Ο
επόμενος Κανέλος
Ένας
σκύλος που πηγαίνει κόντρα στα ένστικτα του μέσα στην πόλη
ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ
ΦΡΑΝΤΖΕΣΚΑΚΗ
Τον είδαμε στις ειδήσεις.
Μας τον έστειλαν -επανειλημμένως-σε e-mail. Κάποιοι μάλιστα προσπάθησαν να τον
προβάλουν ως τετράποδο σύμβολο της εξέγερσης. Δεν παύει όμως να είναι ένας
σκύλος. Ένας σκύλος που γουστάρει τη φασαρία. Ο επόμενος Κανέλος...
Στις διαδηλώσεις στο
κέντρο της Αθήνας το
2010 ήταν εκεί. Πρώτος απ' όλους, μπροστά από τα πανό των αντιεξουσιαστών,
ατάραχος -σαν αυθεντικό alpha dog- ακόμη και όταν έσκαγαν οι μολότοφ και τα
καπνογόνα. Τον φωτογράφισα απορημένος. Τα σκυλιά αποφεύγουν σαν τον διάβολο
τους κρότους και τις φασαρίες, ειδικά όταν βρίσκονται μακριά από την ασφάλεια
της αγέλης τους. Αυτός γιατί διαφέρει;
Το μόνο σίγουρο είναι πως
ο σκύλος, γενικά, είναι το πιο ακατάλληλο έμβλημα αντίστασης στην εξουσία. Για
την ακρίβεια, είναι ακριβώς το αντίθετο. Ο σκύλος παραμένει πιστός στο αφεντικό
του, ακόμη και όταν εκείνο τον φιλοδωρεί με κλωτσιές αντί για χάδια, σκουπίδια
αντί για καλό φαγητό και αλυσίδες αντί για ελευθερία. Σύμβολο της υποταγής -
αυτό θα έπρεπε να είναι ο σκύλος. Ταπεινός ουραγός της ησυχίας, της τάξης και
της ασφάλειας. Λάτρης της ρουτίνας, σαν ευσυνείδητος υπάλληλος, και θιασώτης της
ευταξίας, σαν νομοταγής πολίτης. Ετούτος εδώ όμως βγήκε από άλλο καλούπι.
Από τη σκοπιά της
ηθολογίας, πρόκειται για μια στατιστική ανωμαλία. Ένα φαινόμενο άξιο
μεθοδευμένης έρευνας. Ακόμη και στις συμπλοκές σώμα με σώμα, εκεί όπου όλα τα
σκυλιά το βάζουν στα πόδια, όταν βλέπουν τους ανθρώπους να τρέχουν μαινόμενοι
προς το μέρος τους, αυτός στρογγυλοκαθόταν στο κέντρο της συμπλοκής, λες και
απολάμβανε κάποιο καθεστώς ειδικής ασυλίας. Κανείς δεν τον πείραζε. Οι
αστυνομικοί τον προσπερνούσαν και οι διαδηλωτές τον χάιδευαν. Από την αρχή
μέχρι το τέλος των ταραχών. Πάντα εκεί. Αδέκαστος, αμερόληπτος, αφατρίαστος.
Μέρες μετά, ένας φίλος που
φιλοσοφεί στα υπαίθρια καφενεία (τελευταία μάλιστα νομίζω ότι πληρώνεται κιόλας
γι' αυτό) μου πρόσφερε την ερμηνεία του για το φαινόμενο: «Εσύ δεν γράφεις για
την "Αστική Πανίδα"; Ε, λοιπόν, ορίστε το πρώτο, αυθεντικό δείγμα
της. Αυτός ο σκύλος διεκδικεί την πόλη του. Η πόλη του ανήκει. Και το
διαδηλώνει εκεί όπου φαίνεται περισσότερο. Κάτι πρέπει να γράψεις γι' αυτόν». Έγραψα.
Αλλά εξακολουθώ να απορώ. Αν ένας τυχαίος σκύλος πηγαίνει τόσο κόντρα στα
ένστικτα του, μέσα σε αυτή την πόλη... Τι να περιμένουμε άραγε από τους
ανθρώπους της;
"Κ" της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου