Ένας
μεγάλος εχθρός
Πρόσφατες ελληνικές
μελέτες παρουσιάζουν ότι το 35% του πληθυσμού είναι υπέρβαροι (δείκτης μάζας σώματος
30) και παχύσαρκοι (δείκτης μάζας σώματος 40).
Γράφει ο Δρ. Στέφανος
Καραγιαννόπουλος,
Καθηγητής Παθολογίας του
Πανεπιστημίου Αθηνών
Ενω το 10% των ενηλίκων,
συνήθως, παχύσαρκων Ελλήνων πάσχει από διαβήτη η παχυσαρκία αγοράζεται ως
εύγευστες θερμίδες. Η μέση ημερήσια κατανάλωση θερμίδων στην πατρίδα μας
κυμαίνεται σήμερα γύρω στις 3.700 έναντι 3100 το ‘70 και των 2.000-2.500 που
συνιστώνται ιατρικά. Τα παιδιά μας είναι τα πλέον παχύσαρκα της Ευρώπης. Στην
τελευταία τάξη του δημοτικού, το ποσοστό των υπέρβαρων είναι 29% και των
παχύσαρκων 13%· Ωστόσο, αρκετά από αυτά κινδυνεύουν να παρουσιάσουν διαβήτη
τύπου 2, που έως πρόσφατα εμφανιζόταν μόνο σε υπερήλικες παχύσαρκους και
ρυθμίζεται εύκολα, πρακτικά εξαφανίζεται με την αποκατάσταση σταθερού
φυσιολογικού βάρους. Το υψηλό ποσοστό των παχύσαρκων εφήβων οδηγείται στην
ισόβια παχυσαρκία και στην ανάπτυξη διαβήτη από την πρώτη 20ετία της ζωής.
Το 80% των παχύσαρκων
κοριτσιών εμφανίζουν πρώιμη εφηβεία και δη αύξηση του στήθους πριν τα 9 έτη και
έμμηνο ρύση πριν τα 12, επειδή τα αυξημένα επίπεδα της ορμόνης λεπτίνης που
παράγεται από τα πολλά λιποκύτταρα καθορίζουν την έναρξη της εφηβείας. Η
περίσσεια λιπωδών κυττάρων παράγει, νωρίτερα, μεγαλύτερα ποσά λεπτίνης που
σηματοδοτούν την πρώιμη έναρξη της εφηβείας, που δυστυχώς συνεπάγεται
χαμηλότερο τελικό ανάστημα, ανάπτυξη κατάθλιψης στην εφηβεία, διαταραχή της γονιμότητας
και αυξημένη επίπτωση καρκίνου του μαστού στην ενήλικη ζωή.
Ερεύνα που μελέτησε τις
επιπτώσεις της διατροφής σε 22.300 Έλληνες έδειξε ότι όσοι ακολούθησαν
μεσογειακή διατροφή είχαν μικρότερη πιθανότητα να εμφανίσουν διαβήτη κατά 12%
συγκριτικά με όσους έτρωγαν λιγότερους υδατάνθρακες με χαμηλό γλυκαιμικό
φορτίο. Το γλυκαιμικό φορτίο (ΓΦ.) είναι διαφορετικό του γλυκαιμικού δείκτη
(ΓΔ.) αν και οι δύο, συνεργατικά, λειτουργούν ή όχι στην εμφάνιση διαβήτη και
παχυσαρκίας. Πρακπκά, ο γλυκαιμικός δείκτης (Φ.Δ.) δείχνει πόσο αυξάνουν
(απότομα ή αργά) τα επίπεδα του ζαχάρου στο αίμα, 2 έως 3 ώρες μετά την
κατανάλωση μιας τροφής με υδατάνθρακες (υψηλού ΓΔ.) όπως καλαμπόκι, ψωμί, ρύζι,
μακαρόνια. Ο Γ.Δ. έχει άμεση σχέση με την ποιότητα των υδατανθράκων ενώ το Γ.Φ.
με τη συνολική ποσότητα τους. Αν δηλαδή είναι ταχείας ή βραδείας απορρόφησης
από το έντερο. Τροφές με υψηλό Γ.Δ. είναι πατάτες, ρύζι, μακαρόνια, άσπρο ψωμί.
Ένα τρόφιμο με χαμηλό Γ.Δ., π.χ. μπρόκολο, μανιτάρια, φακές, φασολάκια, μήλα,
πεπόνι, πορτοκάλια, μόνο αν καταναλωθεί σε μεγάλες ποσότητες θα προκαλέσει
υψηλό ΓΦ. Καθώς το φορτίο αναφέρεται στην ποσότητα των υδατανθράκων ενώ ο
δείκτης στην ποιότητα τους. Και η αιφνίδια αύξηση του ζαχάρου προκαλεί τις
αιφνίδιες υπερεκκρίσεις ινσουλίνης.
Η διατροφή, οι συνθήκες
υγιεινής, το περιβάλλον, η χρήση αντιβιοτικών, συντηρητικών και χρωμάτων στις
τροφές επηρεάζουν το είδος και τους πληθυσμούς των μικροβίων αυτών που ο λαός
τα ονομάζει «καλά μικρόβια» του εντέρου, με συνέπειες της μεταβολικής
ισορροπίας του οργανισμού. ·
ΤV ΕΘΝΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου