ουσιαστικά αναβίωση του σιιτικού κρατιδίου της περιόδου της γαλλικής Εντολής· και ένα σουνιτικό στην υπόλοιπη επικράτεια υπό τον έλεγχο των αντικαθεστωτικών, με δυνητική απόσχιση των Κούρδων για τον σχηματισμό ενός ανεξάρτητου κουρδικού κράτους στο έδαφος της βορειοανατολικής Συρίας.
Όλα αυτά φυσικά μόνο αδιάφορη δεν έχουν αφήσει την Τουρκία που φοβάται πως η τυχόν αυτονόμηση των Κούρδων της Συρίας θα ανοίξει τον δρόμο για την εκδήλωση αποσχιστικών τάσεων στις κουρδικές περιοχές της νοτιοανατολικής Τουρκίας, με απώτερο στόχο την ενσωμάτωση όλων των κουρδικών περιοχών σε ένα ενιαίο ανεξάρτητο κράτος – το Μεγάλο Κουρδιστάν. Ειναι λοιπόν προφανές γιατι οι φίλοι μας οι τούρκοι δηλώνουν έτοιμοι για μια ενδεχόμενη επίθεση στην Συρία. Προσθέστε μέσα σε ολα αυτά και την ΑΟΖ και το τι θα συμβεί αν η Συρια συμφωνήσει με την Ελλαδα και την Κυπρο για την οριοθέτηση της ΑΟΖ!
Πάμε να δούμε λοιπόν ποιο το πραγματικό συμφέρον όλων των εμπλεκόμενων. Για την Τουρκία τα είπαμε. Το Ισραήλ ενώ στην αρχη κράτησε μια ουδέτερη σταση στη συνέχεια συμπέρανε ότι η πτώση του Άσαντ είναι προς το συμφέρον του, διότι θα επέφερε την κατάρρευση του μεσαίου πόλου του απειλητικού σιιτικού άξονα Ιράν-Συρία-Χεζμπολά, μέσω του οποίου εφοδιάζεται με στρατιωτικό υλικό η Χεζμπολά. Μια ενδεχόμενος επέμβαση του θα ειχε να κάνει μονο εάν υπάρξει κίνδυνος να καταλήξει το χημικό οπλοστάσιο ή οι πύραυλοι του συριακού στρατού στα χέρια της Χεζμπολά.
Η Ρωσία από την πλευρά της εχει την ναυτική βάση της Ταρτούς που είναι η μοναδική ναυτική βάση της Ρωσίας στη Μεσόγειο και φυσικά το μοναδικό πάτημα της στη Μέση Ανατολή. Τέλος να μην ξεχνάμε ότι Συρία ήταν ο δεύτερος μεγαλύτερος αγοραστής ρωσικών όπλων μετά την Κίνα. Αυτό όμως που δεν κολαει είναι γιατι η Ρωσία ετοιμάζεται για πόλεμο από τον νότο, στα σύνορα με Αρμενία (η ενίσχυση της ρωσικής στρατιωτικής παρουσίας στην 102η βάση στο GYUMRI στην όπου οι ρωσικοί πύραυλοι Iskander «κοιτούν» κατά Τουρκία μεριά) .
Οι ΗΠΑ απέφευγαν μέχρι τώρα, να εμπλακούν (φανερά) στον εμφύλιο πόλεμο της Συρίας όχι γιατί φυσικά αγαπούσαν το καθεστώς του Άσαντ αλλά γιατί μέχρι τώρα πίστευαν ότι οι αντικαθεστωτικοί θα είχαν κερδίσει τον πόλεμο. Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι η Ουάσιγκτον συμμετείχε στην προσπάθεια να απομακρυνθούν τα συριακά στρατεύματα από τον Λίβανο . Έτσι αφού είδαν ότι τα σχέδια τους δεν έβγαιναν έβαλαν σε εφαρμογή το σχέδιο Β΄. Γι αυτό και είδαμε τον Ομπάμα να δηλώνει ότι οι ΗΠΑ δεν θα εμπλακούν άμεσα στη Συρία, εκτός και αν το καθεστώς του Άσαντ έκανε χρήση χημικών όπλων …και ως δια μαγείας μετά από λιγες μέρες έγινε χρήση χημικών όπλων .Ποια θα ήταν όμως το πραγματικά τους οφέλη από τον πόλεμο στην Συρία; Φαινομενικά θα ήταν ένα βήμα ποιο κοντά στο Ιραν και ουσιαστικά η κυριαρχία τους στη Μέση Ανατολή. Φυσικά μην ξεχνάμε ότι θα είχαν κερδίσει και την κόντρα που έχουν ανοίξει με τους ρώσους και θα είχαν κερδίσει και σε εντυπώσεις. Αυτό που δεν φαίνεται είναι ένα αίνιγμα. Με το που θα μπει η Τουρκία στον πόλεμο θα αναγκαστεί να επιστρέψει στο μαντρί που λέγετε ΗΠΑ ή απλά θα είναι και η αρχή του τέλους της;
Γιατί πολύ φοβάμαι ότι αν στριμωχτεί πολύ θα κοιτάξει προς την μερια μας με ότι συνεπάγετε αυτό Συμπερασματικά λοιπόν μήπως κοιτάμε λάθος τα γεγονότα ; Από αλλού περιμένουμε το πρόβλημα και από αλλού πιθανά θα έρθει ; Το στρίμωγμα το βλέπω στην Τουρκία και όλοι οι εμπλεκόμενοι λοξά εκεί κοιτάζουν…
Από άρθρο στο http://o-keramidogatos.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου