ΠΕΡΠΑΤΩΝΤΑΣ ΣΤΗ ΦΩΤΕΙΝΗ ΠΛΕΥΡΑ

ΠΕΡΠΑΤΩΝΤΑΣ ΣΤΗ ΦΩΤΕΙΝΗ ΠΛΕΥΡΑ

«Να επενδύσουμε στην αισθητική παιδεία - κυριολεκτικά ξεστραβώνει!»

Γράφει η Μελίνα Σιδηροπουλου

Η εικαστικός Λουκία Richards συνάντησε στη διαδρομή της το ύφασμα και καταπιάστηκε μ'αυτό. Μελέτησε την ελληνική υφαντική και την καταγραφή της πολιτισμικής μας διαδρομής μέσα από αυτό, τα κρυφά μηνύματα και τους συμβολισμούς που σκιαγραφούν την ουσία των Ελλήνων. Τώρα η ίδια συνεχίζει να δημιουργεί και επαναφέρει στο προσκήνιο τις λαϊκές τέχνες διδάσκοντας τες. Εδώ μέσα από μια συνέντευξή της στο "Ε" της Ελευθεροτυπίας μιλάει για την αισθητική / πολιτική παιδεία σαν μέσο να ξεφύγουν οι Έλληνες από την κρίση και να βρουν πάλι τον δρόμο τους. Θεωρώ ότι κανείς λογικός Έλληνας δεν θα διαφωνήσει μαζί της.

Τι σας ενοχλεί στην Ελλάδα και πού πιστεύετε ότι οφείλεται;

«Η θρασυδειλία, η αγραμματοσύνη, ο φθόνος, η ιδιοτέλεια και δη το φονικό κοκτέιλ αυτών των τεσσάρων κακών. Οφείλεται στη δικτατορία της κακομοιριάς και στον εξοβελισμό της αισθητικής παιδείας -ήτοι της πολιτικής παιδείας- από τα σχολεία. Όσο ο κόσμος δεν υποφέρει σωματικά από την ασχήμια αυτών των κακών και των αποτελεσμάτων τους (δείτε τις πόλεις μας, τις παραλίες μας, τις χυδαίες εμφανίσεις των νεόπλουτων γύρω μας), όσο τα μάτια του δεν πονάνε μ' αυτά που βλέπει, τόσο το κακό θα διαιωνίζεται. Γι'αυτό θεωρώ σημαντικότατο μάθημα στο σχολείο την αισθητική παιδεία: κυριολεκτικά ξεστραβώνει».

Συμφωνείτε με τη ρήση του Θ. Πάγκαλου «μαζί τα φάγαμε»; Και σε ποιο βαθμό;

«Ο κ. Πάγκαλος, ένας καλλιεργημένος άνθρωπος, προφανώς αναφέρεται στους ψηφοφόρους των κομμάτων που ζητάνε ρουσφέτια, και τους τα κάνουν για να τους ψηφίζουν. Τόση συλλογική ενοχή ούτε στους Γερμανούς μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο δεν αποδόθηκε. Εγώ έχω τη συνείδηση μου ήσυχη. Δεν έφαγα ποτέ τίποτα από το ελληνικό κράτος και δεν φιλοδοξώ να φάω ούτε ένα ψίχουλο».

Θεωρείτε ότι η φαυλότητα των πολιτικών είναι σύμφυτη με την έννοια της δημοκρατίας; Μήπως, δηλαδή, οι κορώνες και οι κατηγορίες περί φαυλότητας των πολιτικών τελικά υπονομεύουν την ίδια τη δημοκρατία;

«Δημοκρατία χωρίς ισονομία δεν νοείται. Αν ένας πολιτικός έβλαψε το κοινωνικό σύνολο πρέπει να τιμωρηθεί σύμφωνα με τους νόμους που ισχύουν για όλους μας. Εκτός αν το πολίτευμα μας έχει μεταλλαχθεί σε κάποια νέα μορφή (ελέω θεού και ψήφου) δεσποτείας και διαιρούμεθα πλέον σε άρχοντες και υποζύγια. Δημοκρατία εξάλλου σημαίνει συνεχής και αδυσώπητος έλεγχος των κρατούντων. Πώς τα κατάφερναν οι αρχαίοι Αθηναίοι χωρίς μικροτσίπ και κάμερες παρακολούθησης να πιάνουν τους καταχραστές του Δημοσίου και δεν τα καταφέρνουμε εμείς; Η λέξη ασυδοσία δεν είναι συνώνυμη ούτε της δημοκρατίας, ούτε της ελευθερίας, ούτε της εξουσίας».

Τι πιστεύετε ότι πρέπει να κάνουμε ατομικά και συλλογικά;

«Ή επανάσταση ξεκινά από την οικογένεια" έλεγε ο Λένιν. Πριν, δηλαδή, ξεκινήσουμε ν' αλλάξουμε τον κόσμο, ας αλλάξουμε τις σχέσεις με τους οικείους μας προς το ανθρωπινότερο και μετά πάμε παρά κάτω. Ας αφήσουμε τις μεγαλοστομίες, τα μεγαλεπήβολα σχέδια και τα μανιφέστα».

Πιστεύετε ότι υπάρχουν ελπιδοφόρες δυνάμεις στη χώρα; Πώς θα μπορούσαν να ανασυνταχθούν και να εκφραστούν;

«Υπάρχουν καλλιεργημένοι άνθρωποι με ήθος και έργο. Ας πιστέψουν ότι είναι η πλειοψηφία, γιατί είναι, και ας δράσουν με αυτήν την πεποίθηση: Ας σαρώσουν τα "χειμερινά ανάκτορα" του κατεστημένου! Ας μην ξεχνάνε, τώρα είναι η μεγάλη τους ευκαιρία. Η κρίση σκοτώνει όλους αυτούς που παρασιτούσαν εις βάρος του συνόλου και καταδίωκαν τις υγιείς δυνάμεις και την αριστερά. Δεν υπάρχει πια χρήμα (κρατικό) για τα παράσιτα και αναφέρομαι και στο χώρο της τέχνης στην Ελλάδα. Έχουμε καλλιτέχνες άριστης ποιότητας, μόνο που "τους έπνιγε η φοβέρα" όσων επωφελήθηκαν από τη διαχείριση του πολιτισμού από κομματικούς εγκάθετους».

Τι θα συμβουλεύατε τη γενιά των 20άρηδων;

«Να κυνηγήσουν με πάθος τα όνειρα τους. Εγγύηση ασφάλειας στη ζωή δεν υπάρχει. 'Τα πάντα ρει" είπε ο Ηράκλειτος. Ο Βούδας θεωρεί τη μεταβλητότητα των καταστάσεων εγγενές στοιχείο της ανθρώπινης ύπαρξης. Ήταν ο Ηράκλειτος και ο Βούδας πιο χαζοί απ' όλους όσοι συμβουλεύουν τη νεολαία να απαρνηθεί τα όνειρα της για μία μίζερη θεσούλα δήθεν ισόβιας εξασφάλισης; Δεν καταλαβαίνουν γονείς, δάσκαλοι, ΜΜΕ πόσο ευνουχίζουν τα παιδιά με την τρομολαγνία τους; Να κάνουν οι νέοι αυτό που λέει η ψυχή τους, γιατί μόνο έτσι θα το κάνουν καλά. "Βάλε στόχο το φεγγάρι", λέει μία παροιμία, "αν αστοχήσεις θα 'χεις τουλάχιστον πετύχει τ' αστέρια!"».

«ΕΨΙΛΟΝ»