Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Αν οι εταιρίες δημοσκοπήσεων επιθυμούν να διασώσουν το κύρος τους, οφείλουν να αφαιρέσουν από τα ερωτηματολόγιά τους τα περί «καταλληλότερων πρωθυπουργών».
Πρώτον διότι αν κρίνουμε από το γεγονός ότι οι προηγούμενοι «καταλληλότεροι» μας οδήγησαν στην πτώχευση, το μόνο που μπορούμε να περιμένουμε από τον σημερινό (καταλληλότερο) είναι μια τραγωδία εθνικών διαστάσεων.
Δεύτερον, διότι αν κρίνουμε από τους προηγούμενους εκ μέρους του λαού εντοπισμούς «καταλληλότερων», θα καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι το «αλάθητο κριτήριο» του λαού δεν είναι και πολύ… αλάθητο.
Και τρίτον, διότι είναι λογικώς αδύνατον ο λαός να δηλώνει σε ποσοστό 67,5% απογοητευμένος από τη νέα κυβέρνηση και την ίδια στιγμή να θεωρεί «καταλληλότερο» τον κ. Λουκά Παπαδήμο.
Βέβαια, άλλη εταιρία (η MRB για το Μέγκα) μας ενημέρωσε για την λαϊκή απογοήτευση και άλλη (η MARC για το Έθνος της Κυριακής) για την καταλληλότητα Παπαδήμου.
Τι διάβολο συμβαίνει; Άλλους ρωτούν οι μεν και άλλους οι δε; Τους επιλέγουν; Μήπως να μας έδιναν ονόματα και διευθύνσεις, ώστε να ρωτήσουμε εμείς τους ίδιους ανθρώπους πώς τα καταφέρνουν να δηλώνουν συγχρόνως και απογοητευμένοι και ευχαριστημένοι;
Επειδή δεν θα μας τρελάνετε, θα πρέπει κάποια στιγμή να μας πείτε και με ποια κριτήρια ο λαός θεωρεί καταλληλότερο τον πρωθυπουργό.
Έχει δει κάποιο έργο;
Είδε κάποια θεαματική κίνηση που άλλαξε ή τουλάχιστον δημιούργησε τις προϋποθέσεις να αλλάξει η ζωή του;
Πληροφορήθηκε (ο λαός) κάτι περί της αποστολής για την οποία δημιουργήθηκε η κυβέρνηση, δηλαδή την πορεία της διαδικασίας ανταλλαγής ομολόγων, που δεν έχουμε πληροφορηθεί εμείς;
Έχει ο λαός καλύτερες πληροφορίες από τον επικεφαλής της Ντόιτσε Μπανκ, Άκερμαν, που είπε πως το PSI από μόνο του δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα της Ελλάδας, διότι είναι «σταγόνα στον ωκεανό»;
Θεωρεί ο λαός καταλληλότερο τον κ. Παπαδήμο επειδή έδειξε πυγμή, είπε κάποιο όχι στους δανειστές, άλλαξε την επιχειρηματολογία της χώρας στο εξωτερικό, άλλαξε το κλίμα έναντι της Ελλάδας;
Ή μήπως τον θεωρεί καταλληλότερο επειδή πάτησε πόδι και δημιούργησε μια κανονική κυβέρνηση, αδιαφορώντας για τις απαιτήσεις των εταίρων που τον στηρίζουν;
Τον θεωρεί καταλληλότερο επειδή δέχθηκε να μην υπάρξει καμιά αλλαγή ηγεσίας στα πιο αποτυχημένα υπουργεία και συνεχίζει να πορεύεται αγκαλιά με την επιτομή της ανικανότητας;
Τι απ’ όλα αυτά είδε ο λαός και, σύμφωνα με την έρευνα, ένας στους δύο θα ψήφιζε ένα νέο κόμμα υπό την ηγεσία του σημερινού πρωθυπουργού;
Και πώς γίνεται ο κόσμος να αισθάνεται απογοήτευση, οργή, φόβο και ντροπή και την ίδια ώρα να θεωρεί πως βρήκε επιτέλους τον μεσσία του;
Και πώς γίνεται στη μια έρευνα (MRB) καταλληλότερος να είναι ο… Κανένας με ποσοστό 63,2%, στην άλλη (Metron Analysis, 9 Δεκεμβρίου) ο (καταλληλότερος) Κανένας να συγκεντρώνει το 55,4% και στην τρίτη (MARC) να μετατρέπεται αυτόματα σε καταλληλότερο ο κ. Παπαδήμος;
Αρκεί, λοιπόν, να προσθέσει κανείς ένα όνομα σε μια έρευνα για να εξαφανιστεί από προσώπου γης ο Κανένας και να αντικατασταθεί από το νέο αυτό πρόσωπο;
Από τον Σεπτέμβριο «διαβάζουμε» δημοσκοπήσεις που οδηγούν στην συγκυβέρνηση, για την οποία οποιοσδήποτε λογικός άνθρωπος έβλεπε πως δεν θα οδηγήσει πουθενά εκτός από την ακινησία.
Εδώ και μήνες «διαβάζουμε» δημοσκοπήσεις περί της ανάγκης να ολοκληρώσει το έργο της η (προηγούμενη) κυβέρνηση – ενώ όλα έδειχναν πως δεν επρόκειτο να ολοκληρώσει τίποτε.
Δεν πρόλαβε να σχηματιστεί η νέα κυβέρνηση και ξαφνικά οι μετρήσεις την έστειλαν στον Θεό, εξασφαλίζοντας το 73% της αποδοχής (13 Νοεμβρίου, Κάπα Research για το «Βήμα της Κυριακής»).
Δεν πρόλαβε να περάσει ένας μήνας από την πρώτη ευφορία και άρχισε η σχιζοφρένεια: Είναι καταλληλότερος, αλλά μας έχει απογοητεύσει!
Όσο για τα ιστορικά χαμηλά των δύο κομμάτων, το μεν ΠΑΣΟΚ θα δυσκολευτεί πολύ να ανακάμψει – και πάντως όχι για όσο διάστημα και έχει αρχηγό και δεν έχει.
Και η Νέα Δημοκρατία οφείλει να αναλογιστεί για ποιους λόγους δεν μπορεί να σηκώσει κεφάλι.
Διαφορετικά, μας περιμένει ο επόμενος «καταλληλότερος»…
Πρώτον διότι αν κρίνουμε από το γεγονός ότι οι προηγούμενοι «καταλληλότεροι» μας οδήγησαν στην πτώχευση, το μόνο που μπορούμε να περιμένουμε από τον σημερινό (καταλληλότερο) είναι μια τραγωδία εθνικών διαστάσεων.
Δεύτερον, διότι αν κρίνουμε από τους προηγούμενους εκ μέρους του λαού εντοπισμούς «καταλληλότερων», θα καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι το «αλάθητο κριτήριο» του λαού δεν είναι και πολύ… αλάθητο.
Και τρίτον, διότι είναι λογικώς αδύνατον ο λαός να δηλώνει σε ποσοστό 67,5% απογοητευμένος από τη νέα κυβέρνηση και την ίδια στιγμή να θεωρεί «καταλληλότερο» τον κ. Λουκά Παπαδήμο.
Βέβαια, άλλη εταιρία (η MRB για το Μέγκα) μας ενημέρωσε για την λαϊκή απογοήτευση και άλλη (η MARC για το Έθνος της Κυριακής) για την καταλληλότητα Παπαδήμου.
Τι διάβολο συμβαίνει; Άλλους ρωτούν οι μεν και άλλους οι δε; Τους επιλέγουν; Μήπως να μας έδιναν ονόματα και διευθύνσεις, ώστε να ρωτήσουμε εμείς τους ίδιους ανθρώπους πώς τα καταφέρνουν να δηλώνουν συγχρόνως και απογοητευμένοι και ευχαριστημένοι;
Επειδή δεν θα μας τρελάνετε, θα πρέπει κάποια στιγμή να μας πείτε και με ποια κριτήρια ο λαός θεωρεί καταλληλότερο τον πρωθυπουργό.
Έχει δει κάποιο έργο;
Είδε κάποια θεαματική κίνηση που άλλαξε ή τουλάχιστον δημιούργησε τις προϋποθέσεις να αλλάξει η ζωή του;
Πληροφορήθηκε (ο λαός) κάτι περί της αποστολής για την οποία δημιουργήθηκε η κυβέρνηση, δηλαδή την πορεία της διαδικασίας ανταλλαγής ομολόγων, που δεν έχουμε πληροφορηθεί εμείς;
Έχει ο λαός καλύτερες πληροφορίες από τον επικεφαλής της Ντόιτσε Μπανκ, Άκερμαν, που είπε πως το PSI από μόνο του δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα της Ελλάδας, διότι είναι «σταγόνα στον ωκεανό»;
Θεωρεί ο λαός καταλληλότερο τον κ. Παπαδήμο επειδή έδειξε πυγμή, είπε κάποιο όχι στους δανειστές, άλλαξε την επιχειρηματολογία της χώρας στο εξωτερικό, άλλαξε το κλίμα έναντι της Ελλάδας;
Ή μήπως τον θεωρεί καταλληλότερο επειδή πάτησε πόδι και δημιούργησε μια κανονική κυβέρνηση, αδιαφορώντας για τις απαιτήσεις των εταίρων που τον στηρίζουν;
Τον θεωρεί καταλληλότερο επειδή δέχθηκε να μην υπάρξει καμιά αλλαγή ηγεσίας στα πιο αποτυχημένα υπουργεία και συνεχίζει να πορεύεται αγκαλιά με την επιτομή της ανικανότητας;
Τι απ’ όλα αυτά είδε ο λαός και, σύμφωνα με την έρευνα, ένας στους δύο θα ψήφιζε ένα νέο κόμμα υπό την ηγεσία του σημερινού πρωθυπουργού;
Και πώς γίνεται ο κόσμος να αισθάνεται απογοήτευση, οργή, φόβο και ντροπή και την ίδια ώρα να θεωρεί πως βρήκε επιτέλους τον μεσσία του;
Και πώς γίνεται στη μια έρευνα (MRB) καταλληλότερος να είναι ο… Κανένας με ποσοστό 63,2%, στην άλλη (Metron Analysis, 9 Δεκεμβρίου) ο (καταλληλότερος) Κανένας να συγκεντρώνει το 55,4% και στην τρίτη (MARC) να μετατρέπεται αυτόματα σε καταλληλότερο ο κ. Παπαδήμος;
Αρκεί, λοιπόν, να προσθέσει κανείς ένα όνομα σε μια έρευνα για να εξαφανιστεί από προσώπου γης ο Κανένας και να αντικατασταθεί από το νέο αυτό πρόσωπο;
Από τον Σεπτέμβριο «διαβάζουμε» δημοσκοπήσεις που οδηγούν στην συγκυβέρνηση, για την οποία οποιοσδήποτε λογικός άνθρωπος έβλεπε πως δεν θα οδηγήσει πουθενά εκτός από την ακινησία.
Εδώ και μήνες «διαβάζουμε» δημοσκοπήσεις περί της ανάγκης να ολοκληρώσει το έργο της η (προηγούμενη) κυβέρνηση – ενώ όλα έδειχναν πως δεν επρόκειτο να ολοκληρώσει τίποτε.
Δεν πρόλαβε να σχηματιστεί η νέα κυβέρνηση και ξαφνικά οι μετρήσεις την έστειλαν στον Θεό, εξασφαλίζοντας το 73% της αποδοχής (13 Νοεμβρίου, Κάπα Research για το «Βήμα της Κυριακής»).
Δεν πρόλαβε να περάσει ένας μήνας από την πρώτη ευφορία και άρχισε η σχιζοφρένεια: Είναι καταλληλότερος, αλλά μας έχει απογοητεύσει!
Όσο για τα ιστορικά χαμηλά των δύο κομμάτων, το μεν ΠΑΣΟΚ θα δυσκολευτεί πολύ να ανακάμψει – και πάντως όχι για όσο διάστημα και έχει αρχηγό και δεν έχει.
Και η Νέα Δημοκρατία οφείλει να αναλογιστεί για ποιους λόγους δεν μπορεί να σηκώσει κεφάλι.
Διαφορετικά, μας περιμένει ο επόμενος «καταλληλότερος»…
http://www.elzoni.gr/html/ent/857/ent.16857.asp
Πολιτικά νεκρή η κυβέρνηση
Πειραματισμοί και πυροτεχνήματα με το βλέμμα στις εκλογές
Παρά τις προσπάθειες που καταβάλλονται πανταχόθεν με σκοπό την επικοινωνιακή ενίσχυση του προφίλ του πρωθυπουργού Λουκά Παπαδήμου, οι συζητήσεις και οι προτάσεις των τελευταίων ημερών καταδεικνύουν ότι η κυβέρνηση συνεργασίας ανήκει ήδη στο παρελθόν.
Και μόνο το γεγονός ότι το ερώτημα περί της διάρκειας του βίου της επανέρχεται συνεχώς, οδηγεί αναπόφευκτα στον πολιτικό της θάνατο, ενώ και η πρόταση Καρατζαφέρη περί ριζικής αλλαγής της φιλοσοφίας της (αν υπήρξε ποτέ τέτοια), με την δημιουργία ενός ολιγομελούς ευέλικτου σχήματος με τρεις κύκλους ευθύνης επικεφαλής των οποίων θα τεθούν οι τρεις αρχηγοί των κομμάτων που στηρίζουν την παρούσα κυβέρνηση, περισσότερο προς την αποδόμηση παρά στην ενίσχυσή της κατατείνει.
Επί του θέματος τοποθετήθηκε χθες και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Παντελής Καψής, ο οποίος ξεκαθάρισε πως «δεν θα σταματήσουμε το βίο της κυβέρνησης, εάν δεν ολοκληρωθεί το PSI και οι διαπραγματεύσεις για το νέο πρόγραμμα», αφήνοντας παράλληλα και ένα υπονοούμενο περί των δηλώσεων των υπουργών.
Όπως είπε, «η κυβέρνηση σχηματίστηκε για να αντιμετωπίσει τα μεγάλα προβλήματα του τόπου και από αυτό θα κριθούν και οι υπουργοί, από το πόσο δηλαδή θα συμβάλουν στην αντιμετώπιση των προβλημάτων που απασχολούν τη χώρα».
Έστειλε μάλιστα και το μήνυμα πως πρέπει να είναι «σαφές προς όλους ότι οι υπουργοί πρέπει να είναι προσηλωμένοι στο έργο τους και γι' αυτό αξιολογούνται και κρίνονται».
Σχετικά με τη στάση του πρωθυπουργού, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δήλωσε πως «αν χρειαστεί να παρέμβει, θα παρέμβει», καθώς, όπως είπε, «δεν είναι όμηρος κανενός και θα προχωρήσει με βάση τις προγραμματικές δηλώσεις που ψήφισαν τα τρία κόμματα».
Πάντως, από τα όσα συμβαίνουν στη χώρα τον τελευταίο μήνα – ακινησία, παλινωδίες, θολό τοπίο περί το PSI – και από το γεγονός ότι τώρα θυμήθηκαν όλοι να μετανοήσουν για το θηριώδες σχήμα των πενήντα υπουργών (που συνιστά ομηρία για οποιονδήποτε πρωθυπουργό), προκύπτει πως ουδείς έχει καταλάβει πού βρισκόμαστε.
Σύμφωνα με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, «το ευρώ είναι για μας πολύ σοβαρή υπόθεση και αναμένουμε σημαντικές εξελίξεις μετά τις γιορτές».
Σε τι συνίστανται αυτές οι «εξελίξεις» δεν προσδιορίστηκε, αλλά το διεθνές περιβάλλον – και κυρίως το ευρωπαϊκό – είναι πολύ ομιχλώδες για να θεωρεί το ελληνικό πολιτικό σύστημα πως έχει ακόμη την πολυτέλεια πειραματισμών, αλλάζοντας το ένα κυβερνητικό σχήμα μετά το άλλο – επειδή δεν σκέφθηκαν από την αρχή το σωστό ή επειδή το σωστό δεν βόλευε κανέναν.
Μιλώντας στους Financial Times, ο επικεφαλής της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι μίλησε για τις καταστροφικές συνέπειες που θα είχε ενδεχόμενη διάλυση της ευρωζώνης, καθώς, όπως είπε, σε περίπτωση που κάποια χώρα αποχωρούσε από την ευρωζώνη και υποτιμούσε το νόμισμά της θα δημιουργούσε «τεράστιο πληθωρισμό» και θα έπρεπε να συνεχίσει τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις «αλλά από πολύ πιο αδύναμη θέση».
Εξαιρετικά απαισιόδοξος για την κατάσταση στην ευρωζώνη εμφανίστηκε και ο πρώην επικεφαλής του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος-Καν, που για πρώτη φορά μετά την προσωπική περιπέτειά του μίλησε χθες για θέματα οικονομίας.
Μιλώντας σε οικονομικό φόρουμ στο Πεκίνο, συνέκρινε την ευρωζώνη με «μια βάρκα που βουλιάζει».
«Βλέπουμε τις ευρωπαϊκές χώρες να περνούν από το ένα σχέδιο διάσωσης στο άλλο, από τη μια σύνοδο κορυφής στην άλλη, πάντα χωρίς να παραδέχονται τις απώλειες, χωρίς να επιτρέπουν την ανάπτυξη και αποτυγχάνοντας να αποκαταστήσουν την εμπιστοσύνη», είπε χαρακτηριστικά, στρέφοντας συγχρόνως τα βέλη του προς τον γαλλογερμανικό άξονα:
«Δεν έχω πεισθεί ότι ο Νικολά Σαρκοζί και η Άνγκελα Μέρκελ μπορούν να συνεννοηθούν και αυτός είναι πιθανώς ένας από τους λόγους για τους οποίους το ευρωπαϊκό σύστημα έχει προβλήματα που το εμποδίζουν να προχωρήσει», είπε, περιγράφοντας τα αδιέξοδα.
Είναι σαφές ότι η Ελλάδα βρίσκεται αντιμέτωπη με τον έσχατο κίνδυνο, την ώρα που οι πολιτικές της δυνάμεις εμφανίζουν μια εντελώς τεχνητή συναίνεση, ενώ στην ουσία πειραματίζονται και πετούν πυροτεχνήματα με το βλέμμα στις εκλογές.
Και μόνο το γεγονός ότι το ερώτημα περί της διάρκειας του βίου της επανέρχεται συνεχώς, οδηγεί αναπόφευκτα στον πολιτικό της θάνατο, ενώ και η πρόταση Καρατζαφέρη περί ριζικής αλλαγής της φιλοσοφίας της (αν υπήρξε ποτέ τέτοια), με την δημιουργία ενός ολιγομελούς ευέλικτου σχήματος με τρεις κύκλους ευθύνης επικεφαλής των οποίων θα τεθούν οι τρεις αρχηγοί των κομμάτων που στηρίζουν την παρούσα κυβέρνηση, περισσότερο προς την αποδόμηση παρά στην ενίσχυσή της κατατείνει.
Επί του θέματος τοποθετήθηκε χθες και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Παντελής Καψής, ο οποίος ξεκαθάρισε πως «δεν θα σταματήσουμε το βίο της κυβέρνησης, εάν δεν ολοκληρωθεί το PSI και οι διαπραγματεύσεις για το νέο πρόγραμμα», αφήνοντας παράλληλα και ένα υπονοούμενο περί των δηλώσεων των υπουργών.
Όπως είπε, «η κυβέρνηση σχηματίστηκε για να αντιμετωπίσει τα μεγάλα προβλήματα του τόπου και από αυτό θα κριθούν και οι υπουργοί, από το πόσο δηλαδή θα συμβάλουν στην αντιμετώπιση των προβλημάτων που απασχολούν τη χώρα».
Έστειλε μάλιστα και το μήνυμα πως πρέπει να είναι «σαφές προς όλους ότι οι υπουργοί πρέπει να είναι προσηλωμένοι στο έργο τους και γι' αυτό αξιολογούνται και κρίνονται».
Σχετικά με τη στάση του πρωθυπουργού, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δήλωσε πως «αν χρειαστεί να παρέμβει, θα παρέμβει», καθώς, όπως είπε, «δεν είναι όμηρος κανενός και θα προχωρήσει με βάση τις προγραμματικές δηλώσεις που ψήφισαν τα τρία κόμματα».
Πάντως, από τα όσα συμβαίνουν στη χώρα τον τελευταίο μήνα – ακινησία, παλινωδίες, θολό τοπίο περί το PSI – και από το γεγονός ότι τώρα θυμήθηκαν όλοι να μετανοήσουν για το θηριώδες σχήμα των πενήντα υπουργών (που συνιστά ομηρία για οποιονδήποτε πρωθυπουργό), προκύπτει πως ουδείς έχει καταλάβει πού βρισκόμαστε.
Σύμφωνα με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, «το ευρώ είναι για μας πολύ σοβαρή υπόθεση και αναμένουμε σημαντικές εξελίξεις μετά τις γιορτές».
Σε τι συνίστανται αυτές οι «εξελίξεις» δεν προσδιορίστηκε, αλλά το διεθνές περιβάλλον – και κυρίως το ευρωπαϊκό – είναι πολύ ομιχλώδες για να θεωρεί το ελληνικό πολιτικό σύστημα πως έχει ακόμη την πολυτέλεια πειραματισμών, αλλάζοντας το ένα κυβερνητικό σχήμα μετά το άλλο – επειδή δεν σκέφθηκαν από την αρχή το σωστό ή επειδή το σωστό δεν βόλευε κανέναν.
Μιλώντας στους Financial Times, ο επικεφαλής της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι μίλησε για τις καταστροφικές συνέπειες που θα είχε ενδεχόμενη διάλυση της ευρωζώνης, καθώς, όπως είπε, σε περίπτωση που κάποια χώρα αποχωρούσε από την ευρωζώνη και υποτιμούσε το νόμισμά της θα δημιουργούσε «τεράστιο πληθωρισμό» και θα έπρεπε να συνεχίσει τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις «αλλά από πολύ πιο αδύναμη θέση».
Εξαιρετικά απαισιόδοξος για την κατάσταση στην ευρωζώνη εμφανίστηκε και ο πρώην επικεφαλής του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος-Καν, που για πρώτη φορά μετά την προσωπική περιπέτειά του μίλησε χθες για θέματα οικονομίας.
Μιλώντας σε οικονομικό φόρουμ στο Πεκίνο, συνέκρινε την ευρωζώνη με «μια βάρκα που βουλιάζει».
«Βλέπουμε τις ευρωπαϊκές χώρες να περνούν από το ένα σχέδιο διάσωσης στο άλλο, από τη μια σύνοδο κορυφής στην άλλη, πάντα χωρίς να παραδέχονται τις απώλειες, χωρίς να επιτρέπουν την ανάπτυξη και αποτυγχάνοντας να αποκαταστήσουν την εμπιστοσύνη», είπε χαρακτηριστικά, στρέφοντας συγχρόνως τα βέλη του προς τον γαλλογερμανικό άξονα:
«Δεν έχω πεισθεί ότι ο Νικολά Σαρκοζί και η Άνγκελα Μέρκελ μπορούν να συνεννοηθούν και αυτός είναι πιθανώς ένας από τους λόγους για τους οποίους το ευρωπαϊκό σύστημα έχει προβλήματα που το εμποδίζουν να προχωρήσει», είπε, περιγράφοντας τα αδιέξοδα.
Είναι σαφές ότι η Ελλάδα βρίσκεται αντιμέτωπη με τον έσχατο κίνδυνο, την ώρα που οι πολιτικές της δυνάμεις εμφανίζουν μια εντελώς τεχνητή συναίνεση, ενώ στην ουσία πειραματίζονται και πετούν πυροτεχνήματα με το βλέμμα στις εκλογές.
http://www.elzoni.gr/html/ent/868/ent.16868.asp
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου