Πάνε κοντά σαράντα τέσσερα χρόνια πίσω.
Συγκεκριμένα 18 Γενάρη του 1968.
Εποχή δικτατορίας. Και μάλιστα οι πρώτοι, πολύ σκληροί μήνες. Ο Ανδρέας Παπανδρέου έχει μόλις αποφυλακιστεί. Διαθέτει και διαβατήριο (του το έδωσε ο Παττακός, με την προϋπόθεση να εγκαταλείψει αμέσως την Ελλάδα)…
... Την επομένη φεύγει απ' τη χώρα. Ο πατέρας του, ο «Γέρος» της δημοκρατίας έχει καλέσει τον Αντρέα και όλη την οικογένειά του σε αποχαιρετιστήριο γεύμα στο Καστρί. Μάλιστα έχει παραγγείλει κέτερινγκ από ξενοδοχείο, κοντά στο ιστορικό σπίτι.
... Εκτός απ' τον «Γέρο», τον Αντρέα και την οικογένειά του, παρόντες επίσης ο αγαπημένος του «Γέρου» Α. Μοθωνιός και ο πιστός φρουρός του, ο Καράμπελας.
... Το κλίμα είναι βαρύ. Η ατμόσφαιρα συγκινησιακά ιδιαίτερα φορτισμένη. Όλοι αντιλαμβάνονται -και πρώτος ο Γ. Παπανδρέου- ότι είναι μάλλον η τελευταία τους συνάντηση, άλλωστε η υγεία του ήδη έχει πολύ επιβαρυνθεί…
Στη διάρκεια του γεύματος ο «Γέρος» δίνει συμβουλές στον Αντρέα και στα εγγόνια του, συγκινημένος. Ζήτησε να προσέχουν την αγαπημένη του εγγονή, τη Σοφούλα…
Επίσης έδωσε συμβουλές στον Νίκο και τον Αντρίκο…
... Κι όταν ήρθε η ώρα να γίνει λόγος για τον πρωτότοκο, τον Γιώργο, απευθύνθηκε στους άλλους και είπε: «Εντάξει, αυτόν θα τον ταΐζετε όσο ζει»!
... Το περιστατικό είναι αυθεντικό, αυθεντικότατο. Μου το έχει μεταφέρει γνωστός, παλαίμαχος δημοσιογράφος, ο οποίος γνωρίζει όσο λίγοι την ιστορία της οικογένειας Παπανδρέου, όπως ακριβώς του το διηγήθηκε ο Α. Μοθωνιός. Και το διασταύρωσα από παλιό συνεργάτη του Αντρέα…
... Τι λέτε; Δεν διατηρεί ακόμα και σήμερα την επικαιρότητά του;
Από το
το ευαγγέλιον
ΤΟΥ ΜΑΡΚΟΥ ΜΟΥΖΑΚΗ
http://www.paron.gr/v3/new.php?id=72572&colid=47&dt=2011-12-11%200:0:0
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου