Στρατηγικής σημασίας η ΑΟΖ Ελλάδας - Κύπρου
Αν δεν είχε οδηγηθεί σ’ εκφυλισμό το Δόγμα του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου
Του Α. ΛΥΚΑΥΓΗ
ΟΤΑΝ το (δυστυχώς μακαρία τη λήξει) Δόγμα του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου Ελλάδος - Κύπρου ήτο ενεργοποιημένον, εκάλυπτε ακριβώς γεωστρατηγικά την περιοχή όπου σήμερα θα έπρεπε να είχαν ήδη οριοθετηθεί από τα δύο κρατικά κέντρα του Ελληνισμού (Αθήνα δηλαδή και Λευκωσία) οι αμοιβαίες ΑΟΖ.
Ενόσω λοιπόν ίσχυε το Δόγμα (που σιωπηρώς αφέθηκε να εκφυλισθεί) από πλευράς της η Άγκυρα παρόλο που αντιδρούσε, δεν αποτολμούσε τη δημιουργία προβλημάτων, σε βαθμό τουλάχιστον που να προκαλεί μείζονες κρίσεις. Όταν μάλιστα στο πλαίσιό του διεξήγετο σ’ ετήσια βάση κοινή στρατιωτική άσκηση των δύο χωρών («Τοξότης») ως προεισαγωγή της καθαρά κυπριακής («Νικηφόρος»). Χωρίς αμφισβήτηση από τρίτους. Και χωρίς ανασχέσεις.
Σήμερα δεν υπάρχει κάτι που να παραπέμπει σ’ εκείνα τα γεωστρατηγικά δεδομένα. Στα οποία εάν καταφεύγουμε υπομνηματικά με το παρόν, είναι γιατί θα ήτο ασφαλώς διαφορετική κατάσταση, σε ό,τι αφορά την προαγωγή συμφωνίας Ελλάδος - Κύπρου για προσδιορισμό των ΑΟΖ. Που για την Αθήνα θα ήτο προεισαγωγή ομοιοτύπων διαπραγματευτικών συμφωνιών με άλλες όμορες χώρες της περιοχής. Και πρωταρχικά με την Αίγυπτο και τη Λιβύη. Κάτι που, έστω και τώρα, εάν δεν γίνει, θα οδηγήσει εκ των πραγμάτων σε σιωπηρή αυτοπεριστολή φυσικών δικαιωμάτων της Ελλάδος στη ζωτικότερή της θαλάσσια παράμετρο.
Η Άγκυρα κινήθηκε με αποφασιστική ταχύτητα και κυρίως με πειρατικές (ως συνήθως) πρακτικές. Θέλοντας να δημιουργήσει τετελεσμένο, με την έννοια της αποτρεπτικής παρεμβολής. Προδηλώνοντας και ρηματικώς και με πρακτική κανονιοφόρων ότι:
• Θεωρεί την περιοχή του Καστελλόριζου εκτός συζητήσεως σε ό,τι αφορά θέμα τέτοιων προσδιορισμών και οριοθετήσεων. Με σαφές το μήνυμα, ότι θα προκύψουν μείζονες κρίσεις σε περίπτωση που η Αθήνα θα συνομολογήσει τέτοιες συμφωνίες ειδικά με τη Λευκωσία!
Η Άγκυρα, δηλαδή, έσπευσε μεθοδικά να συναρτήσει το θέμα προς τα Κυπριακά, όπως ήδη πράττει και στην περίπτωση της συμφωνίας Κύπρου - Ισραήλ. Επικαλούμενη, πέραν άλλων, τον παράγοντα των Τουρκοκυπρίων «και των δικαιωμάτων που έχουν στα κοιτάσματα». Επομένως και των μεριδίων στις ΑΟΖ που η Κυπριακή Δημοκρατία έχει ανακηρύξει. Άρα –κατά την τουρκικήν πονηρίαν– και συμμετοχή στις διαπραγματευτικές διαδικασίες με όμορες χώρες!
Και ως προς μεν το Ισραήλ, η Άγκυρα δεν θέλει –και ασφαλώς δεν είναι γι’ αυτήν εύκολο– να τραβήξει και «να τεντώσει το σκοινί», πέραν διπλωματικών διαβημάτων και δηλώσεων. Αλλά στην περίπτωση της Ελλάδος, παίζει το μόνιμο χαρτί των αιγαιωτικών (και άλλων) εντάσεων προκειμένου ν’ αποτρέψει και εκ προοιμίου να προδικάσει το καθεστώς της περιοχής. Εκείνης δηλαδή του Καστελλόριζου. Για την οποία γνωρίζει καλά ότι:
• Στην προέκτασή της και σε όλο το εύρος μέχρι τη δυτική ακτογραμμή της Κύπρου (όπου η Πάφος) έχει επισημανθεί από μεγάλες εταιρείες, που διενεργούν σεισμογραφικές και άλλες έρευνες, τεράστιο κοίτασμα φυσικού αερίου, περίπου του μεγέθους του ισραηλιτικού «Λεβιάθαν» προς Ανατολάς.
Οπότε και μονίμως πλέον ελαφρά πολεμικά της σκάφη αλωνίζουν στην περιοχή, ενώ με διάφορες μεθοδεύσεις προς τρίτους (και ιδιαίτερα προς ενδιαφερόμενες εταιρείες) επισείει τον μπαμπούλα των κρίσεων και των περιπλοκών που θ’ ανακύψουν σε περίπτωση που η Κύπρος προχωρήσει σε διαδικασίες εξορύξεως υδρογονανθράκων.
Πέραν αυτών, έχει επιτύχει εν πολλοίς αδρανοποίηση συμφωνιών της Λευκωσίας με την Αίγυπτο και τον Λίβανο. Ενώ μεθοδεύει αποτροπή διαπραγματεύσεων μεταξύ Κύπρου - Συρίας, γνωστού όντος ότι σήμερα η Δαμασκός είναι προσδεδεμένη στο τουρκικό άρμα, για πολλούς κι ευανάγνωστους λόγους.
Ανεξαρτήτως όμως αυτών, αλλά και υπό το φως όσων αυτά μπορεί να προκαλέσουν: Αθήνα και Λευκωσία –κυρίως η πρώτη– είναι υποχρεωμένες να προχωρήσουν σε ιστορικές αποφάσεις. Ή τουλάχιστον να μην επιτρέψουν τη δημιουργία τετελεσμένου στη μεταξύ τους θαλάσσια ζώνη. Δηλαδή de facto αποδοχή των τουρκικών παρεμβολών, οι οποίες αντιβαίνουν στο διεθνές δίκαιο και ανατρέπουν δεδομένα και διαδικασίες. Γιατί δεν είναι δυνατόν να είναι νόμιμες και παραγωγικές συμφωνίες για τις ΑΟΖ που εκτείνονται στις ανατολικές και νότιες περιοχές της Κύπρου, αλλά να μην προάγονται ομοιότυπες προς δυσμάς.
Χωρίς να προκαλούνται σκόπιμες κρίσεις και χωρίς προκλήσεις, αλλά με ρεαλιστική διαχείριση των πραγμάτων, Ελλάς και Κύπρος (ως εταίροι μάλιστα της Ευρωπαϊκής Ενώσεως) πρέπει να μεθοδεύσουν το ταχύτερο αποφάσεις για όσα εκ των πραγμάτων επιβάλλονται. Διαφορετικά –και πολύ σύντομα νομίζουμε– η Αθήνα θα γίνει μάρτυς συμφωνίας για οριοθέτηση ΑΟΖ Τουρκίας - Αιγύπτου! Κάτι που μόνο εάν από πλευράς Ελλάδος δεν κηρυχθεί ΑΟΖ στην ίδια ζώνη μπορεί να γίνει. Καθώς μόνον έτσι αποκτά η Τουρκία θαλάσσια «σύνορα» (σ’ επίπεδο Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης) με την Αίγυπτο. Εάν όχι και με τη Λιβύη!
Πηγή;
http://www.paron.gr/v3/new.php?id=63262&colid=&catid=48&dt=2011-01-16%200:0:0
ΠΡΟΣΟΧΗ
Είμαστε αξιόπιστοι συνομιλητές με τον αραβικό κόσμο και έχουμε πολύ καλές σχέσεις, έλεγε σε τηλεοπτική εκπομπή ο υπουργ0ς Εξωτερικών κ. Δρούτσας. Τόσο καλές που για να συμφωνήσουμε σε ΑΟΖ και οριοθέτηση των Θαλάσσιων συνόρων, η Λιβύη έβαλε όρο να μη συμπεριληφθεί η Γαύδος και η Αίγυπτος το Καστελλόριζο.Ό,τι ζητάει δηλαδή η Τουρκία.
Τόσο καλά πάμε, τόσο καλά τα καταφέρατε, κύριε υπουργέ, από κει που επί Ανδρέα Παπανδρέου έπιναν νερό στο όνομα μας... Και τώρα τους στείλαμε στην αγκαλιά του αγαπητού φίλου μας και κουμπάρου του Καραμανλή (που κι αυτόν τον πούλησε) Ταγίπ...
Τουρκικές "πονηριές" στο Αιγαίο:
Χάρτες για το καθορισμό ΑΟΖ.
Η Τουρκία είναι έτοιμη να δημιουργήσει μια Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) στην Μεσόγειο όπως έκανε και στην Μαύρη Θάλασσα αγνοώντας την Διεθνή Συνθήκη για το Δίκαιο της Θάλασσας προσπαθώντας να δημιουργήσει ένα προηγούμενο και να αποκόψει την Ελλάδα από την Κύπρο.
Τα τελευταία δυο χρόνια οι Τούρκοι προσπαθούν να δημοσιεύσουν, όποτε τους δοθεί η ευκαιρία, έναν εντελώς απαράδεκτο χάρτη χωρίς να λαμβάνουν υπόψη το Δίκαιο της Θάλασσας.
Όπως φαίνεται από τον παρακάτω χάρτη, δείχνουν ότι η Κύπρος αποτελείται από δύο κράτη και η αποκαλούμενη «νότιος» Κύπρος έχει μια περιορισμένη ΑΟΖ. Επιπλέον αρνούνται να δώσουν δικαιώματα ΑΟΖ στην Κρήτη και στα Δωδεκάνησα και με αυτή την οριοθέτηση παριστάνουν ότι έχουν θαλάσσια σύνορα με την Αίγυπτο!
Η τραγωδία έγκειται στο γεγονός ότι έχουν πλησιάσει τους Αιγυπτίους που φαίνεται ότι αποδέχονται μια τέτοια οριοθέτηση που δεν δίνει δικαιώματα ΑΟΖ στα ελληνικά νησιά Καστελόριζο και Στρογγύλη και έτσι παριστάνουν ότι η ΑΟΖ της Αιγύπτου συνορεύει με την ΑΟΖ της Τουρκίας. Αυτό βέβαια σημαίνει ότι δεν υπάρχουν θαλάσσια σύνορα ανάμεσα στην Ελλάδα και την Κύπρο.
Ο παρακάτω χάρτης δείχνει ξεκάθαρα την οριοθέτηση της ΑΟΖ της Ελλάδας με βάση το Δίκαιο της Θάλασσας. Εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς το μεγάλο πρόβλημα της Τουρκίας και το λόγο που δεν επιθυμεί καμία διαπραγμάτευση με την Ελλάδα σχετικά με την οριοθέτηση της ΑΟΖ στο Αιγαίο Πέλαγος.
Από τον ίδιο χάρτη διαπιστώνουμε επίσης τη μεγάλη ζημιά που κάνει το Καστελόριζο στην Τουρκία, αγκάθι πραγματικό για τα πονηρά της σχέδια στην Μεσόγειο.
Τέλος, ο χάρτης δείχνει την ΑΟΖ της Κύπρου και της Αιγύπτου όπου ξεκάθαρα φαίνεται ότι η Τουρκία δεν έχει θαλάσσια σύνορα με την Αίγυπτο.
Για να καταλάβουμε καλύτερα το πρόβλημα της Τουρκίας πρέπει να κάνουμε μια ιστορική αναδρομή στην ιστορία του Δίκαιου της Θάλασσας.
Η Τουρκία και η Βενεζουέλα είναι δύο κράτη που δεν υπέγραψαν την Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας το 1982 και αρνούνται μέχρι σήμερα να προσχωρήσουν σ’ αυτήν.
Το πρόβλημά τους είναι παρόμοιο γιατί και τα δύο κράτη έχουν μπροστά στις ακτές τους νησιά που δεν τους ανήκουν.
Ο παρακάτω χάρτης δείχνει ξεκάθαρα το πρόβλημα της Βενεζουέλας γιατί η ύπαρξη νησιών απέναντι από τις ακτές της, της δίνει μια πολύ περιορισμένη ΑΟΖ.
Αυτό ακριβώς είναι και το πρόβλημα της Τουρκίας γατί έχει μια πολύ περιορισμένη ΑΟΖ στο Αιγαίο Πέλαγος μια και απέναντι από τις ακτές της υπάρχουν ελληνικά νησιά που διαθέτουν δικοί τους ΑΟΖ όπως ορίζει το άρθρο 121 της Συνθήκης του Δίκαιου της Θάλασσας.
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας έκανε ένα τραγικό λάθος όταν αποφάσισε να αρχίσει συνομιλίες με την Αίγυπτο για την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών των δυο κρατών.
Το τραγικό λάθος έγκειται στο γεγονός ότι η Ελλάδα άρχισε τις συνομιλίες της με την Αίγυπτο χωρίς να πάρει κάποια ρητή και σαφή διαβεβαίωση από αυτήν ότι θα δοθούν πλήρη δικαιώματα στο Καστελόριζο.
Τώρα που οι συνομιλίες έχουν προχωρήσει φαίνεται ότι οι Αιγύπτιοι δεν θέλουν να δώσουν πλήρη δικαιώματα στο Καστελόριζο και αυτό δημιουργεί ένα τεράστιο πρόβλημα στη ελληνική πλευρά. Τα πράγματα βέβαια έγιναν χειρότερα όταν οι Αιγύπτιοι ενημέρωσαν την ελληνική πλευρά ότι θα αρχίσουν συνομιλίες για οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών με τη Τουρκία τη στιγμή που η Αίγυπτος δεν διαθέτει θαλάσσια σύνορα με τη Τουρκία!
Η Αίγυπτος θα μπορούσε να διαθέτει θαλάσσια σύνορα με τη Τουρκία μόνο αν δεν αναγνωρισθούν τα δικαιώματα του Καστελόριζου. Ο νοών νοήτω.
Η Αίγυπτος ενημέρωσε την ελληνική πλευρά ότι θα είχε συνομιλίες μαζί της στο Κάιρο στις 20 Ιουνίου του 2009 και αμέσως μετά στις 22 Ιουνίου 2009 με τη τουρκική πλευρά!
Η Ελλάδα αντί να προβεί σε έντονη διαμαρτυρία για αυτή την αιγυπτιακή θέση, που παραβιάζει ξεκάθαρα το Δίκαιο της Θάλασσας, πήγε στη συνάντηση στις 20 Ιουνίου γνωρίζοντας ότι δυο μέρες αργότερα Αιγύπτιοι και Τούρκοι θα καθόντουσαν στο ίδιο τραπέζι.
Η σημερινή κυβέρνηση φαίνεται να μην έχει ασχοληθεί καθόλου με αυτό το θέμα και δεν έχει αναλάβει καμία πρωτοβουλία ζητώντας δυο απλά πράγματα από του Αιγύπτιους.
Πρώτον, να μη κάνουν κάποια συμφωνία με την Τουρκία και δεύτερον, να κάνουν οριοθέτηση ΑΟΖ με την Ελλάδα με βάση το Δίκαιο της Θάλασσας που και αυτοί έχουν υπογράψει.
Πριν μερικά χρόνια η κυπριακή πλευρά προσέγγισε την ελληνική κυβέρνηση και της ζήτησε να προχωρήσουν στην οριοθέτηση της ΑΟΖ των δυο κρατών, αλλά δυστυχώς η Ελλάδα δεν άδραξε μια τόσο μεγάλη ευκαιρία που θα δημιουργούσε και ένα προηγούμενο όχι μόνο για το Καστελόριζο αλλά και θα δημιουργούσε μόνιμα θαλάσσια σύνορα με την Κύπρο!
Η άρνηση της ελληνικής κυβέρνησης να οριοθετήσει την δική της ΑΟΖ με αυτή της Κύπρου δεν αποτελεί μόνο πράξη δειλίας αλλά και μεγάλης απερισκεψίας.
Εύχεται κανείς η νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ να διορθώσει σύντομα αυτό το λάθος και ταυτόχρονα να ζητήσει την υποστήριξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) για αυτή την οριοθέτηση δυο κρατών-μελών της.
Η ΕΕ πρέπει επιτέλους να προστατέψει τα συμφέροντά της στην περιοχή, γιατί μια οριοθέτηση ΑΟΖ ανάμεσα στην Αίγυπτο και την Τουρκία μειώνει το μέγεθος της ΑΟΖ της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Μεσόγειο.
Εάν η κυβέρνηση Παπανδρέου δεν πραγματοποιήσει άμεσα οριοθέτηση της ΑΟΖ ανάμεσα στην Ελλάδα και στην Κύπρο και να προκαταλάβει την παράνομη Τουρκική ΑΟΖ στην Μεσόγειο, τότε η Ελλάδα θα υποστεί μια μεγάλη ήττα.
Θεόδωρος Κ. Καρυώτης
Καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας στις Ηνωμένες Πολιτείες
Μέλος της Ελληνικής Αντιπροσωπείας στην Διάσκεψη του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας.
Αντίβαρο
πηγη
http://www.onalert.gr/default.php?pname=Article&catid=2&art_id=2505
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου