ΛΙΜΝΗ ΜΑΡΑΘΩΝΑ

Δευτέρα 2 Μαρτίου 2009

ΛΙΜΝΗ ΜΑΡΑΘΩΝΑ

Η Λίμνη του Μαραθώνα

Ένας από τους δέκα εναπομείναντες υδροβιότοπους της Αττικής με εξέχουσα σημασία λόγω της ποικιλότητας των ειδών που φιλοξενούνται εκεί, είναι η Λίμνη του Μαραθώνα.

Η λίμνη του Μαραθώνα είναι τεχνιτή και σχηματίστηκε μέσα σε ένα εξαιρετικό φυσικό τοπίο απαράμιλλης ομορφιάς, 42 χιλιόμετρα βορειοανατολικά των Αθηνών, με σκοπό την συγκέντρωση των υδάτων της Ανατολικής Πάρνηθας. Το φράγμα χτίστηκε στο χείμαρρο της Οινόης, με σκοπό την ύδρευση της Αθήνας. Ο χώρος της βάσης του φράγματος είναι ένας θαυμάσιος κήπος.

Στις 3 Ιουνίου του 1931 διοχετεύτηκε η πρώτη ποσότητα νερού από τον Μαραθώνα για την ύδρευση της πρωτεύουσας. Η περιοχή γύρω από το φράγμα και σε μεγάλη έκταση καλύπτεται από σπάνια σε ομορφιά δέντρα λουλούδια και φυτά.

Μετά την Μικρασιατική Καταστροφή (1922) και την απότομη αύξηση του πληθυσμού της Αθήνας λόγω της εγκατάστασης χιλιάδων προσφύγων, το πρόβλημα της ύδρευσης της Αθήνας ήταν ιδιαίτερα έντονο. Ύστερα από μελέτη που εκπονήθηκε το 1922-23 προτάθηκε σαν λύση μια τεχνητή λίμνη που θα σχηματιζόταν με κατασκευή φράγματος στο Χάραδρο του Μαραθώνα. Τα έργα κατασκευής του φράγματος και ύδρευσης της Αθήνας άρχισαν το 1926 και στις 3 Ιουνίου του 1931 διοχετεύτηκε η πρώτη ποσότητα νερού από τον Μαραθώνα για την ύδρευση της πρωτεύουσας.

Από το 1931 έως το 1959 τα νερά της λίμνης υδροδοτούσαν την πόλη των Αθηνών. Το 1959 άρχισε να λειτουργεί σύνδεση παροχής από τη λίμνη Υλίκη, ενώ από το 1981 το περισσότερο νερό για την ύδρευση της ελληνικής πρωτεύουσας προέρχεται από την τεχνητή Λίμνη του Μόρνου. Σήμερα πλέον όλο το νερό της Λίμνης Μαραθώνα δεν θα επαρκούσε παρά μόνο για λίγες ημέρες υδροδοτήσεως της Αθήνας. Αξίζει να επισκεφτεί κανείς το φράγμα της τεχνητής λίμνης και να απολαύσει ένα πραγματικά σπάνιο σε ομορφιά και γραφικότητα τοπίο. Η εκτάσεως 2450 στρεμμάτων λίμνη με μέγιστο βάθος 54 μέτρα, περιβάλλεται από ένα καταστόλιστο από δέντρα δάσος.

Η περιμετρική περιοχή της λίμνης του Μαραθώνα είναι ένα ιδανικό καταφύγιο για πολλά ωδικά πουλιά λόγω της ηρεμίας που δεσπόζει στη περιοχή. Στα πανύψηλα διάσπαρτα κυπαρίσσια ακούγονται τα τιτιβίσματα του σπίνου, ενώ μέσα από τις συστάδες θάμνων ξεπετάγονται θαμνοφυλλοσκόποι και καρβουνιάρηδες, ενώ στην πλούσια ποώδη βλάστηση με ζοχούς, αγκάθια και αγριόχορτα κατεβαίνουν σε κοπάδια καρδερίνες και σπουργίτια να διαλέξουν τους καρπούς τους.

Δεντρολίβανα, μυρτιές, δάφνες και πικροδάφνες αλλά και τα μοσχομυριστά ζουμπούλια, δίνουν το δικό τους άρωμα και χρώμα στην περιοχή. Οι λευκοσουσουράδες σουλατσάρουν άφοβες στους δρόμους, ενώ όπου υπάρχουν πλατάνια το μελωδικό κελάηδημα του αηδονιού μαγεύει τον περιηγητή. Φυσικά από το όλο σκηνικό δεν απουσιάζουν οι δεκαοχτούρες και οι καρακάξες που κάνουν παντού αισθητή την παρουσία τους με τα δυναμικά φτερουγίσματά τους. Ευκάλυπτοι, φοίνικες, ελαιώνες καθώς και αναρριχητικού κισσοί προσφέρουν τα φυλλώματα τους για να βρουν ασφαλές καταφύγιο πολλά είδη πουλιών.

Ένα πλήθος εντόμων, ερπετών αλλά και άλλων μικρών ζώων όπως χελώνες, σκαντζόχοιροι, βατράχια και φίδια, πολύ χρήσιμα για την τροφική αλυσίδα, μπορούν να παρατηρηθούν κρυμμένα στις συστάδες και στα φυλλώματα των θάμνων.