Αγγελόπουλος – Σημίτης:
Η μετεξέλιξη της μειοδοσίας
Το ελληνικό έθνος πίσω από τους χιλιάδες ήρωες της αντίστασης, είδε τα σωθικά του να τρώγονται από μία κάστα ανθρώπων που ο όρος «προδότης» θα ήταν μάλλον κολακευτικός.
Μαζί με τους αμέτρητους ήρωες που εξέθρεψε η αειφόρος
ελληνική Γη, υπήρξαν και απεχθείς μορφές που σημάδεψαν για πάντα την
ιστορία του Έθνους. Ως άλλα παράσιτα σε ένα θαυμαστό περιβόλι,
ανδρώθηκαν στο ημίφως την ώρα που οι γενιές των Ελλήνων κοιτούσαν
κατάματα τις ορδές των ξένων κατακτητών, κατατρώγοντας την ρίζα του
δέντρου που έμελλε να βλαστήσει την συνέχιση της ιστορίας.
Η ιστορία της κατοχής και της Εθνικής Αντίστασης θα έπρεπε να
αποτελεί βασικό μέρος εκπαίδευσης για τις επόμενες γενιές. Η σημερινή
τραγωδία που βιώνει ο ελληνικός λαός δεν αφήνει περιθώρια για
παρερμηνείες: Η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται απλώς σαν φάρσα, αλλά οι
ρόλοι των δοσίλογων που δρουν στο πλευρό των κατακτητών είναι βγαλμένοι
ακριβώς από εκείνη την μαύρη περίοδο της ελληνικής ιστορίας. Κάποιοι
αναλυτές, όπως ο Δημοσθένης Κούκουνας προχωρά ένα βήμα παραπάνω,
ταυτίζοντας την διαχρονικότητα της προδοσίας με συγκεκριμένες κάστες
ανθρώπων που η ενδελεχής έρευνα ταυτοποιεί ακόμα και πρόσωπα.
Ένας καλόπιστος ερευνητής θα μπορούσε εύλογα να απορήσει: Πώς είναι
δυνατόν ένας λαός που πλήρωσε το βαρύτερο τίμημα αίματος σε όλη την
Ευρώπη να ανέχεται φορείς εκείνης της μαύρης περιόδου να μεσουρανούν
δεκαετίες μετά στην οικονομική και πολιτική ζωή του τόπου υπηρετώντας
ακριβώς τα ίδια συμφέροντα; Πώς είναι δυνατόν μετά την Νυρεμβέργη, η
Ελλάδα να διεκδικεί ακόμα το κατοχικό δάνειο και τις αποζημιώσεις, ενώ
συγχρόνως καθίσταται έρμαιο οικονομικής υποδούλωσης από τους ίδιους
ξένους δυνάστες;
Υπάρχει μία πιθανή εξήγηση. Η υπέρμετρη δολιότητα ελληνόφωνων
«συνεργατών» του κατακτητή, που διαβλέποντας την πτώση του Ράιχ πέρασαν
έγκαιρα στο αντίπαλο στρατόπεδο προκειμένου όχι απλώς να διασωθούν, αλλά
και να διατηρήσουν τα κεκτημένα τους. Τα κεκτημένα της φρίκης πάνω στο
αίμα των Ελλήνων ηρώων, αναβαπτίζοντας σε μία νύχτα την συνεργασία με
τους κατακτητές ως «αντιστασιακή δράση».
Είδαμε σε προηγούμενο άρθρο την προσέγγιση του γνωστού συγγραφέα για
τον πρόγονο της γνωστής οικογένειας Αγγελόπουλων, της ιστορικής
επιχειρηματικής δυναστείας των καθόλα ευυπόληπτων σύγχρονων συνεχιστών
της μεταπολεμικής «Χαλυβουργικής» και των δορυφορικών ενασχολήσεων τους
όπου συνεργαζόταν με τον Γερμανό κατακτητή. Κατά τα ιστορικά ντοκουμέντα
που παρατίθενται, οι «συνεργάτες των Γερμανών αδερφοί Αγγελόπουλοι»,
προέβαιναν σε μια σειρά οχυρωματικών έργων επ' ωφελεία του γερμανικού
στρατού Κατοχής και μεταξύ αυτών, κατασκεύαζαν με σίδερο και ατσάλι
συρματοπλέγματα για τους Έλληνες αιχμαλώτους που συγκεντρώνονταν στα
στρατόπεδα κράτησης και εκτέλεσής τους.
Ειδική αναφορά στο βιβλίο που αποτυπώνει την έρευνα του κ. Δημοσθένη Κούκουνα, γίνεται και για τον Γεώργιο Σημίτη, πατέρα του γνωστού «προοδευτικού» πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη. Ο πατήρ Σημίτης σύμφωνα με τον συγγραφέα, ήταν συνεργάτης και «αγαπημένο παιδί» του αρχηγού των Ελλήνων Ναζί, Γιώργου Μερκούρη,
ο οποίος ανέλαβε επί Κατοχής διοικητής της Εθνικής Τράπεζας. Ο ίδιος ο
Γεώργιος Σημίτης, διορίστηκε υψηλόβαθμο στέλεχος στην Εμπορική τράπεζα,
από όπου και έφυγε μετά τον θάνατο του ναζί μέντορα του! Υψηλά
τραπεζικά πόστα δηλαδή, όλως τυχαίως την εποχή που γινόταν η μεγάλη
ληστεία του «κατοχικού δανείου». Ληστεία που ακόμα παραμένει ατιμώρητη,
ενώ τις συνέπειες της ζούμε σήμερα στο έπακρο.
Και όμως, τόσο ο Αγγελόπουλος όσο και ο Σημίτης, εμφανίζονται
το 1944 ως «αντιστασιακοί» σε ένα ρεσιτάλ λήθης πάνω στην κατοχική
γενοκτονία του Ελληνικού λαού με τους εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς από
την πείνα και τα βασανιστήρια. Τους τραγικούς χειμώνες του '42 – 43,
όταν αυτοί οι «αντιστασιακοί» έχαιραν της εκτίμησης των κατοχικών
δυνάμεων...
Η εξήγηση είναι προφανής: Όταν η πτώση του Ράιχ έγινε ορατή, πολλοί
εκ των συνεργατών έσπευσαν να αλλάξουν στρατόπεδο ώστε να πλασαριστούν
για την επόμενη μέρα. Αυτό οδηγεί στο συμπέρασμα ότι υπάρχει ένα
απεχθέστερο είδος από τον «πεπεισμένο» συνεργάτη, όπως ήταν ο δηλωμένος
ναζί Γιώργος Μερκούρης. Ο Συνεργάτης επ' αμοιβή.
Η ιστορική ατιμωρησία αλλά και η προκλητική συνέχιση της
φιλογερμανικής πολιτικής από ανθρώπους όπως ο Κώστας Σημίτης, θα πρέπει
να προβληματίσει. Η λύση για την συνέχιση αυτών των στρεβλώσεων, πρέπει
να δοθεί με την μόνη ενδεδειγμένη θεραπεία : Την λαϊκή αφύπνιση, την
ιστορική γνώση, που είναι η μόνη που μπορεί να πολεμήσει και να
γκρεμίσει την Δρακογενιά (όπως έλεγε και ο Ν. Γκάτσος στο γνωστό του
ποίημα...).
Διαβάστε επίσης: Οικονομικοί δωσίλογοι-Οικογένεια Αγγελόπουλοι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου