Βαρβάρα η Μεγαλομάρτυς (4η Δεκεμβρίου)

Βαρβάρα  η Μεγαλομάρτυς (4η Δεκεμβρίου).

Χρυσή λυχνία της Χριστιανοσύνης. Ακλόνητος βράχος πίστης, η Αγία Βαρβάρα.

Γράφει η Αγγελική Δαμίγου

 

Έζησε στα χρόνια της βασιλείας του Μαξιμιανού (284-305), διώκτη του Χριστιανισμού. Μοναχοκόρη. Πλούσια, κόρη του τοπάρχη της Ηλιούπολης της Συρίας. Πέρασε τη ζωή της μέσα σ' έναν πύργο, γιατί ο πατέρας της δεν ήθελε να την κοιτάζουν πονηρά βλέμματα.

Μέσα σ' αυτό τον πύργο, πιο θεόρατος, πιο στέρεος ήταν αυτός που έχτισε η ίδια μέσα στην ψυχή της. Ελεύθερη, φτερούγιζε στις ουράνιες βοσκές και προσκυνούσε τον Πατέρα, τον υιό και το Άγιο Πνεύμα. Την τριαδική ενότητα, στην οποία πίστευε με πάθος και αφοσίωση.

Δεν υπήρχε χώρος και χρόνος γι’ αυτήν. Υπήρχε μόνο μια απέραντη χώρα φωτός, όπου κυριαρχούσε η Παντοδυναμία του Ενός και Μοναδικού θεού και Πατέρα. Αρνήθηκε να παντρευτεί, όταν ο πατέρας της της πρότεινε -όταν ενηλικιώθηκε - να ενωθεί με τα δεσμά του γάμου με κάποιον νέο της τάξεως τους.

Η Βαρβάρα είχε συνάψει το δικό της γάμο με τον Νυμφίο της Εκκλησίας και αντέδρασε. Ο πατέρας της πίστευε πως η κόρη του ήταν παράξενη και ήθελε να διαφυλάξει την παρθενία της. Δεν είχε καταλάβει ότι ζούσε σ' έναν άλλο κόσμο, μακριά από τις γήινες επιθυμίες, μ' ένα δικό της σύντροφο και αγαπημένο.

Ζητώντας βοήθεια και φώτιση από τον θεό παρουσιάστηκε μπροστά της, με τη μορφή γιατρού, ο μαθητής του Ωριγένη του Α' του Θρακός, ο οποίος τη διαφώτισε στη νέα πίστη και τη βάφτισε.

Εκείνη την εποχή, ο πατέρας της παρήγγειλε και έφτιαξαν έξω από τον πύργο ένα μαρμάρινο λουτρό. Ο ίδιος έφυγε για αποστολή. Όταν η Βαρβάρα κατέβηκε στο λουτρό είδε δύο παράθυρα. Διέταξε τους τεχνίτες να φτιάξουν και τρίτο. Οι τεχνίτες την υπάκουσαν. Μ' αυτό τον τρόπο ήθελε, μέσα στο χώρο αυτό, να συμβολίσει τις τρεις πηγές του Φώτος. Τον Πατέρα, τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα.

Παράλληλα, πάνω στο μαρμάρινο λουτρό σημείωσε με το δάκτυλο της το σημείο του Σταυρού. Σαν να ήταν σμίλη το χέρι της σχηματίστηκε στο μάρμαρο βαθύ σημάδι Σταυρού. Ακόμα το σημάδι αυτό και το λουτρό σώζονται και όσοι τα προσκυνούν θεραπεύονται. Είναι κι αυτά ένα Ιορδάνειο ρείθρο. Μια άλλη κολυμβήθρα του Σιλωάμ.

Ο Διόσκουρος, ο πατέρας της Βαρβάρας, είδε τα τρία παράθυρα. Εκείνη του εξήγησε ότι ήταν δική της εντολή και συνέχισε απτόητη: «Αι τρεις θυρίδαι φωτίζουσι πάντα άνθρωπον ερχόμενον εις τον κόσμον», εννοώντας, την υπόσταση και τη μεγαλειότητα της Αγίας Τριάδος.

Εξήγησε, μάλιστα, με σθένος στον πάτερα της, τι ακριβώς εννοούσε. Εκείνος, ξέχασε αμέσως το πατρικό φίλτρο κι εβγαλε το σπαθί του για να τη σκοτώσει. Αλλά η νεαρή κοπέλα έτρεξε στα βουνά. Ένας βράχος, μπροστά στα μάτια του έκπληκτου πάτερα, άνοιξε και την έκρυψε. Ρώτησε δυο βοσκούς αν την είδαν. Ο πρώτος δεν μαρτύρησε. Ο δεύτερος έδειξε το δρόμο που πήρε η κυνηγημένη κόρη. Αλλά, με έκπληξη του, είδε να μεταβάλλονται τα πρόβατα του σε σκαθάρια. Τελικά, ο Διόσκουρος, με τη βοήθεια ιχνηλατών, βρήκε την κόρη του και την παρέδωσε στον Μαρκιανό. Τον εξόρκισε, μάλιστα, να μην τη λυπηθεί καθόλου, αλλά να την περάσει από φρικτά κολαστήρια.

Όταν παρουσιάστηκε η Βαρβάρα στο δικαστήριο, ο Μαρκιανός -θαμπώθηκε από την ομορφιά και τη σεμνότητα της και την παρακάλεσε σχεδόν να λυπηθεί τον εαυτό της και να προσφέρει θυσία στους θεούς. Αλλά η Βαρβάρα του απάντησε: «Εγώ προσφέρω θυσία δοξολογίας εις τον Θεόν μου».

Ο Μαρκιανός διέταξε να τη χτυπήσουν με σκληρά βούνευρα και να τρίψουν τις πληγές της με τρίχινα ράσα, για να αισθάνεται φρικτούς πόνους. Ύστερα την έριξαν στο κελί της. Το βράδυ εμφανίστηκε μπροστά της ο Κύριος και της είπε να μη φοβηθεί. αλλά να εμμείνει στο φρόνημα της κι Εκείνος θα τη διαφυλάττει υπό την σκέπην Του. Μόλις χάθηκε το όραμα Του, εξαφανίστηκαν και οι πληγές της. Κι όταν, την άλλη μέρα, ο Μαρκιανός αντίκρισε το αλαβάστρινο κορμί της χωρίς ίχνος πληγής, της είπε ότι οι θεοί του τη θεράπευσαν. «Όχι» του απάντησε. «Με θεράπευσε ο ΙησούςΧρίστος!».

Ο Μαρκιανός διέταξε να της ξεσκίσουν τις σάρκες, να την καίνε με αναμμένες λαμπάδες και να της κόψουν τους μαστούς. Όλα τα υπέμενε αγόγγυστα, προσευχόμενη; «Κύριε, μη απορρίψεις με από του προσώπου Σου. Απόδος μοι την αγαλλίασιν του σωτηρίου Σου». Αλλά το μαρτύριο συνεχίστηκε. Ο Μαρκιανός διέταξε να τη γυμνώσουν και να την περιφέρουν στους δρόμους. Τότε, η Βαρβάρα, ύψωσε το βλέμμα της στον Ουρανό και παρεκάλεσε τον Θεό: «Δέσποτα, Κύριε, ο περιβάλλων τον ουρανόν εν νεφέλαις, αυτός και την εμήν γύμνωσιν σκέπασον».

Άγγελοι Κυρίου εσκέπασαν το σώμα της με λαμπρή στολή και εθεράπευσαν τις πληγές της. Όταν ο Μαρκιανός, μετά το μαρτύριο, την είδε μπροστά του θεραπευμένη και ντυμένη με λαμπρή στολή, αποφάσισε να τη θανατώσει. Κι ήταν ο ίδιος ο πατέρας της που ζήτησε χάρη από τον Μαρκιανό να αποκεφαλίσει την ίδια του την κόρη. Πηγαίνοντας προς το δρόμο της σφαγής η Βαρβάρα και πλάι της η άλλη μάρτυς Ιουλιανή - που θα είχε την ίδια τύχη - έψελναν στον Θεόν ύμνους ευχαριστίας.

Η Βαρβάρα, με θάρρος έσκυψε το κεφάλι της και ο πατέρας της, γεμάτος μίσος - σαν να αποκεφάλιζε το χειρότερο εχθρό του κι όχι το ίδιο το παιδί του- τη σκότωσε. Αλλά εκείνη την ώρα, η Θεία Δίκη επεφύλαξε σκληρή τιμωρία στον παιδοκτόνο. Καθώς κατηφόριζε από το λόφο του μαρτυρίου, ξαφνικά ένας κεραυνός έπεσε πάνω του και τον κατέκαυσε. Δεν έμεινε ίχνος από το σώμα του. Τη λάμψη του κεραυνού είδε και ο αιμοσταγής Μαρκιανός.

Ένας ευσεβής Χριστιανός, ο Ουαλεντίνος, παρέλαβε τα σώματα των δύο γυναικών και τα ενταφίασε ιεροπρεπώς στο χωριό Γελασό, που απείχε λίγα χιλιόμετρα ·μακριά από την Ηλιούπολη.

Η Αγία Βαρβάρα θεωρείται, τόσο στην Ανατολή όσο και στη Δύτη. προστάτιδα του Πυροβολικού. Επικαλούνται τη βοήθεια της για τις καταιγίδες, τους κεραυνούς και τον αιφνίδιο θάνατο. Η μνήμη της γιορτάζεται στις 4 Δεκεμβρίου. Ο Κύριος της έδωσε τη Χάρη να εισακούει τους πονεμένους και να προσφέρει θεραπεία και λύτρωση.

Αγγελική Δαμίγου : Το συναξάρι των Αγίων

Απολυτίκιο Aγ. Bαρβάρας της Μεγαλομάρτυρος

Βαρβάραν την Αγίαν τιμήσωμεν 

εχθρού γαρ τας παγίδας συνέτριψε 

και ως στρουθίον ερρύσθη εξ αυτών, 

βοηθεία και όπλω του Σταυρού η πάνσεμνος.