Αυτή είναι η Νέα Ελλάδα που ονειρεύεστε, κύριε Σαμαρά;
Aκούμε
για επέλαση των ξένων, για επενδυτές που αγάπησαν ξαφνικά την Ελλάδα,
για ξένα funds που συνωστίζονται στα σύνορα, για εκατομμυριούχους που
ενδιαφέρονται να φτιάξουν τουριστικές μονάδες στα σμαραγδένια νησιά μας,
αλλά ούτε με κιάλι δεν φάνηκε χρήμα ζεστό να πέσει στην αγορά, να της
δώσει οξυγόνο και να σταματήσουν να ερημώνουν οι δρόμοι.
Το μόνο χειροπιαστό ήταν τα κοράκια που
πιάστηκαν να πουλάνε αέρα κοπανιστό, τις μετοχές δηλαδή της Eurobank που
γράφτηκαν να τις πάρουν μετέχοντας στην αύξηση κεφαλαίου, αλλά χωρίς να
έχουν καταβάλει το αντίτιμο βγήκαν να τις πουλήσουν, βάζοντας στην
τσέπη καμιά διακοσαριά εκατομμυριάκια ευρώ. Τέτοιου είδους είναι οι
επενδυτές. Στα... ψοφίμια πάντα τρέχουν, για να τα ρημάξουν...
Ταμπέλα έχουμε κρεμάσει. «Ελάτε και πάρτε ό,τι γουστάρετε. Και για την τιμή μη ρωτάτε. Ό,τι ευαρεστείσθε, δώστε...». Αυτό ζούμε τα τελευταία χρόνια. Αγοράζουν τα φιλέτα και παίρνουν το κλειδί στο χέρι δίνοντας πενταροδεκάρες για προκαταβολή. Και τα υπόλοιπα σε δέκα χρόνια και βάλε, και μάλιστα χωρίς τόκο.
Και τα μεν κοράκια κάθε είδους, που δεν έχουν πατρίδα και ευαισθησίες, τη δουλειά τους κάνουν, βγάζουν εύκολα λεφτά. Το θέμα είναι εμείς τι κάνουμε... Θα τα βγάλουμε όλα στο σφυρί; Αυτά που φτιάξαμε με αίμα και ιδρώτα θα τα παραδώσουμε στα αρπακτικά, στους διεθνείς τζογαδόρους, που αφού ρουφήξουν μέχρι και το μεδούλι θα μας αφήσουν γεια; Και μη μας πει κανένας από τους κυβερνώντες ότι δεν είναι έτσι, γιατί θα τους ρωτήσουμε τι απέγινε εκείνη η Εsso Papas, η Λίπτον και ένα σωρό άλλες ξένες επιχειρήσεις που ήρθαν τη δεκαετία του '60 και αφού μονοπώλησαν την ελληνική αγορά ύστερα από κάποια χρόνια εξαφανίστηκαν.
Δεν είναι, όμως, αυτό το κύριο πρόβλημα. Σειρά στο γενικό ξεπούλημα, που το κάνει κάποιος που θέλει να κατεβάσει ρολά, έχει η... μικρή ΔΕΗ, το φιλέτο με όλη τη σημασία της λέξης, ο ΑΔΜΗΕ, το δίκτυο μεταφοράς ρεύματος σε όλη τη χώρα, με δυνατότητα σύνδεσης με τα δίκτυα των γειτονικών χωρών, που δεν το έχει πουθενά ιδιώτης, η Εταιρεία Υδάτων, το νερό δηλαδή, τα αεροδρόμια, τα λιμάνια και πάει λέγοντας.
Αυτή η επιμονή να τα πουλήσουμε όλα δεν απέχει από αυτό που λέει ο λαός, ότι το αφεντικό τρελάθηκε, και μάλιστα πουλάει σε τιμές εξευτελιστικές, αν και στην περίπτωση του κρατικού ξεπουλήματος η τιμή είναι το δευτερεύον. Γιατί αυτό που προέχει είναι τι θα απομείνει στη χώρα μας. Δεν θα μείνει τίποτε ελληνικό, για μια χούφτα δολάρια, γιουάν, ριάλ ή ευρώ; Ήδη οι τράπεζες σε λίγο θα ελέγχονται απ' έξω. Και στον ΟΠΑΠ διοικούν Τσέχοι.
Ξένοι, λοιπόν, στον τόπο μας...
Αυτή είναι η Νέα Ελλάδα που ονειρεύεστε, κύριε Σαμαρά;
Ταμπέλα έχουμε κρεμάσει. «Ελάτε και πάρτε ό,τι γουστάρετε. Και για την τιμή μη ρωτάτε. Ό,τι ευαρεστείσθε, δώστε...». Αυτό ζούμε τα τελευταία χρόνια. Αγοράζουν τα φιλέτα και παίρνουν το κλειδί στο χέρι δίνοντας πενταροδεκάρες για προκαταβολή. Και τα υπόλοιπα σε δέκα χρόνια και βάλε, και μάλιστα χωρίς τόκο.
Και τα μεν κοράκια κάθε είδους, που δεν έχουν πατρίδα και ευαισθησίες, τη δουλειά τους κάνουν, βγάζουν εύκολα λεφτά. Το θέμα είναι εμείς τι κάνουμε... Θα τα βγάλουμε όλα στο σφυρί; Αυτά που φτιάξαμε με αίμα και ιδρώτα θα τα παραδώσουμε στα αρπακτικά, στους διεθνείς τζογαδόρους, που αφού ρουφήξουν μέχρι και το μεδούλι θα μας αφήσουν γεια; Και μη μας πει κανένας από τους κυβερνώντες ότι δεν είναι έτσι, γιατί θα τους ρωτήσουμε τι απέγινε εκείνη η Εsso Papas, η Λίπτον και ένα σωρό άλλες ξένες επιχειρήσεις που ήρθαν τη δεκαετία του '60 και αφού μονοπώλησαν την ελληνική αγορά ύστερα από κάποια χρόνια εξαφανίστηκαν.
Δεν είναι, όμως, αυτό το κύριο πρόβλημα. Σειρά στο γενικό ξεπούλημα, που το κάνει κάποιος που θέλει να κατεβάσει ρολά, έχει η... μικρή ΔΕΗ, το φιλέτο με όλη τη σημασία της λέξης, ο ΑΔΜΗΕ, το δίκτυο μεταφοράς ρεύματος σε όλη τη χώρα, με δυνατότητα σύνδεσης με τα δίκτυα των γειτονικών χωρών, που δεν το έχει πουθενά ιδιώτης, η Εταιρεία Υδάτων, το νερό δηλαδή, τα αεροδρόμια, τα λιμάνια και πάει λέγοντας.
Αυτή η επιμονή να τα πουλήσουμε όλα δεν απέχει από αυτό που λέει ο λαός, ότι το αφεντικό τρελάθηκε, και μάλιστα πουλάει σε τιμές εξευτελιστικές, αν και στην περίπτωση του κρατικού ξεπουλήματος η τιμή είναι το δευτερεύον. Γιατί αυτό που προέχει είναι τι θα απομείνει στη χώρα μας. Δεν θα μείνει τίποτε ελληνικό, για μια χούφτα δολάρια, γιουάν, ριάλ ή ευρώ; Ήδη οι τράπεζες σε λίγο θα ελέγχονται απ' έξω. Και στον ΟΠΑΠ διοικούν Τσέχοι.
Ξένοι, λοιπόν, στον τόπο μας...
Αυτή είναι η Νέα Ελλάδα που ονειρεύεστε, κύριε Σαμαρά;
του Μάκη Κουρή από "ΤΟ ΠΑΡΟΝ"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου