Μνημείο το σπίτι του Κεμάλ Ατατούρκ
Ως μνημείο κηρύχθηκε το σπίτι του Κεμάλ Ατατούρκ με ομόφωνη απόφαση του Κεντρικού Συμβουλίου Νεωτέρων Μνημείων του υπουργείου Πολιτισμού.
Ως μνημείο κηρύχθηκε το σπίτι του Κεμάλ Ατατούρκ
με ομόφωνη απόφαση
του Κεντρικού Συμβουλίου Νεωτέρων Μνημείων
του υπουργείου Πολιτισμού.
Ως μνημείο κηρύχθηκε το σπίτι του Κεμάλ Ατατούρκ με ομόφωνη απόφαση του Κεντρικού Συμβουλίου Νεωτέρων Μνημείων του υπουργείου Πολιτισμού.
Ο Μουσταφά Κεμάλ "Αταττούρκ" γεννήθηκε το 1881 στη Θεσσαλονίκη, σε ένα τριώροφο κτήριο, το οποίο είχε χτίσει ο πατέρας του και βρίσκεται στη συμβολή των οδών Αποστόλου Παύλου και Αγίου Δημητρίου (τότε Γενί Καπί και Νουμάν Πασά). Σε αυτό καταλήγουν οι ιστορικοί, σύμφωνα με τις μαρτυρίες και τα ιστορικά ντοκουμέντα, αν και κάποιοι υποστηρίζουν ότι ο Κεμάλ γεννήθηκε στη Χρυσαυγή Λαγκαδά, όπου ζούσε ένας αδελφός της μητέρας του.
Το σπίτι αυτό παραχωρήθηκε το 1935 από το Δήμο Θεσσαλονίκης στο τουρκικό κράτος, το οποίο αποφάσισε να το μετατρέψει σε μουσείο αφιερωμένο στον Κεμάλ Ατατούρκ.
Το κτίριο που κτίστηκε πριν από το 1870 αποτελείται από τρεις ορόφους και έχει μια αυλή. Επισκευάστηκε το 1981 και βάφτηκε στο αρχικό του χρώμα (ροζ). Το μεγαλύτερο μέρος της επίπλωσης είναι αυθεντικό.
Οι όποιες ελλείψεις υπήρχαν, καλύφθηκαν με έπιπλα από το Μαυσωλείο του Κεμάλ και από το Τοπ Καπί της Κωνσταντινούπολης. Σε όλους τους τοίχους υπάρχουν φωτογραφίες του Κεμάλ από διάφορες φάσεις της ζωής του.Στο ισόγειο υπάρχουν τέσσερα δωμάτια, χωρίς κάποια ιδιαίτερη σημασία για τον επισκέπτη.
Στον πρώτο όροφο υπάρχει το σαλόνι για τους ξένους με ευρωπαϊκούς καναπέδες, ένα μεγάλο καθημερινό δωμάτιο με μιντέρια (χαμηλοί καναπέδες), το δωμάτιο της μητέρας του Κεμάλ και η κουζίνα με τα μαγειρικά σκεύη της εποχής.
Στον δεύτερο όροφο ξεχωρίζει το δωμάτιο, στο οποίο γεννήθηκε ο Κεμάλ, ένα μεγάλο δωμάτιο με μιντέρι, το γραφείο του και ένα μεγάλο μαγκάλι. Υπάρχει επίσης ένα ακόμη δωμάτιο, στο οποίο εκτίθενται προσωπικά είδη του Κεμάλ προερχόμενα από την Αγκυρα.
Πρόκειται για επίσημο ρουχισμό, είδη καπνιστού, μαχαιροπήρουνα, κλπ. Στους τοίχους υπάρχουν, όλα τα έγγραφα από τη σχολική ζωή του Κεμάλ. Τέλος στην αυλή υπάρχει και μία ροδιά την οποία φύτεψε ο πατέρας του Κεμάλ.
Πηγή:
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22784&subid=2&pubid=63093332
Η αλήθεια για το σπίτι του Κεμάλ
Ο ραγιαδισμός είναι απερίγραπτος σε αυτήν τη δύστυχη χώρα. Δεχόμαστε ακόμη και να διαστρεβλώνονται τα πραγματικά γεγονότα, για να ικανοποιήσουμε τους Τούρκους. Δεν έχουμε ούτε τσίπα, ούτε αξιοπρέπεια!
Οι Τούρκοι δημιουργούν εντυπώσεις για ένα σπίτι στη Θεσσαλονίκη, όπου δήθεν γεννήθηκε ο Κεμάλ και το υπουργείο Πολιτισμού αποφάσισε να το ανακηρύξει σε μνημείο! Ο Κεμάλ όμως δεν γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, αλλά στο Σαργισάρ, στην περιοχή του Λαγκαδά, κοντά στο Πολυδένδρι. Όταν πέθανε ο πατέρας του, η μάνα του ξαναπαντρεύτηκε και το σπίτι στη Θεσσαλονίκη ανήκε στον πατριό του. Ο Κεμάλ έτρεφε μεγάλο μίσος για τον πατριό του και στο σπίτι αυτό έμεινε μόνο για μία νύχτα. Όταν πέθανε η μάνα του δεν πήγε ούτε στην κηδεία της.
Γιατί δεν λέμε την αλήθεια, αλλά αφήνουμε τους Τούρκους να επαναλαμβάνουν τα μεγάλα ψέματα τους; Τόσο ραγιάδες είμαστε;
Το σπίτι της Θεσσαλονίκης έχει πράγματι μεγάλη ιστορική σημασία, αφάνταστα τραγική, αλλά για εμάς τους 'Ελληνες. Στο σπίτι αυτό το 1955 ένας τούρκος πράκτορας τοποθέτησε μια βόμβα με διαταγή της τουρκικής κυβέρνησης κι αυτό χρησιμοποιήθηκε ως πρόσχημα για το τρομερό πογκρόμ εναντίον των Ελλήνων της Πόλης. Σφαγές, τραυματισμοί, βιασμοί, καταστροφές περιουσιών κ.λπ., που είχαν ως αποτέλεσμα από την άλλοτε ανθούσα ελληνική μειονότητα να έχουν απομείνει περίπου 1.500 Έλληνες.
Ο Κεμάλ είναι υπεύθυνος για τη γενοκτονία 1,5 εκατ. Αρμενίων, 353.000 Ποντίων, εκατοντάδων χιλιάδων Κούρδων και για πολλές άλλες αποτρόπαιες πράξεις.
Αν μας έχει απομείνει ίχνος αξιοπρέπειας, θα πρέπει όχι μόνο να μην επιτρέψουμε να ανακηρυχθεί το σπίτι αυτό σε μνημείο, αλλά και να ξεσκεπάσουμε επιτέλους τα ψέματα των Τούρκων. Ο Κεμάλ ούτε στο σπίτι αυτό γεννήθηκε, ούτε στη Θεσσαλονίκη!
Είναι ντροπή μας πια!
Α. Αβραμίδης
Από την εφημερίδα "ΤΟ ΠΑΡΟΝ"
Το ιστορικό ψεύδος περί καταγωγής του Κεμάλ Ατατούρκ απ’ τη Θεσσαλονίκη και η αλήθεια για το «γιαλαντζί» σπίτι του
Το δημοσίευμα της «Ζαγάλισα»
«Η Ζαγάλισα αποκαλύπτει μετά από προσεκτική επιτόπια έρευνα πολλών μηνών, ότι ο ισχυρισμός της γέννησης του Μουσταφά Κεμάλ (Ατατούρκ) στη Θεσσαλονίκη είναι ένα μεγάλο και ωραίο ΠΑΡΑΜΥΘΙ, για να κοροϊδεύουν οι Τούρκοι τους εαυτούς τους, αλλά και πολλούς μουσουλμάνους από τη Θράκη. Μάλιστα, τα τελευταία χρόνια, προσπαθώντας να τονώσουν το εθνικό φρόνημα, έχει δοθεί “γραμμή” ώστε οποιοδήποτε τουριστικό γκρουπ “Τούρκων” της ελληνικής Θράκης αποτελούμενο από πολιτιστικούς συλλόγους και κυρίως δημοτικά σχολεία, επισκέπτεται την Θεσσαλονίκη, να πηγαίνει συμβολικά πρώτα στο… σπίτι του Κεμάλ και μετά οπουδήποτε αλλού. Για τον τουρκικό εθνικισμό το ιστορικότερο αξιοθέατο της Θεσσαλονίκης είναι το σπίτι του Μουσταφά Κεμάλ!
Σε πολλά φύλλα των τουρκόφωνων εφημερίδων καταχωρούνται όλο και πιο συχνά φωτογραφίες από συλλόγους και μειονοτικά σχολεία της Θράκης τα οποία επισκέπτονται το… σπίτι του μεγάλου ηγέτη! Έχει γίνει πλέον της μόδας για κάθε “Τούρκο” της Θράκης! Μόνο που το προσκύνημα είναι σε “μαϊμού μέρος”…
Ο Κεμάλ δεν γεννήθηκε στην κοσμοπολίτικη Θεσσαλονίκη της εποχής εκείνης (δεν ήταν “πρωτευουσιάνος” όπως θέλει να τον παρουσιάζει ο τουρκικός εθνικισμός), αλλά σε ένα μικρό χωριουδάκι έξω από τον Λαγκαδά, την Χρυσαυγή, όπου μέχρι τα οκτώ περίπου χρόνια του φύλαγε αγελάδες και πρόβατα στους γύρω λόφους! Εκεί πήγε στο δημοτικό σχολείο. Φυσικά, σε καμία τουρκική βιογραφία ή εγκυκλοπαίδεια δεν θα διαβάσετε αυτή την μεγάλη και σκληρή αλήθεια. [...]
Όταν οι χριστιανοί Ανατολικοθρακιώτες πρόσφυγες πρωτοήρθαν (1922) στο Σαρίγερ (σήμερα Χρυσαυγή), οι Τούρκοι του χωριού δεν είχαν φύγει ακόμα. Έφευγαν σταδιακά κατά ομάδες και χρειάστηκε ένας περίπου χρόνος για να φύγει και η τελευταία οικογένεια. Στο διάστημα αυτό συγκατοίκησαν χριστιανοί πρόσφυγες και ντόπιοι μουσουλμάνοι. Μάλιστα, αναπτύχθηκαν και κάποιες φιλίες παρά τις εντάσεις της εποχής. Από τους ντόπιους μουσουλμάνους, κατοίκους του χωριού, έμαθαν οι Έλληνες ότι ο Κεμάλ είχε γεννηθεί στο χωριό αυτό και μέχρι περίπου οκτώ χρονών είχε μεγαλώσει εκεί. Μάλιστα, λίγα χρόνια πριν την ανταλλαγή των πληθυσμών, στην Χρυσαυγή, ζούσε και η γριά μαμή που τον είχε ξεγεννήσει (η Φατμέ Χανούμ), η οποία πρέπει να πέθανε γύρω στο 1911.
Τότε, αρχές της δεκαετίας του 1920, ο τουρκικός εθνικισμός δεν είχε προλάβει να δημιουργήσει τον μύθο ότι ο Κεμάλ γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη και έτσι ήταν πολύ φυσικό να γνωρίζουν όλοι και να λένε την αλήθεια.
Στο σπίτι στο Σαρίγερ, όπου γεννήθηκε ο Κεμάλ, εγκαταστάθηκε η οικογένεια του πρόσφυγα από την ανατολική Θράκη, Ανδρέα Στάθη, ο οποίος αργότερα έγινε και πρόεδρος του χωριού Χρυσαυγή. Μάλιστα, οι συγχωριανοί του, αστειευόμενοι επειδή εγκαταστάθηκε στο σπίτι που γεννήθηκε ο Κεμάλ, τον φώναζαν με το παρατσούκλι “Κεμάλ”! Ο Α. Στάθης πέθανε το 1979 στην Χρυσαυγή.
Το σπίτι του Κεμάλ ήταν χτισμένο από πέτρες και πλιθιά και ήταν διόροφο. Στον επάνω όροφο είχε δύο δωμάτια και κάτω ήταν το χαγιάτι. Είχε και αυλή. Βρισκόταν στην άκρη του χωριού, μακριά από το τζαμί και δεν ανήκε στην κατηγορία των πλουσίων, αλλά των φτωχών σπιτιών. Ήταν χτισμένο κολλητά με άλλα δύο σπίτια.
Οι ντόπιοι μουσουλμάνοι κάτοικοι, πριν μεταναστεύσουν, θυμούνταν ότι σε νεαρή ηλικία έβοσκαν με τον μικρό Κεμάλ πρόβατα και αγελάδες γύρω από το χωριό. Ήταν ένα συνηθισμένο παιδί της εποχής του. Όμως, στη συνέχεια χωρίς να γνωρίζουν το γιατί, η μητέρα του τον πήρε και έφυγαν στην Θεσσαλονίκη.
Οι τοίχοι του σπιτιού του Κεμάλ σώζονταν σε ύψος μισού περίπου μέτρου μέχρι τις αρχές του 1980. Το σπίτι του, όπως και τα υπόλοιπα σπίτια του χωριού, είχε γκρεμιστεί από τους Θρακιώτες πρόσφυγες το 1924-25 για να πάρουν τις πέτρες και να χτίσουν καινούργια σπίτια στη σημερινή νέα Χρυσαυγή (πιο κοντά στον Λαγκαδά).
Η αλήθεια αυτή αποσιωπήθηκε από τον καλπάζοντα τουρκικό εθνικισμό ο οποίος επιθυμούσε να παρουσιάζει τον Κεμάλ γεννημένο στην μεγάλη πόλη της Θεσσαλονίκης, η οποία άκμαζε και έλαμπε στα Βαλκάνια την εποχή εκείνη, και όχι σε ένα άγνωστο φτωχό χωριουδάκι έξω από τον Λαγκαδά.
Τουρκικές μαρτυρίες
Τούρκοι πρόσφυγες που έφυγαν με την ανταλλαγή των πληθυσμών από το παλιό Σαρίγερ γνώριζαν την αλήθεια και παρά τα ψέματα του τουρκικού εθνικισμού, ερχόντουσαν πριν το 1981, ατομικά κυρίως, για προσκύνημα στον αληθινό τόπο γέννησης του Μουσταφά Κεμάλ. Υπήρχε μάλιστα ένας ντόπιος γελαδάρης, ο Κωνσταντίνος Γιαμουτζής, ο οποίος γνώριζε πολύ καλά την αληθινή ιστορία και αυτός συνόδευε τους επισκέπτες από την Τουρκία στο Σαρίγερ και τους έδειχνε τα ερείπια του σπιτιού.
Αργότερα άρχισαν να έρχονται και με λεωφορεία από την Τουρκία. Το τελευταίο ήρθε το καλοκαίρι του 2007. Πολλοί επισκέπτες Τούρκοι γνωρίζουν πολύ καλά την αλήθεια και την επιβεβαιώνουν, ότι δηλαδή ο Κεμάλ δεν γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη, αλλά στο χωριό αυτό (Χρυσαυγή). Μάλιστα, ένας Τούρκος από τη Σμύρνη, προσκύνησε, φίλησε το χώμα και πήρε πέτρες από τα θεμέλια του σπιτιού του Κεμάλ για ενθύμιο. Όταν τον ρώτησαν αν θα πάει και στο σπίτι της Θεσσαλονίκης, είπε: “Αυτό είναι ψέμα. Ντροπή που άλλαξαν τον τόπο γέννησης του Μουσταφά Κεμάλ. Προσβάλλουν την μνήμη του. Δεν θα επισκεφτώ το ψευτο-σπίτι της Θεσσαλονίκης”».
Η…ομολογία του Τούρκου προξένου
Φαίνεται ότι και κάποιοι Τούρκοι αξιωματούχοι γνωρίζουν την αλήθεια, αλλά δεν τολμούν να την αποκαλύψουν. Το έτος 1981, με αφορμή τα 100 χρόνια από τη γέννηση του Μουσταφά Κεμάλ, επισκέφθηκε το χωριό της Χρυσαυγής (το κτίριο της τότε κοινότητας) ο Τούρκος πρόξενος Θεσσαλονίκης μαζί με τον γραμματέα του (δημοσίευμα εφημερίδας “Ελληνικός Βορράς” τ. 10 Μαΐου 1981), συνοδευόμενοι και από τουρκικό τηλεοπτικό συνεργείο.
Ο ίδιος ο Τούρκος πρόξενος ήξερε την αλήθεια και γι αυτό παρακάλεσε τους κατοίκους να του υποδείξουν το ακριβές σημείο γέννησης του Μουσταφά Κεμάλ. Στάθηκε με σεβασμό και τράβηξε πολλές φωτογραφίες. Σε κάποια στιγμή αποκάλυψε στους Έλληνες συνοδούς του: “Γνωρίζω ότι αυτή είναι η αλήθεια, αλλά είναι δύσκολο να το παραδεχθούμε επίσημα και καταλαβαίνετε τον λόγο…”. Ο ίδιος προθυμοποιήθηκε να χρηματοδοτήσει την ανέγερση μουσείου, το οποίο θα βοηθούσε και την ανάπτυξη του χωριού…
Το 1981 πάλι, με αφορμή τους…εορτασμούς για τα 100 χρόνια από τη γέννηση του Κεμάλ, οι βουλευτές Νικήτας Βενιζέλος και Κώστας Μπαντουβάς, με ερώτησή τους στο ελληνικό υπουργείο των Εξωτερικών, αμφισβήτησαν επισήμως την θεωρία ότι το σπίτι δίπλα στο Τουρκικό Προξενείο της Θεσσαλονίκης είναι αυτό στο οποίο γεννήθηκε ο Κεμάλ, επικαλούμενοι μάλιστα και αυτοί την μαρτυρία της ίδιας της αδελφής του της Μακμπουλέ, όπως διασώθηκε σε τουρκικές βιβλιογραφικές πηγές (Aydemir κ.α.).
Γιατί το ελληνικό κράτος δέχθηκε ως πόλη γέννησης του Κεμάλ Ατατούρκ την Θεσσαλονίκη και πιο συγκεκριμένα το μαϊμού σπίτι της οδού Αγίου Δημητρίου δίπλα στο τουρκικό προξενείο; Η απάντηση βρίσκεται στο φανφαρόνικο κλίμα της ελληνοτουρκικής προσέγγισης που επικρατούσε την δεκαετία του 1930, όπου πολλές υπερβολές και χειρονομίες φιλίας ανταλλάσσονταν μεταξύ των ελληνικών (κυρίως) και τουρκικών κυβερνήσεων. Ο τουρκικός εθνικισμός –με την ανοχή του ίδιου του Κεμάλ- είχε ήδη ανακηρύξει ως πόλη γέννησής του τη Θεσσαλονίκη και δεν θα ήταν ευγενικό εκ μέρους της Ελλάδας να απομυθοποιήσει τον μύθο. Δεν θα είχε άλλωστε καμία απολύτως σημασία για τα δεδομένα της εποχής εκείνης. Μάλιστα, το 1934 η τότε ελληνική κυβέρνηση ανάρτησε έξω από το σπίτι-μαϊμού μία πινακίδα όπου αναφερόταν πως “εδώ γεννήθηκε ο Μουσταφά Κεμάλ”. Τότε το σπίτι ανήκε σε ελληνική οικογένεια (Σεραφειμίδου, έμποροι υποδημάτων), η οποία και κατοικούσε σε αυτό. Αργότερα και κάτω από γελοίες συνθήκες το σπίτι απαλλοτριώθηκε από το ελληνικό δημόσιο και ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης, κ. Μερκουρίου, φρόντισε να ειδοποιήσει την τουρκική κυβέρνηση του Ισμέτ Ινονού πως χαρίζει το σπίτι του Κεμάλ στο τουρκικό κράτος!
Ο Κεμάλ και η μητέρα του Ζουμπεϊντέ γνώριζαν την αλήθεια, αλλά έκαναν την…πάπια! Άραγε, θα μπορούσαν να πούνε ότι δεν γεννήθηκε στο σπίτι αυτό, αλλά σε ένα χωριατόσπιτο στην περιοχή του Λαγκαδά; Και τι θα μπορούσε να γίνει; Να του χαρίσουν ένα γκρεμισμένο χωριατόσπιτο, βουτηγμένο στις λάσπες σε ένα άγνωστο μικρό χωριό; Αυτό δεν θα ταίριαζε, φυσικά, στην εικόνα και στην ιστορία του μεγάλου ηγέτη της σύγχρονης Τουρκίας. Προφανέστατα και η τότε ελληνική κυβέρνηση γνώριζε την αλήθεια, αλλά θέλησε με αυτή της την κίνηση να κολακεύσει τον ίδιο τον Κεμάλ. Η επίσημη αναγνώριση από την ελληνική κυβέρνηση έδειχνε πως έκλεινε οριστικά το ζήτημα της αριστοκρατικής καταγωγής του Κεμάλ. Πέρα, όμως, από την επίσημη ιστορία, που γράφεται και επιβάλλεται από πολιτικές σκοπιμότητες, υπάρχει και η αλήθεια του λαού, η μνήμη του οποίου δεν αλλοιώνεται από τέτοιες σκοπιμότητες. Αυτή την αλήθεια καταγράφουμε, όπως διασώθηκε από τους μουσουλμάνους κατοίκους του χωριού Χρυσαυγή (Σαριγέρ) και στη συνέχεια μεταφέρθηκε στους χριστιανούς πρόσφυγες. Η αλήθεια που βρίσκεται στην λαϊκή μνήμη επιβιώνει μέχρι σήμερα.
Οι Τούρκοι, αφού πήραν το σπίτι, περιχαρείς το γέμισαν με έπιπλα από τα ανάκτορα Ντολμά Μπαχτσέ και από το Τοπ Καπί της Κωνσταντινούπολης. Φρόντισαν ακόμη και…ρούχα του Κεμάλ να μεταφέρουν και τα εκθέτουν από τότε στον σημερινό επισκέπτη του μουσείου. Και όλα όσα με καμάρι δείχνουν, είναι ψεύτικα σε μία αγωνιώδη προσπάθεια να κρύψουν την ταπεινή καταγωγή του ιδρυτή του Κεμαλισμού και της επιβολής των νεότουρκων στον Ισλαμισμό…
Η ιδεολογική λειτουργία του, βαμμένου με ροζ χρώμα, σπιτιού-μαϊμού, είναι έντονη κι εκεί κατευθύνονται συστηματικά πλέον σχολείο και σύλλογοι από την Θράκη, σε μία προσπάθεια των επιτήδειων να βαθύνουν ακόμη περισσότερο τον συνειδησιακό εκτουρκισμό των μουσουλμάνων (Πομάκων) της Θράκης.
Οι μουσουλμάνοι, όταν επισκεπτόμαστε την Θεσσαλονίκη, πρέπει να γνωρίζουμε την αλήθεια. Πρέπει να πάψουμε να τρώμε κουτόχορτο στο ροζ ψευτόσπιτο!
Είναι προτιμότερη μία βόλτα στο λούνα παρκ της Θεσσαλονίκης».
Πηγή: kostasxan.blogspot.com
http://www.pare-dose.net/?p=3188#ixzz1R8TdJrpk
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου