Η γενοκτονία των Ποντίων: όταν το λευκό γίνεται μαύρο

Η γενοκτονία των Ποντίων: όταν το λευκό γίνεται μαύρο

Ν. Λυγερός

Η γενοκτονία των Ποντίων σε σχέση με τη γενοκτονία των Αρμενίων ήταν πιο μελετημένη διότι δεν έπρεπε να αφήσει ίχνη που να μπορέσουν να χρησιμοποιηθούν ως κατηγορίες εναντίον των Τούρκων εθνικιστών. Πιο συγκεκριμένα ο Αυστριακός υπουργός εξωτερικών δίνει αναφορά στο Βερολίνο για την πολιτική των συμμάχων τους.

«Η πολιτική των Τούρκων είναι μέσω μιας γενικευμένης καταδίωξης του ελληνικού στοιχείου, να εξοντώσει τους Έλληνες ως εχθρούς του κράτους, όπως πριν τους Αρμενίους. Οι Τούρκοι εφαρμόζουν τακτική εκτόπισης των πληθυσμών, δίχως διάκριση και δυνατότητα επιβίωσης από τις ακτές στο εσωτερικό της χώρας, ώστε οι εκτοπιζόμενοι να είναι εκτεθειμένοι στην αθλιότητα και τον θάνατο από πείνα. Τα εγκαταλειπόμενα σπίτια των εξοριζομένων λεηλατούνται από τα τουρκικά τάγματα τιμωρίας ή καίονται και καταστρέφονται. Και όλα τα άλλα μέτρα τα οποία εις τους διωγμούς των Αρμενίων ευρίσκοντο εις ημερησίαν διάταξιν, επαναλαμβάνονται τώρα εναντίον των Ελλήνων.»

Αυτή η μαρτυρία δεν είναι μόνο ενδεικτική της μεθόδου, αναδεικνύει επίσης το πρόβλημα των επιπτώσεων όταν δεν υπάρχει καταδίκη και αναγνώριση μιας γενοκτονίας. Διότι μια γενοκτονία μπορεί να κρύβει άλλη μία. Οι αντιδράσεις που υπήρξαν σε σχέση με τη γενοκτονία των Αρμενίων δεν επαρκούσαν για να μην υπάρξει η γενοκτονία των Ποντίων. Στην ουσία οι Τούρκοι άλλαξαν μόνο μεθοδολογία μα το αποτέλεσμα ήταν και πάλι το ίδιο. Αυτή η αλλαγή δυσκολεύει το θέμα της αναγνώρισης της γενοκτονίας διότι πολλοί από τους Πόντιους πέθαναν επειδή δεν άντεξαν τις καιρικές συνθήκες του χειμώνα. Και γι’ αυτόν τον λόγο ονομάστηκε στα γαλλικά η γενοκτονία των Ποντίων: Le massacre blanc (Το λευκό μακελλειό). Οι Τούρκοι δεν τους άφησαν να πάρουν μαζί τους ούτε στρώματα, ούτε τρόφιμα. Και τους επέτρεψαν σταθμεύσεις μόνο σε έρημα μέρη. Αυτό επιβεβαιώνεται και από τις γαλλικές μυστικές αναφορές εκείνης της εποχής.

«Εδώ και έξι βδομάδες σφαγές Ελλήνων κατά μάζας έλαβαν χώρα. Ο αριθμός των φονευθέντων φτάνει τις 40.000.»

Και σε άλλη αναφορά βρίσκουμε από την Υπηρεσία Πληροφοριών του γαλλικού Γενικού Επιτελείου Στρατού:

«Από σοβαρές πηγές, 50.000 άτομα εξορίστηκαν στο εσωτερικό με τις γνωστές ήδη συνθήκες. Ο ελληνισμός των ακτών της Μαύρης Θάλασσας υπέστη απόλυτη εξόντωση.»

Συνολικά αυτές οι πληροφορίες δείχνουν την αναγκαιότητα της αναγνώρισης της γενοκτονίας και των Αρμενίων και των Ποντίων για να σταματήσει αυτή η θανάσιμη σειρά με τη Σμύρνη, την Ίμβρο, την Τένεδο, την Κωνσταντινούπολη και την Κύπρο. Ακόμα και τώρα έρχονται οι σκιές του παρελθόντος για να μας θυμίσουν τα εγκλήματα που προσπαθούν να κρύψουν μέσω της αδιαφορίας και της καθημερινότητας. Όμως αυτά τα εγκλήματα δεν παραγράφονται.

http://www.lygeros.org/articles?n=1368&l=gr

The genocide of the Pontiacs: when white turns into black

N. Lygeros

Translated from the Greek by Evi Charitidou

The genocide of the Pontiacs in comparison to the genocide of the Armenians was more sophisticated because it didn’t have to leave traces behind, ones that could be used as accusations against the Turks nationalists. More specifically the Austrian Minster of Foreign Affairs reports to Berlin on the policy of their allies.

“The policy of the Turks is to extinguish the Greeks as enemies of the state as it has done previously with the Armenians through a generalized persecution of the Greek element. The Turks implement a tactic of dislocation of the populations without distinction and possibility of survival from the coast to the interior of the country, so that the displaced are exposed to pauperization and starvation. The abandoned houses of the exiled are plundered by the Turkish battalions of punishment or burned and destroyed. And all the other measures which were on the daily agenda of the persecutions against the Armenians are repeated now against the Greeks”.

Not only is this testimony indicative of the method; it also demonstrates the problem of the repercussions in case there is no condemnation and recognition of a genocide. For a genocide may hide another one. The reactions raised against the genocide of the Armenians were not enough to obviate the genocide of the Pontiacs. In substance the Turks changed only the methodology, but the result was the same again. This change renders the issue of the recognition of the genocide more difficult because many of the Pontiacs died as they couldn’t suffer weather conditions of the winter. And this is the reason why the genocide of the Pontiacs was named: in French Le massacre blanc (Τhe white massacre). The Turks did not allow them to take with them neither blankets nor food. And they only allowed stations in deserted places. This is confirmed by the French confidential reports of that time.

“Six weeks now massive massacres against the Greeks take place. The number of those killed is up to 40,000”.

In another report of the Intelligence Service of the French Army Headquarters we find:

“From serious sources, 50,000 people were exiled in the interior under the already-known conditions. The Hellenism of the Black Sea coast underwent an absolute extinction”.

In total this information shows the necessity of the recognition of the genocide of the Armenians and the Pontiacs so as to set an end to this deadly series with Smyrne, Imvros, Tenedos, Constantinople and Cyprus. Even now shadows of the past are coming back to remind us of the crimes which some try to hide in indifference and everyday life. However, these crimes cannot come under statute of limitations.

http://www.lygeros.org/articles?n=1368&l=en

http://humanitas-tempus.blogspot.gr/2012/08/blog-post_16.html