ΡΙΤΣΑ ΜΑΣΟΥΡΑ : ΥΠΕΡΒΑΣΗ

ΥΠΕΡΒΑΣΗ

Εν μέρει και σε πολύ γενικές γραμμές, ο`Ελληνας ψήφισε σοφά σ' αυτές τις εκλογές. Πρώτον: αν και κλήθηκε να αποφασίσει για τις ευρωεκλογές - οπότε θα μπορούσε άνετα να ρίξει χαλαρή ψήφο - επέλεξε να τους δώσει ιδιαίτερη πολιτική βαρύτητα με αποδέκτες το πολιτικό προσωπικό της χώρας. Δεύτερον: φρόντισε να είναι ακριβοδίκαιος. Εδωσε μεν προβάδισμα στον Σύριζα, όχι όμως σε ανατρεπτικό βαθμό, ενώ περιόρισε το ποσοστό της ΝΔ, διαμηνυόντάς της ότι αν δεν σπεύσει να αλλάξει ρότα, στις επόμενες εκλογές θα έχει πραγματικό πρόβλημα. Τρίτον και σημαντικότερο: έδειξε προς κάθε κατεύθυνση ότι το φαινόμενο της Χρυσής Αυγής δεν ήταν τόσο περαστικό. Αντιθέτως, ήρθε για να μείνει, σε μια εποχή όπου η Ευρώπη καλείται να ανακαλύψει ξανά τα στοιχειώδη. Κι αυτό το τελευταίο είναι το σοβαρότερο ζήτημα που θα κληθούν να αντιμετωπίσουν τα κόμματα (ελληνικά και ευρωπαϊκά) που πίνουν νερό στο όνομα της δημοκρατίας.

Οι επόμενες εβδομάδες και μήνες θα δείξουν κατά πόσον ο κυβερνών συνασπισμός που προφανώς επέζησε,  θα συνεχίσει την ίδια πολιτική που διέλυσε τη συντρηπτική πλειοψηφία των ελληνικών νοικοκυριών, επιχειρώντας θαρραλέα να υπερβεί τις δεσμεύσεις έναντι των δανειστών. Το επόμενο διάστημα θα φανεί αν οι νυν κυβερνώντες θα διευκολύνουν τους ασθαίμοντες πολίτες να βρουν μικρές διεξόδους στα τεράστια προβλήματά τους, επαναφέροντας το αφορολόγητο των πέντε χιλιάδων ευρώ, μειώνοντας τη φορολογία για τις επιχειρήσεις, περιορίζοντας την ακαμψία πληρωμής προς τα ταμεία για τους χιλιάδες μικρομεσαίους επιχειρηματίες και θεσπίζοντας πολλές δόσεις προς την εφορία, ώστε πραγματικά να δούνε τα έσοδα να αυξάνονται. Προφανώς θα πρέπει να συμπιέσουν τα πράγματα ως προς την ανάταξη της οικονομίας μέσω μικρών καινοτόμων επενδύσεων - ήδη δρομολογούνται πολλά - αλλά το σημαντικότερο είναι η δημιουργία κανόνων ασφαλείας για τους ασθενέστερους. Και ασθενέστεροι δεν είναι μόνον αυτοί που ζουν με 500 ή 700 ευρώ, αλλά όλοι όσοι αποδεδειγμένα ζουν με εισόδημα κάτω από 1300 ευρώ. `Ενας λογικός άνθρωπος θα αναρωτηθεί πού θα βρεθούν τα χρήματα και πώς θα πάρει σάρκα και οστά ένα μη νεοφιλελεύθερο πρόγραμμα. Σωστά. Είναι όντως γρίφος, όταν μάλιστα η πορεία της χώρας εξαρτάται από τους δανειστές και ο διεθνής περίγυρος έχει τα χάλια του. Ομως γι αυτό υπάρχει η πολιτική, η οποία ναι μεν είναι η τέχνη του εφικτού, αλλά σε εξαιρετικές περιπτώσεις, όπως η σημερινή,  μπορεί να γίνει η τέχνη της υπέρβασης.

http://ritsmascorner.eu/content/editorial-26