ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΟΙ ΔΙΑΣΤΗΜΙΚΟΙ ΒΡΑΧΟΙ

ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΟΙ ΔΙΑΣΤΗΜΙΚΟΙ ΒΡΑΧΟΙ

Μια μελέτη του 2007 έδειξε ότι οι ΗΠΑ και η Κίνα είναι οι πιο ευάλωτες χώρες στην περίπτωση της καταστροφικής πτώσης ενός μετεωρίτη. Με αβέβαιη χρηματοδότηση, οι αστρονόμοι προσπαθούν να περιορίσουν το ενδεχόμενο ένας διαστημικός επισκέπτης να καταστρέψει τον πολιτισμό μας

TOY KEVIN KRAJICK 

ΑΠΟ ΤΙ ΑΠΕΙΛΟΥΜΑΣΤΕ

Ένα με δύο εκατομμύρια αντικείμενα πλησίον της Γης - (Near Earth Objects (NEO) δηλαδή διαστημικοί βράχοι που η τροχιά τους περνά σε απόσταση μικρότερη από 50 εκατομμύρια χιλιόμετρα από τη Γη) -  ενδέχεται να πέσουν πάνω στον πλανήτη μάς. Από τα 4.535 ΝΕΟ που έχουν εντοπιστεί και έχει προσδιοριστεί η τροχιά τους (704 από τα οποία είναι πραγματικά τεράστια), κανένα δε βρίσκεται σε τροχιά σίγουρης σύγκρουσης με τη Γη, όμως ενδεχομένως υπάρχουν εκατομμύρια άλλοι βράχοι που τριγυρνούν στο Διάστημα με πιθανότητα κάποιοι από αυτούς να αποδειχθούν καταστροφικοί.   

                                                            

ΑΝΙΧΝΕΥΣΗ

ΠΟΙΟΣ ΨΑΧΝΕΙ ΣΤΟΥΣ ΟΥΡΑΝΟΥΣ;

Τα περισσότερα ΝΕΟ εντοπίστηκαν από οπτικά τηλεσκόπια στις ΗΠΑ, στην Ιταλία, την Ιαπωνία και την Αυστραλία, στο πλαίσιο προγραμμάτων όπως το πρότζεκτ Lincoln για την Έρευνα Αστεροειδών Πλησίον της Γης (LINEAR), στο οποίο με χρηματοδότηση της NASA το εργαστήριο Lincoln του ΜΙΤ και η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ συνεργάστηκαν με σκοπό την ανίχνευση  και την καταλογογράφηση πιθανών ΝΕΟ. Ερασιτέχνες αστρονόμοι από όλο τον  κόσμο έχουν επίσης βοηθήσει το όλο εγχείρημα. Όλα αυτά τα προγράμματα ανακαλύπτουν ένα καινούργιο ΝΕΟ κάθε λίγες μέρες.

ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ;

Από το 1998, η NASA χρηματοδοτεί το Spaceguard, κοινοπραξία αστεροσκοπείων που μέχρι το 2008 έχουν εντοπίσει το 90% των ΝΕΟ με διάμετρο 800 και πλέον μέτρων· η ομάδα έχει ήδη βρει περίπου τα 3/4 από τους 1.100 ΝΕΟ που εκτιμάται ότι έχουν αυτό το μέγεθος. Το επόμενο βήμα του Spaceguard είναι να βρει το 90% των ΝΕΟ με διάμετρο άνω των 140 μέτρων -ο αριθμός των οποίων ανέρχεται και σε 12.000- έως το 2020, αν και ακόμη δεν έχει εξασφαλιστεί η απαραίτητη χρηματοδότηση. Τα τηλεσκόπια με μεγαλύτερο οπτικό πεδίο που θα τεθούν σε λειτουργία στη Χαβάη, την Αριζόνα και τη Χιλή την επόμενη δεκαετία αναμένεται να επιταχύνουν τον εντοπισμό των διαστημικών βράχων.

Η ΛΙΣΤΑ

Το αρμόδιο γραφείο της NASA έχει καταρτίσει κατάλογο με περίπου 140 εξαιρετικά επικίνδυνους αστεροειδείς. Ο πιο επίβοφος μέχρι σήμερα είναι ο Apbphis 99942, διαμέτρου 250 μ. Ανακαλύφθηκε το 2004, ενώ οι εκτιμήσεις έδειχναν ότι οι πιθανότητες να προσκρούσει στη Γη στις 13 Απριλίου 2029 ήταν Ί στις 13. Όταν οι επιστήμονες απέκτησαν περισσότερα δεδομένα για να προσδιορίσουν καλύτερα την τροχιά του, η πιθανότητα αυτή μειώθηκε στο 1 στις 45.000 - που ακόμη συνιστά τη μεγαλύτερη απειλή από τους γνωστούς αστεροειδείς.

ΣΩΤΗΡΙΑ ΛΥΣΗ

Ένα ηλιακό ανακλαστικό κάτοπτρο θα μπορούσε να εστιάσει τις ηλιακές ακτίνες στον αστεροειδή, προκαλώντας την εξάτμιση ενός τμήματος του ώστε να λειτουργήσει σαν πυραυλικός προωθητήρας Και να εκτρέψει το βράχο από την πορεία σύγκρουσης του με τη Γη.

ΕΚΤΡΟΠΗ

Επιστήμονες από τη NASA και το ιδιωτικό ίδρυμα Β612 Foundation έχουν προτείνει διάφορα πρωτόκολλα για την εκτροπή ή την καταστροφή ενός ΝΕΟ το οποίος βρίσκεται σε τροχιά σύγκρουσης,

Επίσης, η NASA σκέφτεται να χρησιμοποιήσει την υπάρχουσα τεχνολογία ανάπτυξης πυραύλων και διαστημοπλοίων ώστε να προσεδαφίσει έναν αστροναύτη πάνω σε κάποιον αστεροειδή, μια κίνηση που, αν στεφθεί με επιτυχία, θα μπορούσε να βοηθήσει σε μελλοντικές αποστολές εκτροπής διαστημικών βράχων.

Παραθέτουμε μερικά σχέδια για τη σωτηρία του πλανήτη:

ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ME ΠΥΡΗΝΙΚΑ

Οι βόμβες υπάρχουν ήδη, ο κίνδυνος όμως είναι μήπως η έκρηξη μετατρέψει τον αστεροειδή σε μικρότερα και εξίσου δολοφονικά -και ραδιενεργά- θραύσματα που θα εκτιναχθούν σε τυχαίες  τροχιές

ΠΡΟΣΚΡΟΥΣΗ ΔΙΑΣΤΗΜΟΠΛΟΙΟΥ

Διαστημικό σκάφος θα πέσει με δύναμη πάνω στο βράχο αλλάζοντας την τροχιά του ή θρυμματίζοντας τον. Ακούγεται καλό, όμως έτσι μπορεί να κινδυνεύσουμε από τα θραύσματα όπως και στην περίπτωση χρήσης πυρηνική βόμβας.

ΡΥΜΟΥΛΚΗΣΗ

Ένα διαστημόπλοιο θα επιταχύνει ή θα επιβραδύνει το βράχο όχι πλευρικά -καθώς γι' αυτό θα χρειαζόταν πολλή ενέργεια- αλλά από το πίσω ή το μπροστινό τμήμα του ώστε να αυξήσει ή να μειώσει την ταχύτητα του. Η διαστημική φορτηγίδα θα προσεδαφιζόταν στο ΝΕΟ για να μεταβάλει την ταχύτητα του. Ένας τράκτορας βαρύτητας θα πετούσε κοντά του χρησιμοποιώντας τη βαρυτική του έλξη για να τον εκτρέψει έστω και ελαφρά. Ένα ηλιακό ιστίο θα επιτάχυνε το ΝΕΟ εκμεταλλευόμενο τη μικρή πίεση που ασκεί η ακτινοβολία του Ήλιου.

ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΡ' ΟΛΙΓΟΝ ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ, ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ

 Tunguska

ΠΡΙΝ ΑΠΟ 65 ΕΚΑΤ, ΧΡΟΝΙΑ

Μετεωρίτης διαμέτρου 14,5 χλμ. κατέπεσε στην ανατολική ακτή του Μεξικού, καλύπτοντας μεγάλο μέρος της Γης με βράχους, φωτιά και τοξικά αέρια. Σύμφωνα με την επικρατούσα θεωρία, οι δεινόσαυροι και τα περισσότερα άλλα είδη εξαφανίστηκαν, ενώ επιβίωσαν μόνο τα θηλαστικά που ζούσαν σε υπόγειες φωλιές - δηλαδή οι προγονοί μας

30 ΙΟΥΝΙΟΥ 1908

Ουράνιο αντικείμενο, πιθανότατα ένας κομήτης 60-100 μ,, πέφτει στη λεκάνη του ποταμού Tunguska στη Σιβηρία, καταστρέφοντας περίπου 1.000 τ.χλμ. δάσους.

30 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1954

Μετεωρίτης βάρους 4 κιλών τρυπά την οροφή ενός σπιτιού στην Αλαμπάμα, αναπηδά στο ραδιόφωνο και χτυπά την Ann Elizabeth Hodges καθώς αυτή κοιμόταν στον καναπέ της - η μόνη περίπτωση μετεωρίτη που χτύπησε κάποιον άνθρωπο. Προκλήθηκε μελάνιασμα στο gof;o

12 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2004

Ο αστεροειδής 2004 AS1 φαινόταν ότι θα έπεφτε στο Βόρειο Ημισφαίριο σε λίγες μέρες. Οι αστρονόμοι δεν ήξεραν ποιον να ειδοποιήσουν: Τα Ηνωμένα Έθνη; Τον Αμερικανό πρόεδρο; Τη NASA; Χρειάστηκε να περάσουν έξι ώρες αγωνίας μέχρι ένας ερασιτέχνης από το Κολοράντο να στείλει δεδομένα στο LINEAR τα οποία έδειχναν ότι ο αστεροειδής δεν επρόκειτο να συγκρουστεί με τη Γη.

13 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2029

Ο αστεροειδής 99942 Apophis θα περάσει σε απόσταση 34.692 χιλιομέτρων από τη Γη - κατά 8.000 χλμ. πιο κοντά από τους περισσότερους μετεωρολογικούς δορυφόρους. Θα είναι ορατός διά γυμνού οφθαλμού. Η βαρύτητα της Γης ενδεχομένως θα διαταράξει την κίνηση του αστεροειδούς διαμέτρου 250 μ., αυξάνοντας έτσι την πιθανότητα να πέσει πάνω στη Γη κατά την επιστροφή του, στις 13 Απριλίου 2036

Popular Science