Του Γιάννη Ντάσκα
Είναι ζήτημα χρόνου πότε θα συμβεί κάτι τραγικό στο μετρό και θα βγει
στη δημοσιότητα. Διότι τραγικά, συμβαίνουν συνεχώς και κάθε μέρα!
Σε κάθε δρομολόγιο προς ΟΛΕΣ τις κατευθύνσεις, δεκάδες δυστυχισμένοι
άνθρωποι που θα έπρεπε να νοσηλεύονται στο ΛΟΙΜΩΔΩΝ, να κάνουν
αποτοξίνωση σε κλινική για χρήστες ναρκωτικών στο τελευταίο στάδιο, να
νοσηλεύονται στον ειδικό χώρο που νοσηλεύονται όσοι πάσχουν απο AIDS,
βρίσκονται συνεχώς μέσα σε βαγόνια του μετρό και επαιτούν η απλά
σέρνονται νομίζοντας πως επαιτούν.
Καθημερινά, γίνονται γεγονότα όπως αυτό που ζήσαμε μαζί με δεκάδες άλλους σε ένα βαγόνι γεμάτο ασφυκτικά:
Ένας δυστυχής αθίγγανος με σώμα γεμάτο απο τα γνωστά σημάδια του AIDS
φορώντας ένα πανβρώμικο φανελάκι και ένα μικροσκοπικό πανβρώμικο
σορτσάκι, έχοντας στο λαιμό κολλημένη πλαστική χειρουργική σακούλα,
τρέκλιζε σπρώχνοντας όποιον έβρισκε μπροστά του λέγοντας:
«Ζαλίζομαι ρε παιδιά, κάπου να καθίσω και δώστε μου κάτι να φάω.
Δώστε μου ρε παιδιά ό,τι μπορείτε, 50 λεπτά, ένα σάντουιτς, ό,τι έχετε.
Ζαλίζομαι ρε παιδιά να σηκωθεί κάποιος να καθίσω». Σηκώνεται αμέσως ο
πρώτος και ο δυστυχής σωριάζεται στο κάθισμα, αλλά βάζει το κεφάλι του
στον ώμο ενός κοριτσιού ίσαμε 25 χρόνων στο διπλανό κάθισμα και η
σακούλα χειρουργείου πέφτει στα πόδια της και στο σορτσάκι που φορούσε.
Το χέρι του απλώνεται λιπόθυμα σχεδόν στα πόδια της για να στηριχθεί.
Έντρομο το κορίτσι τον σπρώχνει, τον βγάζει απο πάνω της και σηκώνεται.
Έτσι απλώνεται σε δυο καθίσματα και επειδή ήταν κλειστοί οι σταθμοί
Ευαγγελισμός και Σύνταγμα, προλαβαίνει να τραβάει με το χέρι τους
διπλανούς, λέγοντας «εσύ δεν έχεις να μου δώσεις 50 λεπτά να φάω κάτι»;
Δυο επιβάτες παρακολουθούν. Κατεβαίνει στο Μοναστηράκι και εκεί που
τρέκλιζε να πέσει, περπατάει κανονικά, πάει στην άκρη της αποβάθρας και
μετά απο λίγο ξαναπαίρνει το μετρό προς την αντίθετη κατεύθυνση. Αυτό
για όσους κυκλοφορούμε με το μετρό, συμβαίνει ΣΥΝΕΧΩΣ και κάθε μέρα,
κάθε ώρα, κάθε λεπτό.
Καθαρά οι περισσότεροι, όπως και ο συγκεκριμένος, φαίνονται απο
μακριά ότι είναι υπό την επήρεια ναρκωτικών και όταν δεν είναι στο μετρό
θα τους βρει κανείς μαζικά στην Ακαδημία,στο αλσύλλιο της Νομικής. Ναι,
απολύτως δύστυχοι και απόλυτη η ανάγκη συμπαράστασης και νοσηλείας
τους.
Τέτοια κατηγορίας άτομα, είναι γεμάτες οι μεγαλουπόλεις της
Ευρώπης. Στο μετρό όμως και στα λεωφορεία δεν ΑΦΗΝΟΝΤΑΙ να μπουν.
Αντίθετα κάθε μέρα σχεδόν τους μαζεύουν σε ειδικές κλινικές. Κάθε μέρα.
Μόλις προχθές, ανακοινώθηκε ότι στην Ελλάδα αυξήθηκαν κατά …60% τα
κρούσματα AIDS απο μολυσμένες σύριγγες. Τι θα συμβεί αν ένας απο τους
δυστυχείς αλλόφρονες, χωρίς να το καταλαβαίνει κραδαίνει μια σύριγγα στο
ασφυκτικά γεμάτο μετρό;
Γιατί πρέπει να πληρώνει κανείς εισιτήριο μετρό για να ζήσει μαι
εξαιρετικά ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ περιπέτεια που μάλιστα διαΔΡΑΜΑτίζεται όλο το
24ωρο;
Γιατί κύριοι του μετρό;
Πολίτες μας ρωτούσαν αν πρέπει να στείλουν στη διοίκηση του μετρό,
επιστολή με όνομα και τηλέφωνο, που να ειδοποιεί ότι ΔΕΝ θα πληρώνουν
εισιτήριο μέχρι να εκλείψουν τα δραματικά φαινόμενα.Τι λέτε κύριοι;
Ένα τέτοιο δρομολόγιο έπρεπε να κάνουν χθες τον Χερ Σόιμπλε, για να
δει την κατάσταση που δημιούργησε καθώς και τον Πάγκαλο για να συνεχίσει
να… συντρώγει μαζί με αυτούς που τα έτρωγε ως τώρα…
http://www.madatoforos.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου