Μεσημεριανή όαση ήταν το
εστιατόριο ΙΝΤΕΑΛ στην Πανεπιστημίου.
Ήταν. Γιατί δεν είναι πια.
Είναι θεόκλειστο.
Τα μεσημέρια της Κυριακής ήταν
θαύμα οι γευστικές απολαύσεις ανατολίτικης προέλευσης, στην Κηφισιά στον
ΠΑΝΤΕΛΗ.
Ήταν .Γιατί δεν είναι πια.
Θεόκλειστο κι αυτό.
Και στην πλατεία Τσαχπίνη,
στην Νέα Ερυθραία, απόλαυση ήταν τα πιάτα του LA SCALA. Θεόκλειστο κι αυτό. Πληρώνει
τις ατασθαλίες του Σμπώκου, κι ας μην έχει καμιά σχέση μ' αυτόν. Η πινακίδα έξω
απ' αυτό ενδεικτική
ΜΗΝ ΜΑΣ ΚΤΥΠΑΤΕ. ΔΕΝ
ΕΧΟΥΜΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΣΜΠΩΚΟ. ΟΥΤΕ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΤΑΣΘΑΛΙΕΣ
ΑΛΛΩΝ,
ΜΗ ΜΑΣ ΚΤΥΠΑΤΕ.
Το ΙΝΕΑΛ, ο ΠΑΝΤΕΛΗΣ , η
ΣΚΑΛΑ φωνάζουν : ΜΗ ΜΑΣ ΚΤΥΠΑΤΕ.
Ρημάζουν κτυπημένα από τον
άνεμο της ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ , Αντωνάκη.
Κι εγώ εγκλωβισμένος στο
καράβι που με έβαλες Αντωνάκη θέλω να ρωτήσω κάποιον αν είναι αυτός ο ΔΡΟΜΟΣ
ΤΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ μα δεν βρίσκω κανένα γιατί τα μαγαζιά αυτού του δρόμου είναι
ΘΕΟΚΛΕΙΣΤΑ ΚΑΙ ΡΗΜΑΓΜΕΝΑ,
ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ ΑΥΤΗ Η
ΑΝΑΠΤΥΞΗ-μια που οι λέξεις χάσανε την σημασία τους-.ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΑΛΛΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ.
ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ.........
Θεοφάνης Γραικιώτης
facebook/Theofanis Graikiotis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου