Η Αλήθεια και η Λήθη

Η Αλήθεια και η Λήθη

Γράφει ο Στέργιος Μανουράς

Η ελληνική γλώσσα δίνει νόημα στη λέξη «αλήθεια» ως «διαφύλαξη της μνήμης», δηλαδή μη-λήθη, μη-λησμονιά. Η «λήθη» είναι ο μεγάλος εχθρός της αλήθειας, όχι επειδή ξεχνάμε αλλά επειδή είμαστε επιρρεπείς στο να επαναλαμβάνουμε τα ίδια λάθη.

Αναρωτηθήκαμε ποτέ γιατί γιορτάζουμε αυτή τη μέρα;, αναρωτηθήκαμε, άραγε, γιατί αυτός ο λαός έδειξε την κρίσιμη στιγμή ένα τέτοιο πάθος, μια τέτοια επιθυμία να θυσιάσει τον Εαυτό του; Αναρωτηθήκαμε για τις μεγάλες επιλογές που έκανε, σε σύντομο χρονικό διάστημα, να επανδρώσει τα αντιφασιστικά μέτωπα στην κατεχόμενη Ελλάδα;

Αν πιστεύετε, γιατί αυτό μαθαίναμε μέχρι τώρα, ότι ήταν τόσο πρόθυμος να θυσιαστεί για έναν δικτάτορα, οπαδό του φασισμού, και για μία χώρα που ήταν εργαλείο στα χέρια της βρετανικής αυτοκρατορίας, κάνετε μεγάλο λάθος.

Ο ελληνικός λαός, τα 10 τελευταία χρόνια πριν την 28η Οκτωβρίου 1940, έζησε τρεις δικτατορίες και μία οιονεί δικτατορία καλυμμένη με τον μανδύα του κοινοβουλευτισμού. Αυτή τη δεκαετία, ο ελληνικός λαός έγραψε στιγμές ηρωισμού απέναντι σ΄ αυτούς που τον θεωρούσαν μοχλό για να πλουτίσει κάποια ολιγαρχία. Ήταν ο μόνος λαός στην Ευρώπη που δεν επέτρεψε να δημιουργηθεί φασιστικό κόμμα, που κυνήγησε τους φασίστες σε κάθε γωνιά της χώρας μας. Οι λαϊκές κινητοποιήσεις και οι συγκρούσεις με τα κόμματα που επάνδρωσαν αργότερα τα σώματα που συνεργάστηκαν με τους γερμανούς κατακτητές ήταν σφοδρές και αμείλικτες. Δεκάδες νεκροί έλληνες αγωνιστές και πατριώτες έδωσαν το αίμα τους για να μη σηκώσει κεφάλι το τέρας του φασισμού στην Ελλάδα. Η απάντηση ήταν δικτατορίες, αίμα, στρατόπεδα εξορίας, βασανιστήρια και στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Η 28η Οκτωβρίου ήταν η κορύφωση αυτού του μεγαλειώδους αγώνα του ελληνικού λαού. Οι Έλληνες πήγαιναν στο μέτωπο για να τσακίσουν τον φασισμό και, ενάντια σε θεούς και δαίμονες, τα κατάφεραν.

Σήμερα, που οι βρικόλακες του παρελθόντος ξανασηκώνουν κεφάλι, η «αλήθεια» πρέπει να καθοδηγήσει τη σκέψη και τη δράση μας. Η μνήμη πρέπει να αποκατασταθεί. Αυτοί που επαγγέλλονται την εθνική αναγέννηση, χωρίς να διστάζουν να λένε ότι είναι ναζί και φασίστες, είναι αυτοί που παρέδωσαν και διαμέλισαν τη χώρα μας σε τρία μέρη. Το ένα, μέχρι τη δυτική Μακεδονία το έδωσαν στους Βούλγαρους φασίστες, το άλλο, τον βασικό κορμό της ηπειρωτικής Ελλάδας, τον παρέδωσαν στους Ιταλούς φασίστες και τα νησιά με τις σημαντικότερες πόλεις και λιμάνια τα παρέδωσαν στους γερμανούς ναζί. Αλλά το χειρότερο;; Συνεργάστηκαν μαζί τους απέναντι στους έλληνες αντιφασίστες. Αυτοί είναι που ξανασήκωσαν κεφάλι και το έκαναν επειδή, δυστυχώς, στη χώρα μας ήταν «τιμή» να είσαι ξεπουλημένος συνεργάτης των κατακτητών, ήμασταν η μοναδική χώρα που δεν τιμώρησε αυτούς τους δολοφόνους. Έτσι, σιγά-σιγά η λήθη ξαναβασίλεψε στον τόπο μας, η Αλήθεια παραποιήθηκε και τα φαντάσματα ξαναστοίχιωσαν τις ζωές μας.

Σ΄ αυτές τις δύσκολες συνθήκες, ο ελληνικός λαός καλείται να ξαναπεί το μεγάλο ΟΧΙ, ξανακαλείται να αναστήσει τις μνήμες του παρελθόντος και να δράσει ανάλογα. Αυτός είναι ο στόχος αυτής της γιορτής και αυτός θα είναι ο στόχος ολόκληρης της ανθρωπότητας όσο υπάρχουν άνθρωποι. Αυτός είναι και ο δικός μας στόχος ως εκπαιδευτικών, να ανακαλέσουμε τη μνήμη, να διώξουμε τη λήθη και να διδάξουμε στα παιδιά μας τον δρόμο του αγώνα, της ανεξαρτησίας, της αξιοπρέπειας, το δρόμο στον καθημερινό αγώνα ενάντια στον φασισμό, όπως και να εκδηλώνεται αυτός.

facebook/Stergios Manouras