Χρήστος Κουκουσούρης : Μοντέρνα ποίηση.

Μοντέρνα ποίηση.

Συγνώμη, δεν κατάλαβα με τούτη τη γραφή σου,
συγνώμη που η σκέψη μου απλή και ταπεινή,
τα υψηλά νοήματα που βγάζει η ψυχή σου,
δεν με χωρούν οι έννοιες, σαν να εκτίω ποινή.

Τα συναισθήματα που εκπέμπει ετούτο το γραπτό σου,
σε μι’ άτακτη κι ατέρμονη σειρά πληθωρική,
ψάχνω για να ‘βρω μίαν αρχή, μια μέση, σε καλό σου,
μπερδεύομαι, τι εννοεί τούτη η ποιητική ;

Πιάνω και πάλι απ’ την αρχή, μα δεν καταλαβαίνω,
τούτη η μοντέρνα ποίηση, πόσο κουραστική,
πάντα γεννάει ρωτήματα κάθε που την διαβαίνω
κι απάντηση δεν βρήκα μια, αποκρυφιστική.

Συμπάθα με που θα στο πω μα χάθηκα, τ’ αφήνω,
η ποίηση σου απλώνεται σαν πέλαγο βαθύ,
το υποβρύχιο ψάρεμα, το όνειρό μου εκείνο,
σταμάτησα να το ασκώ, κι ας η καρδιά ποθεί.

Τα χρόνια μου και το κορμί το πολυσμυλεμένο,
που τόρνεψε μ’ αντίξοες συνθήκες η ζωή,
μ’ έμαθε μέτρο να κρατώ να ζω και να πεθαίνω,
με τις Χαρές, τις λύπες μου και σκέψη σκωπτική. 

Η ποίησή σου η υψηλή μονάχα για σαλόνια,
μα έχει ανάγκη φίλε μου κι ο δύσμοιρος λαός,
το πνεύμα να καλλιεργεί γυρνώντας απ’ τ’ αλώνια,
τους δρόμους και τις φάμπρικες, στο σπίτι που ‘ν’ ναός.

Χρήστος Κουκουσούρης.

25/02/2019