Η "πύρρεια νίκη" του Πύρρου

Η πρώτη θέση στο επικρατείας του ΠΑΣΟΚ, ως “πύρρεια νίκη του Πύρρου” ανυψώνεται σκιά στην υστεροφημία του μεγάλου Έλληνα...

Ο θρίαμβος του Πύρρου Δήμα, σαν ένα τεράστιο φωτοστέφανο αισιοδοξίας, είχε τυλίξει ολόκληρο τον ουρανό της χώρας και όλους του Έλληνες, όταν ανέβασε στον ψηλότερο ιστό της παγκόσμιας αθλητικής σύναξης την ελληνική σημαία. Έκανε τότε ΟΛΟΥΣ τους Έλληνες να δακρύσουν από χαρά και συγκίνηση. Αυτές οι μεγάλες και ανεπανάληπτες σκηνές και στιγμές που μόνον ο αθλητισμός μπορεί να προσφέρει σε μια παραπαίουσα εδώ και δεκαετίες χώρα, είναι από τις ελάχιστες που έχουν έρθει στην Ιστορία της. Ο Πύρρος, ο άσημος Βορειοηπειρότης ομογενής, που ανέβασε τη χώρα, στους εφτά ουρανούς, ήταν ο Πύρρος ΟΛΩΝ των Ελλήνων. Αυτή η ιερή στιγμή του "αρχαίου πνεύματος του αθάνατου", ήταν εκείνη που συμβόλιζε την ΕΝΟΤΗΤΑ που τότε, αλλά κυρίως σήμερα είχε ανάγκη αυτή η χώρα...

Σ' αυτόν τον κόσμο και σ' αυτή τη ζωή, η βιωτή του καθενός όμως βαθμολογείται εσαεί, μέχρι ο καθένας μας να γίνει αστρική σκόνη...

Ο Πύρρος, ο μέχρι σήμερα Πύρρος όλων των Ελλήνων, διάλεξε χτες να πάει με τους λίγους Έλληνες. Επέλεξε δηλαδή τη διαχωριστική γραμμή. Θυσίασε την υστεροφημία και την αξιοπρέπειά του στα κύμβαλα της πρόσκαιρης ματαιοσπουδίας και της ματαιοδοξίας των σειρήνων. Δεν το είχε αυτό ανάγκη ο Μεγάλος Έλληνας. 

Αγαπητέ Πύρρο, δεν ξέρουμε αν μπορείς να καταλάβεις το mea culpa που έλεγαν κάποτε οι Λατίνοι. Μπορείς όμως να καταλάβεις αυτό που λέει από χτες ο απλός Έλληνας πολίτης: “Δεν είχε ανάγκη ο Πύρρος από κανένα στασίδι της πολιτικής...”

Κρίμα Πύρρο! Finis coronat opus...

© MERABELLO LIBRO D' ORO

Σεβόμενοι την ιστορία του ολυμπιονίκη (αν και ο ίδιος την ποδοπάτησε έστω και αν δηλώνει το αντίθετο) δεν αναρτούμε το πλήθος των σχολίων που  εμφανίστηκαν  σε όλα τα κοινωνικά δίκτυα και κατακρίνουν την επιλογή του να πολιτευθεί με ένα κόμμα που έχει την πανελλήνια κατακραυγή. Κρίμα Πύρρο...Πολύ κρίμα...